Wampirzy dwór królewski

Mikhail Harland · 2020-05-28 01:19:53

Pokręciłem głową.
- Nie obawiaj się, co jakiś czas będziesz mogła wymienić zabawki. Ale też będziemy to robić w taki sposób - wyjaśniłem. - Mamy ciężką sytuację, musimy pilnować z kim pracujemy i z kim sypiamy, taki już los monarchy - wzruszyłem ramionami, obserwując wampira, który po pokłonie dla mnie i dla królowej już siadał przed nami. Jego wzrok bardzo prędko powędrował ku królowej. Wypytałem go o rodzinę, o ród, o koneksję, zawód oraz na jakich dworach prócz tutejszych bywa, podczas gdy moja żona wymieniała z nim lubieżne spojrzenia, aż rzygać się chciało.

Evangeline Harland · 2020-05-28 01:29:31

Musieliśmy przebrnąć przez wszystkie pytania do każdego kandydata. Tych których ja wybrałam, Mik wałkował zdecydowanie dłużej i dokładniej, a tych którzy przyszli z jego rozkazu pytał jedynie dla formalności. Grunt że miałam wystarczająco czasu by pozakładać w głowy tych wampirów. Oczywiście nie byłam jedyna, w forsę do jego głowy czekała mnie kolejka. Sprawdzian ich na każdy możliwy sposób. Mieli być godni zaufania i odpowiednio wychowani. Powinno mi to schlebiać... Ale jednak tkwiło we mnie tyle złości i nienawiści, że nie miałam ochotę czuć wdzięczności do męża.
Gdy skończyliśmy z ostatnim westchnęłam ciężko.
- Nie żal ci byli tego czasu? - zapytałam, unosząc brew. Teraz popijaliśmy już krwistą herbatkę, a ja dodatkowo jadłam tiramisu, na które naszła mnie ochota pod koniec tej błazenady.

Mikhail Harland · 2020-05-28 01:35:58

- Wiem, że moja żona nie będzie się spotykała z wampirem nie godnym monarchini - odparłem wymijająco, zupełnie pozbawiony entuzjazmu, być może nieco zmęczony. - Poza ty ten gość o numerze 11? Doprawdy, Evangeline, nie mogę cały czas wymazać tych obrzydlistw z jego myśli... Rozumiem idee twojego ulubionego seksu, jednak sama go skreśliłaś. Uniknęłaś wielu obrzydliwych sytuacji - podsumowałem. - A wampir 13? Jest z rodu słynącego z przekupności i nieuczciwych zagrań. Nie mogę go nawet brać pod uwagę, z jasnych przyczyn. Ten z północy królestwa też odpada, nastroje w pocie są zbyt... nieciekawe, byś dopuszczała do siebie kogoś z tamtych okolic. Nawet w Radzie biorę takich przedstawicieli pod lupę - wyjaśniłem, nadal bardzo bardzo fachowo.

Evangeline Harland · 2020-05-28 09:02:17

Siedziałam z założoną noga na nogę i słuchałam tego co miał mi do powiedzenia król. Oczywiście swój wybór musiał mocno argumentować, tak abym nie miała możliwości podważyć jego słowa. Już się tego przy mnie nauczył.
- Ten z północy mi się podobał bardzo. I był skóry do zabaw - bąknęłam jedynie, wydymając wargi z niezadowoleniem. - Po prostu niewiarygodne - jęknęłam jedynie. - Masz jakieś zastrzeżenia do pozostałych, mój panie? - zapytalam, unosząc brew.
I niepotrzebnie pytałam, bo chłodny Mikhail oczywiście miał jeszcze parę groszy do wtrącenia, zawężając moich kandydatów jeszcze bardziej, choć wydawało mi się że do tego już nie dojdzie. Jebany despota.
- Cudownie, niezwykle się cieszę - mruknęłam, nie komentując. Byłam zmęczona. Wzięłam kartkę i napisałam na niej z pamięci kilka numerów, których nie wykluczył mój mąż oraz które wpadły mi w oko. - Chcę w takim razie zatrzymać tych - oznajmiłam podając wampirów kartkę. - Teraz nie będziesz się już wtrącać? Wystarczy ci ci tyle władzy nade mną?

