Tajemnice zawsze wychodzą na jaw - wampir i wilczyca

Sanna Hartwell · 2021-07-01 21:30:47

- Wilk znów się rozbudził, więc poszłam do szpitala. - Wzruszyłam ramionami. Ja dokładnie wiedziałam dlaczego tak się dzieje, ale nie był jeszcze dobry moment na to, by wyjaśniać to Lorenzo. - Tata powiedział, że nie nie ma co ryzykować, skoro wilk stał się bardziej obecny trzy dni przed, patrząc na to, co się działo, gdy byłam mała - dodałam dla wyjaśnienia. - Ale już mi lepiej, choć dziś jestem jeszcze trochę zmęczona, po lekach - wyznałam, uśmiechając się lekko. - Nie mogłam sobie jednak odpuścić spotkania - podsumowałam rozbawiona, dosiadając się do Lorenzo. Nasze ramiona stykały się, dlatego się kawałek odsunęłam, by dać mu przestrzeń. Miałam wrażenie, że ostatnio zabierałam mu jej strasznie dużo.

Lorenzo Harland · 2021-07-01 21:35:06

Uśmiechnąłem się szeroko, tak wdzięczny jak tylko umiałem.
- Cieszę się, że wilk się trochę rozbudził, naprawdę się wcześniej martwiłem, ale przykro mi, że po lekach... Um, po prostu dziękuję, że przyszłaś mimo wszystko - przyznałem w końcu miękko, a potem popatrzyłem na nią czule. Ale krótko, bo zaraz pokazałem jej zdjęcie sukni, które zrobiłem w zakładzie krawieckim mojej mamy. - Już jest prawie ukończona, teraz ostatnie dodatki będą zszywane i będzie już gotowa. Uznałem, że będziesz chciała zachować zdjęcie - przyznałem, podając jej fotografię z uśmiechem.

Sanna Hartwell · 2021-07-01 21:44:43

Wzięłam zdjęcie, uśmiechając się szeroko.
- Taaak, zdecydowanie chciałam zobaczyć to zdjęcie. Wygląda niezwykle. - Zamilkłam na chwile, dumając nad jedną ważną sprawą. - Naprawdę myślisz, że będzie do mnie pasować? - spytałam z powagą, marszcząc mocno brwi. - Nigdy w życiu nie miałam niczego podobnego na sobie. To coś zupełnie nowego. Nie wiem jak mogłam pomyśleć, że będzie idealna dla mnie. Wydaje się zupełnie nie pasować... Ale twoja mama ma prawdziwy talent - zanzaczyłam.

Lorenzo Harland · 2021-07-01 21:54:17

- Ma, to niezaprzeczalne - parsknąłem, a potem popatrzyłem na nią po krótkim westchnieniu, z nutką pobłażania. Kiwnąłem głową byśmy wsunęli się w głąb namiotu i oparli się o stare oparcia kanap, które odświeżyliśmy rok temu i teraz służyły nam za najwygodniejsze oparcia na świecie. Oparliśmy się oboje i popatrzyłem na wilczycę jeszcze raz.
- Sanna, będziesz wyglądać w tym świetnie i to jest pewne. Faktem jest, że mama wzięła pod uwagę to, że nie przywykłaś, gorsetów i zrobiła ją też wygodą. Nie dam ci jednak gwarancji czy będziesz się w niej czuła dobrze - przyznałem szczerze, zerkając na nią co i raz. - Ale uważam, że będzie do ciebie pasować i że będziesz w niej wyglądać fantastycznie...

Sanna Hartwell · 2021-07-01 23:32:55

- Skoro tak uważasz - mruknęłam, uśmiechając się rozbawiona do zdjęcia sukienki. Naprawdę, nadal ciężko mi było uwierzyć, że już za tydzień założę tą niesamowitą kreacje, którą uszyto specjalnie dla mnie i totalnie z myślą o mnie, a dodatkowo w tej niesamowitej sukience pojawię się na pięknym balu z mężczyzną, bez którego życia sobie nie wyobrażam, i jeszcze, że owemu mężczyźnie pomogę w ważnej dla niego i jego rodziny sprawie. - Jeszcze do mnie to wszystko nie dociera. Pewnie dopiero gdy ją założę, zrozumiem, że to się dzieje naprawdę - podsumowałam rozbawiona. - Rozumiem, że zdjęcie jest dla mnie i mogę je zatrzymać?

