Niespodziewana miłość – śpiewaczka i fotograf

Janet Merrill · 2020-12-27 01:29:58

Boże, jak ja się w nim zakochałam...
Myśl przemknęła mi przez głowę i ledwo ją uspokoiłam, by nie obijała mi się głośno po czaszce. Wystrzegałam się myślenia o tym uczuciu, nazywaniu go, a już szczególnie wypowiadania go na głos. Kiedyś powiedziałam Vincentowi, że słowo "miłość" ma w sobie tak wielką cenę, że musi się jej wystrzegać, bo czasami możemy je wypowiedzieć, a nie być w stanie za nie zapłacić. Teraz sama nie byłam pewna, czy pokryje wysoką cenę tego uczucia.
Jednak odważyłam się, postawiłam na szali wszystko w co bałam się wierzyć. Strach i obawy przegrały z moją niezaspokojoną potrzebą kochania bycia kochanym.
Stanęłam na palcach, by sięgnąć ust Coltona i pocałować go czule, w ten piękny romantyczny wieczór, w świetle księżyca, gdy ten wtulał się w moją dłoń, zupełnie mi oddany. Niesamowity... Nie zasługiwałam na niego w żadnym stopniu, jednak pokochał mnie z jakiegoś powodu i tak bardzo nie chciałam tego zaprzepaścić...

Colton Tierney · 2020-12-27 13:56:22

Mruknalem cicho, z zadowoleniem gdy nasze wargi zetknęły się ze sobą. Pierwszy całus nie był za długi czy za głęboki, był taki w sam raz jak na pierwszy pocałunek. Potem oboje zerknelismy na siebie badawczo, sprawdzając reakcję tego drugiego. Uśmiechnąłem się szczęśliwy i przyciągnąłem Janet do siebie, chwytając ją mocniej. Ująłem ja w pasie oraz ułożyłem dłoń na jej plecach, przechylając ją lekko w tył, a sam pochyliłem się do niej. Janet złapała się mnie mocniej, a pocałunek momentanie stal się mocniejszy, pewniejszy.
Czułem się tak swobodnie i tak bardzo na swoim miejscu jak nigdy wcześniej. Ale czemu miałem wrażenie, że jednak Janet ucieka mi przez palce...?

Janet Merrill · 2020-12-27 14:33:38

Zatopiliśmy się w pocałunku, oboje go potrzebując i ciesząc się z niego, całując wprawnie... Zauroczyło mnie dodatkowo jak dobrze Colton całował! Jak dobrze było mi się dać otulić przez jego ramiona, jak dobrze było mi się wtulić, przechylić, całować aż do utraty tchu. Oboje na to czekaliśmy, teraz wręcz drżałam z ekscytacji i czułam ciepło rozpływające się po moim ciele.
W końcu spojrzeliśmy na siebie. On patrzył na mnie tak jasno lśniącymi oczami... Mi pewnie rumieniec oblał całą twarz, wpatrywałam się w niego pewnie z tyloma uczuciami, aż sama sobie nie zdawałam sprawy...
- Romantyczniej... być nie mogło, prawda? - szepnęłam cicho rozbawiona, głaszcząc go wciąż po twarzy, oczarowana tą chwilą.

Colton Tierney · 2020-12-27 15:14:19

- W moim mniemaniu było idealnie, ale jeśli stwierdzisz, że ideał nie istnieje to jestem pewien że bliżej ideału nigdy nie byłem - szepnąłem, nie puszczając jej. Pogładziłem ją po plecach, drugą ręke trzymając wciąż na jej krzyżu.
Uśmiechnąłem się znów, łagodnie i ciepło, przenosząc dłoń z jej pleców na policzek, pogładziłem kciukiem po rumianej skórze. Piękna Janet... Kryła w sobie tyle tajemnic. Czułem to, a z drugiej strony nie chcailem o tym myśleć i w to wierzyć. Wypieralem to ze swoich myśli.

Janet Merrill · 2020-12-27 15:29:37

- Było idealnie - zapewniłam go z rozbawieniem i z czułym uśmiechem teraz ja wtulillam się w jego dłoń. Było tak dobrze, chciałam by ta chwila trwała, trwała... Bez problemów, bez zbędnego zamartwiania się, bez przeszłości przyszłości, po prostu... Teraz.
- Z tobą... Było zdecydowanie idealnie i... Chciałabym by ta noc się nie kończyła...

