Trudna prawda - wilczyca i wampir

Lorenzo Harland · 2021-07-28 00:01:00

Zamruczałem z namysłem, a mimo iż ona miała zamknięte oczy, tak ja patrzyłem na nią cały czas.
- Może? Pod koniec wakacji może nam się udać - przyznałem szczerze. - Zapytam rodziców czy uda się coś takiego zorganizować, na tydzień, ostatni tydzień przerwy letniej - dodałem. - Jak tylko się dowiem to na pewno Ci wszystko wyjaśnię - zapewniłem ją miękko i uśmiechnąłem się lekko. - Mmm chcesz jeszcze odpocząć? Seksualne uniesienia możemy rozłożyć na skraj nocy i dnia - zapewniłem ją miękko. - A ty wypoczniesz... Będziesz śniła o mnie?

Sanna Hartwell · 2021-07-28 00:05:45

- Chcesz żebym więcej śniła niż robiła? - zapytałam rozbawiona,rozchylając powieki i spoglądając na wampira pytakaco. - Przecież już się rozbudzam, kochany... Zaraz będę ciałem i umysłem z tobą, jeśli nie pozwolisz mi odpłynąć to zostanę tutaj... Ale jeśli tylko pozwolisz mi jeszcze chwilę odetchnąć, to zapadnę w głęboki sen - mruknelam, nie przestając się uśmiechać do niego. - Rób ze mną co wolisz...

Lorenzo Harland · 2021-07-28 00:10:30

- To chyba aż za duża władza dla mnie - przyznałem szczerze, ale sięgnąłem do jej szyi by ją pogłaskać czule, a następnie zsunąłem rękę niżej, po jej obojczyku, aż do piersi, które czule połaskotałem, po jej żebrach aż do brzucha, na skraj włosów łonowych. - Czuję... Czuję od ciebie szczerość - przyznałem, marszcząc lekko brwi i wysilając się w swoich zdolnościach. - Szczere oddanie, pragenienie... Dużo pragnienia - zaśmiałem się cicho, zaraz rozluźniając twarz. - Przepełniają cię takie piękne emocje, jest ich tyle że nie umiem ich nawet wszystkich nazwać - przyznałem szczerze, zagryzając wargę i sięgając do jej ust. - Ty naprawdę jesteś cała moja, a czy ja... Mogę być cały twój?

Sanna Hartwell · 2021-07-28 00:17:28

Popatrzyłam na niego czule.
- To zależy tylko od samego ciebie - odparłam spokojnie, nie odrywając od niego łagodnego wzroku, muskając palcami jego szyję i kark... - Sam sobie musisz na to pozwolić. Oddać mi się, zaufać bezgranicznie, bardziej niż samemu sobie. Sam musisz o tym zdecydować, czy naprawdę chcesz być tylko mój - ciągnęłam dalej cichutko. - Nie pospieszam cię i nie ponaglam. Nie oczekuje tego teraz, nigdy nie będę tego oczekiwać. Wystarczy mi, że mnie kochasz i przyjmujesz mnie. Ale jeśli... Chciałabyś lepiej zrozumieć, to... Pozwalam ci wejść do mojej głowy. - Zasmialam się mimowolnie, bo zabawnie to brzmiało. - To zadziała? Mógłbyś tak jakby... "zobaczyć sobie moimi oczami"?

Lorenzo Harland · 2021-07-28 00:22:33

Zacisnąłem wargi, czując małą panikę. Pokręciłem głową.
- To... To chyba nie dziś. Ja... - zająknąłem się. - Obiecałem Ci kiedyś, że nie użyje na tobie magii, ani nie wejdę ci do głowy, ani nie ugryzę... Nie wiem czy wolno mi zrobić to nawet za twoim pozwoleniem - mruknąłem cicho, trącając jej nos swoim. - Czuję się twój. Czuję że cię kocham i chyba na ten czas... Tak musi być. Nauczę się z czasem jak wygląda oddanie zupełne, jak ofiarować Ci moje serce w pełni. Dowiem, na pewno się dowiem - uznałem z przekonaniem. Zaraz zamruczałem cicho na to jak czule dotykała mnie po skórze, jak muskała ją zwinnymi palcami.

