Mały Pasożyt Harland - Evangeline i Mikhail

Evangeline Harland · 2020-08-15 02:01:04

Zrobiło mi się strasznie niedobrze. Nie byłam pewna, czy to przez tą sytuację, jego słowa przypominajace mi że poprzednie dziecko leży w piachu, czy były to po prostu ciążowe nieprzyjemności. Być może wszystko połączyło się ze sobą, a ja za moment zrobię się biała jak kreda na twarzy.
- Chcę zapomnieć - wymamrotałam słabo, podnosząc się z kanapy i delikatnie kiwając na boki. - Muszę się przewietrzyć - oznajmiłam, pocierając skroń.

Mikhail Harland · 2020-08-15 05:08:56

- Czy... Pójść z tobą? - zapytałem niepewnie, szukając w niej jakiegoś potwierdzenia, jakiegoś oparcia.
Sam byłem zagubiony. Czułem się... Tak niepewny. Tak zagubiony, a to czego pragnąłem najbardziej to oparcie w żonie, która pewnie w tej chwili nie chciała na mnie patrzeć. A ja ją właśnie najbardziej potrzebowałem, by spoglądać na Evie i zapewniać samego siebie że wszystko jest pod kontrolą.
- Evie...?

Evangeline Harland · 2020-08-15 08:16:33

- Dobrze, chodź. Po prostu wyjdźmy - powiedziałam mijając go pospiesznie i docierając do drzwi. - Chcę świeżego powietrza - powtórzyłam się, opuszczając gabinet Mikhaila.
Czas i pora się ogarnąć Evangeline, czas i pora oczyścić umyć,uspokoić się. Bo naprawdę zwymiotuje na ogrodzie, jeśli za moment nie zapanuje nad sobą. Chloerna ciąża! Pieprzona służąca!
Chwila moment a wampir już szedł u mojego boku. Czułam jak na mnie spogląda ale ja nie podnosiłam na niego wzroku. Skupiałam się na drodze i próbowałam wymyślić wyjaśnienie które jakoś by tłumaczyli moje kretyńskie zachowanie...
Tak naprawdę nic się nie stało, prawda? Wszystko jest tak jak było. Fizycznie każde z nas ma wszystko co miało. Po prostu...
Nic nie mówiąc dotarliśmy do jednego z kilku mniejszych wyjść i po chwili już byliśmy na zewnątrz. Złapałam kilka głębokich oddechów, zwalniając kroku.
- To panika - stwoierdziłam. - Skąd ona się wzięła? - zapytałam, w końcu spoglądając na męża.

Mikhail Harland · 2020-08-15 08:58:03

Spojrzałem spokojnie na Evie, która cały czas ubrana w piękną suknię, teraz wyglądała jak śmierć. Była bledsza niż zwykle, a słabe światło księżyca oświetlało jej lekko skulone ramiona.
- Evangeline... - powiedziałem miękko. - Jesteś skołowana i oburzona. Zażenowana. Ale po tym co zrobi jej reszta służby myślę, że możesz o niej zapomnieć na spokojnie... Hej - powiedziałem spokojnie. - To była nasza chwila, bez różnicy czy ktoś tam był, czy nie...

Evangeline Harland · 2020-08-15 09:57:48

Pokiwałam spokojnie głową, patrząc w oczy wampira. Był spokojny, ja też mogłam. Odetchnęłam, staraajjaaccc się rozluźnić ciało. Tylko nie wymiotuj, nakazałam sobie.
- Gdyby to był raz - warknelam rozdrażniona, rozglądając się po ogrodzie. - A to nawet nie było dwa, czy trzy. Ona nagminnie to robiła. Jak to możliwe że byliśmy tak rozkojarzeni!? Widzisz! To jest złe,zagraża nam. A gdyby... Gdyby to miało na celu coś innego? Gdyby chciała nam naprawdę zaszkodzić, albo usłyszała coś, co powinniśmy wiedzieć tylko my? A my kompletnie to przeoczyliśmy! - powedziałam spinając się ponownie, a mój żołądek znów się skurczył. - Nie mów mi, że to dobre - wybełkotalam, podchodząc do ławki i opierając dłoń o jej oparcie. Złapałam kilka głębokich oddechów. - To zwykle nudności - zapewnilam go, bo mogło to wyglądać nieciekawie.

