Szmaragdy i diamenty na nowym lądzie - Aiden i Vincent

Aiden Morton · 2020-10-21 00:09:05

- Vincent... To że znaleźliśmy się w tej relacji jest zarówno moja jak i twoja zasługa. Gdybyś nie był tym kim jesteś teraz, to być może... Nigdy nie zaczęlibyśmy rozmaiwac po przyjacielsku a po prostu... Jak klient ze sprzedawcą. - Wzruszyłem ramionami. - Czuję się wciąż zmieszany, ale w taki... Pozytywny sposób. Nowy. Po prostu odkrywam coś, k czym nie miałem wcześniej pojęcia. To niesamowite i przerażające za razem, bo jak ma się te 25 lat, to ma się wrażenie że już sporo się wie o własnej osobie... Ale ty mnie zaskoczyłeś.

Vincent Pearce · 2020-10-21 00:16:25

- Zawsze do usług mogę cię zaskakiwać na wiele sposobów - uśmiechnąłem się rozbawiony, ale raczej z powagą pokiwałem głową. - Rozumiem, ja po prostu... Sam nie wiem. Nie wiedziałem, że gdy podejdę do ciebie w barze to ropocznie się taki splot wydarzeń... Nie przewidziałem tego w ogóle - pokręciłem głową rozbawiony. - I pewnie będziesz przeze mnie zakłopotany jeszcze nie raz - dodałem. - Postaram się byś nie był tym przytłoczony, ale niczego nie mogę obiecać - zaznaczyłem, jednak zaraz znów się uśmiechałem.

Aiden Morton · 2020-10-21 00:20:20

- Żadnych obietnic od ciebie nie wymagam. Gdy zaczyna się coś nowego... A w moim wypadku to nie tylko nowa relacja, a zupełnie nowy rozdział w życiu, to człowiek zawsze czuję się zakłopotany. Myślę że to taka... Hm, "skumulowana energia zakłopotania" - podsumowałem to rozbawieniem. - Tak, zdecydowanie to jest dobra nazwa na to zjawisko - dodałem, śmiejąc się sam z siebie.

Vincent Pearce · 2020-10-21 00:25:33

Pokręciłem głową najpierw rozbawiony, ale zaraz po prostu się szczerze śmiejąc.
- Skumulowana energia zakłopotania - powtórzyłem po nim. - No dobrze, w takim razie rozumiem. Będę musiał mieć na uwadze takie zjawisko w takim razie - dodałem uspokajając się nieco po swoim śmiechu, ale jak tylko spojrzałem znów na mężczyznę to parsknąłem cicho. - Muszę w takim razie jeszcze bardziej uważać. Nie wiadomo co ta skumulowana energia może zrobić - dodałem żartem i przysuwając się lekko do Aidena i całując go przeciągle. - Zakłopotany?

Aiden Morton · 2020-10-21 00:30:17

Położyłem dłoń na jego karku, gładząc kciukiem po skórze.
- Coraz mniej - szepnąłem, uśmiechając się. - Bardziej to, że ciągle nazywasz mnie chodzącym ideałem jest nieco... wybijające z rytmu. Zdaje sobie sprawę ze swojej atrakcyjności ale póki nie poznałem ciebie to naprawdę nie słyszałem aż tylu przymiotników i epitetów - mruknalem z rozbawiebiem i musnąłem wargami jego usta. - Momentami mam wrażenie, że przyjmowanie ich jest trudniejsze niż dawanie. - Zaśmiałem się krótko.

