Wspólna siła — Wilk i Syrenka

Connery McGallan · 2020-11-18 10:59:47

- I tak cieszyłem się z tego bardzo, że mogłem z tobą leżeć jako wilk. Nawet nie wiesz ile emocje mną włada, kiedy mogę leżeć obok ciebie - powiedziałem miękko. - Moja zwierzęca forma, w przeciwieństwie do twojej... wiele odczuwa. I wiele przeżywa - przyznałem szczerze i uśmiechnąłem się lekko. - Może jeszcze potem przemienię się i wyjdę na polowanie. Teraz... jest jeszcze za wcześnie i nie mógłbym cię zostawić sama na polanie - dodałem.

Nerissa · 2020-11-18 11:44:03

- Nie mógłbyś - przytaknęłam i wzięłam głęboki oddech. - Nie chciałabym zostawać sama. - Przeniosłam spojrzenia na niebieskie oczy mężczyzny i uśmiechnęłam się lekko. - Ale jak już pójdziesz na polowanie, to może potem pokażesz mi co robisz że sówka zdobyczą, jak ja przygotowujesz - wyjaśniłam, sięgając po jego dłoń, którą bawił się moimi włosami i obejmując ja w obu swoich dłoniach położyłam na swojej piersi. - Myślę że załapie tą pracę szybciej niż czytanie... - powedziałam żartobliwie.

Connery McGallan · 2020-11-18 12:24:45

Parsknąłem śmiechem.
- Też mam takie przeczucie. Nauczę cię posługiwać się nożem, oraz wyjaśnię najlepsze metody... Widzisz, w watasze uczymy się wykorzystywać każdy, nawet najmniejszy fragment upolowanego zwierzęcia, z szacunku do naszych leśnych braci. To będzie dla ciebie pewnie nowość, ale wszystko ci wytłumaczę - obiecałem miękkim tonem i pocałowałem Nerrisę w skroń. - Jesteś urodzonym łowcą, zabójczynią... Myślę, że bez problemu pojmiesz nasze metody - dodałem na koniec z uśmiechem.

Nerissa · 2020-11-18 15:19:24

Pokiwałam głową, również się uśmiechając, choć delikatniej niż mój wilk.
- Nigdy chyba nie miałam "szacunku" to swoich ofiar. Całe moje życie jest pokryte jakby... Mgłą. Dopiero teraz to widzę, gdy zapisuje w głowie najnowsze wspomnienia, te związane z lądem i z tobą. Tamte z morza są niewyraźne, bez koloru, emocji. - Wzruszyłam lekko ramionami. - Ale skoro jestem z tobą... To powoli będę poznawać te emocje, pojęcia... - Musnęłam palcami jego policzek. - Jest taką możliwość, żebys... Nauczył mnie tego, czego uczą się małe wilki?

Connery McGallan · 2020-11-18 15:33:25

Pokiwałem głową z zadowoleniem i spokojem.
- Oczywiście, taki mam zamiar. Sam doglądałem kiedyś młodych Łowców. Gdy należałem jeszcze do watahy - przyznałem miękko z nutką dumy. - Pokażę Ci czego uczymy nasze młode. O zajmowaniu się zdobyczą, o szacunku do zwierzyny. O prawch jakie zostały nam nadane przez naszego Pana, władcę lasów, Wielkiego Wilka - zapewniłem ją pewnym tonem.

Nerissa · 2020-11-18 16:34:51

- Hmm... A ja uważnie posłucham o tym wszystkim - skwitowałam, układając się znów wygodnie i spoglądając na obłoki. - A ryby? Możemy też jeść ryby czasami? Króliki są smaczne, ale... Rozumiesz. Łowisz też ryby? Albo... Ktos w mieście łowi? I mógłbyś się wymienić? Albo zapłacić mi za nie? - dopytywałam z ciekawością.

Connery McGallan · 2020-11-18 17:14:35

Uśmiechnąłem się lekko i pokiwałem głową.
- Mogę je bez problemu kupić, mamy wielu rybaków... Zbędę dla ciebie więc świeże ryby - zgodziłem się miękko i uniosłem nieco, do pozycji siedzącej. - W porządku kochanie, to nie jest skomplikowana prośba - dodałem miękko i uśmiechnąłem się lekko. - Z ochotą ją dla ciebie spełnię.

Nerissa · 2020-11-18 17:37:20

- Dziękuję, bo ostatnio trochę brzuch mnie boli po jedzeniu tamtego mięsa - odparłam spokojnie, błądząc wzrokiem po niebie, szukając na nim jakiś znajomych kształtów. - Chmury jak na złość układają się w bezkształtną masę - jęknęłam cicho, myśląc na glos. - Ale lubiłam niebo - zaznaczyłam, zerkając na Connery'ego. - Jest cudowne. Chmury i gwiazdy... Przez 300 lat nigdy nie widziałam gwiazd - mamrotałam, wracając do poprzedniego zajęcia.