Colton Tierney · 2020-12-27 19:24:12

- Noc jeszcze młoda, nic się nie kończy moja droga Janet - zapewniłem ją spokojnie. - Mam dla ciebie dużo czasu. Ile tylko będziesz potrzebować - dodałem, śmiejąc się krótko. Westchnąłem cicho, obrzucając wzrokiem twarz Janet. Piekniała coraz bardziej i bardziej. Musnąłem jej wargi jeszcze raz, przymykając oczy i delektując się słodką chwilą.

Janet Merrill · 2020-12-27 21:57:43

Te pocałunki z krótkich, zmieniały się w czułe, a z czułych przedłużały się i przedłużały. Oh nie było już dla nas dziś ratunku, zdecydowanie... Przepadliśmy, myśląc tylko i wyłącznie o sobie wzajemnie. Wtuliłam się w Coltona, bynajmniej z zimna, po prostu dociskając się najszczelniej jak mogłam w tej chwili. Znów przypomniało mi się, jak podobała mi się nasza różnica wzrostu, jak lubiłam gdy mnie otulał, pochylał się do mnie..
Moja szminka rozmazała się po całych jego wargach, gdy ro zobaczyłam roześmiałam się cicho. Zdjęłam z jednej ręki rękawiczkę, by nagą dłonią pogłaskać mężczyznę po wargach, po szczęce i po szyi.
- Może... przejdźmy do mojej kajuty... - powiedziałam miękko. - Masz trochę mojej szminki na ustach, pomogę ci to zmyć - zaoferowałam się.

Colton Tierney · 2020-12-27 22:36:57

Zastanowiłem się chwilkę, marszcząc lekko brwi.
- Tak, tak... Już idziemy, przejście się tam było w końcu w planach... - wymamrotałam, nie ruszając się z miejsca ani o krok. Stałem wpatrzony w nieco skupioną minę Janet, która próbowała zetrzeć kciukiem szminkę z mojej twarzy. - Możemy przejść się spacerkiem do twojej kajuty, albo wejść już na korytarze i przejść się do mnie, bo stąd jest bliżej - zaproponowałem, czysto strategicznie, naprawdę nie było w tym podtekstów. Janet była damą i właśnie tak miałem zamiar ją traktować.

Janet Merrill · 2020-12-27 22:46:44

- Faktycznie, stąd będzie bliżej do ciebie... No dobrze, w takim razie twoja kajuta- uśmiechnęłam się leciutko i pokiwałam głową, cofając dłoń od twarzy Coltona. - Chodźmy więc... Doprowadzę cię zaraz do porządku - roześmiałam się cicho. - I wrócimy do kontemplowania tego jak piękna jest dziś noc - dodałam uśmiechając się lekko i zakładając z powrotem rękawiczkę, by wtulić się pod ramię Coltona.

Colton Tierney · 2020-12-27 22:51:47

Rozumiemy do przodu, tym razem czułem się bardziej prowadzony przez Janet niż odwrotnie. Była podekscytowana, nic dziwnego sam poczułem tą ekscytację bardzo intensywnie w momencie gdy postanowiła iść szybszą drogą. Doskonale wiedziałem do czego zmierzamy i musiallleeem się przyznać sam przed sobą że cieszylo mnie tto jak diabli. Bycie dżentelmenem jest trudne gdy od środka zżera cie pragnienie do kobiety, która znajduje się na wyciągnięcie ręki, tak bliziutko...!
- Noc jest niesamowicie piekna, jednakże myślę, że już mocno się nią nacieszylem, droga Janet - odparłem spokojnie, uśmiechając się do siebie.

Janet Merrill · 2020-12-27 23:35:29

- Ah tak? - roześmiałam się cicho, idąc do pokoju Coltona. Starałam się nie spieszyć, a iść w miarę naturalnie na obcasikach. Jednak miałam nadzieję, już niedługo je zdjąć ze stóp.
- W takim razie... Co będziesz chciał kontemplować resztę wieczoru? - zapytałam miękko, szczerze rozbawiona. Ja chciałam kontemplować jego, dokładnie jego całego... Ale chybba nie musiałam mówić tego nna głos, kiedy Colton otwierał drzwi do kajuty.

Colton Tierney · 2020-12-27 23:49:34

Uśmiechnąłem się do siebie, otwierając drzwi i wpuszczając Janet przodem.
- Jakkolwiek skomplikowany mogę ci się wydawać... Jestem prostym mężczyzną - podsumowałem, zamykając za sobą drzwi na kluczyk. Janet zdążyła się do mnie odwrócić a ja znów przyciągnąłem ją do siebie, kładąc jedną dłoń na jej karku, drugą wsuwając przerz talie na plecy i przyciągając do siebie. - Dziś mam ochotę kontemplować ciebie - wyznałem,trącając nosem jej nos,przymykając powieki i uśmiechając się z zadowoleniem. - Że wzajemnością mam rozumieć...?

