Od ciała po duszę — Wampir i Wilczyca

Accalia Felan · 2021-04-28 22:59:51

- Oh ale to... To trochę straszne. Chyba nie chciałabym by inni zaglądali mi do mojej głowy. Znaczy... Ty byś mógł ale gdyby wszyscy mieli tą umiejętność, chyba zaczęła bym się bać życia w mieście - powedziałam że szczerością w głosie, biorąc głęboki oddech. - Cóż... Jeśli już chcemy rozmawiać o nadawaniu się na wilka czy nie, to mi zapewne powiedziano by że się na niego nie nadaje - podsumowalam rozbawiona. Jasper tak zabawnie zmarszczył brwi, a oczy mu zabłysły, chyba robił tak za każdym razem gdy się nad czymś zastanawiał. - No wiesz... Każda omega jest swego rodzaju... Anomalią. Wilk jest stworzony do życia w stadzie, wśród swoich, nasze umysły są tak zaprogramowane, że funkcjonujemy niemal jak jeden organizm. A ja jestem... No taka jaka jestem. - Uśmiechnęłam się, bo w końcu nie widziałam w tym nic a nic złego. Bycie sobą było cudowne.

Jasper Locay · 2021-04-28 23:04:19

- Jesteś piękną anomalią - uznałem rozbawiony. - Nie mniej w waszej społeczności jest tytuł Omegi. Oznacza on, że opuściłeś watahę, jednak... Wataha to tylko nazwa. Chodzi chyba po prostu by znaleźć własną rodzinę, własną, nową watahę niekoniecznie wilczą - mruknąłem zamyślony. - Hm, może źle to interpretuje, ale... Chodzi mi o to, że nie jesteś sama. Nie zapewnie ci w jednej osobie całej watahy, ale postaram się, byś nigdy nie poczuła się osamotniona, moje drogie zwierzę stadne - przyznałem i zachichotałem pod nosem, upijając jeszcze jednego łyka kawy.

Accalia Felan · 2021-04-28 23:11:00

- Sek w tym, że omega to krótko mówiąc samotny wilk. A watahy... Wybacz ale nigdy nikt nie zastąpi tego. Nie ma jej substytutu - zapewniłam go z dużym przekonaniem w głosie. Może mówiłam teraz zbyt emocjonalnie, sama nie byłam pewna. Na razie odczuwałam dyskomfort z powodu bycia tak daleko od watahy... - Ale zapewniam cię że nie ma większej wartości niż serce - zaznaczyłam.

Jasper Locay · 2021-04-28 23:15:51

Pokiwałem głową, ale skrzywiłem się lekko.
- Serce ma większą wartość niż nawet własne szczęście? - zapytałem niepewnie, zagryzając lekko wargę. - Więc skoro Ty chcesz mnie uszczęśliwiać i poświęcasz temu by być tu ze mną całą rodzinę i swoje szczęście i bliskich... Szczerze mówiąc ja... Nie wiem, nie czuje się wart tego, wszystko co dla mnie robsiz jest tak wartościowe - uznałem ze smutnym uśmiechem. - Nie wiem kto mówi ci, że ja jestem twoim sercem, ale naprawdę mi przykro, że trafiłem Ci się akurat ja.

Accalia Felan · 2021-04-28 23:23:54

Popatrzyłam na niego nie rozumiejąc... Czy on... on... Właśnie przepraszał mnie za to że jest moim sercem? Naprawdę to robił? Nie mogłam tego pojąć. Wzięłam głęboki oddech i przesunęłam rękę po stoliku łapiąc go za nadgarstek i ściskając mocno.
- Jasper, ja nie poświęcam swojego szczęścia, ja do niego dążę. Wataha dałaby mi jedynie bezpieczeństwo i stałość, ale nie dałaby razy wypełnić pustki, która ty wypełniłeś tamtego dnia, gdy krzyczałeś na polanie. Nie ukoiłaby tak jak zrobiło to twoje spojrzenie, i nie sprawiłaby, że poczułabym się tak ważna, tak jak wtedy, gdy zacząłeś mi opowiadać o sobie... Rozumiesz? - szepnęłam, czując że w kącikach zbierają mi się łzy. Czy on nie chciał mojej miłości? Czemu tak to wypierał...?