Mikhail Harland · 2020-08-15 10:13:02

- Królowo... - zacząłem słabo, czując jak moja teoria o pięknym i dobrym uczuciu gnije w odmętach tego bagna jakie rozlało się przez tą kurwe. Przełknąłem ślinę przerażony jej zachowaniem.
- Gdyby coś miało ci zagrozić wiedziałbym o tym - powiedziałem twardo, zbierając się w sobie. - Nikt nie ma prawa cię skrzywdzić, jesteś królową, moją królową i to jest zniewaga że ta ladacznica nas prześladowała. Zostanie ukarana należycie - zapewniłem nadal podkreślając jak obrzydliwa zbrodnia to była. - Jednak gdybym wyczuł jakiekolwiek źle zamiary, groźbę dla twojego życia, wiedziałbym o tym. Wyczułbym to - zapewniłem ją twardo.

Evangeline Harland · 2020-08-15 10:37:04

- To męczące. Czy nawet będąc tylko we dwoje musimy się trzymać na baczność? Jakby nie wystarczyło, że całą resztę czasu musimy być skupieni i uważni. - Jęknęłam przeciągle i usiadłam na ławce, zadzierając głowę do góry. Zamilklam na chwilkę, dopiero teraz przyswajając jego słowa. - Myślisz, że gdyby ktoś chciał skrzywdzić mnie albo ciebie, to byś to wyczuł? A co gdyby jednak nie, Mik? - szepnęłam z nutą bólu. - Już raz nas rozbito. Kolejny raz nie wiem jak się pozbieramy - ciągnęłam dalej, wpatrując się w wampira uparcie. - Ja... - Już niemal powedziałam boje się ale zacisnęłam mocno zęby powstrzymując się.

Mikhail Harland · 2020-08-15 10:51:17

- Evangeline - powiedziałem jeszcze raz by mnie posłuchała. - Wyczułbym. Po prostu bym wyczuł i zagryzłbym każdego kto próbowałby zagrozić znów naszej rodzinie - zarzekłem się poirytowany i wściekły zarazem. - Nie stracę czegoś tak dla mnie ważnego. Już nigdy, rozumiesz? - upewniłem się zły, że jesteśmy zmuszeni do tej rozmowy w takim tonie. Strachu, złości, obrzydzenia...
- Ledwo przeżyłem śmierć... - Ona wiedziała kogo. - I wtedy to ty mnie wspierałaś. Teraz nie dopuszczę do tego. Nie pozwolę...

Evangeline Harland · 2020-08-15 11:08:34

- Nie warcz tak na mnie! Jakbyś nie zauważył to jestem osłabiona i zdezorientowana przez samą ciążę! - odparłam oburzona i zmęczona za razem. - Chcę się czuć bezpiecznie we własnym domu, to takie trudne do zrozumienia? - Jęknęłam ponownie, odwracając wzrok. Zsunelam się nieco w dół na ławce, układając dłonie na brzuchu. - Boje się - owoedzialam niemal bezgłośnie, nie wierząc samej sobie,że to zorbilam. To nie wypadło z moich ust od tak, przemyślałam te słowa. Chciałam je wypowiedzieć na głos, by Mikhail w końcu zrozumiał, na jakim poziomie niepokoju już jestem.

Mikhail Harland · 2020-08-15 16:03:42

- Ja też - odparłem rownie cicho i podszedłem do niej, by ją objąć. Choć wiedziałem, że tego nie lubi, to wiedziałem, że teraz nie będzie się rzucać.
- Też się boję, boję się o ciebie, o nasze dziecko, o królestwo, o historię, o wszystkich poddanych... - szeptałem cały czas, głaszcząc ją po plecach. Sapnąłem cicho, bo ta sytuacja w ogóle nie powinna mieć miejsca.
- Jakiekolwiek niebezpieczeństwo... Zardzę mu. Wiem, że nie potrzebujesz by cię bronić czy ratować, ale... Zrobię to. Przysięgam na kły...

Evangeline Harland · 2020-08-15 17:46:45

Kiedy tylko skończył mówić moje usta odnalazły jego wargi. Chciałam go całować do utraty tchu, tak długo, aż dmuchną nam obojgu wargi. Mikhail był zaskoczony, ale nie długo trwało, zanim podążył za mną, poddając się temu pocałunków. Przesunęłam się bliżej, by było nam wygodniej, wsuwając dłoń na jego kark i zaciskając na nim palce, delikatnie i z wyczuciem wbijalam paznokcie.
Nie do końca wiedziałam, co mi chodziło po głowie ale nie zaprzatalam tym sobie teraz głowy. Od bardzo dawna nie rozumiem niczego co było między mną, a nim. Wcoaz powtarzałam, że było to źle, ale równie co źle, było też piękne.

Mikhail Harland · 2020-08-15 19:53:39

- Evie...? - zapytałem słabo. Spoglądałem w jej zagubione spojrzenie, samemu próbując się jakoś w nich odnaleźć. Jednak nie umiałem. Chciałem ją całować, chciałem ją dotykać, chciałem by się już nie odsuwała, by zawsze była ze mną bezpieczna, by przy mnie się już niczego nie bała, a szczególnie tego co znajduje się w jej brzuchu.
- Moja królowo... Co mogę zrobić...? - zapytałem, nie chcąc się odsuwać, dalej trzymając ją blisko, muskając jej usta swoimi z każdym moim słowem.

