Dwaj dżentelmeni w wielkim mieście — Aiden i Vincent

Aiden Morton · 2020-12-03 22:35:05

Podniosłem wzrok ponad gazetę, spoglądając na mężczyznę z uśmiechem.
- Cóż, obrazek pozowany. Elegancki mężczyzna w wyjściowym garniturze, jakby był na poważnym spotkaniu, a jednak siedzi w fotelu, czyta gazetę z rana i leniwie popija herbatę... - podsumowałem i odłożyłem gazetę na stolik, obrzucając Vincenta spojrzeniem od góry do dołu. - Ah, i to ja miałbym się wstydzić ciebie? Chyba będę się czuł zawstydzony PRZY tobie - stwierdziłem żartobliwie. - Wyglądasz fantastycznie mój drogi. Jestem pewien, że przy ajmniej kilka osób zapyta o twoje szalone dodatki. Chwal się sobą tyle ile tylko możesz, choć pamiętaj, wszystko ze smakiem... Wyższe swefy lubią zaznaczać, to, że są bardziej wyrafinowane, choć tak naprawdę to tacy sami ludzie jak ty.

Vincent Pearce · 2020-12-03 22:53:18

Uśmiechnąłem się do niego z wdzięcznością Za te zapewnienia, które były naprawdę słodkie i kochane. Odetchnąłem i pokiwałem głową, jakbym powtarzał sobie wszystkie jego uwagi jeszcze raz w głowie.
- Tak, tak, wiem, wszystko w dobrym smaku i bez przesady, nie narzucaj się nikomu, czekaj aż to ty staniesz się główną atrakcją i nigdy nie wcinaj się w słowo - pokiwałem głową grzecznie. - Będę wzorowym gościem, zapewniam cię. Wykorzystam cały swój urok osobisty, a wszyscy będą mną zachwyceni... Tak i nie będę się boczyć i zaproszony do tańca będę tańczył - dodałem jeszcze, bo to też była zabawna kwestia, którą wypadało podkreślić.

Aiden Morton · 2020-12-03 23:04:39

- Uszczęśliwisz mnie, Vincent - szepnąłem z szerokim uśmiechem, popijając swoją herbatę. Właściwie to już ją kończyłem, musieliśmy za moment wyjść, by spokojnie dotrzeć na miejsce, bo niestety, ale obawiałem się korków w sobotni wieczór. Nowy Jork był właściwie ciągle zakorkowany! To był jeden z bardziej męczących aspektów życia w tym miejsce, który można było dostrzec niezwykle szybko. - Znajdziemy na pewno chwilę na to, by porozmawiać spokojnie ze sobą, ale pamiętaj, że mamy siebie cały czas, a ten bankiet potraktuj jak zabawę. Bo to właściwe taka zabawa wyższych sfer - podsumowałem.

Vincent Pearce · 2020-12-03 23:12:08

Pokiwałem potulnienie głowa, wiedząc o co mu chodziło. Musnąć mnie ręką będziesz mógł gdy tylko stamtąd wyjdziemy, tak samo pocałować, powiedzieć komplement... Baw się z ludźmi, ciesz się bankietem, ciesz się życiem.
- Oczywiście, będę pamiętał. Zabawa wyższych sfer... Hm, to będzie nowość, ale czuję, że się nie zawiodę - przyznałem miękko, z lekkim uśmiechem. - A na pewno nie zawiodę ciebie - podkreśliłem, dopijając herbatę i szybko przemywając ją pod kranem, uważając by nie zachlapało mi nic garnituru. Potem wróciłem do salonu. - Wolałbym, byś nie wstydził się za swojego przyjaciela na zabawie - przyznałem szczerze, kiwając głową.