Mikhail Harland · 2020-05-28 12:36:46

- Mam wrażenie, że i tak nie mam nad tobą władzy - parsknąłem ciszej, przyglądając się kartce. Skinąłem głową i spojrzałem na wampirzycę z szacunkiem. Bo prócz niechęci jako do osoby i irytacji jaką we mnie budziła, szanowałem ją. Przynajmniej się starałem.
- Dobrze, ci są w sam raz - przyznałem. - Będą do twojego dostępu - podsumowałem i zerknąłem na wampirzycę z krzywym uśmiechem. - Zapewne z moimi pannami nie chcesz mieć do czynienia, czyż nie? Oszczędzimy wiele czasu - skwitowałem, wstając z fotelu. - Kiedy tamci ci się znudzą znajdziemy ci nowych, wystarczy że powiesz - podsumowałem, otrzepując swój elegancki, skrojony garnitur w złotych wzorach.

Evangeline Harland · 2020-05-28 12:49:54

- Tak, zdecydowanie nie mam ochoty na oglądanie twoich kochanek. Spędzilibyśmy tu trzy razy więcej czasu, przez to, że lubujesz się w takich ilościach - odparłam dość spokojnie jak na siebie. Była momentami między nami jakaś bardzo cienka nic porozumienia, dzięki czemu nie zawsze musiałam go atakować. - Gdy tylko najdzie mnie fantazja na nowych dam znać - dodałam. Gdy wampir zbierał się do wyjścia, ja cały czas siedziałam wygodnie na kanapie, nie szykując się póki co do wstawania. Bawiłam się swoją obrączką. - Powiesz mi - zatrzymałam go, uśmiechając się do siebie. Popatrzyłam mu w oczy nie odrywając wzroku. Byłam jedna z niewielu istot które to robiły. - Skąd w ogóle takie upodobania u ciebie? Czyżbyś kiedyś został przez kogoś odtrącony? - Uniosłam zabawnie brew. - Dumałam nad tym ostatnio, może zechcesz rozwiać moje wątpliwości, mężu.

Mikhail Harland · 2020-05-28 13:01:10

Mój wyraz się nie zmienił nawet odrobinę. Głupie pytania zadawane przez Evangeline już mnie nie ruszały, byłem gotowców odpowiadać albo odprawiać każde z takich, których nie zaakceptowałem. Tutaj jednak... Odwróciłem się dumnie nadal spoglądałem na wampirzycę, która myślała, że mnie jakkolwiek zrani, czy dotknie tym pytaniem. Nie, nie byłem dotknięty, byłem po prostu niezadowolony, że to pytanie pada w ogóle, że muszę na to odpowiadać, bo jest stanem faktycznym, że tak naprawdę tylko orgie sprawiają mi przyjemność...
- Miano księcia nie daje żadnej władzy Evangeline - zauważyłem sucho. - Moje innowacyjne pomysły od młodości były tępione, sam byłem mieszany z błotem. Nikt o mnie nie dbał, wpajano we mnie wyłącznie prawa i tradycje wampirów. Moje upodobanie? Niech teraz wszystkie o mnie dbają, ubiegają, pieszczą... Im więcej tym bardziej szczęśliwy jestem - skwitowałem, nie mając do okrycia tego, że lubiłem liczne orgie oraz to jak moje kochanki ubiegały się o moja uwagę.

Evangeline Harland · 2020-05-28 13:08:58

Uśmiechnęłam się. Nie zraniłam go, ale ta odpowiedz i tak była dla mnie satysfakcjonująca.
- Całkiem inteligentnie, mój królu - mruknęłam, również podnosząc się z miejsca i powoli podchodząc do wysokiego i wyniosłego wampira. - A jak się w takim razie czujesz z myślą, że twoja królowa czuje do ciebie czystą nienawiść? - zapytałam szeptem, prosto do jego ucha. Jedna odsunęłam się zaraz, zachowując znów odległość, która była wygodna dla nas obojga. - Cały czas pamiętam błysk w twoich oczach podczas naszego pierwszego spotkania. - Uśmiechnęłam się szeroko, ukazując kły. - Zaglądanie do mojego umysłu raczej nie sprawia ci żadnej satysfakcji? - przechyliłam lekko głowę na bok, cmokając na niego.

Mikhail Harland · 2020-05-28 13:15:45

- Chciałem sprawdzić kim w ogóle jesteś - przyznałem, nie dając się sprowokować. Nie do takich rzeczy byłem "tresowany". Obrzydliwie irytująca królowa nie jest mi straszna, miałem tron, to się dla mnie liczyło. - Tylko tak kontaktowałem się z innymi - obróciłem się, stając naprzeciwko Evangeliny i po prostu mierząc ją wzrokiem. - I w ich umysłach zawsze było to samo. Uwielbienie do króla i królowej. Uwielbienie do następcy tronu - wywróciłem znacząco oczami. - Byłaś pierwszą wampirzycą z zewnątrz. Spoza królestwa, z poza tej całej sekty - zrobiłem krok na przód, stając blisko Evangeline, testując siły. Kto wytrzyma dłużej hm?
- Ciekawość... cecha, która nas, wampiry, charakteryzuje... Byłem ciekaw... - w końcu zmrużyłem oczy. - A to co zastałem w twojej głowie było zbyt palące irracjonalną nienawiścią bym tam dłużej wytrzymał.

