Nowy początek i porządek— trzech czarodziejów i wampir

Greta Tillman · 2020-08-01 12:39:55

Akcja rozgrywa się na początku w szklanym mieście następnie, trzy miesiące od ostatniego wątku (obecnie jest kwiecień). Następnie przenosi się do miasteczka [TU NAZWA].

Plany:
- rozejm między siostrami
- rzucenie studiów przez Gretę i Elle
- wyjazd miętowym garbuskiem miasta (erigo z gitarą na tyle haha)
- zamieszkanie w miasteczku między wsią Whitville, a miastem Llyn
- odnalezienie w starej bibliotece księgi zakazanej "Kroniki Złotego Wieku Wampirów"
- skontaktowanie się z Mordecaiem i Mandy Harland

SZKLANE MIASTO

Akcja na początku rozgrywa na przestrzeni wyprowadzki Zaffa z domu Tillmanów, a wyjazdem Zaffa i Elli do Fortis. Następnie jest kontynuowana po ich powrocie.

Burj-Khalifa-Corp-Suites-Entrance_tcm186-85219-1024x683.jpg

WHITVILLE

Miasteczko-wieś czarodziei położona niedaleko miasta Llyn. Nie mieszkają w nim w pełni zatwardziali czarodzieje jednak jest to miejsce pełne starej kultury i tradycji towarzyszącym czarodziejom od wieków.

MIASTECZKO - wpisz nazwę

/Opis/

/Zdjęcie/

LLYN

Miasto w centralnej części Atlantis, zakwalifikowane jako miasto "mieszane". Miasta te charakteryzują się równym podziałem prawa dla wszystkich jego mieszkańców bez względu na rasę i wygląd, a zachowanie mające świadczyć o jakichkolwiek przejawach walk między rasami, czy rasistowskich zapędach są surowo (bardziej niż w innych miastach) karane.

Greta Tillman · 2020-08-04 15:21:05

Odwiedziłam Errico na tym koncercie i było niesamowicie. Zobaczyć go w prawdziwej "akcji", przed publicznością. Gdy ludzie klaszczą i cieszą się na jego widok, na jego muzykę. Uśmiechając się i kołyszą do niej. Był niesamowitym rozglądałam się dookoła po całym lokalu, by potem opisać mu, co się dzieje z publicznością, by tylko zaczynał grać. Po prostu geniusz.
Przerwa świąteczna minęła zbyt szybko, nie zdarzyła sobie poradzić z dodatkowym materiałem, który obiecałam przerobić. Dlatego w styczniu spotkaliśmy się tylko raz, było mi z tego powodu bardzo przykro i głupio, nie mogłam jednak pozwolić na to, by rodzice mnie zamknęli w domu i nie pozwolili wychodzić, wtedy przesyłanym prawdziwe piekło. Ale bardzo dużo rozmawialiśmy przez telefon z Errico. Czasami tylko po to, by powiedzieć sobie że u nasz wsyztsko dobrze i życzyć sobie dobrych snów, ale innym razem rozmaiwlismy przez godzine o nas, o minionych o przyszłych spotkaniach, o małych planach i o tych dużych, o mojej szkole i o jego pracy, w której szło mu coraz lepiej.
W lutym było nieco łatwiej. Spotkaliśmy się kilka razy. Gdy już wpadałam w jego ramiona czułam się niesamowicie bezpiecznie i spokojnie. A przede wszystkim, nie chciałam ich opuszczać. Coś we mnie rosło, gdy byłam obok niego, a potem schodziło we mnie całe powietrze, gdy rozstawaliśmy się pod moim blokiem.
Radella i ja trzymalysmy się na dystans, jak zawsze w sumie. Choć teraz... Patrzyłam na nią nieco inaczej. Wszystko przez Errico! A raczej dzięki niemu. Mimo wsyztsko nie umiałam z nią rozmawiać, a ona... Chyba nie chciała już nawet próbować. Może i dobrze, nie potrzebowałam jej przecież! Mogłam sobie poradzić. Miałam swoje oparcie w Errico, siostra nie była aż tak... Potrzebna... Chyba?
Marzec minął podobnie do lutego. Choć dni stawały się już zdecydowanie cieplejsze, można było zmienić grube kurtki na płaszcze i cieńsze szaliki. Więcej spacerowaliśmy z Errico. Nawet raz przyjechałam do jego pracy, na co on stwierdził, że będzie musiała w takim razie kiedyś odebrać mnie z uczelni, bo to bardzo miłe uczucie, gdy ktoś na ciebie czeka, po męczącym dniu. Bardzo możliwe... Ja czulam dużą satysfakcję, gdy widziałam nieco zmęczone spojrzenie chłopaka, które rozświetlony się, gdy mnie zobaczyły.
Zaczął się kwiecień, a wraz z nim przyszła pogoda trochę w kratkę, przez kilka dni robiło się cieplutko, potem kolejne buły nieco bardziej pochmurne. Errico w pracy był już "młodym miestrzem", a przynajmniej ja tak twierdziłam, gdy opowiadał o swoim dniu i o postępach. U mnie na uczelni było stabilnie. Zaczęłam umieć łączyć szkołę i życie towarzyskie. Powoli wszystko stawało się rutyną, która naprawdę pokochałam.