Aiden Morton · 2020-12-03 23:17:57

Podniosłem się z fotela i również skierowałem się do kuchni. Vincent skakał jak poparzony w tą i z powrotem. Czyżby czuł się zesteresowany... Na statku szło mu świetnie a przecież zapraszałem go na poklad pierwszej klasy i nadal obiady z moimi znajomymi. Także... nie przypominam sobie, by miał czego się wstydzić. Faktycznie, nie może się chwalić ile to jego rodzice inwestują w coś, lub jak ważne decyzje podejmują na wysokich stanowiskach. Ale jednego nie można było odebrać Vincentowi — a mianowicie dobrej gadki. W rozmowach był naprawdę świetnym poza tym, był niezwykłą osobowością! Jedynym jego słabym punktem były dziwne nazwy potrw w memu. Ale tym się nie będzie miał przejmować na bankiecie bo będą maksymalnie dwie rzeczy do wyporu raz na początku, a drugi raz bliżej północy. A tak to głównie przystawki, ciasta, drobne słone przekąski...
- Mój przyjaciel jest niezwykły i nie będę się za niego wstydził. Rady które ci daje nie są po to, byś mi nie zawadzał, a są po to, byś mógł zapunktować w oczach ludzi o wiele więcej znaczących w tym świecie niż ja. Ja w porównaniu do nich to okruch - podsumowałem, wchodząc do kuchni by ostrożnie umyć filiżankę.

Vincent Pearce · 2020-12-03 23:26:09

Uśmiechnąłem się cicho, a kiedy Aiden wytarł dłonie i odwracał się już do salonu, natknął się na mnie w progu. Wpatrywałem się w niego z ciepłej i uwielbieniem.
- Dla mnie nie jesteś żadnym okruchem - powiedziałem niemal rozbawiony czymś takim. - I nie czuję potrzeby punktowania w oczach kogokolwiek innego niż ty sam. Szukam po prostu potencjalnych amatorów moich prac, czy osób które w przyszłości mnie wesprą finansowo. A dodatkowo chcę ci towarzyszyć i być godny miejsca u twojego boku. Nie chcę się zbłaźnić... Chcę się dobrze bawić...

Aiden Morton · 2020-12-03 23:31:06

- Gdybym z góry zakładał, że jednak się zbłaźnisz, to postarałbym się elegancko ci wyjaśnić, że to wydarzenie po prostu nie jest dla ciebie. Być może starałabym ci się wmówić, że będzie nudno? Sam już nie wiem... Kiedyś powiedziałbym ci wpdost. Teraz mam ochotę być dla ciebie jednak delikatniejszym, mimo wsyztsko wiem, że powinienem zachować fason - zapewniłem go z rozbawiebiem i poklepalem delikatnie o ramieniu. - Vincent, musisz drobyc ich serca, a w razie potrzeby pomocy w rozmowę o finansach możesz zawołać mnie. Coś się dogada. Choć nie wiem, czy uda ci się tak szybko, ale ja naprawdę, naprawdę w ciebie wierzę, miły. I trzymam za ciebie kciuki. - Podsumowałem swoje słowa szeorkim uśmiechem. - Ale teraz się zbieramy, bo nie lubię się spóźniać. Trzeba jeszcze złapać taksówkę - przypomniałem.

Vincent Pearce · 2020-12-03 23:36:35

Wywróciłem oczami, idąc za nim do przedpokoju i zakładając buty oraz płaszcz.
- Nie martw się, zaraz znajdzie się jakaś taksówka, jeżdżą tu wszędzie całą dobę - zauważyłem spokojnie i kiedy Aiden jeszcze sprawdzał godzinę na swoim zegarku, udało mi się skraść pocałunek, jego słodkich ust. Uśmiechnąłem się już całkiem zadowolony z pozytywną energią i pokiwałem głową.
- Gotów. Możemy ruszać do tego hotelu... - zdecydowałem z zadowoleniem.

Aiden Morton · 2020-12-03 23:40:54

Westchnalem cicho, z zaskoczeniem, gdy mnie pocałował delikatnie. Podniosłem wzrok za nim i przyglądałem mu się uważnie przez chwilę, a kiedy zamilkł, pokiwałam głową ale zaraz zmieniłem zdanie i pokręciłem nią przecząco.
- Moment, nie, nie, nie gotowy... Ja jeszcze... Tylko coś... - szepnęłam, zbliżając się do niego i pozwalając nam na nieco dłuższy, przyjemniejszy pocałunek.
Ah, nie byłem pewien, czy można było się całować na zapas. Nam by się na pewno przydało. Bałem się, że Vincent będzie chciał mnie wyciągać gdzieś na bok... Choć z drugiej strony to było niezwykle ekscytujące. Ale nadal dosyć nierozważne!
- Hmm... Tak, tak, teraz już jestem gotowy - odparłem po chwili, wygładzając faltki na jego ubraniu, które zrobiłem przyciągając go do siebie.