Vincent Pearce · 2020-10-21 01:01:30

Zaśmiałem się cicho. Nie było zresztą powodu by śmiać się głośniej skoro był tuż obok.
- Cóż, sam wiesz że jestem rozgadany. A tobą zauroczony. Czasami nawet te wszystkie epitety jakie stosuje to za mało - zaznaczyłem, kręcąc głową i przysunąłem się jeszcze odrobinkę bliżej. - Nie musisz się czuć niepewnie, to po prostu zwykłe, proste, komplementy, które lubię ci mówić - uznałem spokojnie, ale zaraz przyszedł mi zły pomysł do głowy.
Zagryzając lekko wargę, wykonałem w sumie dwa ruchy: Uniosłem się lekko, przekładając jedną nogę przez nogi Aidena, a potem usiadłem spokojnie na jego kolanach. Nie siedziałem jednak jakoś blisko, ręce trzymane na jego ramionach były jedynie nieco ugięte. Jednak tutaj nie o bliskość chodziło a póki co jedynie o samą... Pozycje.
- Bardzo zakłopotany? - upewniłem się, lekko unosząc brew. Nie pytałem nawet czy "zakłopotany", moim prawdziwym pytaniem było raczej "jak bardzo?".

Aiden Morton · 2020-10-21 13:23:07

Westchnąłem zaskoczony, odchylając się mimowolnie nieco do tyłu. Na moment napisałem się, ale potem wypuściłem powietrze z płuc, rozluźniając ciało, zerknąłem na jego dłoń na ramieniu, a potem wróciłem do jego twarzy.
- Gdybym miał oceniać od 1 do 10, gdzie 1 to mało, a 10 to bardzo, to chyba dałbym na teraz 7 - mruknąłem, uśmiechając się lekko. Znów nie wiedziałem co zrobić z dłońmi, dlatego trzymałem je póki co luźno po bokach. - Ummm, dla porównania spokojne i przemyślane pocałunki to 4, ale te nieprzemyślane to jakoś 2 - wymamrotałem, unoszac kąciki lekko zaciśniętych ust. - Co średnio na ten moment daje nam w sumie jakieś niecałe 4 i pół punkta procentowego ze skali skumulowanej energii zakłopotania - ciągnąłem dalej, bo liczby przynajmniej były stałe i do ogarnięcia dla mojego umysłu.

Vincent Pearce · 2020-10-21 14:03:37

Zmarszczyłem brwi, obserwując trybiki które pracują w głowie Aidena, kiedy siedziałem mu cholera w rozkroku na kolanach. Po raz pierwszy miałem wielką ochotę móc poznać tą jego Isabelle i zapytać ją bardzo poważnie, czy w jej wypadku też tak było.
- Podsumowując, to tylko 4 i pół punktu procentowego ze skali skumulowanej energii zakłopotania - uznałem spokojnie, przysuwając się nieznacznie, ale tylko nie znacznie, by nie podskoczyć przypadkiem o pół punktu procentowego do góry. - Przypuszczałem, że będzie więcej. Aż strach pomyśleć, co musiałbym zrobić by osiągnąć poziom 9 punktów na 10 - dodałem uśmiechając się szeroko, próbując grać w to na jego zasadach, ale po swojemu.

Aiden Morton · 2020-10-21 14:11:44

Uśmiechanalem się zakłopotany, zaciskając nieco palce na materiale swoich luźnych spodni.
- Hm, zastanowmh się - mruknalem, chcąc jakoś zażartować - Nie biegaj nago po domu? - zaproponowałem, starając się uśmiechnąć w miarę naturalnie. - To na pewno ułatwi funkcjonowanie... - dodałem i zagryzłem wargę. Chyba rzadko to robiłem, przynajmniej tak mi się wydawało, ale teraz czułem jakaś taka uh, dziwna energię. Hm, nie mówię tu o podnieceniu Vincenta, było po prostu coś jeszcze.

