Przez błyskotki do serca – Aiden i Vincent

Vincent Pearce · 2020-10-08 15:39:35

- Twój szacunek nikogo na pewno nie obraża - uspokoiłem go miękkim głosem, przestając się w niego wpatrywać tak ciekawsko, a znacznie bardziej spokojniejąc. - Po prostu... czasy się zmieniają, kobiety coraz bardziej wiedzą czego chcą, niektóre nie chcą być damą, a kimś z kim miło spędzi się wieczór, ale tylko wieczór - pokręciłem głową. - Zabawne. Ale rozumiem o co ci chodzi. Nauczono cię szacunku ponad wszystko, to bardzo ważne - przyznałem z uśmiechem. - I dobrze, że nadal używasz go mimo wszystko. Wspominałem już nie raz, baby są dziwne - pokręciłem głową.

Aiden Morton · 2020-10-08 15:47:46

- Kobiety - powiedziałem z dosyć mocnym zaznaczeniem - bywają dziwne, ale mężczyźni też. Każdy na swój sposób. I nie ma w tym nic dziwnego. Masz po prostu mocną zraze do kobiet. Nigdy też nie interesowały cię w szczególny sposób. Nie mam zamiaru cię przekonywać, że jest inaczej. - Wzruszyłem lekko ramionami. - Ja po prostu momentami gubię się przy tych zmianach. Wiem, że rozwój i postęp jest ważny, ale czasami mam wrażenie że trochę tego za dużo na raz.

Vincent Pearce · 2020-10-08 15:54:56

Wzruszyłem ramionami.
- Może i faktycznie dużo? Sam nie wiem, wojna wiele zmieniła, nie tylko na świecie, ale i w ludziach więc i zmian jest wiele. Nawet jeśli niespodziewane i nie zawsze na lepsze.. to świat ich bardzo potrzebuje, szczególnie w tych czasach - pokiwałem głową. - I szczerze mówiąc jak najbardziej kibicuje kobietą. Wychowały mnie dwie silne kobiety, które wiedziały czego chciały i to osiągały, więc mogę życzyć tego naprawdę wszystkim - pokiwałem głową z namysłem. Uśmiechnąłem się krzywo. - Potem przyjdzie czas na czarnoskórych - dodałem ciszej. - A potem na takich jak ja, czy ty... czuję w kościach, że to dopiero początek.

Aiden Morton · 2020-10-08 16:04:58

Westchnąłem cicho i pokiwałem lekko głową.
- Jesteś myślami daleko w przyszłości. Może skup się póki co na teraźniejszości i najbliższych tygodniach? - zasugerowałem, uśmiechając się serdecznie. - Choć... Możemy się skupić też na przeszłości. Jeśli chciałbyś mi o czymś ciekawym powiedzieć - dodałem.

Vincent Pearce · 2020-10-08 16:18:24

Zaśmiałem się cichutko, kręcąc głową.
- Przeszłości? Nie, właściwie nie mam chyba żadnych ciekawych spostrzeżeń na temat przeszłości, przynajmniej teraz - podsumowałem miękkim tonem. - Ze swojej strony mogę tylko dodać, że w podrywaniu to ja byłem osobą, która zazwyczaj zaczynała. Za flirt kiedy dostałem nawet w twarz - przyznałem szczerze, kręcąc głową rozbawiony. - Ale cóż rzec, takie ryzyko wpisane w romans - parsknąłem śmiechem. - Ale może faktycznie lepiej skupić się na teraźniejszości - przytaknąłem, z lekkim uśmiechem.

Aiden Morton · 2020-10-08 19:46:32

- O rany - mruknalem pod nosem, zaskoczony jego wyznaniem. Wyciągnąłem rękę zagradzając mu drogę i zatrzymując go. Stanąłem naprzeciwko niego, spoglądając mu w oczy i kładąc mu dłoń na torsie. - Co tytakiego mówiłeś, że aż doszło do rękoczynów? Może twoja i moja definicja "fflirtu" nieco się różni. Wolabym byś nie atakował mnie słowami. - Uniosłem jedną brew, uśmiechając się do niego z rozbawiebiem, zaraz jednak zabrałem dłoń z jego torsu.