Vincent Pearce · 2020-12-03 23:47:16

Odetchnąłem i skinąłem głową z lekkim uśmiechem. Lśniący podziw do niego musiał mi się wylewać przez oczy, ale nie umiałem nic na to poradzić.
- Tak, zdecydowanie gotowy... - zagryzłem wargę, ale zaraz się otrząsnąłem. - W porządku, spokojnie, będę rozważny. Wiem jak się zachować wśród ludzi - uprzedziłem jeszcze obawy mojego towarzysza, a kiedy wyszliśmy, nadal się lekko uśmiechałem, ale już w stosownej odległości minęliśmy portiera, który powiadomił nas o taksówkach, które czekają kawałek stąd. Z uśmiechem więc ruszyliśmy do wspomnianych aut i wsiedliśmy do jednego z nich. Kiedy Aiden podał adres, ja rozsiadłem się wygodnie, by przez lekko zabrudzoną szybkę, obserwować rozświetlające się miasto, gdy dookoła zapadał zmrok. Nerwy? Może troszkę, ale to jak zawsze przed nieznanym...

Aiden Morton · 2020-12-04 14:48:25

- Miasto nocą jest piękne - przyznałem, uśmiechając się delikatnie, gdy spoglądałem na zafascynowanego Vincenta. Był cudowny, uwielbiałem w nim tą dziecięcą radość z takich małych rzeczy. Przechyliłem się nieco w jego stronę, niby pod pretekstem wyglądania przez jego okno, jednak wiadomo było, że nie o to mi do końca chodziło. - Zazwyczaj spacerujemy po bocznych uliczkach ale chyba przyda się spacer po tych dużych, co sądzisz? - spytałem, odsuwając się zaraz i wracając do swojej poprzedniej pozycji.

Vincent Pearce · 2020-12-04 15:52:34

Uśmiechnąłem się, na chwilę spoglądając na Aidena, a zaraz wracając wzrokiem za okno.
- Tak, tak, zgadzam się, możemy przejść się głównymi ulicami... W ramach urozmaicenia. No wiesz, tamte małe też mają swój klimat, ale te główne... są tak niezwykle rozświetlone - westchnąłem szczerze zachwycony, nadal przyglądając się światłom, kolorom, jakimś ruchomym reklamą... Ah to wszystko było takie jakieś... magiczne. Nie wiem jak ludzie mogli przechodzić obok zupełnie niewzruszeni, nie unosząc wzroku, choćby na oświetlone litery z nazwą kina albo teatru.
Jechaliśmy chyba do bardziej ekskluzywnej części miasta, bo nagle jakoś tak na ulicach pojawili się bardziej przystrojeni ludzie, wszyscy w pięknych płaszczach, szalach, dookoła było więcej eleganckich budynków, a światła, choć było ich więcej były bardziej ugrzecznione i... Wszystko to zapierało mi dech w piersiach.
W końcu samochód stanął przed pięknym budynkiem, trochę klasycyzującym. Hm, czyli to w takim hotelu odbywa się zabawa. Wysiedliśmy wraz z Aidenem, a gdy mężczyzna zapłacił za przewóz, ja nadal zadzierałem głowę na hotel.

Aiden Morton · 2020-12-04 18:51:32

Westchnalem cicho, spoglądając na zachwyconego mezczyzne. Przez chwilę pozwoliłem mu się cieszyć okolicą, aż w końcu byłem zmuszony to jednak przerwać. Położyłem dłoń na ramieniu Vincenta, również zadzierając głowę do góry.
- Piękny, prawda? Z tego co mi wiadomo, w środku również zachwyca. Także wejdźmy już do środka, zanim zamarźniemy - powiedziałem żartobliwie, zabierając rękę z jego ramienia a rozbawiony, gestem dłoni zaprosiłem go do środka, a właściwie to w stronę drzwi, które zostały przed nami otworzone.

Vincent Pearce · 2020-12-04 19:27:48

Szliśmy z Aidenem przez hol. Kiedy zaczęliśmy mijać większą ilość ludzi ubranych elegancko, niektórzy już trzymając kieliszek szampana (tak mi się przynajmniej wydawało, że w kieliszkach raczej soku jabłkowego nie ma). Nie stresowałem się jednak, Aiden mnie prowadził, a on także był bardzo spokojny i nie zwracał uwagę na większość tutaj mijanego towarzystwa. Zestresowałem się jednak odrobinkę poważniej, gdy przeszliśmy w końcu w stronę sali opisanej jako "bankietowa", a przy jej wejściu stała ochrona, pilnująca, by wszyscy wchodzący miały zaproszenia. Naturalnie Aiden wyciągnął z marynarki swoje zaproszenie, dla siebie oraz osoby towarzyszącej (czyli dla mnie), dlatego bez problemu przeszliśmy kontrolę, a nim na salę główną, przeszliśmy jeszcze do szatni, odwieszając swoje płaszcze.
- Dobrze znasz... organizatorów tego wydarzenia? - zapytałem niepewnie mężczyzny.