Jasper Locay · 2021-04-28 23:35:41

Zamarłem, zaciskając mocno wargi. Przez dłuższą chwilę milczałem, patrząc na jej rękę która chwyciła mój nadgarstek i odetchnąłem płytko, przesunąłem rękę by nie trzymała nadgarstka, a dłoń. By zacisnęła dłoń na mojej dłoni. Przypomniała mi się na krótki moment Arabella, ta czarodziejka, która myślała że wiąże nas coś więcej niż miła znajomość, może nawet przyjaźń, jednak ja zupełnie nie rozumiałem jej przekonania, że to "miłość", że jesteśmy razem. Jedno moje zdanie o tym, że nigdy tego nie chciałem i... i już jej pewnie nigdy więcej nie zobaczę. Wampirzyce rozumiały. Czarodziejki nie...
Ale ta sytuacja? Przerastała mnie. Seks był prosty, chodziło o przyjemność, spuszczenie z pary, trochę zaufania. Ale Accalia była inna... Ona... Dawała mi tak wiele. Więcej niż kiedykolwiek mogłem chcieć, poprosić, to dla niej... Stałem się jej wszystkim kiedy wydarłem się ze łzami w oczach na pustej polanie? To nie było normalne, ale zarazem... Tak piękne. Tak piękne że nie chciałem tego stracić, ale czułem, że mogę coś popsuć. Jednym zdaniem znów coś popsuć, ale... Ale tym razem ona nie odejdzie, bo to by ją bolało fizycznie niemal... Była ode mnie tak zależna, a ja nie uważałem tego za coś dobrego.
Nie mniej...
- Nie wiem czy rozumiem... Ale na pewno chce zrozumieć - przyznałem po dłuższym milczeniu. - A... Co jeśli cię skrzywdzę? Powiem coś co cię zaboli... Gdybym coś takie powiedział to możesz mi zwrócić uwagę? - zapytałem niepewnie.

Accalia Felan · 2021-04-28 23:41:23

Kiwnelam głową nie puszczając jednak jego dłoni.
- Postaram się - obiecałam. - Myślę że jak mnie coś zaboli, to nie będę musiała za dużo mówić, w sensie... Myślę że sam zobaczysz. - Uśmiechnęłam się słabo i zamruczalam szybciej by pozbyć się łez z oczu. Gluptas ze mnie. Przecież on się bardzo stara...! To ja go trochę za bardzo przytłaczam. Koniecznie muszę więcej poczytać o wampirach. Może nauczę się jak z nim rozmawiać? I jak... Jak przekazywać mu swoje emocje. Przecież to nie może być takie strasznie trudne!

Jasper Locay · 2021-04-28 23:49:19

Skrzywiłem się, kiwając głową. Na skrzepłą krew... To wszystko było takie nowe, jakby część mnie to rozumiała, ale druga część wypierała. Westchnąłem cicho.
- Przepraszam, że... Płaczesz - powiedziałem niepewnie. - Nie chciałem, po prostu... Wśród wampirów nie często jest coś takiego jak miłość i dbanie o drugą istotę... Ojciec dawał mi dobry przykład, ale ja sam po prostu czuję, że nie jestem dobrą istotą - westchnąłem cicho. - Ale ty? Możesz mówić o sobie jako o anomalii, ale nawet jeśli to byłaś cudowną córką i siostrą, pracowałaś dla dobra watahy... Aa dla serca, jakiegoś wampira, zostawiłaś to wszystko i... - uśmiechnąłem się lekko. - Też chcę zrobić dla ciebie tak wiele. Byś... Poczuła się wyjątkową.

Accalia Felan · 2021-04-28 23:52:54

- Mam wyjątkowe serce - mruknęłam, uśmiechając się szerzej. Jeszcze raz ścisnęłam jego dłoń i puściłam, by znów sięgnąć po swój kubek z kawą i nieco z niego podpić. Hm, może przywyknie do tego smaku? Jest dziwny ale całkiem fajny. - I... Wiem już że wampiry nie patrzą na miłość tak jak ja... Jak wilki, musisz się ciągle powtarzać przeze mnie, przepraszam, ale dla mnie to tak samo nienaturalne i dziwne gdy ktoś jej nie rozumie, jak dla ciebie gdy rozumie - szepnęłam z lekka żartobliwie.