Errico Malatesta · 2020-08-04 15:39:36

Z fiołkami w dłoniach i gitarą na plecach, stałem pod uczelnią Grety. Umówiliśmy się, że będę na nią czekał po zajęciach i razem pójdziemy coś zjeść, ja też byłem po pracy i bardzo podobała mi się wizja posiłku, a jeszcze bardziej podobała mi się wizją Grety.
Przez ostatnie miesiące wszystko stało się jasne, kochałem ją w jedyny sposób jaki znałem, czyli szczerze. Nasze spotkania były wyczekiwana, pełne emocji, radosnych emocji! Było cudowniej, kochałem swoje życie z Gretą, a ona kochała mnie. To było dla mniie wszystkim.
Stałem więc przed uczelnią. Dzięki dobrze płatnej pracy starczyło mi na podstawowe środki do życia, dzięki czemu mój stan życia znacznie się poprawił. Świat nareszcie zaczął rozświetlać się w dobrych kolorach, a za moment miały rozbłysnąć jeszcze bardziej, gdyż wybiła godzina końca zajęć.
Czekałem z szerokim uśmiechem na moją ukochaną czarodziejkę.

Radella Tillman · 2020-08-04 16:04:46

Między mną, a Gretą panowała taką cisza... Miałam wrażenie, że zbyt często mówię o tym Zaffowi, ale on kazał mi się tym nie przejmować. Pozwalał mi przeżywać tą małą żałobę. Byłam bezradna od bardzo dawna. Teraz jednak czułam się jeszcze gorzej, bo miałam wrażenie, że Greta... Się zmieniła. Zaczynając od tego, że wyglądała zdrowiej i na bardziej wypoczętą niż zawsze. Chyba nigdy nie wyrzucę z głowy jej chorobliwie białej skóry, kościstego ciała i sińców pod oczami. Że rodzice pozwalali jej się tak zamęczać!
Zmiany jednak nie kończyły się tylko na przestrzeganiu higieny snu, czy odpowiednim odrzuwianiu i zdrowym ruchu. Ostatni miesiąc obserwowalam ja uważniej. Zauważyłam że się niezwykle rozluźniła. Kiwała się do muzyki, której słuchała podczas nauki. Nagle ożyła. Jednak na mnie cały czas była... Cięta. Jakbym była jej wrogiem. A przecież nigdy nim nie byłam. Zawsze chciałam dla niej dobrze...
Postanowiłam, że pójdę po nią na uczelnię i zabiorę na kawę, chciałam z nią spędzić czas... Nawet gdyby to miało wyglądać tak, że będziemy siedzieć w ciszy i patrzeć na siebie bez słowa to i tak byłam bym zadowolona z tego. Za pierwszym razem nie wstrzeliłam się jakoś z czasem. Czekałam na nią, ale jej nie ulo a potem okazało się że miała jakieś dodatkowe ćwiczenia. Następnym razem przygotowałam się lepiej.
Czekalam kawałek od jej uczelni, a gdy przyszedł czas, spokojnym krokiem ruszyłam w kierunku głównego wyjścia. Jednak i tym razem nie było mi pisane aby mieć siostrę dla siebie.
Ktoś na nią czekał!
Stanęłam zszokowana, czując żal do samej siebie, że się nie domyśliłam, że nie zapytałam, że nie zainteresowałam się wcześniej, że...! Byłam okropną siostra. Nie dziw, że Greta się tak odemnie izolowala. Nie potrzebowała kogoś takiego jak ją, skoro już miała swoją zaufaną osobę. Przyznam szczerze,że chyba nigdy nie widziałam Grety tak rozluźnionej i swobodnej, jak w momencie, gdy czarodziej pocałował ją w usta, a ona wtuliła się zaraz w niego.
I zapewne by tak zostało, ten luz i swoboda, gdyby nie to, że Greta się rozejrzała i... Nasze spojrzenia się skrzyżowały. Nie stałam daleko, tylko kawałeczek dalej. Nie pomyślałam, by usunąć się w bok.
Przez chwilę patrzyliśmy na siebie. Mina jej zrzedła, a jednak kiwnelam jej delikatnie głową na znak "rozumiem" i uśmiechnęłam się przyjaźnie.
Chciałabym kiedyś stać się dla niej siostrą. Czy będę potrafiła?
Obrocilam się i w miarę szybko odeszłam, nie chciałam jej uz przeszkadzać. Musiałam to przetrawić, zastanowić się, co zrobić... Ona... Ona pewnie chciała mieć to dla siebie. Greta się niczym nie dzieli, zachowuje w sobie ból, smutek, tak samo jak radość i szczęście. Powinnam porozmawiać, czy dać jej spokój? Co powinnam zrobić... Znając swoją siostrę, ona chciałaby żebym trzymała buzię na kłódkę i nie wtrącała się w jej życie. Więc... Chyba powinnam to uszanować... Zatrzac dla siebie. Tak, tak zorbie. Będę musiała...