Vincent Pearce · 2020-10-21 14:20:47

Zachichotałem i pokręciłem głową nieco tym rozbawiony.
- Nie przyszło mi to nawet przez myśl - przyznałem z chichotem. - Ale dobrze. Będę używał ubrania - postanowiłem ze średnią powagą i znów zachichotałem. Potem spojrzałem niego uważniej, przez kilka chwil po prostu rozkoszując się jego nieco zagubionym, rozbawionym wyrazem twarzy. Oh i ta przygryziona warga. Pokręciłem głową i pocałowałem go czule, nie za długo w usta. - No dobrze, nie będę w ogóle wykonywał zbyt zawstydzających ruchów - podsumowałem. - Wierzę, że gdy się oswoisz z całą resztą skali, to nie będzie już ona dłużej potrzebna - przyznałem szczerze i dłonią, wygładziłem jego kołnierzyk, oraz zagięcie koszuli na jego torsie (to wcale nie był po prostu pretekst, by go dotknąć...) i sprawnie zabrałem się z jego kolan, by znów usiąść po prostu tuż obok.

Aiden Morton · 2020-10-21 14:30:09

Zamrugalem szybciej i Popatrzyłem na Vincenta, uśmiechając się jednym kącikiem ust.
- Nie chodzi i o to, by nie robić nic, tylko po to, by minimalizować szkodliwe skutki - mruknalem i pochyliłem się do niego, tym razem całując go dłużej niż jeszcze przed chwilą, gdy siedział na moich kolanach. Odsunąłem twarz tylko kawalątek. - No wiesz... Za każdym razem jest łatwiej - dodałem z cichym śmiechem. - Gdy już jestem pewny że to w porządku to to robię... Hm, czasami szybciej niż pomyślę - mruknalem, odsuwając się, gdy myślałem na przykład o tym, jak przyszedłem do Vincenta i jedyne co zrobiłem, to zapukałem, a potem pocałowałem. Lub gdy zamiast pobiec w bezpieczne miejsce ruszyłem pędem do sklepu... Po prostu wtedy wiedziałem że tak będzie najlepiej i tyle...

Vincent Pearce · 2020-10-21 14:36:12

Uśmiechnąłem się lekko.
- Na co dzień bardzo lubię to, że wszystko bardzo obmyślasz i analizujesz, ale cóż, lubię też te namiętniejsze pocałunki, nawet jeśli podchodzisz z nimi zupełnie z zaskoczenia - przyznałem się szczerze i obserwowałem miękko Aidena. Jakaś... iskierka nadziei na naprawdę normalną i swobodną relację romantyczną i nie tylko, zapłonęła we mnie i uspokoiła.
- Nie będę rezygnował z testowania granicy - uprzedziłem. - Ale będę miał na uwadze by minimalizować szkodliwe skutki - pokiwałem grzecznie głową.

Aiden Morton · 2020-10-21 14:42:22

- Dziękuję - odparłem z zadowoleniem, cieszą się, że idzie na tyle ustępstw i nie stara się namolnie mnie przekonywać czy dyskutować. Czułem dzięki temu więcej energii i chęci do tego, by również przyłączyć się do"testowania granic". - Postaram się odwdzięczyć w miarę swoich możliwości, za te ustępstwa - zapowiedziałem z zadowoleniem i zmieniłem pozycję, siadając wyprostowanym. - Hm, może jednak dokończymy jeść obiad na spokojnie? Ja podgrzeje, a ty wybierzesz jakąś płytę? - zasugerowałem, wskazując na gramofon i niewielka kolekcje zgromadzoną obok niego na półce.

Vincent Pearce · 2020-10-21 14:52:05

- Po tych wszystkich rewelacjach to już raczej kolacja, a nie obiad, ale masz rację, dobrze byłoby zjeść - przyznałem rozbawiony i spojrzałem w stronę gramofonu. - Hm, szczerze mówiąc sam bałem się go ruszać.. ale skoro proponujesz, to coś wybiorę - przytaknąłem podnosząc się z fotelu i podchodząc do szafki z płytami, przy gramofonie. Wiedziałem, że to był delikatny sprzęt, podobnie jak płyty, więc podchodziłem do całego przeszukiwania szafki. - Hm, jazz... Tak, to znam, to chyba też... - mruknąłem, przeglądając płyty, kiedy Aiden poszedł odgrzać tą moją lasagne.