Sanna Hartwell · 2021-07-28 00:27:45

- Za to cię kocham... Jesteś niesamowity. Pozwalam ci na to, a ty i tak wie wahasz,bojąc się,że złamiesz obietnice, która dałeś ośmiolatce, która nie miała bladego pojęcia o wampirach - zauważyłam, śmiejąc się cichutko, nie przestając wodzić palcami po jego skórze. - Jakaś cześć ciebie na pewno już należy do mnie, czuję to, a może nawet i więcej niż mi się wydaje, ale najważniejsze, byś sam to poczuł. Nie wiem jak ci się to objawi. Ja po prostu czuję tą przynależność i już - podsumowałam, przyciągając go za kark do swoich ust. - Czucie cię...

Lorenzo Harland · 2021-07-28 00:34:08

Zdałem sobie sprawę z tego, że mógłbym być zupełnie pozbawiony ruchu, a i tak bym jej ufał, że mógłbym się oddać, zrezygnować z bali, oddychać tylko jej powietrzem... To było zaraźliwe, to jej opętanie przez serce? Może za często wczuwałem się w jej emocje i uczucia i aż same przejęły moje myśli?
- Czuję cię teraz - szepnąłem cicho, kiedy sam przyciągnąłem za biodra do siebie tak jak ona mnie za kark. Wciąż mnie obejmowała, palce wsuwała we włosy, patrząc na mnie taka szczęśliwa. Pocałowałem ją głęboko, a wilczyca od razu oddała, instynktownie, już znając doskonale te sztuczki.
- Bądź na górze - szepnąłem. - Zarządzaj mną, tempem seksu, jaką przyjemność byś chciała - szepnąłem cicho. - Zrobię ci dobrze jeśli tylko zapragniesz... Powiedz tylko słowo... - zamruczałem głębokim głosem.

Sanna Hartwell · 2021-07-28 00:39:45

- Zawsze jest mi dobrze - mruknelam i za moment już siedziałam okrakiem na Lorenzo, spoglądając na niego z góry. - Jak dobrze że już wcześniej pozbyliśmy się ubrań, teraz by tylko przeszkadzały - wymamrotałam z lekka rozbawiona. Przesunęłam się nieco, ocierając kroczem o jego męskość i pochylilam,by złożyć kilka mokrych pocałunków na jego torsie, zerkając na niego znacząco.

Lorenzo Harland · 2021-07-28 00:44:47

Zaśmiałem się głęboko, zagryzając wargę i obserwując Sannę.
- Zdecydowanie dobrze... - przyznałem jej, obejmując pośladki wilczycy, by mieć je pod ręką, by zaciskać je kiedy przyjemność wejdzie na wyższe obroty, a jednocześnie cały czas patrzyłem się jej prosto w oczy, w te zalorne i zadziorne oczy. - Mówiłem Ci, że najczęściej śpię nago... Musimy oboje wprowadzić ten zwyczaj w życie... - zamruczałem na koniec, a nawet się zawahałem, gdy poczułem jak znów się ociera, kroczem o kroczę i trochę nie panując nad tym westchnąłem ciężko.

Sanna Hartwell · 2021-07-28 00:50:17

- Niech będzie, zgadzam się na to, ubrania są zbędne, szczególnie w ciepłe dni - mruknelam, pochylając się znów, by składać mokre pocałunki na jego torsie. Lorenzo znów jęknął, gdy się o niego ocierałam, pobudzając jego i samą siebie. Uniosłam wzrok i zaczęłam poruszać biodrami z zadowoleniem obserwując (i czując) jak reaguje na mnie. - Powiedź mi... Mam już zacząć? - zapytałam,skubiąc delikatnie wargami i zębami jego szyję.

Lorenzo Harland · 2021-07-28 00:56:12

A niech mnie droczyła się ze mną! Ta która jeszcze przed chwilą leżała sennie na łóżku, teraz pobudzała mnie i z przyjemnością patrzyła na moje jęki i westchnienia.
- Za szybko się uczysz - jęknąłem cicho, kiwając głową. - Tak, tak, proszę... Zacznijmy, ja... Uh ja już chce wejść w ciebie... - uznałem, zagryzając wargę i trzymając jej nogi patrzyłem jak się powoli przymierza. Oddychałem już głęboko, czując się naprawdę poważnie nabuzowany. - Seksowna bestia z ciebie, wiesz? - szepnąłem gdy tak górowała nade mną, patrzyła z porządniem... Haah Sanna... Moja ukochana, przyjaciółka i kochaanka w jednym...