Vincent Pearce · 2020-10-08 20:53:32

Poczułem nagły napływ ochoty by go pocałować. I to tak nami i namiętnie... Odetchnąłem jednak głębiej i uśmiechnąłem się jedynie spokojniej.
- Może ci potem zaprezentuje, ale lepiej nie tutaj - zauważyłem miękko, spoglądając na niego znacząco, mając świadomość, że to on zaczął. - A tamta sytuacja? Oh flirtowałem z gościem który był wyraźnie chętny, ale jakiś inny, postronny gość odpalił się, żebym przestał, a ja... Hm, niczego nie żałuję ani nie uchylam się - zamruczałem.

Aiden Morton · 2020-10-08 21:46:53

Odchrząknąłem lekko zawstydzony i odsunąłem się, ruszając powoli znów do przodu. Uh, faktycznie zacząłem. Powinienem zacząć się neico kontrolować.
- Ciekawe. Powinieneś jednak czasami sobie odpuścić, bo w którymś momencie poczujesz głęboką gorycz i żal do samego siebie. Takim nieustannym dążeniem można krzywdzić też nie tylko siebie, ale i innych - wymamrotałem. - Wynacz, nie chodzi mi tu do końca o taką sytuację, która opisałeś - zaznaczyłem, zbywając swoje słowa dłonią. - Odplynalem myślami za daleko, nie słuchaj mnie już, majaczę. - Hm, czy ty w ogóle czegokolwiek żałujesz w swoim życiu? Nie pytam o styl życia jaki ci przypadł, bo tak wyszło. Mówię o rzeczach, które zrobiłeś. Pamiętasz coś, czego żałowałeś że zrobiłeś? - zaciekawiłem sie.

Vincent Pearce · 2020-10-09 02:45:46

- Nie - odparłem w sumie z przekonaniem. - Ja... Jestem jaki jestem, sam wiesz, samo to, jest już powodem do żalu. Gdybym nie był pewny tego co robię, to nic bym nie robił - wzruszyłem ramionami. - Płynę na drugi kondynent z myślą o rozwinięciu własnego biznesu, by było mnie stać, by sprowadzić tu matkę, oraz marzy mi się to co mam teraz z pewnym cudownym... - zagryzłem wargę i przez chwilę milczenia dałem mu możliwość dopowiedzeniem słowa "mężczyzną".
- Byłbym przerażony, gdybym nie był pewny. Pozbawiony żalu - podsumowałem miękkim tonem, kiwając głową, kiedy mijaliśmy kogoś kogo znałem.

Aiden Morton · 2020-10-09 17:21:43

- Hmmm... Rozumiem o co ci chodzi. Ja chyba... Nie zawsze jestem pewien tego co robię. Ale to nie znaczy, że wtedy tego żałuję - zaznaczyłem od razu. - Decyzję o oświadczynach przemyślałem wiele razy i zastanowiłem się nad tym. A na chwilę obecną żałuję, że nie dostrzegłem jakiś większych szczegółów. - Wzruszyłem lekko ramionami.

Vincent Pearce · 2020-10-09 17:30:23

Pokręciłem lekko głową.
- Myślę, że... Też nie masz czego żałować. Robiłeś coś w zgodzie ze swoim przekonaniem - zauważyłem miękko. - A teraz nie musisz żałować tego. Możesz cieszyć się z tych nowych... Faktów, które wychodzą na światło dzienne - wzruszyłem ramionami. - Każda z decyzji jakie podejmujesz i podejmowałeś były przemyślane i długo analizowane. A przeszłości nie ma co żałować. Trzeba z nią żyć - wzruszyłem ramionami. - Nie lubię mówić, że żyje się tylko raz. Wolę mówić, żyjesz codziennie lecz przeżywasz chwilę tylko raz - uśmiechnąłem się lekko.