Janet Merrill · 2020-12-28 00:05:19

- Oh tak... nawet nie wiesz jak wielką wzajemnością - szepnęłam w jego usta, kiedy się do mnie pochylał. Niemal ze zbyt wielką przyjemności wsuwając palce na jego szyję, tors, zsuwając ładną aczkolwiek niepotrzebną w tej chwili apaszkę z jego szyi. Odetchnęłam głęboko, czując jak od narastającej ekscytacji, ciepła całego ciała, aż zakręciło mi się w głowie.
- Zapewniam cię, że choć dzisiejsza noc jest w istocie piękna... nie może się równać z naszą chwilą - przyznałam cicho, sięgając wargami do jego warg, trącając je lekko, jakby napawając się samą ich bliskością. Ale bliskość to było już za mało, chciałam być bliżej..!

Colton Tierney · 2020-12-28 00:21:07

- Naszą chwilą... - powtórzyłem jedynie po niej, oddając się tej chwili w całości. Pocałowałem głęboko Janet, a kobieta oddala pocałunek. Zdjąłem z jej dłoni rękawiczki, chciałem jej skórę na swojej. W zamian ona rozpięła kilka guzików mojej koszuli, nawet nie zauważyłem kiedy, bo byłem tak zajęty całowaniem jej ust, szczęki, brody, szyi... Pragnąłem jej. Ciałem i duchem... Wydawała się być taka lekka i ulotna a ja chciałem pochłonąć ją, jak najwięcej jej, by została ze mną najdłużej jak to było tylko możliwe.

Janet Merrill · 2020-12-28 00:32:20

Sama sięgnęłam do zapięcia sukienki, lecz to Colton pomógł mi ją zsunąć z siebie, zostałam w lekkiej halce, którą nosiłam pod sukienką. Kiedy przesunęliśmy się kawałek od drzwi, zsunęłam też z siebie pantofle i choć niższa, jeszcze bliżej przysunęłam się do mężczyzny. Kiedy rozpięłam wszystkie guziki koszuli, mężczyzna ją ściągnął, a ja odkryłam... że przez cały czas miałam rację. Był niezwykle dobrze umięśnionym mężczyzną, przystojnym nie tylko z twarzy. Teraz, mając na ustach i w oczach to pragnienie, bez koszuli... oh wydawał się być kimś zupełnie innym niż romantykiem jakiego dotychczas dobrze znałam, a to przecież wciąż był ten sam Colton!
- Zanieś mnie do łóżka - poprosiłam miękko, ujmując ramionami jego szyję.

Colton Tierney · 2020-12-28 00:38:16

Kiwnąłem lekko głową i złapałem kobietę mocno i przeniosłem na poscielone łóżko. Zanim znów się do niej pochyliłem, obrzucilem wzrokiem to, co miałem przed oczami...
Ah te anioły, pomyślałem sobie, tak niezwykle piękne.
Rozpiąłem guzik w swoich spodniach i pochyliłem się do kobiety, która wsunęła się mocniej na łóżko a ja zawiozłem tuż nad nią, opierając się na jednym łokciu. Drugą ręką sięgnąłem do jej nogi i prze iagajac nią w górę... Zacząłem dłonią podciągają jej cienką i delikatną halkę, odsłaniając więcej jej pięknego ciała.

Janet Merrill · 2020-12-28 00:52:29

Oddychałam już głęboko, choć sama nie wiedziałam czemu! Jeszcze do niczego nie doszło, a już czułam, jakby mnie rozsadzało od podniecenia, czystej ekscytacji... To Colton, to jego zasługa. Zachowywał się w taki seksowny sposób, miał wszystko pod kontrolą, a zarazem dawał mi nadal dużo przestrzeni, a jego całusy, dotyk, głęboki oddech przy skórze, to jak dłoń bacznie mnie badała... Oh na Boga, rozpalała mnie sama myśl, że to był Colton, już tak dawno nie ekscytowałam się seksem, że... Sama nie wiem... To wszystko było tak dobre, że aż nierealne.
Zamruczałam cicho, gdy jego dłoń zatrzymała się na moim pośladku, a halka podwinęła się ponad biodra, odkrywając wilgotną ekscytacji bieliznę. Porumieniłam dodatkowo, czując jak bardzo nie kontroluję tego, że Col na mnie działa tak intensywnie. Tak dobrze...