Lorenzo Harland · 2021-07-01 23:38:20

Pokiwałem głową z zadowoleniem.
- Tak, jasne, możesz pokazać rodzinie, pewnie Paula umrze z zazdrości - zaśmiałem się szczerze i zaraz westchnąłem spokojniej. - A tak poważnie jest jeszcze jedna sprawa. Za tydzień przyjdź od razu do mnie. Rodziców nie będzie bo jadą do stolicy na bankiet, a Ophelia będzie w żłobku. Przygotujemy się na spokojnie u mnie, no wiesz, coś na ząb, umyć się, jakieś olejki czy tam makijaże - wzruszyłem ramionami. - Przed północą przyjedzie limuzyna i nas zabierze do rezydencji. Może zdrzemnij się dodatkowo w dzień by być gotową na tą noc - zaproponowałem dodatkowo.

Sanna Hartwell · 2021-07-01 23:45:37

Zagryzłam wargę, zastanawiając się szybko. Bo w domu w dzień, raczej sobie nie pośpię, szczególnie z moimi problemami ze snem, no i zapewne nerwy mnie będą zjadać. Tak bardzo chciałabym być przygotowana na ten bal... Nie zawieść Lorenzo, być w pełni taką, jaką sobie mnie tam wyobraził. Ale byłam niemal pewna, że coś spierdolę, że coś na pewno wydarzy się nie tak, jak on to sobie zaplanował i ta myśl sprawiała, że było mi źle. Choć zapewne nie powinno być, ale było i nic nie mogłam w tym temacie zaradzić.
- Emmm, okej, okej... Wyspać się w dzień i przyjść do ciebie dosyć wcześniej - powtórzyłam. Może prześpię się w namiocie? I nie będę spała całą wcześniejszą noc, żeby się przestawić na tryb nocny. Przecież ostatnie czego chciałam, to zasnąć niemal na początku balu i przegapić wszystko! - Ogarnę to, obiecuję.

Lorenzo Harland · 2021-07-01 23:50:15

Pokiwałem wolno głową, ale zaraz uniosłem lekko brew.
- Hej, wiem że masz dużo pracy pewnie w domu, ale um... Może po prostu jak tylko wrócisz do domu to połóż się spać, albo możesz wpaść już za dnia do mnie, popołudniem - zaproponowałem. - U mnie będzie cichutko, sam będę jeszcze smacznie spał - zauważyłam. - Co ty na to? Chcę jak najbardziej ci ułatwić wszystko, rozumiesz...

Sanna Hartwell · 2021-07-01 23:56:28

- Lorenzo, ty mi nigdy niczego nie utrudniałeś - zauważyłam, uśmiechając się do niego ciepło. Co za głuptas z niego... straszny, straszny głuptas... - Hmm... przyjść do ciebie wcześniej? - powtórzyłam znów po nim, tym razem jednak pytająco, bo musiałam się chwilę nad tym zastanowić. Doszłam jednak do wniosku, że przebywanie w jego pobliżu sprawi, że będę bardziej pobudzona i pełniejsza energii, tak jest zawsze, przecież za każdym razem przychodzę zmęczona na te spotkania nocne, a i tak potrafię gadać z Lorenzo kilka godzin bez przerwy. Tak, zdecydowanie nocowanie, znaczy się spanie w dzień? Eeee, mniejsza, jak zwą tak zwą, po prostu spanie w jego pobliżu i spędzenie tyle czasu razem pójdzie mi na dobre. - Em, wybacz - bąknęłam, gdy zdałam sobie sprawę, że już od jakiejś chwili między nami panuje cisza. - Myślałam - wyjaśniłam rozbawiona, zerkając na niego z ukosa. - Tak, tak, myślę, że to nie głupi pomysł... Z chęcią przyjmę ta propozycję. Przyjdę po południu - podsumowałam. - Dziękuję.

Lorenzo Harland · 2021-07-02 00:01:45

Pokiwałem głową z zadowoleniem, że na coś się w końcu przydałem. Przychodziła tu mimo bólu pełni, mimo rodziców którzy pewnie nie są zachwyceni... To w końcu ja chcę ją rozpieścić. Nie mogę inaczej to.. To przynajmniej tak... Ugh gdyby nie to jej durne serce, sam bym przyszedł do niej do tej tajemniczej watahy, do pustego domu w zupełnie innym celu...
- Okej, no to świetnie! Zapukaj w drzwi tarasowe a ja zejdę i ci otworzę - zapewniłem ją miękko. - Znakomicie... Hm, może masz jeszcze jakieś pytania? Gdzie jedziemy, z jakiej okazji bal, kto będzie... Albo jakiekolwiek pytania?