Evangeline Harland · 2020-05-28 13:31:22

- Mimo mojej zapory z nienawiści nie zrezygnowałeś z prób dobierania się do niego - szepnęłam, unosząc podbródek. To była cicha wojna, którą prowadziliśmy odkąd się tu pojawiłam. Na początku przegrywałam z nim, teraz potrafiłam odpierać dużą cześć ataków. Między innymi zasłaniając się swoją agresją, która była dla niego tak niezrozumiała. - Nie winię cię za to. - Zagryzłam wargę. - Na twoim miejscu też byłabym obrzydliwie znudzona tym całym kisnącym tu towarzystwem. Sama już kisnę, a jestem tu dopiero chwilkę. - Wzruszyłam ramionami. - Do zobaczenia później, mój królu - szepnęłam, wybijając Mikhaila i ruszając do wyjścia.

Mikhail Harland · 2020-05-28 14:00:04

- Nadal uważam, że twoja złość na mnie jest irracjonalna i nie ma żadnego podłoża! - oświadczyłem, ale pozwoliłem jej już wyjść cieszyć się nowymi kochankami. Skrzywdzi się nieco już walcząc z odruchami wymiotnymi na myśl o tym jak bardzo ta wampirzyca ich skrzywdzi, ale koniec końców - przynajmniej ja nie musiałem się martwić.

Wiedziałem, że z żoną będą problemu, kiedy pozwalałem jej towarzyszyć mi w spotkaniach Rady. Chciałem mieć drugi głos kiedy podejmowałem decyzję, jednak nie byłem świadom tego, że Rada jest aż tak oburzona jej obecnością. A już nie mówiąc o momencie, kiedy Evangelina postanowiła się odezwać.
Musiałem wyprosić całą Radę, bo nie dało się podejmować racjonalnych decyzji, kiedy oburzeni cały czas wyrażali swoją opinię o obecności królowej.
Kiedy z ciężkim westchnieniem zamknąłem za nimi drzwi czekała mnie jeszcze potyczka z królową. Pokręciłem głową.
- Nie sądziłem, że twoja obecność aż tak ich oburza. Rada od zawsze była... konserwatywna - przyznałem, poprawiając ozdoby pod szyją na swoim uniformie.

Evangeline Harland · 2020-05-28 14:16:16

Poderwałam się rozzłoszczona z krzesła.
- Konserwatywna - prychnęłam oburzona, patrząc w stronę drzwi. - Niech się dostosują do nowej władzy, a nie opierają się wciąż na przestarzałych zasadach! - krzyknęłam, rzucając kieliszkiem w drzwi. - Stare dziady - fuknęłam.
Zaraz się wyprostowałam się i uspokoiłam, gdy moja złość znalazła nieco ujścia. Popatrzyłam na Mikhaila raczej nie ze złością, a z żalem.
- Siedzę cicho i słucham tego pierdolenia. Nic nie mówię, raz na jakiś czas wtrącę uwagę i co? - zapytałam pretensjonalnie, podchodząc do króla. - Najchętniej to bym im kły powybijała - szepnęłam z chorą ekscytacją.

Mikhail Harland · 2020-05-28 17:32:28

- Wiem, wiem, wiem... Też ich nie lubię - westchnąłem ciężko, przeczesując włosy i siadając na swoim wielkim fotelu, gdzie na stole stał kieliszek jeszcze z krwią. Wypiłem więcej, nadal niezadowolony dzisiejszą nocą.
- Tradycją jest, że mieszkają w zamku - zacząłem. - A za idee oddzielenia ich od władzy, dostałem poważną reprymendę - zauważyłem, pokazując bardzo słaby, ale widoczny ślad blizny pod okiem. To nie było nic nadzwyczajnego, że wampiry karały cieleśnie swoje dzieci, jednak w rodzinie królewskiej to nie przystało. Tylko podkreślało jak krnąbrny byłem.
- A poza tym większość rodów w Radzie pochodzi z północy, z którą mamy teraz problemu - dodałem jeszcze, przecierając czoło. - Udamy, że nic się nie stało. Nadal będziesz brać udział w spotkaniach rady, jednak... błagam - spojrzałem na nią znacząco.