Evangeline Harland · 2020-08-15 20:07:42

Zatrzymałam się, złapałam głęboki oddech. Nasze twarze dzieliła tak niewielką przestrzeń, że nasze wargi delikatnie ocierały się o siebie nawet przy oddechu.
- Chyba nic. Na chwilę obecną nic. Choć... możesz mnie całować? Tak, teraz mógłbyś to robić - zapewnilam go, wpatrując się w jego oczy. W tej chwili nie było między nami ognia, były za to jakieś dziwne wibracje, jakby mieć,y nami przepływał prąd, jakbyśmy wzajemnie się zasilal, jakbyśmy bili połączeni. Bo byliśmy. - Już odetchnęłam - zaznaczyłam, trącając jego nos swoim. Zazwyczaj z Mikhailem nie byliśmy "blisko" w ten sposób. To było zbyt... Czułe. Teraz jednak mi nie przeszkadzało ale nie wiedziałam ile ten stan jeszcze potrwa. I chciałam to wykorzystać, sprawdzić.

Mikhail Harland · 2020-08-15 22:40:14

- W takim razie się cieszę - przyznałem, ignorując uczucie zagubienia jakie miałem jeszcze chwilkę temu. Naprawdę było już nie aktualne. Teraz aktualne było to, że otuliłem moją królową i pocałowałem ją przeciągle, nie zachłannie, po prostu długo, czule, tak że dźwięk naszych ust rozchodził się echem po ogrodzie.
Noc była cicha. Oprócz straży przy drzwiach do zamku nikogo nie mieliśmy wokół siebie. Byliśmy tylko my i wiele niewygodnych, bolesnych i niezbadanych emocji.
Jednak każda z tych emocji niosła za sobą coś tak niewyobrażalnie pięknego.

Evangeline Harland · 2020-08-15 22:51:02

Nasze pocałunki trwały dłuższą chwilę, aż dziw, że żadne z nas nie ruszyło dalej, nie chciało więcej. My po po prostu się całowaliśmy i już.
Odsunęłam się od jego twarzy, układając dłoń na wysokości jego mostka. Nadal wpatrywałam się w niego, jakbym faktycznie miała znaleźć w jego twarzy odpowiedzi na wszystkie nurtujące mnie pytania. Szkoda że tak nie było. Szkoda, że patrzenie na niego miało efekt odwrotny, w mojej głowie rodziło się jeszcze więcej pytań!
- Powinniśmy wracać do swoich obowiązków - stwierdziłam, wzdychając. - Powinniśmy wracać - powtórzyłam cicho.

Mikhail Harland · 2020-08-16 00:05:12

- Zrobiliśmy dziś wystarczająco wiele... Oboje zasłużyliśmy na odpoczynek - uznałem w pełni przekonany do tych słów. - Jestem trochę zmęczony po wchodzeniu do umysłów, a ty jesteś pewnie zmęczona tymi wszystkimi emocjami i... Zasłużyliśmy na odpoczynek - powiedziałem miękko, nie odsuwając się, po prostu trzymając wampirzyce w ramionach.
- Możemy... Się po prostu położyć. Odpocząć. Zapomnieć na krótką chwilę o królestwie - zaproponowałem cicho, przypominając sobie, jak zdziwiona była tym, że tęsknię za byciem Mikhailem. Być może właśnie zrozumiała różnice... Kiedy to nie królowa Evangeline, zimna i nie czuła, zadrżała na widok tej psycholki, a sama Evie.

Evangeline Harland · 2020-08-16 00:13:35

- W porządku... Muszę się napić krwi, być może coś zjeść... Choć nie wiem, czy cokolwiek teraz przemknę - wymamrotałam. Przrciagnelam wzrokiem po jego twarzy, oczy, nos, kości policzkowe, usta, podbródek, szczęka... Znów oczy. - Mik? Potowarzyszysz mi, prawda? - zapytałam dla pewności. - Chyba chcę mieć cię teraz blisko - dodałam cicho, uśmiecjakac się słabo.

Mikhail Harland · 2020-08-16 00:58:03

Odwzajemniłem uśmiech i jak w geście czułości, poprawiłem jej kosmyk włosów. Często tak robiłem... Zaraz potem jednak pogłaskałem kciukiem jej policzek i skinąłem głową z przekonaniem.
- Tak, będę z tobą tak długo jak będziesz chciała mnie oglądać - parsknąłem słabym śmiechem. - I będę cię bronił i pilnował - dodałem, zagryzając kłami wargę, z cichą ekscytacją. Chyba nigdy nie chciałem zapewnić bezpieczeństwa swojemu królestwu, jak teraz chciałem Evie...