Aiden Morton · 2020-12-04 19:42:13

- Nie do końca. Ale oni doskonale znają moich rodziców oraz mnie - przyznałem lekko tym rozbawiony. - Państwo Tucker to dokładniej mówię znajomi mojej mamy. To bardzo bogaci ludzie, poważni. Byli u nas ostatnim razem strasznie dawno temu... Kojarzę gównie to, że pani Tucker niezbyt lubi żartować ale pan Tucker docenią dobry humor - wyjaśniłem, gdy weszliśmy na ogromną skalę, pięknie oświetlona i przystrojoną. Muzyka na żywo, stoły z wizytówkami, aby każdy wiedział gdzie ma usiąść. Dalej było przejście do kolejsali, gdzie było jeszcze więcej stołów. - Masa gości - szepnąłem bardziej do siebie i spojrzałem miękko na Vincenta. - Są właścicielami tego hotelu. Jak i kilku innych hoteli - powtórzyłem się na ci Vincent odparł "tak, tak, mówiłeś''. - Hmm... Z całą pewnością pójdę się z nimi przywitać i porozmawiać, jednak jeszcze nie teraz. Jeśli będziesz wolał zostać na swoim miejscu wtedy, to w pełni zrozumiem.

Vincent Pearce · 2020-12-04 19:56:07

Przez kilka dłuższych chwil próbowałem po prostu ogarnąć wszystko dookoła umysłem i wzrokiem, jednocześnie naprawdę starając się słuchać Aidena. Koniec końców po dłuższej chwili wziąłem głębszy oddech i spojrzałem w miarę spokojnie na mężczyznę i skinąłem głową.
- Tak ja... Hm zobaczymy, może uda mi się złapać już z kimś kontakt... Wolałbym ci nie przeszkadzać i się nie wcinać w rozmowę - przyznałem szczerze i rozejrzałem się jeszcze raz po salo.
- Tak, masz rację... Dużo gości - mruknąłem. - Spodziewasz się jeszcze jakichś znajomych twarzy? - zapytałem miękko, już mówiąc głośniej.

Aiden Morton · 2020-12-04 20:16:04

- Z tego co pamiętam to będzie kilka osób które będę kojarzył, choć jeśli już, to większość jednak skojarzy moje nazwisko z ojcem lub matką. Nie będę liczył na to, że mnie rozpoznają, w gruncie rzeczy jeszcze nie zdążyłem sobie zapracować na to, by mnie rozpoznawano - podsumowałem, przystając przy listach stolików i szukając naszych nazwisk. - Hm, siedzimy w tej drugiej sali, chyba jest bardziej kameralna i spokojniejsza - stwierdziłem, kierując się razem z Vincentem w tamtą stronę.

Vincent Pearce · 2020-12-04 20:40:33

- Druga sala? - zapytałem z niedowierzaniem, lokalizując w końcu przejście do kolejnego pomieszczenia. Wziąłem głęboki oddech, podążając za Aidenem czym prędzej, z obawy, że jeszcze mogę się zgubić. - Hm, czyli twoi rodzice to prawdziwe szychy? No nieźle, muszę przyznać... - dodałem mamrocząc i znów jakoś niedobrze mi się zrobiło przypominając, że jego rodzice raczej nie będę zachwyceni na myśl o tym, że ich syn spotyka się nie z kobietą, a z facetem, z byłej klasy robotniczej. No, zachwyceni to oni by nie byli...
- No dobrze, czyli oboje możemy być niemal anonimowi... - mruknąłem pod nosem, kiwając głową i poprawiając muszkę, czując na sobie prześlizgujące się spojrzenia. Zazwyczaj mi to nie przeszkadzało i teraz też usiłowałem się przekonać, że nie sprawia mi to żadnego problemu.