Evangeline Harland · 2020-05-28 19:26:24

Spojrzałam na niego z wściekłością, piorunujące go wzrokiem.
- Błagam co?! - zapytałam oburzona, uderzając dłońmi w stół z taką siłą, że kieliszek z krwią króla zachybotał się, niemal przewracając. Mój palący gniew na pewno czuć było w powietrzu. - Błagam nie otwierają swojej jadowitej buźki? - Unioslam wyzywająco brew. - Mam większe pojęcie co należy zrobić w kraju niż oni wszyscy - wysyczałam przez zaciśnięte zęby.

Mikhail Harland · 2020-05-28 19:30:20

Jedyne co zrobiłem to uniosłem kieliszek do ust i dopiero kiedy przestała uderzać dłońmi w stół odstawiłem go ostrożnie na blat.
- Nie wątpię - skwitowałem zupełnie nie wskazując na to, czy był to sarkazm, czy nie. - Są konserwatystami, jak większość wampirów - przyznałem. - Ważne dla mnie jest byś była obecna na spotkaniach Rady, to prawda. Ale prawdą jest też to, że nie uda nam się ustalić nic na linii monarchia z Radą, jeśli będą oburzeni wychodzić z szali obrad - zauważyłem, patrząc na wampirzycę z niemym błaganiem o zrozumienie.

Evangeline Harland · 2020-05-28 19:40:52

Ostatni raz uderzyłam pięścią w stół. Na początku wydawało mi się okropnie nienaturalnym, że Mikhail nawet nie drgnie podczas moich wybuchów. Teraz jednak, gdy mieliśmy za sobą kilka wspólnych miesięcy uznałam, że gdyby wzdrygam się to zaczęło by mnie to irytować okropnie.
Popatrzyłam na niego intensywnie, przez kilka sekund pozostając w bezruchu. Zaraz jednak podeszłam bardzo blisko i zajęłam miejsce najbliżej niego, gdzie wcześniej siedział jeden z członków Rady. Bo dla królowej nie było miejsca przy stole. Musiałam stać obok króla.
- Trzeba by powoli ich usuwać - owoedzialam cicho, wiedząc że nawet ściany mogą mieć uszy. Pałac był naszym domem, ale tak na prawdę odkąd na naszych głowach spoczęły korony żadne z nas nie było bezpieczne. Nawet we własnym domu. - Stopniowo odbierać im władzę. To oczywiste że nie pozbędziesz się ich z dnia na dzień, gdy za nami jest tysiacletnia tradycja. - Wywrocilam oczami.

Mikhail Harland · 2020-05-28 21:00:30

Zacisnąłem usta i spojrzałem na Evangeline nie tylko ze spokojem, ale z uczuciem i zainteresowaniem. W końcu... chciałem tego, nawet bardziej niż ona. Jednak jej ognisty zapał z moją chłodną kalkulacją... Oh istniały jednak setki problemów. Pochyliłem się nieco bliżej wampirzycy.
- Mają poparcie na północy - przypomniałem. - To nie byłoby rozsądne, wykonywać takie ruchy teraz, szczególnie o krok od wojny domowej - zaznaczyłem. - W dodatku powolne zerwanie z tradycją? Zauważą to natychmiast, szlachta będzie podburzać kolejne znaczące miasta i klany - westchnąłem. - Nie chcę iść im na rękę, to królestwo można by zmodernizować na tak wielu płaszczyznach. Prawo, edukacja, badania naukowe... Mamy wielkie możliwości, jednak to dla arystokracji żyjącej w luksusach, w moich luksusach... Musimy poczekać na odpowiedni moment - skwitowałem, wracając do poprzedniej pozcyji.

Evangeline Harland · 2020-05-28 21:27:05

Westchnęłam, czując jak buzuje we mnie krew. Chciał zmian, tak jak i ja ich chciałam. Bo po co mieć w garści państwo które nie zapewnia i żadnych satysfakcji z rządzenia nim?
- Musisz być groźniejszy - stwierdziłam. - Niech zaczną się ciebie bać i chylić nisko głowy. - Pokręciłam głową gwałtownie. - To nie do pomyślenia - warknelam w przestrzeń. - Odbieranie tytułów, ścinanie głów... Przelewanie krwi też jest bardzo tradycyjne u wampirów. Może to ich zachęci do zmian? - Uśmiechnęłam się podle.