Evangeline Harland · 2020-08-16 18:56:00

Złapałam jego nadgarstek i ścisnęłam mocno. Zazwyczaj odciagalam jego dłoń z szarpnięciem. Tym razem zrobiłam coś odwrotnego. Pogładziłam kciukiem po wierzchu jego dłoni i westchnęłam ciężko.
- Będę sama na siebie uważać ale dodatkowo wsparcie nigdy nie zaszkodzi. Po prostu nie dopusc do tego, by coś się stało, Mik - powedziałam dosyć twardo. - Postaram się odwdzięczyć tym samym. - Pokręciłam głową. - Wydawało mi się, że wraz już możemy się rozluźnić. Dziecko miało być w spokojnym czasie - wycedziłam przez zaciśnięte zęby i puściłam jego dłoń. Przełożyłam ja na swój brzuch. Było w tym geście coś, czego bym się po spodnie nie spodziewała. Czułość. - Tym razem zadbam o niego, o jego wychowanie i bezpieczeństwo. Tylko musi się urodzić żeby przestał wysysać ze mnie siłę i energię.

Mikhail Harland · 2020-08-16 19:06:22

Parsknąłem cicho śmiechem.
- Oboje o nie zadbamy. O wychowanie, o bezpieczeństwo, o wszystko... - zapewniłem spokojnie. - A póki co zadbamy o siebie, z naciskiem na ciebie - przytakiwałem dalej. Potem spojrzałem na jej zaciśnięte usta i je pocałowałem leciutko nieznacznie.
- Mamy bardzo spokojny czas. Ta pokazówka da nam trochę czasu spokoju w naszym miejscu życia. W sam raz by zatrudnić nowe wampiry, za parę miesięcy gdy to będzie niemożliwe, dalsze ukrywanie... Ułoży się wszystko - zapewniłem ją miękko, pokazując tym samym że mam już plan. Mam to pod kontrolą nawet jeśli ona ją czasem gubiła przez działanie ciąży.
- Ale teraz, moim priorytetem jest odprowadzenie cię do pokoju i poczekanie aż zacznie świtać, a ty zmęczona zaśniesz - podsumowałem wszystko.

#181 2020-08-15 02:01:04

Odp: Mały Pasożyt Harland - Evangeline i Mikhail

#182 2020-08-15 05:08:56

Odp: Mały Pasożyt Harland - Evangeline i Mikhail

#183 2020-08-15 08:16:33

Odp: Mały Pasożyt Harland - Evangeline i Mikhail

#184 2020-08-15 08:58:03

Odp: Mały Pasożyt Harland - Evangeline i Mikhail

#185 2020-08-15 09:57:48

Odp: Mały Pasożyt Harland - Evangeline i Mikhail

#186 2020-08-15 10:13:02

Odp: Mały Pasożyt Harland - Evangeline i Mikhail

#187 2020-08-15 10:37:04

Odp: Mały Pasożyt Harland - Evangeline i Mikhail

#188 2020-08-15 10:51:17

Odp: Mały Pasożyt Harland - Evangeline i Mikhail

#189 2020-08-15 11:08:34

Odp: Mały Pasożyt Harland - Evangeline i Mikhail

#190 2020-08-15 16:03:42

Odp: Mały Pasożyt Harland - Evangeline i Mikhail

#191 2020-08-15 17:46:45

Odp: Mały Pasożyt Harland - Evangeline i Mikhail

#192 2020-08-15 19:53:39

Odp: Mały Pasożyt Harland - Evangeline i Mikhail

#193 2020-08-15 20:07:42

Odp: Mały Pasożyt Harland - Evangeline i Mikhail

#194 2020-08-15 22:40:14

Odp: Mały Pasożyt Harland - Evangeline i Mikhail

#195 2020-08-15 22:51:02

Odp: Mały Pasożyt Harland - Evangeline i Mikhail

#196 2020-08-16 00:05:12

Odp: Mały Pasożyt Harland - Evangeline i Mikhail

#197 2020-08-16 00:13:35

Odp: Mały Pasożyt Harland - Evangeline i Mikhail

#198 2020-08-16 00:58:03

Odp: Mały Pasożyt Harland - Evangeline i Mikhail

#199 2020-08-16 18:56:00

Odp: Mały Pasożyt Harland - Evangeline i Mikhail

#200 2020-08-16 19:06:22

Odp: Mały Pasożyt Harland - Evangeline i Mikhail

Stopka