Errico Malatesta · 2020-08-04 16:11:42

- Greta? - zapytałem z wahaniem, gdy spoglądała w bok i nagle dostrzegłem na kogo spoglądała. Te blond włosy widziałem tylko raz, w mieszkaniu pewnego wampira. To była siostra Grety, Radella, ukochana wampira, dziennikarza. Zagryzłem wargę, czekając na reakcje mojej dziewczyny.
- Pewnie przyszła się przywitać - uznałem miękko. - Ale, um, nie wiedziała o mnie.

Greta Tillman · 2020-08-04 16:18:31

- Nie - szepnęłam, napieta jak struna, spoglądając jak dziewczyna znika za zakrętem. Przełknęłam z trudem słone, bo gardło mi się zacisnęło. - Nie wiem czym... Rany, nie wiem. Powinnam za nią iść? - zapytałam, patrząc na Errico, a panika narastała we mnie z każdą sekundą.
Nie wiedziałam co o tym myśleć. A jeśli wymskie jej się to przy rodzicach? Będę pogrążona...! Oni zamkną mnie w domu i nie pozwolą, bym poświęcała czas mojemu czarodziejowi. Albo... Jak psów swojemu wampirów? A on o tym napiszę? Nie, nie... To bez sensu. Tak nie będzie.
- Poczułam strach - szepnęłam, wracając wzrokiem do twarzy Errico. - Nie wiem po co miałaby tu przychodzić - powedziałam, krzywiąc się lekko.

Errico Malatesta · 2020-08-04 16:21:59

- Jest twoją starszą siostrą, pewnie chciała cię odebrać - zauważyłem spokojnie, bo tylko mój spokój był dla Grety dobry w tym momencie. Objąłem ją więc i pogłaskałem bardzo czule, po ramieniu, by naprawdę poczuła moje wsparcie.
- To w miarę normalne. Rodzeństwa rozmawiają, wspierają i w ogóle... Mówią sobie o swoich przemyśleniach... - zagryzłem wargę. - Zawsze możemy pójść za nią i sama zapytasz - dodałem.

Greta Tillman · 2020-08-04 16:39:45

Zacisnęłam mocno wargę, niemal czując, jak moje serce znów staje się obojętne. Przez chwilę trwam w tej obojętności i rozgoryczeniu, które towarzyszą mi niemal zawsze gdy widzę Radellę.
- Nie chce za nią iść, chce zjeść chińszczyznę z tobą, tak jak planowaliśmy - odparłam dosyć sucho. - Radella nigdy mnie nie odbierała, niby czemu miałaby teraz to robić? Nic się między nami nie zmieniło - dodałam jeszcze i uznałam że temat jest już zamknięty. Ścisnęłam mocno dłoń Errico, ale nie mogłam się jeszcze rozliznic.

Errico Malatesta · 2020-08-04 16:48:06

- Ty się zmieniłaś - powiedziałem łagodnie i czule, cały czas ją głaszcząc po plecach. - Może chciała spróbować wyciągnąć rękę do ciebie? Zapytać co u ciebie, co się zmieniło? Zrozumieć? - uśmiechnąłem się słabo. - No wiesz, z tego co mówiłaś to nigdy specjalnie nie podejmowałaś z nią dialogu... Może Radella chciała sama spróbować nawiązać kontakt...