Mikhail Harland · 2020-05-28 22:46:14

Uniosłem brew, spoglądając na Evangeline jak na czarodzieja, który właśnie opowiada o seksie.
- Swój fanatyzm zamknij w sypialni, dobrze? - zaproponowałem, kiedy skończyła się już podniecać wizją krwi która wypełnia te ściany. - Nie chcę by to tak wyglądało. Unowocześnienie królestwa wymaga unowocześnienia metod rządzenia - zauważyłem fachowo i spojrzałem na wampirzycę z powagą, ale i szacunkiem. - Pracowałem nad czymś od bardzo dawna... Ale musiałem przerwać prace - przyznałem, a przez moją twarz przebiegł cień bólu, wspomnień tamtych czasów. Pokręciłem głową wstając z fotelu i zaczynając spacerować po pokoju Rady, przygryzając kłami wargę.
- Póki bunty trwają, tylko arystokracja może je załagodzić... Ale kiedy się zakończą? Można by zacząć wprowadzać zmiany. Ograniczyć liczbę spotkań. Ograniczyć przywileje. A królowa będzie mogła brać udział w spotkaniach - zerknąłem na "żonę". - Aktywny. Oczywiście byle nie rzucała się po sali jak szalona.

Evangeline Harland · 2020-05-29 01:42:28

- Umiem zachować spokój. Jestem impulsywna, ale nie głupia. Poza tym, rodzina mnie wychowała na arystokratkę, a nie na dzikie zwierzę. Choć czasem żałuję, że nie mogę być takowym. Wtedy rozszarpanie głupców uszło by mi płazem. - Uśmiechnęłam się szeroko. Zaraz jednak westchnęłam, zgromiona zimnym spojrzeniem Mikhaila. - Królowa chcę mieć głos, bo to też jej królestwo. To trzeba wprowadzić i cieszę się, że również to popierasz - odparłam, ze szczerą wdzięcznością w głosie i kiwnelam mu na znak uznania głową. - Jednakże nie zgadzam się z wizją nie robienia póki co niczego. Zawsze coś będzie się działo. Na granicy z wilkami wciąż wybuchają zamieszki, te zwierzaki chcą naszych terenów, a nasi poddani świętego spokoju i pławienia się w luksusach. Także w takim układzie niczego nie zdziałasz - powedziałam spokojnie. - Musisz zacząć coś robić TERAZ. I nie mówię tu swoją impulsywnością. Po prostu wiem, że idealny moment nie nadchodzi z doświadczenia - powedziałam, śmiejąc się żałośnie.
Bo żal mi było samej siebie. Miałam wiele okazji by doprowadzić do spełnienia swoje wizje o wygodnym życiu. A jednak... Czekałam, czekałam... Czas mijał, a ja czekałam... I czego się doczekałam?
Bycia królowa i żona Mikhaila. Po prostu cudnie.

#21 2020-05-28 01:19:53

Odp: Wampirzy dwór królewski

#22 2020-05-28 01:29:31

Odp: Wampirzy dwór królewski

#23 2020-05-28 01:35:58

Odp: Wampirzy dwór królewski

#24 2020-05-28 09:02:17

Odp: Wampirzy dwór królewski

#25 2020-05-28 12:36:46

Odp: Wampirzy dwór królewski

#26 2020-05-28 12:49:54

Odp: Wampirzy dwór królewski

#27 2020-05-28 13:01:10

Odp: Wampirzy dwór królewski

#28 2020-05-28 13:08:58

Odp: Wampirzy dwór królewski

#29 2020-05-28 13:15:45

Odp: Wampirzy dwór królewski

#30 2020-05-28 13:31:22

Odp: Wampirzy dwór królewski

#31 2020-05-28 14:00:04

Odp: Wampirzy dwór królewski

#32 2020-05-28 14:16:16

Odp: Wampirzy dwór królewski

#33 2020-05-28 17:32:28

Odp: Wampirzy dwór królewski

#34 2020-05-28 19:26:24

Odp: Wampirzy dwór królewski

#35 2020-05-28 19:30:20

Odp: Wampirzy dwór królewski

#36 2020-05-28 19:40:52

Odp: Wampirzy dwór królewski

#37 2020-05-28 21:00:30

Odp: Wampirzy dwór królewski

#38 2020-05-28 21:27:05

Odp: Wampirzy dwór królewski

#39 2020-05-28 22:46:14

Odp: Wampirzy dwór królewski

#40 2020-05-29 01:42:28

Odp: Wampirzy dwór królewski

Stopka