Connery McGallan · 2020-11-18 17:53:12

Uśmiechnąłem się lekko, kiwając głową.
- Rozumiem... możemy czasem chodzić na nocne spacery na plażę... Tam doskonale widać gwiazdy - zapewniłem ją miękko. - Chmury... Hm, faktycznie, dzisiaj chmury nie układają się w ładne kształty- powiedziałem i znów się położyłem, tuż obok Rissy. - Hmm ta trochę wygląda... jak ślimak - wskazałem ją i uśmiechnąłem się lekko. - Choć hm, widziałaś kiedyś ślimaka?

Nerissa · 2020-11-18 17:59:29

- Nie, nigdy nie widziałam... Musi wyglądać dziwnie, skoro przypomina tą chmurę - zażartowałam, uśmiechając się kącikami ust. Podlozylam siebie jedną rękę pod głowę, a drugą sięgnęłam do dłoni Connery'ego i splatalem swoje palce z jego palcami. - Hm... Wielu rzeczy jeszcze nie widziałam. - Westchnęłam. - Chyba boje się nocą być poza domem - wyznałam. - Może y siedzieć w nocy na plaży? - zapytałam niepewna tego.

Connery McGallan · 2020-11-18 18:11:12

- Oczywiście, że możemy - zapewniłem ją miękkim tonem. - A jeśli pójdę nad wodę z tobą, to nie będziesz się bała? Razem obejrzymy gwiazdy, woda nocą bywa relaksująco spokojna... Sama wiesz, że leże jest blisko, więc gdy tylko napatrzymy się na gwiazdy wrócimy do domu, do snu - zaproponowałem łagodnie, odwracając wzrok od chmur, a spoglądając na nią. Moje niebo, gwiazdy, księżyc i słońce...

Nerissa · 2020-11-18 21:23:07

Przez chwilę milczałam, zagryzajac wargę i zastanawiając się nad jego słowami a gdy już się namyślałam, przechylilam głowę na bok i już chciałam mu odpowiadać ale napotkałam jego spojrzenie które wybiło mnie z rytmu. Poczułam gorący deszcz, przechodzący przez całe moje ciało. Poczułam się... Sama nie wiedziałam jak to opisać, to było coś wspaniałego. To było ciepło, którego chciałam doświadczać. Czy właśnie takie jest ciepło,czy właśnie tak rozpływa się po ciele? Wypełnia każdą twoją cząstkę...
Aż zabrakło mi tchu. Rozchylilam wargi by złapać oddech przez usta.
- Ah, wilku... - wydusilam z siebie, starając się oddalezc słowa, które zupełnie zagubiły się w mojej głowie. - Taak... Możemy iść nad wodę nocą. Na pewno jest tak pięknie i wyjątkowo jak mówisz - odparłam miękko. - Skoro będziesz blisko, to noc nie będzie mi straszna...

Connery McGallan · 2020-11-18 21:43:25

Uśmiechnąłem się szczerze i skinąłem lekko głową, na tyle na ile pozwalała mi pozycja.
- Cieszę się, obiecuję, że zapewnie ci bezpieczeństwo... Pogram Ci na gitarze, lubiłaś moja muzykę w końcu i... - zamruczałem lekko brwi. - Coś się stało kochanie? Straciłaś nagle równy dech, a serce ci lekko przyspieszyło... - zauważyłem miękko i wolną dłonią pogłaskałem ją po policzku. - Moja piękna... Tak się we mnie wpatrujesz, aż mi miło... - szepnąłem z rosnącym uśmiechem.

Nerissa · 2020-11-18 21:46:10

- To ty zacząłeś się tak na mnie patrzeć... - wytknelam mu, w geście swojej obrony. - Ty... Teraz już tak nie patrzysz. Ale przed chwilą. Po prostu zapomniałam o oddychaniu na kilka sekund - wyznałam, krzywiąc się że wstydem. - Czy to normalne? - zapytałam z lekką zniesmaczona samą sobą.

Connery McGallan · 2020-11-18 21:55:43

Uśmiechnąłem się szczerze.
- Dla zakochanych jak najbardziej - zapewniłem ją miękko i przysunąłem się by pocałować moją syrenkę z miłością. - Będę częściej na ciebie patrzył z moim uwielbieniem, bo musisz wiedzieć, że odczuwam je cały czas, bez przerwy, gdy tylko cię wyczuje... Jestem natchniony moją miłością - zauważyłem, ale zaraz parsknąłem. - Wybacz, pewnie plotę dla ciebie bez sensu...