Sanna Hartwell · 2021-07-28 01:52:36

Za szybko się uczę? Powtórzyłam w myślach z niedowierzaniem. Miałam po prostu wybornego nauczyciela, który sprawnie mi wszystko pokazał. Teraz mogliśmy korzystać z jego nauk oboje z podwójną przyjemnością.
Gotowanie nad Lorenzo było miłe, teraz tak naprawdę tylko w tej pozycji byłam w stanie naprawdę czuć się jakbym panowała nad jego ciałem, bo od lat już nie dawałam sobie rady starymi sposobami. Teraz było to... Wręcz banalne. Wsunęłam się na niego, obserwując go z rozchylonymi wargami i zaczynając poruszać biodrami.

Lorenzo Harland · 2021-07-28 10:27:55

To już nie były dziecięce zabawy, to już były zabawy dorosłych, a nawet teraz Sanna lubiła wygrywać i być nade mną, patrzyła uważnie na moje zadowolenie na błogą przyjemność, a kiedy tylko poczuła się jeszcze pewniej, opuściła się znów nisko, do moje torsu, by całować po szyi, albo po twarzy. Było mi doskonale Sanna o to zadbała bym po prostu rozpływał się, a kiedy doszliśmy do ważnego punktu ująłem jej pośladki, a wilczyca sprawnie współpracowała tak by nasz szczyt był naprawdę doskonały. Cały czas patrzyła na mnie, dotykała mojego torsu, brzucha, kładła dłoń na sercu... Doszliśmy razem, co mi się podobało, a po wszystkim Sanna bardzo powoli wyszła że mnie, by położyć się na moim torsie. Musiałem odetchnąć kilka razy nim znów mogłem się odezwać.
- Było... Huh sama wiesz - zagryzłem wargę. - Naprawdę szybko nauczyłaś się niezłych trików - szepnąłem, całując ją w czoło które miałem najbliżej.

Sanna Hartwell · 2021-07-28 16:36:01

Przymknęłam powieki z lekkim uśmiechem. Byłam zadowolona z siebie, z tego, że potrafiłam tak zadowolić Lorenzo, a przy okazji i nie odbierać sobie zabawy... Wiadomo, że zapewne nie dorównywałam jeszcze tym wszystkim wampirzycom, z którymi wcześniej sypiał ale byłam przekonana, że nadrabiałam innymi aspektami.
- Mam dobrego i wyrozumiałego nauczyciela - mruknelam zeobawiona. - Poza tym, co tu jest do nauki... Moje ciało po prostu przyzwyczaja się do ciebie. - Musnęłam wargami jego szyję.

Lorenzo Harland · 2021-07-28 16:40:48

- A moje najwyraźniej do twojego - mruknąłem z miękkim uśmiechem, kiedy całowała mnie w szyję. - Jeszcze wiele ciekawej nauki przed nami moja miła, naprawdę wiele i wiele ci się jeszcze spodoba... - uznałem łagodnym tonem. - Moja piękna... - dodałem cicho znów całując wilczyce w czoło. - Chcę znać dokładnie każdy skrawek twojego ciała, każde czułe miejsce po dotknięciu którego zadrżysz... - uśmiechnąłem się szeroko. - Chcę cię calutką dogłębnie zbadać..

Sanna Hartwell · 2021-07-28 16:43:42

- Nie zabraniam ci ani nie utrudniam zdobywania tej wiedzy - zauważyłam, śmiejąc się krótko. Przymknęłam powieki i wzięłam głęboki oddech. - Hmmm... Lorenzo? Wiem, że się myliśmy wieczorem ale możemy tak... Położyć się w wanie? Ja bym jes,cze chwilę odpoczęła w ciepłej wodzie, a ty mógłbyś być blisko i kontynuować swoje badania - mówiłam zachęcająco.

Lorenzo Harland · 2021-07-28 16:49:07

Zaśmiałem się cicho, mrucząc cicho i zaraz powoili wstając z łóżka, zostawiając Sannę na poduszce samą.
- Przygotuję wodę i zaraz cię zawołam byś dołączyła do mnie w łazience - powiedziałem, dłonią miękko głaszcząc ją po policzku i szyi. - Odpoczniemy w wodzie, poopowiadam Ci moje pomysły na kolejne eksperymenty seksualne - zachichotałem, aż Sanna też się cicho roześmiała. Miała piękny, przepiękny śmiech, najpiękniejszy...