Jasper Locay · 2021-04-28 23:58:07

Parsknąłem śmiechem i pokręciłem głową nadal trochę rozbity przez swoje przemyślenia, ale chcąc się skupiać na Accalie. Nawet na jej biuście, czy jakichkolwiek innych częściach ciała. Chciałem zostać przy niej myślami, a nie znów pogrążać się w obawy i wahania.
- Uda mi się zrozumieć. A gdy zrozumiem może jeszcze lepiej zrozumiem o co chodzi w tym całym byciu sercem - uznałem ze słabym uśmiechem. - Postaram się być otwarty i spróbuję to wszystko jakoś pojąć, słowo - powiedziałem miękko i sięgnąłem po jeszcze jeden kawałek bezy.

Accalia Felan · 2021-04-29 00:02:01

- Wierzę ci - zapebwilam, uśmiechając się do niego radośnie. - Ja też będę się starała mieć otwarty umysł - zapewniłam między jednym, a drugim łykiem kawy. - Hm, mogę teraz spróbować twojej? - zapytałam, odstawiając swój kubek i spogladając na filiżankę Jaspera. - Wygląda dziwnie, taki cały czarny napój, trochę tak, jakby ktoś rozpuścił w wodzie węgiel - porównałam, śmiejąc się cichutko.

Jasper Locay · 2021-04-29 00:05:04

Parsknąłem znów śmiechem i podałem jej filiżankę.
- Weź łyka śmiało. Ale jest bardzo mocna i gorzka, więc nie przejmuj się jeśli cię odrzuci od tego smaku - powiedziałem spokojnie i uśmiechnąłem się lekko. - Faktycznie jakby się zastanowić to jakby w niej węgiel rozpuścić.. Hah podoba mi się - przyznałem rozbawiony i z ciekawością obserwowałem reakcje mojej wilczycy.

Accalia Felan · 2021-04-29 00:08:15

Postanowiłam nie dumać nad zapachem bo wierzyłam na słowo Jasperowi że jest intensywna. A naprawę chciałam spróbować co lubi moje serce i przekonać się o tym smaku na własnej skórze, a tak właściwie to na języku. No mniejsza o to.
Wzięłam łyka, nie dużego i się skrzywilam. Faktycznie, blah, ten smak był...
- Yhmhmm... - mruknęłam cicho, odsuwając od siebie filiżankę. - To jest bardzo specyficzne, miałeś rację, że ta ze śmietanką będzie mi bardziej smakować.

Jasper Locay · 2021-04-29 00:22:20

Zaśmiałem się cicho i skinąłem głową.
- Czarna kawa jest specyficzna, to fakt - zaśmiałem się. - Ale ja ją jakoś lubię. Takie ze śmietanką i mleczkiem nie działają na mnie tak dobrze jak porządną, czarna kawa. Czasem dodaje jeszcze do niej krwi, wtedy jest jeszcze bardziej pożywna - uśmiechnąłem się lekko, przyglądając się Alii, kiedy znów wzięła łyka swojej kawy ze śmietanką która już prawie zniknęła.

Accalia Felan · 2021-04-29 00:26:25

- Kawa ma być posiłkiem? Meh, to dosyć marne jedzenie. Ja tam wole zjeść jajka sadzone, albo świeżą bułeczkę ze schabem - mruknęłam, wzdychając z zadowoleniem. - No ale jak kto woli - zapewniłam rozbawiona. - W mieście chyba... Wszyscy się spieszą. Tak jak patrzę na twojego tatę i tych ludzi którzy tak strasznie biegają. To przygnębiające. Przecież tutaj doba ma tyle samo godzin co w lesie.

Jasper Locay · 2021-04-29 00:30:04

Uśmiechnąłem się lekko.
- Niby tak, ale czass jakby płynie inaczej... No i mamy też wiele innych obowiązków niż w lesie. Dużo ludzi, istot, zapchane drogi i chodniki. Tak, tutaj wszyscy się spieszą, każdy za swoją najważniejszą sprawą na świecie - uśmiechnąłem się słabo. - Tacie ogromnie zależy na posadzie w ratuszu. Jako pomniejszy radny w nic nie znaczącej Radzie Wampirów nic dużego nie robił, a tutaj czuję się naprawdę istotny, dlatego tak gania za pracą i do późna siedzi w gabinecie - westchnąłem.

Accalia Felan · 2021-04-29 00:34:37

- Skoro on naprawdę ciągle pracuje to... Kiedy spędzacie razem czas? - zapytałam, szczerze się nad tym zastanawiając. Ja ze swoją rodziną spędzałam go całkiem sporo. Przede wszystkim jedliśmy wspólne śniadania, a w weekendy obiady. I to były naprawdę ważne części dnia. A tutaj chyba posiłki nie były aż tak ważne. To co było?