Nerissa · 2020-11-18 21:59:57

- Trochę to bezsensowne. Takie się wydaje. Miłość... Ale szczęście też było dla mnie bezsensu a jednak teraz je czuję i powoli ten bezsens znika. Radość czuję coraz częściej. A twoja bliskość... Też jest mi potrzebna. Bo chcę cię czuć, ciągle. Mieć cię przy sobie. Dla siebie. - Zacisnęłam lekko wargi, błądząc wzrokiem po jego twarzy. - Patrz tak na mnie często. To było bardzo miłe - podsumowalam, uśmiechając się kącikami ust.

Connery McGallan · 2020-11-18 22:11:46

Skinąłem głową z powagą.
- Oczywiście, moja najdroższa... - pocałowałem ją i jeszcze raz, zaraz znów się unosząc. - Mmm zrozumiesz miłość moja syrenki. Miłość, szczęście, bliskość, wszystko to na pewno zrozumiesz w swoim czasie. I będę ci w tym bardzo kibicował, oraz wspierał i wspomagał - westchnąłem. - Kiedyś wszytskie stanie się jasne...

Nerissa · 2020-11-18 22:27:05

Westchnęłam cicho i pokiwałam delikatnie głową, podciągając się do pozycji siedzącej i rozciągając się. Wzięłam kapelusz i nałożyłam go sobie na głowę, zerkając na wilka.
- Liczę na to, że stanie się jasne. Łatwiej będzie żyć razem, gdy oboje będziemy mieli takie same odczucia - podsumowalam, sięgając po książkę, która przyniosłam ze sobą. - Poczytamy? Chyba mam już siłę na naukę.

Connery McGallan · 2020-11-18 22:36:16

Pokiwałem głową i sam się uniosłem do pozycji siedzącej.
- Poczytamy. Zacznijmy jeszcze raz od alfabetu, jak go sobie przypomnimy, to przeczytamy kilka słów literka po literce... - powiedziałem spokojnie opierając się wygodnie spoglądałem na książkę, którą otworzyła syrenka na początkowych stronach. Z zadowoleniem spoglądałem na jej zaangażowanie w naukę. Nawet mniej irytowała się już na jakieś błędy i problemy, była trochę mniej... Choleryczna w swój kamienny sposób.
Całe popołudnie przesiedzieliśmy na trawie, na łące, jednak nadeszła godzina, która powinna nas skłonić już do powrotu.
- Gdy wrócimy, wyjdę na krótko, a zaraz potem wrócę i będziemy mogli spróbować poduczyć cię łowieckiego fachu - wyjaśniłem, podnosząc się z koca.

Nerissa · 2020-11-18 22:42:41

Również podniosłam się z miejsca, zabierając książkę i wkładając poduszkę pod pachę.
- Tak szybko coś upolujesz? Chwilkę? - zapytałam z niewielkim rozbawiebiem, przyglądając się jak składa koc. Oczywiście obserwowałam nie jego dłonie, a słone ramiona i plecy, które pracowały podczas tak błahej czynności. Ah, znów miałam ochotę na seks. Zmrozulam lekko oczy. - Uwin się szybko, nie mogę się doczekać pracy.

#141 2020-11-18 10:59:47

Odp: Wspólna siła — Wilk i Syrenka

#142 2020-11-18 11:44:03

Odp: Wspólna siła — Wilk i Syrenka

#143 2020-11-18 12:24:45

Odp: Wspólna siła — Wilk i Syrenka

#144 2020-11-18 15:19:24

Odp: Wspólna siła — Wilk i Syrenka

#145 2020-11-18 15:33:25

Odp: Wspólna siła — Wilk i Syrenka

#146 2020-11-18 16:34:51

Odp: Wspólna siła — Wilk i Syrenka

#147 2020-11-18 17:14:35

Odp: Wspólna siła — Wilk i Syrenka

#148 2020-11-18 17:37:20

Odp: Wspólna siła — Wilk i Syrenka

#149 2020-11-18 17:53:12

Odp: Wspólna siła — Wilk i Syrenka

#150 2020-11-18 17:59:29

Odp: Wspólna siła — Wilk i Syrenka

#151 2020-11-18 18:11:12

Odp: Wspólna siła — Wilk i Syrenka

#152 2020-11-18 21:23:07

Odp: Wspólna siła — Wilk i Syrenka

#153 2020-11-18 21:43:25

Odp: Wspólna siła — Wilk i Syrenka

#154 2020-11-18 21:46:10

Odp: Wspólna siła — Wilk i Syrenka

#155 2020-11-18 21:55:43

Odp: Wspólna siła — Wilk i Syrenka

#156 2020-11-18 21:59:57

Odp: Wspólna siła — Wilk i Syrenka

#157 2020-11-18 22:11:46

Odp: Wspólna siła — Wilk i Syrenka

#158 2020-11-18 22:27:05

Odp: Wspólna siła — Wilk i Syrenka

#159 2020-11-18 22:36:16

Odp: Wspólna siła — Wilk i Syrenka

#160 2020-11-18 22:42:41

Odp: Wspólna siła — Wilk i Syrenka

Stopka