Aiden Morton · 2020-10-09 18:06:16

- Całkiem ładne słowa. Choć przyznam szczerze, że nieco zawile powiedziane. - Zaśmiałem się serdecznie, klepiąc go delikatnie po plecach. - Po prostu w życiu piękne są tylko chwile, i już - podsumowałem krótko słowa Vincenta.
Zjedliśmy wieczorny obiad, rozmawiając spokojnie, a potem znów wróciliśmy do Vincenta, by dokończyć wszystkie prace.
- Jasne, że pomogę ci ze sprzątaniem - oznajmiłem, gdy Vincent chciał mnie "wyrzucić" z kajuty. - Potem możemy przejść się do baru... Albo pójść się napić czegoś do mnie - zaproponowałem, nie zastanawiając się nad tym za długo. Zaczynałem rozumieć, że nadmierne myślenie utrudniało podejmowanie decyzji. Przynajmniej w kwestii Vincenta. - Zostało jeszcze trochę alkoholu o Janet - dodałem, wzruszając ramionami. - Szkoda by było, gdyby się zmarnował.

Vincent Pearce · 2020-10-09 18:14:28

- Ah no tak... Gin od Janet jest nadal u ciebie - pokręciłem głową rozbawiony. - Jak się nie boisz to możemy go faktycznie skończyć, nie mam szczerze mówiąc ochoty na łażenie do baru w mój dzień wolny. I tak spędzam tam niemal każdy wieczór pracujący - przyznałem szczerze, zajmując marynarkę kiedy stanąłem nad krzesłem i zawieszając ją na nim. Westchnąłem cicho rozglądając się po pokoju i wyliczając co muszę zrobić.
- No dobrze... Czyli to już umówione. Teraz muszę posprzątać i nieco tu przewietrzyć... Te chemikalia nie dają mi spać potem w nocy - wyjaśniłem, wskazując na miskę ze stolika dalej, gdzie moczyły się płytki metali.

Aiden Morton · 2020-10-09 18:24:24

- Powinieneś maczać je w tym twoim składziku przy sklepie. - Pokręciłem głową, dopiero teraz uświadamiając sobie, że ten zapach będzie towarzyszył mu zapewne przez całą noc, jak nie przez kolejne dwie. - To dosyć ostry zapach - mruknąłem, krzywiąc lekko nos. - Wcześniej nie wyczuwałem go tak mocno, gdy siedzieliśmy tu tak długo...

Vincent Pearce · 2020-10-09 18:35:45

- Nabiera na sile im dłużej są w nim metale. A muszę je moczyć by nabrały dobrych właściwości do grawerowania - wyjaśniłem spokojnie. - Nie mogę tego robić w sklepie bo poddusze i wygonie klientów, a tego już bym nie chciał - zauważyłem z krzywym uśmiechem. - Ja już... Można powiedzieć przywykłem do tego - dodałem mniej ochoczo. - Cóż, kiedyś trzeba było to zrobić i tak, po prostu na czas gdy będziemy u ciebie otworze okna - podsumowałem, nie widząc więcej możliwości.

Aiden Morton · 2020-10-09 18:52:06

- Zrobię to już teraz - mruknąłem, podchodząc do okrągłego okienka. - Musi się tu wywietrzyć... Hm, one na pewno są szkodliwe. Nie obawiasz się tego? Tylko mi nie mów, że "to taki fach" - poprosiłem, wzdychając, jakoś niezwykle mocno tym zirytowany, nawet sam nie wiedziałem dlaczego aż tak. - Um, wybacz - dodałem, uśmiechając się z lekka rozbawiony i zmieszany sobą jednocześnie. - Po prostu posprzątamy szybko we dwoje i szybko stąd znikamy.

Vincent Pearce · 2020-10-09 19:34:02

- Jesteś rozkoszny kiedy się o mnie martwisz - uznałem szczerze z uśmiechem, zagryzając lekko wargę, kiedy wykładałem płytki na ręcznik i wylałem zawartość miseczki do ubikacji. Potem zmyłem naczynie i wróciłem do Aidena gdzie mężczyzna z podwiniętymi rękawami sprzątał mi biurko i z uśmiechem obserwowałem go, a potem stanąłem obok by pomoc mu w tym.
- Jest szkodliwe pewnie. Ale nie bardziej niż cała reszta mojej pracy... - zauważyłem, gdy stykaliśmy się ramionami. - Ale cóż... Przeżyje - podsumowałem.