Sanna Hartwell · 2021-07-02 00:06:06

- Chcę wiedzieć wszystko Lorenzo, jeśli zacznę pytać, to skończymy dopiero za tydzień - stwierdziłam, wzdychając ciężko, ale spoglądając na wampira z uśmiechem. - Możesz mi opowiedzieć, gdzie jedziemy. Uwielbiam te piękne miejsca, inne istoty też są ciekawe, ale sam wiesz, że mam wielką słabość do pięknego świata "za oknem" - powiedziałam cichutko i ułożyłam się wygodnie, nieco na boku, by móc wciąż na niego patrzeć, gdy będzie mi opowiadał. - Nie musisz omijać niczego, mów ze szczegółami, wszystko co wiesz... - dodałam.

Lorenzo Harland · 2021-07-02 00:14:19

Zaśmiałem cicho i również ułożyłem się bokiem, twarzą do Sanny.
- A więc... - zacząłem z uśmiechem. - Jedziemy niedaleko, do miasteczka pod większym miastem mieszanym. W tym miasteczku znajduje się wielka, wiekowa rezydencja, mieszka w niej pewna głowa rodów, mająca za córkę bardzo... Cóż rezolutną w polityce dziedziczkę. Znam ją już od dawna, chodzimy do tej samej szkoły, niektóre zajęcia się pokrywają.. W każdym razie, ta rodzina jest jedną z tych których rodowód zaginął, mają naziwsko, ale nie znają swoich przodków, mieszkają w rezydencji i prowadzą firmę, jednakże nie są ważni na scenie politycznej, poza tą młodą - nakreśliłem sprawę. - Jednakże mają szalenie dużo znajomości. Wiem, że pojawi się Lady Rin, ponieważ czasem pracuje jako prawnik dla ich firmy, wiem też że pojawi się masa innych ważnych dziedziców i głów rodów, ponieważ firma którą prowadzą... Zajmuje się sprowadzaniem i sprzedażą najlepszej krwi na wyspie - zachichotałem. - Mogą nie mieć rodu, ale są znakomitymi biznesmenami. Ich piękna rezydencja co oraz przyjmuje setki gości, jest stworzona do balów i bankietów, dlatego na pewno będzie tam oszałamiająco...

Sanna Hartwell · 2021-07-02 00:20:01

Zamruczałam cicho, z zadowoleniem, gdy tak słuchałam Lorenzo. Jednak nadal moją główna myśl zajmowało to, że będziemy tam razem, ja i on, on i ja. I co z tego, że będą inne istoty, ale będę tam z nim! Ja! Wilczyca z lasu. Z jednaj z ostatnich porządnych watah. Kiedyś pełno było takich jak nasza, a teraz ostały się głównie te, które żyją w zgodzie z ludzkimi przepisami. A i tak byliśmy nazywanymi dzikimi wilkołakami, choć te prawdziwie dzikie mieszkały daleko poza zasięgiem ludzi i wszystkich innych istot.
- Nie będziemy się nudzić... Rany, już tak bardzo chcę się przejść korytarzami pięknej rezydencji...! - powiedziałam podekscytowana. - Marzę o tym... Nawet sobie nie wyobrażasz, jak bardzo mnie tym wszystkim uszczęśliwiasz, Lorenzo...!

Lorenzo Harland · 2021-07-02 00:25:04

Zaśmiałem się cicho na jej ekscytacje.
- A ty sobie nie wyobrażasz jak bardzo mnie uszczęśliwiasz, tym że jedziesz ze mną - przyznałem szczerze. Dam ci więcej niż to twoje serce, chciałbym Ci pokazać cały świat, chciałbym żebyśmy mogli leżeć w wygodnych łóżkach, a nie kryć się po kątach w leśnych bazach...
- Na pewno będziemy się dobrze bawić, a tydzień później po balu, pójdziemy do jaskiń, okej? Zaczną się już wakacje dla mnie, dlatego będę mógł dłużej przesiadywać z tobą, albo się częściej widzieć... Cokolwiek zechcesz!

