Gdzieś w głębi lasu...

Isaac Leeches · 2020-06-08 19:27:42

- Ciekawe, czy mogłabyś użyć swojej magii w jakiś sposób, by te złe promienie słońca mnie nie bolały - zastanowiłem się na głos. - Skoro twój tata mówił, że to tylko jeden element tak źle działa na wampiry, to może można jakoś na to zarazić? Nie wiem... Nie znam się na magii takiej jak ty, wampiry znają tylko magię umysłu - westchnąłem.

Vivian Leeches · 2020-06-08 21:26:27

- Czarodzieje też pewnie potrafią opanować umysł, ale dla nas to nienaturalny rodzaj magii, trudny do opanowania i niepotrzebny - mruknęłam, wciąż mimo wsyztsko chcąc udowodnić że czarodzieje są fajniejsi. - Hmmm... Zaklęcie chroniące przed słońcem... Mamy maści. Takie przeciw poparzeniom - oznajmiłam, spoglądając na wampira
- Może gdybyś się taka wysmarował na grubo, założył kapelusz i okulary, to było by w porządku?

Isaac Leeches · 2020-06-08 21:45:42

- Hah wyglądałbym jak ostatni pajac! - zaśmiałem się, kręcąc głową. - Nie, chyba się boję. Od dziecka mi mówiono, że dzień nie jest naszą porą, że dzień nie jest dla nas. Jesteśmy dziećmi nocy i ciemności... - westchnąłem głęboko. - Tak mówiła mi niania przynajmniej. Tylko ona była dla mnie dobra... Ale kiedy skończyłem dziesięć lat to ją zwolnili - wyjaśniłem, spoglądając na gwiazdy. Uśmiechnąłem się miękko, obserwując je z uwagą.
- Możesz rozsunąć odrobinę korony drzew? Chcę ci pokazać gwiazdozbiór - zapytałem z wahaniem.

Vivian Leeches · 2020-06-08 21:54:25

Miałam ochotę paoedziec "znam gwiazdozbiory!" w końcu jego nauczyciel był moim tatą, a czarodzieje byli najlepsi w naukach ścisłych ale... Mimo wszystko nic nie powedziałam w tym temacie.
- Jasne, że mogę - mruknęłam, unosząc delikatnie dłoń i poruszając palcami. To pomagało skupić się na zaklęciach, ale nie było koniecznie.
Drzewa zamiast przechylać się w stronę wody, odchyliła się w drugą stronę wpuszczając dużo księżycowego światła. Uśmiechnęłam się lekko spoglądając na taflę wody w której odbijało się teraz dużo gwiazd.

Isaac Leeches · 2020-06-08 21:57:56

- Twój tata opowiadał mi o wielu, wielu gwiazdozbiorach - przyznałem, a potem uniosłem dłoń, wskazując trzy gwiazdy układające się w trójkąt. - Ale o tym wiedzą tylko wampiry - zaznaczyłem. - Jest bardzo specjalny, może nawet magiczny. Jest taka jedna noc w roku, której księżyc wschodzi i zatrzymuje się dokładnie między tymi gwiazdami, na samym środku tego trójkąta... Przybiera wtedy czerwony kolor i wtedy wampiry urządzają Bal Krwawego Księżyca - wyjaśniłem. - Uważamy, że wtedy księżyc błogosławi nas jako swoje dzieci... Więc wszyscy użądzamy bale - podsumowałem.

Vivian Leeches · 2020-06-08 22:05:49

- Bal z okazji "krwawego księżyca". Ciekawe! - stwierdzilam, zafascynowaną, wpatrując się z uporem w miejsce pomiędzy trzema gwiazdami, jakby czerwony księżyc miał się tam nagle pojawić specjalnie dla mnie w tej chwili. No ale wiadomo że tak siebie stało. Westchnęłam cicho. - My nie mamy bali, nigdy na żadnym nie byłam.

Isaac Leeches · 2020-06-08 22:11:59

- Naprawdę nie macie bali? - zapytałem zaszokowany. - Bale są cudowne! Tyle emocji nas otacza, otumania... Kiedy byłem młodszy to ich nie lubiłem, ale bracia wyjaśnili mi, że kiedy podrosnę to wszystko zrozumiem. I teraz rozumiem więcej - przyznałem. Spojrzałem na Vivian.
- A... święto? Macie jakieś święto, twoj tata mi mówił...