Aiden Morton · 2020-10-09 19:44:48

Poczułem jak zapiekły nie końcówki uszu, gdy tak mnie nazwał. No i ciarki, ciarki przeszły mnie po całym ciele, a wszystko spotęgowała jeszcze jego bliskość. Ekscytowałem się nim coraz bardziej. Czy to normalne? Czy zaczynałem powoli czuć to samo do Vincenta co on do mnie?
Odchrząknąłem, szukając pospiesznie słów.
- No tak, tak,co cię nie zabije to cię wzmocni... W porządku. Grunt że to kochasz. Ale pewnie powinieneś skonsultować się z lekarzem, może... - Zagryzlam wargę. Znów belkotalem i się martwiłem. - Starasnzie wybacz - wybełkotałem zażenowany sobą.

Vincent Pearce · 2020-10-09 19:58:15

Zaśmiałem się cicho i spojrzałem na niego czule i szczerze rozbawiony.
- Nie masz za co mnie przepraszać. Miałem wrażenie, że sam mnie pouczałeś jeszcze niedawno, że sam mam nie przepraszać za siebie - zauważyłem miękko, szturchając go lekko w ramię i podkładając moje narzędzia do skrzyneczki, a potem oczyszczając biurko na tyle, że mogłem zdjąć z niego zabezpieczenie, zwinąć je w rolkę i odłożyć na bok. Z westchnieniem otrzepałem dłonie i uśmiechnąłem się do Aidena.
- To wszystko. Schowam jeszcze swoje rysunki... - dodałem pod nosem, mijając mężczyznę i podchodząc do łóżka by pozbierać wszystkie kartki.

Aiden Morton · 2020-10-09 20:24:36

Schowałem dłonie do kieszeni, obserwując jak Vincent kończy sprzątanie. Uśmiechanalem się do niego w, gdy stanął wyprostowany.
- Idziemy - szepnąłem z uśmiechem, kiwając głową na drzwi. Wyszliśmy i spacerowym tempem dotarliśmy do mojej kajuty. - Zapraszam pana. Świeżego i czystego powietrza mam tu pod dostatkiem - zażartowałem, wpuszczając go do środka.

#461 2020-10-08 15:39:35

Odp: Przez błyskotki do serca – Aiden i Vincent

#462 2020-10-08 15:47:46

Odp: Przez błyskotki do serca – Aiden i Vincent

#463 2020-10-08 15:54:56

Odp: Przez błyskotki do serca – Aiden i Vincent

#464 2020-10-08 16:04:58

Odp: Przez błyskotki do serca – Aiden i Vincent

#465 2020-10-08 16:18:24

Odp: Przez błyskotki do serca – Aiden i Vincent

#466 2020-10-08 19:46:32

Odp: Przez błyskotki do serca – Aiden i Vincent

#467 2020-10-08 20:53:32

Odp: Przez błyskotki do serca – Aiden i Vincent

#468 2020-10-08 21:46:53

Odp: Przez błyskotki do serca – Aiden i Vincent

#469 2020-10-09 02:45:46

Odp: Przez błyskotki do serca – Aiden i Vincent

#470 2020-10-09 17:21:43

Odp: Przez błyskotki do serca – Aiden i Vincent

#471 2020-10-09 17:30:23

Odp: Przez błyskotki do serca – Aiden i Vincent

#472 2020-10-09 18:06:16

Odp: Przez błyskotki do serca – Aiden i Vincent

#473 2020-10-09 18:14:28

Odp: Przez błyskotki do serca – Aiden i Vincent

#474 2020-10-09 18:24:24

Odp: Przez błyskotki do serca – Aiden i Vincent

#475 2020-10-09 18:35:45

Odp: Przez błyskotki do serca – Aiden i Vincent

#476 2020-10-09 18:52:06

Odp: Przez błyskotki do serca – Aiden i Vincent

#477 2020-10-09 19:34:02

Odp: Przez błyskotki do serca – Aiden i Vincent

#478 2020-10-09 19:44:48

Odp: Przez błyskotki do serca – Aiden i Vincent

#479 2020-10-09 19:58:15

Odp: Przez błyskotki do serca – Aiden i Vincent

#480 2020-10-09 20:24:36

Odp: Przez błyskotki do serca – Aiden i Vincent

Stopka