Sanna Hartwell · 2021-07-02 00:32:03

Uśmiechnęłam się zaciskając usta. Bałam się planować cokolwiek dalej. Musiałam mu powiedzieć o tym, że nim jest, że jest moim sercem, tym "szczęściarzem", o którym czasami wspominał z rozbawieniem w naszych rozmowach. Ciekawe, czy sam będzie taki szczęśliwy... Bardzo bym chciała, by był. Przecież zawsze wspominał, że to takie fajne, że mam tak prosto. Że po prostu wiem... I po co mi ta wiedza, skoro on nie wie. To takie nie fair.
- Jaskinie to genialny pomysł, ale może dajmy sobie też chwilę, na ustalenie szczegółów... - szepnęłam. - No wiesz, podczas balu wypadnie nam to wszystko z głowy, powinniśmy mieć następną sobotę na trochę planowania - dodałam, zagryzając wargę. Musimy mieć czas, by przetrawić wszystko, co się stanie po balu. On jeszcze nie wiedział co na niego zrzucę.

Lorenzo Harland · 2021-07-02 00:36:35

Wywróciłem oczami, ale pokiwałem głową.
- No dobrze, dobrze... Po prostu marzy mi się znów po pluskać w tamtej wodzie - zachichotałem. - Ale okej, po balu, wszystko po balu... Ale noo, w każdym razie wakacje mi się zaczynają, egzaminy zdane, więc znów czeka mnie przyjemny czas... Choć noce są krótkie, to zawsze najgorszy aspekt. Ale mniejsza, w każdym razie jakie ty masz plany na lato? Czym się zajmujesz teraz w watasze?

Sanna Hartwell · 2021-07-02 00:48:40

- Nooo... Cały czas to samo. - Wzruszyłam ramionami. Oczywiście miałam na myśli pracę w rzeźni. - Iiiii... Coraz częściej chodzę z tatą do miasteczka, no wiesz, po leki i jakieś niezbędne różności do szpitala. - Uśmiecham się. - Oh! No właśnie - mruknęłam, nagle sobie przypominając. - Noszę to ze sobą już od miesiąca chyba i wciąż zapominam ci to dać... - wymamrotałam, podnosząc się nieco i sięgając do swojej tylnej kieszeni. - Gdy byłam jakiś czas temu w mieście, był tam taki mały targ i... no ten, jedno stoisko miało takie śliczne rzemyki. I bardzo mi się jeden spodobał, miał śliczne stalowe wykończenie. I nie wiem, jakoś tak wyszło, że o tobie pomyślałam i kupiłam go. No ale głupio mi było dać ci sam rzemyk - mamrotałam dalej, wyciągając poszukiwaną rzecz i podając ją Lorenzo, który przyglądał mi się zaciekawiony. - Poszłam nad rzekę i szukałam czegoś ładnego - szukałam z dobre kilkanaście dni, a były to zimowe miesiące, także woda była lodowata, śnieg leżał tu i tam i strasznie wymarzłam, ale o tym już nie wspominam na głos. - No wiesz, żeby przyozdobić ten rzemyk. I znalazłam w końcu ten. - Uśmiechnęłam się z dumą. - Tata mojego kolegi, jubiler, pomógł mi go wykończyć, żeby wyglądał ładnie. Nie musisz go nosić, ja po prostu, eeee, sama nie wiem. Chciałam ci to dać. Wiem, że wampiry takich nie noszą, ale zawsze, gdy przypominam sobie o tym, jak kiedyś dałeś mi ten wisiorek z księżycem i gwiazdą - który również teraz miałam na sobie, był niemal nieodłączną częścią mnie - to chciałam byś też jakoś to... hm, poczuł. - Skończyłam w końcu swój głupawy wywód. I sama nie wiedziałam, byłam gdzieś pomiędzy zażenowaniem, a dumą i nie umiałam tego porządnie wypośrodkować.

▼Ukryta wiadomość

Lorenzo Harland · 2021-07-02 00:57:59

Zrobiłem wielkie oczy i spojrzałem z zachwytem na wilczycę.
- O... O rany, nie wiem co powiedzieć - przyznałem szczerze i wziąłem do rąk ten rzemyk by przyjrzeć mu się jeszcze dokładniej. - Naprawdę dziękuję, nie trzeba było... O rany jaki jest piękny - westchnąłem, czując jakieś takie zakłopotanie. Prezent, tak znienacka, jeszcze przed tym jak idziemy razem na bal i kiedy jestem tak skołowany i teraz...
- Jesst cudowny, naprawdę dziękuję i... Hah miło mi że o mnie pomyślałaś - przyznałem cicho, zakładając go szybko na szyję. - Nie musiałaś naprawdę - mruknąłem i zaraz się wyprostowałem. Może nim znajdzie serce... Będziemy mogli być razem? Czy takie związki są karane u wilkołaków? Czy jeśli będziemy... Całować się i tulić i sypiać i dalej się spotykać, to spotka nas jakaś kara?
Chciałbym Ci dać wszystko, a wystarczy że dajesz mi wisiorek na rzemyku i dociera do mnie, że nie mam nic, czego byś chciała...
- Jak wyglądam? - zapytałem ze słabym śmiechem, dumnie wyprostowany.