Greta Tillman · 2020-08-04 16:54:50

Pokręciłam nosem.
- Kiedyś rozmawiałyśmy... Sporadycznie. Lubiłam przyjść i... - Wzruszyłam lekko ramionami. - I właściwie nic wielkiego nie robiłyśmy. Siedziałam z nią po prostu. Czasami gdy byłam smutna to leżałam i uczyłam się u niej. Ale to minęło - zaznaczyłam, zaciskając mocno wargi. - Nie wiem... Trochę nie rozumiem... I nie wiem czy chcie rozumieć. Po prostu... Chodźmy już i spędzamy miło czas. Mam dwie godziny. Nie chcę marnować naszego czasu.

Errico Malatesta · 2020-08-04 16:59:47

Ruszyliśmy w stronę restauracji w której mieliśmy zejść, ale mój niesmak po jej oschłej reakcji w stosunku do siostry. Nie podobało mi się, że jest aż tak niechętna do zmieniania stosunków z nią. Bardzo mi się to nie podobało.
- Może tęskni za tobą? - zapytałem miękko, starając się nie narzucać tematu, jaki jej się nie podobał. - Skoro się oddaliłaś od niej przez jej chłopaka... Oczywiście strach był zrozumiały, ale... To nadal twoja siostra. Rodzeństwa zazwyczaj trzymają się razem. Razem są silniejsze - zauważyłem, dumając na głos, chcąc nieco popchnąć Gretę w stronę refleksji.

Greta Tillman · 2020-08-04 17:13:57

- Skąd to niby wiesz? - warknelam, krzywiąc się. - Znaczy... Uh. To tylko taka teoria, Errico - powiedziałam. - To nie działa w taki sposób zawsze. Ja i Radella... Nie byłyśmy dla siebie nigdy "siostrami jak z filmu" - zaznaczyłam, by nie miał żadnych wątpliwości co do tego. Miałam niesmak na języku, nie chciałam o tym rozmaiwac.

Errico Malatesta · 2020-08-04 17:27:05

- Chyba niewiele z rodzeństw tak wygląda - zgodziłem się. - Ale... Rodzeństwa się przydają. Czasami jako partnerzy w zbrodni, czasami jako wsparcie.... Um - dostrzegłem minę Grety i zaraz zacisnąłem usta mocno skarcony jej wzrokiem.
- Okej, dobrze... Już nic nie mówię. Ale obiecaj chociaż, że powiesz jej jak mam na imię - poprosiłem, otwierając przed Gretą drzwi naszej ulubionej knajpki. - Skoro nas już widziała...

Greta Tillman · 2020-08-04 17:36:23

Pokiwałam głową i bez słowa weszłam do lokalu. Kiwnelismy głowami do dziewczyny za ladą, która już zaczęła nas kojarzyć i poszliśmy zająć stolik przy oknie. Dopiero gdy zdjęliśmy z siebie płaszcze i usiedliśmy znów podjęłam temat.
- W porządku - mruknęłam, a Errico spojrzał na ma mnie pytająco. - W porządku, porozmawiam z nią. Powiem kim dla mnie jesteś i że jesteś ważny - obiecałam, uśmiechając się jzj miękko.

Errico Malatesta · 2020-08-04 18:06:50

Uśmiechnąłem się miękko, pokrzepiony jej złagodzeniem.
- Hej, będę się czuł zaszczycony. Koniecznie napisz mi jak zareaguje - dodałem rozbawiony z zadowoleniem. Pochyliliśmy się na krótko nad kartami, a następnie już zmieniliśmy temat na moją pracę czy szkołę. Mimo wszystko, jakoś podczas jedzenia pierożków, zauważyłem gazetę, która leżała obok nas. Z uśmiechem podsunąłem ją bliżej.
- O patrz, rubryka "Wampir w Szklanym Mieście" - zaśmiałem się pod nosem. - Ciekawe o czym tym razem pisze...

Greta Tillman · 2020-08-04 18:10:17

Znów się skrzywilam.
- Czy to naprawdę takie ważne? - zapytałam, odsuwając od siebie gazetę, a przysuwając bliżej Errico. - Ja wcale nie chcę tego czytać - stwoerdziłam, zagryzajac wargę. No dobra, może troszkę chciałam, ale teraz byłam rozgoryczona i niezbyt chciałam sobie przypominać o tym, że to akurat moja siostra z nim była!

Errico Malatesta · 2020-08-04 18:14:51

Spojrzałem z lekko uniesioną brwią na moją Gretę i uśmiechnąłem się lekko.
- Greta? Masz dziś jakiegoś gburka - oświadczyłem z przesadną powagą. - Rozumiem, że jedyne o czym marzysz to po prostu spędzenie ze mną czasu na leżeniu i przytulaniu, graniu na gitarze... - uśmiechnąłem się szczerze. - Schlebia mi to - zapewniłem i pocałowałem ją w usta nim włożyłem do nich pierożka. - Może gdy uprzątne swoje mieszkanie i dokończę wszystkie uszczelnienia to będziemy się ukrywać u mnie...?