Aiden Morton · 2020-10-21 18:06:23

Rozgrzałem piekarnik i wstawiłem wodę, by zrobić nam herbaty. Słyszałem, że Vincent coś tam mówił do siebie, jednak nie słyszałem dokładnie słów. Uśmiechnąłem się do siebie, gdy usłyszałem pierwsze dzięki muzyki, akurat w momencie, gdy wstawiałem jedzenie do piekarnika. Zerknąłem jeszcze tylko na zegarek, by pamiętać o której to było i wróciłem do salonu.
- Lata '20 - mruknalem rozbawiony, opierając się ramieniem o framugę drzwi i przyglądając z przyjemnością zachwycone mu Vincentowi. To mi się bardzo podobało, sposób, w jaki cieszył się z różnych rzeczy, z których inni ludzie nie mieli by nawet kroperli jegoradosci. - Moglibyśmy jutro przejść się do sklepu z winylami? - zaproponowałem. - Widzę, że ci się podobają - dodałem, krzyżując ramiona.

https://m.youtube.com/watch?feature=emb … Ue9igC7flI

Vincent Pearce · 2020-10-21 19:40:57

- Podobają? To mało powiedziane - parsknąłem rozbawiony, kilka chwil spoglądając zauroczony na gramofon, a zaraz wracając wzrokiem do płyt w szafce. - Tutaj i tak jest już świetny wybór... Same klasyki, jazz, blues... Hm wielu nie znam ale te najbardziej sztampowe są mi znane, no i... - gadałem i gadałem, aż w końcu obróciłem się do Aidena, który patrzył na mnie chyba z lekka rozbawiony. - Tak... W sensie... Bardzo chciałbym się przejść do sklepu z winylami - przyznałem, zawstydzony swoją ekscytacją. - Mówiłem Ci już kiedyś, nigdy nie miałem gramofonu i takiego wyboru płyt... - dodałem odwracając wzrok i odkładając płyty jakie miałem w dłoniach do szafki. - Mhm, brakuje jednego obowiązkowego tytułu jak na moje oko... Może znajdziemy w sklepie i nie będzie za drogi - mówiłem w części do siebie w części do Aidena.

Aiden Morton · 2020-10-21 20:05:30

- Kupimy go, Vincent - zapewniłem go, kiwając głową. Wolałem już nie dodawać że "pieniądze to nie problem", bo mężczyzna mógłby się z tym źle poczuć... Sam nie wiem do końca jakby z nim było, wolałem nie ryzykowac. - To mamy mały plan na jutro. Proponuje też spacer do centrum i restaurację, słyszałem o kilku naprawdę dobrych - kontynuowałem, odwracając się i wracając do kuchni, bo jedzenie zdążyło na pewno się odgrzać podczas monologu Vincenta. - A jeśli masz jakieś pomysły, to mów! - dodałem głośniej, przekładając kawałki na talerze.

Vincent Pearce · 2020-10-21 20:20:01

Przemilczałem kwestię pieniędzy. Nie poczuwałem żadnej męskiej dumy, raczej... Nie chciałem skończyć jako utrzymanek z jego pieniędzy. To by było... Złe.
- Myślę, że jeśli wszystko okrasimy spokojnym spacerem to będzie w porządku - uznałem miękko wstając z kolan spod szafki i zbliżając się do stołu. - Względnie znajdziemy coś jeszcze fajnego na naszej drodze. Szczerze mówiąc chciałbym pójść do kina, jeszcze przed akademią - przyznałem szczerze i uśmiechnąłem się zawstydzony. - Nigdy nie byłem, u mnie w mieście nie było żadnego a do Sydney było trochę dalej i... - podrapałem się po karku. - Po prostu bardzo chciałem w końcu to zobaczyć... - podsumowałem.