Aiden Morton · 2020-12-04 20:50:32

Atmosfera była taka jak zwykle na samym początku. Panowało zamieszanie, trochę hałasu z powodu godnych powitań i żartów na przełamanie lodów. Czuć było przyjemne zapachy, nie mdlace, delikatne i pobudzające zmysły. Ale za tą całą pogodna i można by pomyśleć nawet że luźną atmosferą kryło się wiele spięć i kłótni, które zaczną wychodzić na jaw dopiero w trakcie trwania bankietu. Na szczęście osobiście nie byłem zamieszany w żadną, takze miałem nadzieję, że czas minie nam dobrze.
Obraliśmy okrągły stół z naszym numerkiem, znajdując swoje nazwiska i póki co przysiadając na miejscu. Wgnieniu oka pojawił się kelner, który zaproponował, że naleje nam wina, wskazując na butelkę białego i czerwonego, stających na stoliku. Z chęcią skorzystaliśmy.
- Pierwszy szok minął? - zapytałem ostrożnie, popijając białe wino ze swojego kieliszka.

Vincent Pearce · 2020-12-04 21:05:50

Trzymałem kieliszek póki co w dłoniach, przyglądając się winu, a potem potem przenosząc wzrok na pozostałe krzesła przy okrągłym stole, które stały jeszcze puste. Zaraz jednak spróbowałem się uśmiechnąć w miarę spokojnie do mężczyzny u boku.
- Nie, chyba jeszcze nie... Jeszcze nie do końca idzie mi to przetrawić, no wiesz, dużo tutaj wszystkiego, wszystkich i... Hm, muszę się skupić na jednej rzeczy na raz - skwitowałem, obserwując ludzi dookoła, oraz przysłuchując się muzyce z sąsiedniej sali. Tutejsi muzycy jeszcze nie siedzieli na scenie, jednak było widać już przygotowane dla nich miejsce na postumencie, oraz miejsce na parkiet... Odetchnąłem głębiej znów skacząc wzrokiem po wszystkim i wszystkich.

#21 2020-12-03 22:35:05

Odp: Dwaj dżentelmeni w wielkim mieście — Aiden i Vincent

#22 2020-12-03 22:53:18

Odp: Dwaj dżentelmeni w wielkim mieście — Aiden i Vincent

#23 2020-12-03 23:04:39

Odp: Dwaj dżentelmeni w wielkim mieście — Aiden i Vincent

#24 2020-12-03 23:12:08

Odp: Dwaj dżentelmeni w wielkim mieście — Aiden i Vincent

#25 2020-12-03 23:17:57

Odp: Dwaj dżentelmeni w wielkim mieście — Aiden i Vincent

#26 2020-12-03 23:26:09

Odp: Dwaj dżentelmeni w wielkim mieście — Aiden i Vincent

#27 2020-12-03 23:31:06

Odp: Dwaj dżentelmeni w wielkim mieście — Aiden i Vincent

#28 2020-12-03 23:36:35

Odp: Dwaj dżentelmeni w wielkim mieście — Aiden i Vincent

#29 2020-12-03 23:40:54

Odp: Dwaj dżentelmeni w wielkim mieście — Aiden i Vincent

#30 2020-12-03 23:47:16

Odp: Dwaj dżentelmeni w wielkim mieście — Aiden i Vincent

#31 2020-12-04 14:48:25

Odp: Dwaj dżentelmeni w wielkim mieście — Aiden i Vincent

#32 2020-12-04 15:52:34

Odp: Dwaj dżentelmeni w wielkim mieście — Aiden i Vincent

#33 2020-12-04 18:51:32

Odp: Dwaj dżentelmeni w wielkim mieście — Aiden i Vincent

#34 2020-12-04 19:27:48

Odp: Dwaj dżentelmeni w wielkim mieście — Aiden i Vincent

#35 2020-12-04 19:42:13

Odp: Dwaj dżentelmeni w wielkim mieście — Aiden i Vincent

#36 2020-12-04 19:56:07

Odp: Dwaj dżentelmeni w wielkim mieście — Aiden i Vincent

#37 2020-12-04 20:16:04

Odp: Dwaj dżentelmeni w wielkim mieście — Aiden i Vincent

#38 2020-12-04 20:40:33

Odp: Dwaj dżentelmeni w wielkim mieście — Aiden i Vincent

#39 2020-12-04 20:50:32

Odp: Dwaj dżentelmeni w wielkim mieście — Aiden i Vincent

#40 2020-12-04 21:05:50

Odp: Dwaj dżentelmeni w wielkim mieście — Aiden i Vincent

Stopka