Greta Tillman · 2020-08-04 22:46:08

- Wiesz, że ja bardzo bym chciała zobaczyć jak mieszkasz, ale nie chcesz mnie tam zaprosić. Mogę przynieść farny i ci coś namalować na ścianie? - zasugerowałam. - Na pewno masz jakieś plany na starych ścianach, mogę je jakoś ukryć - dodałam, uśmiechając się szerzej i nieco odpędzając smutki.
Denerwowało mnie myślenie o rodzinie, a siostra to był bardzo specyficzny i trudny temat. Sama do końca nie wiedziałam co do niej czuję i zy faktycznie mi na niej zależy. Gdy zniknęła z naszego miasta... To chyba czułam ulgę i nie tęskniłam. Więc jak miałabym teraz się cieszyć? Jak miałam mieć z nią dobre relacje? Skoro jedyne dobre emocje z nią związane wywołało we mnie jej znikniecie?

Errico Malatesta · 2020-08-04 22:56:05

- Hm oj na pewno mam. Umówimy się jakoś na to. By pomalować moje ściany i w ogóle... Ukryjemy się u mnie - pokiwałem głową z zadowoleniem. - Wiesz, wcześniej ogólnie to to mieszkanie było niedorobione i bardzo... W złym stanie. Ale teraz kiedy pracuje stać mnie na liczne poprawki - wyjaśniłem miękko, zjadając pół pierożka. - I teraz mogę cię tam zaprosić. Ale przyjdziemy razem, nie chcę byś sama tam nie chodziła...

Greta Tillman · 2020-08-04 23:12:46

Pokiwałam spokojnie głową.
- W porządku... A jaki kolor ścian chcesz mieć? Może warto by było ogólnie je odświeżyć? Masz już jakieś plany na to? - zapytałam. - Znaczy... Wiem że farba to droga sprawa - którą mogłabym ci kupić bez problemu - Ale... No, pytam tak... - Wzruszyłam ramionami. - Tak ogólnie.

#1 2020-08-01 12:39:55

Nowy początek i porządek— trzech czarodziejów i wampir

#2 2020-08-04 15:21:05

Odp: Nowy początek i porządek— trzech czarodziejów i wampir

#3 2020-08-04 15:39:36

Odp: Nowy początek i porządek— trzech czarodziejów i wampir

#4 2020-08-04 16:04:46

Odp: Nowy początek i porządek— trzech czarodziejów i wampir

#5 2020-08-04 16:11:42

Odp: Nowy początek i porządek— trzech czarodziejów i wampir

#6 2020-08-04 16:18:31

Odp: Nowy początek i porządek— trzech czarodziejów i wampir

#7 2020-08-04 16:21:59

Odp: Nowy początek i porządek— trzech czarodziejów i wampir

#8 2020-08-04 16:39:45

Odp: Nowy początek i porządek— trzech czarodziejów i wampir

#9 2020-08-04 16:48:06

Odp: Nowy początek i porządek— trzech czarodziejów i wampir

#10 2020-08-04 16:54:50

Odp: Nowy początek i porządek— trzech czarodziejów i wampir

#11 2020-08-04 16:59:47

Odp: Nowy początek i porządek— trzech czarodziejów i wampir

#12 2020-08-04 17:13:57

Odp: Nowy początek i porządek— trzech czarodziejów i wampir

#13 2020-08-04 17:27:05

Odp: Nowy początek i porządek— trzech czarodziejów i wampir

#14 2020-08-04 17:36:23

Odp: Nowy początek i porządek— trzech czarodziejów i wampir

#15 2020-08-04 18:06:50

Odp: Nowy początek i porządek— trzech czarodziejów i wampir

#16 2020-08-04 18:10:17

Odp: Nowy początek i porządek— trzech czarodziejów i wampir

#17 2020-08-04 18:14:51

Odp: Nowy początek i porządek— trzech czarodziejów i wampir

#18 2020-08-04 22:46:08

Odp: Nowy początek i porządek— trzech czarodziejów i wampir

#19 2020-08-04 22:56:05

Odp: Nowy początek i porządek— trzech czarodziejów i wampir

#20 2020-08-04 23:12:46

Odp: Nowy początek i porządek— trzech czarodziejów i wampir

Stopka