Aiden Morton · 2020-10-21 20:34:08

- Choc już do kuchni! - poprosiłem, uśmiechając się i stawiając talerze na stoliku w kuchni i usiadłem na krześle. - Kino, hm? Doskonale - przytaknąłem z uśmiechem, gdy mężczyzna zajął miejsce obok nnie. - Możemy to wpisać do naszego planu na ten tydzień - stwierdziłem. - Osobiście bardzo chciałbym się przejść do kilku muzeów i może sprawdzić jakieś krótkookresowe wystawy sztuki. Często wpadałem na takie w domu, zawsze mają w sobie jakiś element magii. Na stałe rzeczy będzie czas...

Vincent Pearce · 2020-10-21 21:34:31

Uśmiechnąłem się szczerze i pokiwałem entuzjastycznie głową. Cieszyłem się na tą radość Aidena, miałem wrażenie, że chociaż dłuższą chwilę rozprawialiśmy się z męczącymi nas sprawami, to teraz... cóż, po nim było widać jak na otwartej dłoni, że czuje się lepiej, lżej. Albo tak jak już wspomniał, chyba umiałem czytać z ludzi.
- Podoba mi się ta myśl. Kina, muzea, galerie sztuki.. Zobaczymy co to miasto ma do zaoferowana - uśmiechnąłem się szeroko. - Już dawno się tak nie ukulturowałem - parsknąłem cicho, kręcąc głową. - Chciałbym poznać to miasto jak najlepiej, skoro mam tu zostać na stałe - przyznałem z westchnieniem.

#121 2020-10-21 00:09:05

Odp: Szmaragdy i diamenty na nowym lądzie - Aiden i Vincent

#122 2020-10-21 00:16:25

Odp: Szmaragdy i diamenty na nowym lądzie - Aiden i Vincent

#123 2020-10-21 00:20:20

Odp: Szmaragdy i diamenty na nowym lądzie - Aiden i Vincent

#124 2020-10-21 00:25:33

Odp: Szmaragdy i diamenty na nowym lądzie - Aiden i Vincent

#125 2020-10-21 00:30:17

Odp: Szmaragdy i diamenty na nowym lądzie - Aiden i Vincent

#126 2020-10-21 01:01:30

Odp: Szmaragdy i diamenty na nowym lądzie - Aiden i Vincent

#127 2020-10-21 13:23:07

Odp: Szmaragdy i diamenty na nowym lądzie - Aiden i Vincent

#128 2020-10-21 14:03:37

Odp: Szmaragdy i diamenty na nowym lądzie - Aiden i Vincent

#129 2020-10-21 14:11:44

Odp: Szmaragdy i diamenty na nowym lądzie - Aiden i Vincent

#130 2020-10-21 14:20:47

Odp: Szmaragdy i diamenty na nowym lądzie - Aiden i Vincent

#131 2020-10-21 14:30:09

Odp: Szmaragdy i diamenty na nowym lądzie - Aiden i Vincent

#132 2020-10-21 14:36:12

Odp: Szmaragdy i diamenty na nowym lądzie - Aiden i Vincent

#133 2020-10-21 14:42:22

Odp: Szmaragdy i diamenty na nowym lądzie - Aiden i Vincent

#134 2020-10-21 14:52:05

Odp: Szmaragdy i diamenty na nowym lądzie - Aiden i Vincent

#135 2020-10-21 18:06:23

Odp: Szmaragdy i diamenty na nowym lądzie - Aiden i Vincent

#136 2020-10-21 19:40:57

Odp: Szmaragdy i diamenty na nowym lądzie - Aiden i Vincent

#137 2020-10-21 20:05:30

Odp: Szmaragdy i diamenty na nowym lądzie - Aiden i Vincent

#138 2020-10-21 20:20:01

Odp: Szmaragdy i diamenty na nowym lądzie - Aiden i Vincent

#139 2020-10-21 20:34:08

Odp: Szmaragdy i diamenty na nowym lądzie - Aiden i Vincent

#140 2020-10-21 21:34:31

Odp: Szmaragdy i diamenty na nowym lądzie - Aiden i Vincent

Stopka