WILKOŁAKI

Zaff Leeches · 2018-11-25 15:17:58

Warto przypomnieć, że wilkołak jest to człowiek z cechami wilka. Cechy te najwyraźniej objawiają się w potrzebie przynależności do stada, ścisłego przestrzegania kodeksu danej watahy oraz obrony swoich przed wrogami z zewnątrz. Nasze wilczki są bardziej nieufne wobec kogokolwiek innego niż jakakolwiek inna rasa, widziały co się działo z wampirami podczas Wojen Wampirów, dlatego znają okrucieństwo ludzi. Są jednak wyszkolonymi i zdyscyplinowanym wojownikami. Walczą w zespołach, najczęściej są to zespoły trój-osobowe, w których skład wchodzą przyjaciele od dziecka. Tym bardziej są w stanie poświęcić życie, w walce w imię członka zespołu.

Wataha wilkołaków składa się z kilku rodzin, najliczniejsze watahy liczą sobie po 50 osób. Wewnętrznie, najważniejszą funkcję pełni Alfa. Jest to wybrany przez wszystkich z watahy wilkołak, mądry, sprawiedliwy i silny. Poniżej Alfy są jego Bety, czyli wszyscy dorośli członkowie watahy. Do 16 roku życia, młody wilkołak uczy się życia w swojej rodzinie, oraz w szkole, nie przynależąc do żadnej watahy. W dniu osiągnięcia pełnoletniości, urządzana jest zabawa, zwana “Wstąpieniem” na której wilkołak wybiera do jakiej watahy chce dołączyć (zazwyczaj wybiera watahę, której częścią jest jego rodzina, jednak nie zawsze).

Watahy są dla wilkołaków rodziną. Umierają dla niej i dla niej zrobią wszystko. W całym społeczeństwie Wilkołaków mamy kilka watah, starszych lub młodszych, kształtowanych przez powiązania rodzinne, lub poprzez wspólne miejsce zamieszkania, a nawet wspólnych wrogów. Nie wszystkie wilczki są pokojowo nastawione, niektóre prowadzą ze sobą naprawdę poważne i sięgające dziejów przed-ludźmi spory. Inne, analogicznie są też ze sobą ściśle związane i co jakiś czas jakiś członek rodziny przeplata się w innej watasze. Małżeństwa między watahami są szczegółowo opisane w kodeksie wszystkich watah - jeśli wilkołak chce za żonę wilkołaczkę innej watahy, wpierw winien prosić o pozwolenie jej rodziny. Dopiero gdy ów pozwolenie zostanie mu przyznanie, może ubiegać o jej rękę. Z momentem zawarcia małżeństwa kobieta przechodzi do watahy swojego męża i nigdy nie na odwrót.

Wilkołaki są bardzo lojalne i zżyte. Ich obietnicą można ufać, tak jak samym przedstawicielom ich rasy, jednak wszystko, ale to wszystko jest nic warte gdy wschodzi pełny księżyc.

Wtedy wilkołaki nie mają nad sobą kontroli. Niegdyś, gdy ich lud żył w odosobnieniu od Czarodziei i Wampirów, wtedy były to czasy straszne. Wszyscy, raz w miesiącu, zmieniali się w wielkie i krwiożercze bestie, wszystko dookoła i atakując siebie nawzajem. Dopiero gdy Czarodzieje pojawiali się w okolicy watah (“sprowadzeni” przez głównie Wampiry na ich ziemie) zaczęli wytwarzać eliksir dla Wilkołaków, dla własnego bezpieczeństwa. Eliksir ten jest prosty w wykonaniu, nie waży się więcej niż pół dnia, a można go wytwarzać bez problemu, z naturalnych składników, które są ogólnodostępne. Jedyne czego brakuje wilkołakom to czarodziej, który im to wytworzy. Po przyjęciu eliksiru, działa on 24 godziny, znacznie osłabiając ich cechy zwierzęce czyniąc ich niemal bezbronnymi.
Między Wilkołakami, a Wampirami istnieje pewna zależność. Obie te rasy szczerze nienawidzą się za bycie przeciwieństwem drugiej, jednak obie też potrzebują siebie nawzajem. Wilki polują. Często. Zazwyczaj dla frajdy, rekreacyjnie, ale też z powodów potrzeby - to ich natura, wypieranie się jej jest głupie i może skutkować wybuchowością i chorobami. Jednak Wilki nie zjadają swojej ofiary (najczęściej jest to duże zwierzę). Spuszczają z niej krew i oddają Wampirom. Dobrowolnie. Dlaczego? Dlatego, iż Wilkołaki polują w lasach objęty terytorium Wampirów. Na terytorium wilków jest zbyt wiele pustych przestrzeni, by wilki miały szansę w otwartej gonitwie. Wampiry udostępniają im swoje ziemie, a w zamian pobierają krew, która wyżywi całe ich społeczeństwo. Działa to od pokoleń i rzadko zdarzały się przekręty. Wampiry na poważnie biorą swoje żywienie, a wilkołaki nie łamią danych przysięg. Jest to zależność tak stara jak świat.

Dodatkowe:

Są drugą najliczniejszą rasą na kontynencie.

Dobrze im się żyje z ludźmi, tak naprawdę niewiele ich różni. No, prócz większej siły, szybkości i wyczulonych zmysłów.

Jeśli wilkołak kocha, to znaczy, że kocha ponad życie.

Często wilkołaki wykupują roczny zapas eliksiru od czarodziejów. Innym razem - serdecznie zapraszają czarodziei do ich okolic. Względnie, dzielą się nimi z wampirami.

Wilki zostają Alfami poprzez pokonanie w pojedynku poprzedniego Alfę. Pojedynek nie musi być na śmierć i życie, a wystarczy poddanie się starego Alfy, jednak walka jest dla nich ważna. Pojedynek odbywa się w postaci wilczej jak i ludzkiej.

#1 2018-11-25 15:17:58

WILKOŁAKI

Stopka