Colton Tierney · 2020-12-28 12:35:31

Janet przepadła pod moim dotykiem, czułem jaką władze miałem nad nią teraz. Kobiety stawały się takie czułe i delikatnie. Kompletnie bezbronne. Zatopiłem usta w jej szyi, całując dokładnie każdy fragmencie skóry, schodząc coraz niżej do jej dekoltu. Do tych pięknych piersi którymi kusiła wszystkich dookoła doskonale wiedząc że to robi.
Podciągnąłem jej halkę wysoko, ale zaraz zjechałem dłonią po jej brzuchu, czując jak kręci się niespokojnie,słysząc jak głęboko wzdycha... Kciukiem zahaczyłem o brzeg jej bielizny i powoli zsunąłem ją w dół.

Janet Merrill · 2020-12-28 14:01:25

Podobało mi się to co ze mną robił. Nie czułam się bezbronna, jak przy swoim byłym mężu, nie czułam się też wykorzystywana... Czułam się... Zadbana, otulona ciepłem, miłością... Taki był Colton. Ten który zawsze zwracał się do mnie z szacunkiem, nie tylko na pokaz, ani nie by walczyć o moje względy...on po prostu taki był. Idealny...
Oddałam się mu, z przyjemnością. Nie cieszyłam się z niczego bardziej na świecie niż z tych wspólnych chwil, z pragnienia jakie nas ogarnęło, z miłości jaka wisiała między nami w powietrzu, wszystko to było... Takie dobre.
Był najlepszy. Był boski, troskliwy, tak czuły w każdym dotyku... Seks nie miał prawa być zły, jednak okazał się boski.
Tak boski, że leżałam po wszystkim, wtulona w jego bok zmęczona, ale... Szczęśliwa, że to zrobiłam. Że byłam z nim, całą sobą. Lekko głaskałam jego nagi tors palcami, przyglądając się jak oddychał, jak spoglądał w sufit, jednak zaa chwilę, jakby wyczuł moje spojrzenie, przekręcił głową w moją stronę. Uśmiechnęłam się czule, zapatrzona w niego.

Colton Tierney · 2020-12-28 14:24:00

Odwzajemnione łagodny uśmiech,sięgając dłonią do jej ramienia i od niego, delikatnie, opuszkami palców przeciągnąłem w dół przez przedramię, przez delikatne miejsce w zagięciu łokcia, aż do nadgarstkach. Westchnalem cicho, ukalfakac dłoń na jej dłoni.
- Nie chce byś gdziekolek szła... - wyznałem. - Zostań, proszę...

#341 2020-12-27 01:29:58

Odp: Niespodziewana miłość – śpiewaczka i fotograf

#342 2020-12-27 13:56:22

Odp: Niespodziewana miłość – śpiewaczka i fotograf

#343 2020-12-27 14:33:38

Odp: Niespodziewana miłość – śpiewaczka i fotograf

#344 2020-12-27 15:14:19

Odp: Niespodziewana miłość – śpiewaczka i fotograf

#345 2020-12-27 15:29:37

Odp: Niespodziewana miłość – śpiewaczka i fotograf

#346 2020-12-27 19:24:12

Odp: Niespodziewana miłość – śpiewaczka i fotograf

#347 2020-12-27 21:57:43

Odp: Niespodziewana miłość – śpiewaczka i fotograf

#348 2020-12-27 22:36:57

Odp: Niespodziewana miłość – śpiewaczka i fotograf

#349 2020-12-27 22:46:44

Odp: Niespodziewana miłość – śpiewaczka i fotograf

#350 2020-12-27 22:51:47

Odp: Niespodziewana miłość – śpiewaczka i fotograf

#351 2020-12-27 23:35:29

Odp: Niespodziewana miłość – śpiewaczka i fotograf

#352 2020-12-27 23:49:34

Odp: Niespodziewana miłość – śpiewaczka i fotograf

#353 2020-12-28 00:05:19

Odp: Niespodziewana miłość – śpiewaczka i fotograf

#354 2020-12-28 00:21:07

Odp: Niespodziewana miłość – śpiewaczka i fotograf

#355 2020-12-28 00:32:20

Odp: Niespodziewana miłość – śpiewaczka i fotograf

#356 2020-12-28 00:38:16

Odp: Niespodziewana miłość – śpiewaczka i fotograf

#357 2020-12-28 00:52:29

Odp: Niespodziewana miłość – śpiewaczka i fotograf

#358 2020-12-28 12:35:31

Odp: Niespodziewana miłość – śpiewaczka i fotograf

#359 2020-12-28 14:01:25

Odp: Niespodziewana miłość – śpiewaczka i fotograf

#360 2020-12-28 14:24:00

Odp: Niespodziewana miłość – śpiewaczka i fotograf

Stopka