Sanna Hartwell · 2021-07-02 01:02:22

- Cudownie, leży jak ulał - odparłam, uspokajając się. Zażenowanie momentalnie minęło. Duma w sumie też. Pozostało jedynie przyjemne ciepło, rozpływające się po całym moim ciele. - To naprawdę nic wielkiego. Ale... Uznałam że fajnie jest mieć w domu jakąś małą cząstkę twojego wampirzego świata. Zdjęcia, naszyjnik, a teraz jeszcze dostanę tą piękną suknię! - Westchnęłam z zachwytem. - A ty nie masz ode mnie żadnej cząstki lasu, poza tym śmiesznym obozowiskiem. I... To naprawdę fajnie, mieć taki drobiazg pod ręką. Mam nadzieję, że będzie ci od czasu do czasu służył - podsumowałam, uśmiechając się promienie.

Lorenzo Harland · 2021-07-02 01:06:22

- Żartujesz? Nie mam zamiaru go zdejmować! - oświadczyłem rozbawiony, głaszcząc palcami kamyczek na szyi. - Jeszcze nie wiem jak dopasuje go do moich codziennych koszul czy garniturów, ale coś wymyślę - zaśmiałem się cicho, unosząc wzrok na wilczyce. - Głupio mi... Dałem Ci wisiorek z księżycem już lata temu, a po prostu kupiłem go na straganie, a ty się postarałaś i... Uh - podrapałem się po karku. - Teraz muszę się bardziej postarać - podsumowałem zdecydowanie.

#221 2021-07-01 21:30:47

Odp: Tajemnice zawsze wychodzą na jaw - wampir i wilczyca

#222 2021-07-01 21:35:06

Odp: Tajemnice zawsze wychodzą na jaw - wampir i wilczyca

#223 2021-07-01 21:44:43

Odp: Tajemnice zawsze wychodzą na jaw - wampir i wilczyca

#224 2021-07-01 21:54:17

Odp: Tajemnice zawsze wychodzą na jaw - wampir i wilczyca

#225 2021-07-01 23:32:55

Odp: Tajemnice zawsze wychodzą na jaw - wampir i wilczyca

#226 2021-07-01 23:38:20

Odp: Tajemnice zawsze wychodzą na jaw - wampir i wilczyca

#227 2021-07-01 23:45:37

Odp: Tajemnice zawsze wychodzą na jaw - wampir i wilczyca

#228 2021-07-01 23:50:15

Odp: Tajemnice zawsze wychodzą na jaw - wampir i wilczyca

#229 2021-07-01 23:56:28

Odp: Tajemnice zawsze wychodzą na jaw - wampir i wilczyca

#230 2021-07-02 00:01:45

Odp: Tajemnice zawsze wychodzą na jaw - wampir i wilczyca

#231 2021-07-02 00:06:06

Odp: Tajemnice zawsze wychodzą na jaw - wampir i wilczyca

#232 2021-07-02 00:14:19

Odp: Tajemnice zawsze wychodzą na jaw - wampir i wilczyca

#233 2021-07-02 00:20:01

Odp: Tajemnice zawsze wychodzą na jaw - wampir i wilczyca

#234 2021-07-02 00:25:04

Odp: Tajemnice zawsze wychodzą na jaw - wampir i wilczyca

#235 2021-07-02 00:32:03

Odp: Tajemnice zawsze wychodzą na jaw - wampir i wilczyca

#236 2021-07-02 00:36:35

Odp: Tajemnice zawsze wychodzą na jaw - wampir i wilczyca

#237 2021-07-02 00:48:40

Odp: Tajemnice zawsze wychodzą na jaw - wampir i wilczyca

#238 2021-07-02 00:57:59

Odp: Tajemnice zawsze wychodzą na jaw - wampir i wilczyca

#239 2021-07-02 01:02:22

Odp: Tajemnice zawsze wychodzą na jaw - wampir i wilczyca

#240 2021-07-02 01:06:22

Odp: Tajemnice zawsze wychodzą na jaw - wampir i wilczyca

Stopka