Jasper Locay · 2021-04-29 11:36:26

- Teraz to dość mało spędzamy czasu, bardzo zależy mu na pracy, na wyjazdach... Ale przedtem spędzaliśmy razem prawie cały czas. Wspólnie jedliśmy, chodziliśmy na zakupy, nna bale i bankiety też. Teraz jednak ja jestem dorosły, on ma poważną rolę i teraz... Cóż musiałem przystać na zmiany, to jasne - westchnąłem. - Cieszę się jego sukcesem, a dodatkowo wiem, że w razie potrzeby będzie u mojego boku by wesprzeć mnie. Nietypowy z niego wampir...

Accalia Felan · 2021-04-29 11:50:32

Pokiwałam spokojnie głową. No tak... Ważna posada i dużo obowiązków i od razu mniej czasu dla rodziny, dziwne, no ale chyba tak funkcjonują istoty poza watahą.
- Rozumiem... Na pewno jest zabieganą istotą, czyli idealnie pasuje do tego miasta - stwierdziłam, biorąc bardzo duży kęs bezy. Uśmiechnęłam się rozbawiona, starając się przełknąć.

Jasper Locay · 2021-04-29 11:55:14

Zaśmiałem się cicho z Accali, ale pokiwałem głową.
- Częściowo tak, ale czasem głośno narzeka na życie tutaj. Widzisz w miastach wampirów obowiązuje przeważnie nocny tryb życia. Jednak w mieszanych, jest wyłącznie dzienny. Moja skóra i oczy nie są tak wrażliwe na słońce, ale tata... Huh nie podobało mu się tu w pierwszym tygodniu. Udało mu się wynegocjować ze będzie pracował na późną zmianę by choć ograniczyć kontakt ze słońcem - przyznałem. - Mi to aż tak nie przeszkadza, po prostu wolę spacerować w cieniu, albo z okularami przeciw słonecznymi - wzruszyłem ramionami. - Ale jest zabiegany... Cóż, ja za to obijałem się trochę - parsknąłem śmiechem.

#241 2021-04-28 22:59:51

Odp: Od ciała po duszę — Wampir i Wilczyca

#242 2021-04-28 23:04:19

Odp: Od ciała po duszę — Wampir i Wilczyca

#243 2021-04-28 23:11:00

Odp: Od ciała po duszę — Wampir i Wilczyca

#244 2021-04-28 23:15:51

Odp: Od ciała po duszę — Wampir i Wilczyca

#245 2021-04-28 23:23:54

Odp: Od ciała po duszę — Wampir i Wilczyca

#246 2021-04-28 23:35:41

Odp: Od ciała po duszę — Wampir i Wilczyca

#247 2021-04-28 23:41:23

Odp: Od ciała po duszę — Wampir i Wilczyca

#248 2021-04-28 23:49:19

Odp: Od ciała po duszę — Wampir i Wilczyca

#249 2021-04-28 23:52:54

Odp: Od ciała po duszę — Wampir i Wilczyca

#250 2021-04-28 23:58:07

Odp: Od ciała po duszę — Wampir i Wilczyca

#251 2021-04-29 00:02:01

Odp: Od ciała po duszę — Wampir i Wilczyca

#252 2021-04-29 00:05:04

Odp: Od ciała po duszę — Wampir i Wilczyca

#253 2021-04-29 00:08:15

Odp: Od ciała po duszę — Wampir i Wilczyca

#254 2021-04-29 00:22:20

Odp: Od ciała po duszę — Wampir i Wilczyca

#255 2021-04-29 00:26:25

Odp: Od ciała po duszę — Wampir i Wilczyca

#256 2021-04-29 00:30:04

Odp: Od ciała po duszę — Wampir i Wilczyca

#257 2021-04-29 00:34:37

Odp: Od ciała po duszę — Wampir i Wilczyca

#258 2021-04-29 11:36:26

Odp: Od ciała po duszę — Wampir i Wilczyca

#259 2021-04-29 11:50:32

Odp: Od ciała po duszę — Wampir i Wilczyca

#260 2021-04-29 11:55:14

Odp: Od ciała po duszę — Wampir i Wilczyca

Stopka