Vivian Leeches · 2020-06-08 22:17:32

Mamy cztery noce w roku, gdy świętujemy od wieczora do samego rana. Tańczymy wokół odniosła, gramy na fletach, gitarach i bębnach oraz śpiewamy. To święta pór roku, każda zmiana jest dla nas ważna. Przesilenie letnie i zimowe są nieco ważniejsze niż rozpoczęcie się wiosny i jesieni, ale każde traktujemy poważnie. To jedyny czas w roku, gdy pijemy alkohol i zachowujemy się... Bardziej jak dzikusy - przybliżyłam mu, starając się porównać to w dosyć zabawny sposób. Wsyztsko podsumowalam radosnym śmiechem.

Isaac Leeches · 2020-06-08 22:21:33

Na dźwięk jej śmiechu też się roześmiałem.
- Czyli jak my! - parsknąłem naprawdę tym rozbawiony. - A więc tak... my mamy bale znacznie częściej. Ale ten krwawego księżyca jest najbardziej... intensywny - podsumowałem. Potem westchnąłem głęboko, obracając się do Vivian. - Ale macie czas tańców i szaleństwa... To dobrze. W sensie... czarodzieje bardzo bardzo dużo pracują się uczą. Dobrze jest się czasem odprężyć, bawić, skakać i śmiać zupełnie bez przyczyny - przyznałem.

Vivian Leeches · 2020-06-08 22:27:51

Wzruszyłam ramionami.
- Ja tam lubię pracę... Dorośli po świętach zawsze muszą dużo spać i pić wodę. Cała wioska ma kaca i wtedy dzieci biegają same po lesie. Jest zabawnie, można wykraść coś dorosłym, a oni się nawet nie zorientują. W ostatnie święto bawiliśmy się w łowców i biegaliśmy z nożami - wyznałam z rozbawieniem. - I wtedy też nauczyłam się Zagłębia przyspieszającego gojenie ran - dodałam ze śmiechem.

Isaac Leeches · 2020-06-08 22:30:38

Parsknąłem szczerym śmiechem.
- Biegaliście z nożami Czarodzieje są strasznie dziwni - przyznałem ze śmiechem, opowiadając jej jak głośno podczas każdego z bali jest w naszych dworach.
- ... Bo wiesz, na takich balach wampirom chodzi tylko o jedno... - przyznałem po kilku chwilach. - Seks - wyjaśniłem, nieco ściszając głos. - To dla wampirów takie... powszechne. Oczywiste. Strasznie to dziwne... Może nadal jestem za młody by wszystko rozumieć.

Vivian Leeches · 2020-06-08 22:37:50

Wytrzeszczyłam oczy.
- Seks? Fuj - bąknęłam, krzywiąc się. - My na naszych świętach znajdujemy drugie połówki. Ale ja nie będę mieć męża - oświadczyłam. - No wiesz, kapłani ich nie mają. Wolę zachować czystość, ciała i umysłu.

Isaac Leeches · 2020-06-08 22:43:14

- Oh no tak... Ale i tak strasznie dziwne, czemu nie można uprawiać seksu będąc kapłanem? Podobno seks jest fajny... Tak mówili mi bracia. Ale oni dużo dziwnych rzeczy mówiąc. Choć chyba im wierzę. Jestem wampirem, seks na pewno mi się spodoba - uznałem zamyślony. - Sam nie wiem - mruczałem cały czas pod nosem. - Miałaś rację, wampiry są trochę dziwaczne.

Vivian Leeches · 2020-06-08 22:50:58

Skrzywilam się i mocniej przycisnęłam kolana do siebie.
- Mega dziwne, nie chce o tym gadać, Isaac - bąknęłam naburmuszkna. - Kapłani są najmądrzejsi na całej wyspie i najsilniejsi. Gdyby nie to, że czarodzieje to pacyfiści... W zdecydowanej większości. Ja to bym walczyła! Ummm... i w sumie dlatego nikt mnie nie lubi. - Spochmurniałam.

Isaac Leeches · 2020-06-08 22:55:34

- Nie lubą cię bo masz wolę walki - uznałem skrzywiony. - Co za głupota. Nie wiem czemu nikt cię nie lubi, jesteś fajna. I mądra. Czarodzieje też są dziwni, chcą zawsze robić wszystko pokojowo, albo w ogóle siedzieć cicho... Bezsensu, to dobrze, że chcesz walczyć - uznałem szczerze i stanowczo. Uśmiechnąłem się do Vivi niepewne. - Poczaruj może jeszcze trochę... A potem powinnaś iść spać - zauważyłem.