Sanna Hartwell · 2021-07-28 16:51:43

- Chcesz mi o nich opowiadać tak od razu, gdy będziemy sobie odpoczywać w wanie? - zapytałam, nie dowierzając teraz, że nasze leżenie tam będzie miało jakikolwiek związek z odpoczywaniem. Uśmiechnęłam się do niego. - To chyba nie widzie. Takie szczegółowe opowieści i miłych doznaniach i odpoczywanie w wanie - wyjaśniłam swoje rozbawienie.

Lorenzo Harland · 2021-07-28 16:56:58

Zaśmiałem się cicho i pokiwałem głową.
- Tak, może nie do końca wyjść, ale na pewno trochę odpoczniemy w wannie i dopiero potem zacznę opowiadać, a potem się trochę rozgrzejemy i wyjdziemy, albo nie, z wanny by przekuć już niektóre pomysły w życie - zaśmiałem się cicho i zagryzłem wargę. - Zobaczymy kochanie, chyba ani ja ani ty nie spieszymy się nigdzie, ani nie naglą nas obowiązki... - uśmiechnąłem się czule. - Pomyśl nad tym, ja idę przygotować wszystko - podsumowałem, mrugając do niej zalotnie.

Sanna Hartwell · 2021-07-28 22:01:18

Uśmiechnęłam się blogo i doprowadziłam Lorenzo wzrokiem do lazienki. A gdy zniknął mi z widoku westchnęłam głośno, opadając na poduszki z rozbawieniem na twarzy.
Wszystko pachniało nami. Całe łóżko przesiąknięte było już naszym zapachem. Jakoś uwierała mnie myśl, że zaraz całą pościel pójdzie do prania i nasz wspólny zapach stąd zniknie. To było bardzo terytorialne myślenie. Ale w końcu byłam wilkiem z krwi i kości, znaczenie i obrona terenu była zapisana w moich gemach.
Zgramolilam się powoli z łóżka, rozciągając i rozglądając jeszcze raz po pomieszczeniu, a potem cicho wśliznelam się do łazienki, by zaraz objąć mojego wampirka od tyłu i wyszeptać mu najważniejsze słowa na całym świecie.
- Kocham cię.

#421 2021-07-28 00:01:00

Odp: Trudna prawda - wilczyca i wampir

#422 2021-07-28 00:05:45

Odp: Trudna prawda - wilczyca i wampir

#423 2021-07-28 00:10:30

Odp: Trudna prawda - wilczyca i wampir

#424 2021-07-28 00:17:28

Odp: Trudna prawda - wilczyca i wampir

#425 2021-07-28 00:22:33

Odp: Trudna prawda - wilczyca i wampir

#426 2021-07-28 00:27:45

Odp: Trudna prawda - wilczyca i wampir

#427 2021-07-28 00:34:08

Odp: Trudna prawda - wilczyca i wampir

#428 2021-07-28 00:39:45

Odp: Trudna prawda - wilczyca i wampir

#429 2021-07-28 00:44:47

Odp: Trudna prawda - wilczyca i wampir

#430 2021-07-28 00:50:17

Odp: Trudna prawda - wilczyca i wampir

#431 2021-07-28 00:56:12

Odp: Trudna prawda - wilczyca i wampir

#432 2021-07-28 01:52:36

Odp: Trudna prawda - wilczyca i wampir

#433 2021-07-28 10:27:55

Odp: Trudna prawda - wilczyca i wampir

#434 2021-07-28 16:36:01

Odp: Trudna prawda - wilczyca i wampir

#435 2021-07-28 16:40:48

Odp: Trudna prawda - wilczyca i wampir

#436 2021-07-28 16:43:42

Odp: Trudna prawda - wilczyca i wampir

#437 2021-07-28 16:49:07

Odp: Trudna prawda - wilczyca i wampir

#438 2021-07-28 16:51:43

Odp: Trudna prawda - wilczyca i wampir

#439 2021-07-28 16:56:58

Odp: Trudna prawda - wilczyca i wampir

#440 2021-07-28 22:01:18

Odp: Trudna prawda - wilczyca i wampir

Stopka