Vivian Leeches · 2020-06-08 23:05:10

- Może i powinnam, ale tego nie robię - mruknęłam, wplątując palce w trawę, na której siedzieliśmy i zaciskając na niej pięści. - Skoro chcesz Roche czarów, to wpatruj się w wodę - poleciłam, przymykając delikatnie powieki.
Przez kilka sekund nic się nie działo, po chwili jednak nastąpiło małe poruszenie w wodzie i... Na jeziorku zaczęły wyrastać piękne kolorowe lilie. Otworzyłam nieco szerzej oczy, samej przyglądając się efektom. Niewielkie kwiaty w niebieskim, różowym, żółtym, fioletowym i różowym kolorze... Rozkwitały na naszych oczach, zalewając taflę wody swoimi pięknymi barwami.

Isaac Leeches · 2020-06-08 23:09:53

Uśmiechnąłem się zauroczony tym magicznym widokiem. Był taki... Niesamowity. Wśród wampirów nigdy bym nie zobaczył takich rzeczy, na pewno. Wampiry nie przykładały do czegoś takiego wielkiej wagi. Jednak ja tak.
Chwilę spędziłem z Vivian, kiedy ona czarowała, zmieniając kolor kwiatów, sprawiając by lśniły i takie tam śmieszne rzeczy. Świetnie się z nią bawiłem, jednak kiedy czarodziejka zaczęła ziewać, spojrzałem na nią z powagą.
- Jesteś już zmęczona od tego czarowania, Vi - zauważyłem, podnosząc się z trawy powoli.

Vivian Leeches · 2020-06-08 23:14:41

- Tak... - Westchnęłam, spoglądając na wampira, ale jeszcze nie wstając. - Chcesz jeszcze popatrzeć na lilie? - zapytałam i dopiero wtedy zaczęłam się podnosić z miejsca. - Mogę je zostawić dla ciebie... Jeśli chcesz na nie jeszcze popatrzeć. Ale ostrzegam że długo nie przeżyją w tej wodzie, jest dla nich trochę za zimna...
Stanęłam prosto i uśmiechnęłam się słabo do Isaaca.

Isaac Leeches · 2020-06-08 23:21:50

- Też muszę już iść, nie marnuj magii - powiedziałem spokojnie, wstając, przypominając sobie, że byłem sporo wyższy o Vivi. - Może... spotkamy się następnym razem? I wtedy znów je rozwiniesz - zaproponowałem niepewnie. - Zgoda? Spotkamy się już tutaj, dam radę trafić sam... - mówiłem dalej.

Vivian Leeches · 2020-06-08 23:28:57

- Zostawię małe światełka, żebyś na pewno tu trafił - oznajmiłam, ziewając ponownie. Zamruczałam kilka razy powiekami, by nieco się rozbudzić. - Chodźmy do drogi - zarządziłam i ruszyłam przodem. - Kiedy chcesz znów tu przyjść, przyjacielu? - zapytałam zaciekawiona.

#41 2020-06-08 19:27:42

Odp: Gdzieś w głębi lasu...

#42 2020-06-08 21:26:27

Odp: Gdzieś w głębi lasu...

#43 2020-06-08 21:45:42

Odp: Gdzieś w głębi lasu...

#44 2020-06-08 21:54:25

Odp: Gdzieś w głębi lasu...

#45 2020-06-08 21:57:56

Odp: Gdzieś w głębi lasu...

#46 2020-06-08 22:05:49

Odp: Gdzieś w głębi lasu...

#47 2020-06-08 22:11:59

Odp: Gdzieś w głębi lasu...

#48 2020-06-08 22:17:32

Odp: Gdzieś w głębi lasu...

#49 2020-06-08 22:21:33

Odp: Gdzieś w głębi lasu...

#50 2020-06-08 22:27:51

Odp: Gdzieś w głębi lasu...

#51 2020-06-08 22:30:38

Odp: Gdzieś w głębi lasu...

#52 2020-06-08 22:37:50

Odp: Gdzieś w głębi lasu...

#53 2020-06-08 22:43:14

Odp: Gdzieś w głębi lasu...

#54 2020-06-08 22:50:58

Odp: Gdzieś w głębi lasu...

#55 2020-06-08 22:55:34

Odp: Gdzieś w głębi lasu...

#56 2020-06-08 23:05:10

Odp: Gdzieś w głębi lasu...

#57 2020-06-08 23:09:53

Odp: Gdzieś w głębi lasu...

#58 2020-06-08 23:14:41

Odp: Gdzieś w głębi lasu...

#59 2020-06-08 23:21:50

Odp: Gdzieś w głębi lasu...

#60 2020-06-08 23:28:57

Odp: Gdzieś w głębi lasu...

Stopka