Wielkie zmiany — wilk i łania

Primrose Caladium · 2021-08-01 00:14:58

Pokrecilam głową.
- Ridd, wszystko jest w porządku, nie uspokajaj mnie, bo nie ma z czego - ciągnęłam uparcie. - Jestem szczęśliwa z tego co mam. I tak nigdy nie nadawałam się na imprezową nastolatkę i nie mam potrzeby odbijania sobie tego w tej chwili. Jestem zadowolona z tego co mam, czasami przytłoczona, to fakt, ale to wszystko jest po prostu nowe i stąd to dziwne uczucie. - Pogladzilam go po ramieniu. - Już się o mnie nie martw - powtórzyłam, podnosząc się z miejsca. - Chodź, jestem strasznie głodna i z chęcią coś zjem. Też chcesz?

Riddick Hyde · 2021-08-01 00:24:44

Nie zareagowała nawet na moje wspomnienie o oświadczynach, czyli... Nie obawiała się ich? Zgodziłaby się? Euforia znów zalała moje ciało, a gdybym się przemienił merdałbym ogonem na samą myśl o tym, że naprawę już za chwilę możemy być zaręczeni, że już mieszkamy razem, że się zwiążemy, będziemy spędzać razem piękne dni, noce, całe życie!
Odchrząknęłam i zawołałem za Prim że też chętnie zjem po czym ruszyłem pędem na dół do mojej ukochanej dziewczynki. Poskładałem książki ze stołu, zjedliśmy razem obiadokolacje, a gdy pozmywałem, uznałem że Primrose nie powinna uczyć się tak po nocach, tak więc pochyliłem się nad jej ramieniem i oparłem o krzesło na którym siedziała.
- Kochanie? Chyba już całkiem długo siedzisz nad książkami, czas odpocząć, nie uważasz...?

Primrose Caladium · 2021-08-01 00:28:14

Zamrugalam, podnosząc wzrok. Najpierw pytające spojrzenie na Ridda,a potem kontrolnie zerknelam za zegarek. Faktycznie zrobiło się trochę późno.
- Oh, nie zauważyłam - mruknelam, uśmiechając się słodko. - Może jeszcze tylko chwilkę... Dokończę co zaczęłam i dam sobie spokój, obiecuję. Możesz iść się umyć i położyć, dolaczey do ciebie.

Riddick Hyde · 2021-08-01 00:35:24

Skrzywiłem się lekko, ale zaraz westchnąłem ze zrozumieniem. Czasiem miałem ochotę naciskać by skończyła innym razem, ale z drugiej strony doskonale wiedziałem jaka jest, chce skończyć to co zaczęła, nie odkąd niczego na później. Tak więc dałem za wygraną...
Pocałowałem z miłością jej uszko i wyprostowałem się z westchnieniem.
- Ale tylko dokończ i już zostaw to - poprosiłem idąc w stronę schodów. - Będę czekać - dodałem łagodnie, z cichym westchnieniem ruszając do łazienki na górze i przeciągając się zarazem.
Tak jak zaproponowała Prim umyłem się i nawet ogoliłem trochę, bliżej pełni szybciej zarastałe dosłownie wszędzie, heh. Kiedy wyszedłem z łazienki, słyszałem że Prim jest jeszcze na dole, ale po hałasie uznałem że pewnie składa już książki i będzie iść na górę. Nago położyłem się w łóżku (uzgodniliśmy z Prim że tak będzie mi najwygodniej z tymi przemianami) i rozkoszując się pierwszą nocą w łóżku z ramą ułożyłem się wygodnie by poczekać na Prim.

Primrose Caladium · 2021-08-01 00:41:52

Po mału posprzątałam, ale wzięłam jeszcze jeden podręcznik i usiadłam na kanapie, zapalając sobie malaylampke. Chciałam przeczytać jeszcze jeden rozdział (tak dla powtórzenia). Na szczęście poszło mi naprawdę sprawnie. Zostawiłam książkę na stoliku przy kanapie i po cichu weszłam na górę. Najpierw wśliznelam się do łazienki, tam ogarnęłam, a potem w szlafroku poszłam do sypialni, by ubrać jakąś luźną koszulę nocną. Ale gdy weszłam do pokoju paliło się w nim światło, zerknelam na łóżko.
- Jeszcze nie śpisz? - spytałam troskliwie, gdy zobaczyłam parę błyszczących oczu. - Już się ubieram i kładę obok ciebie... Eh, jak ty jutro rano wstaniesz? Będziesz niewyspany strasznie... - wymamrotałam bardziej do siebie niż do niego.

Riddick Hyde · 2021-08-01 00:44:42

- Czekałem na ciebie... - mruknąłem, ziewając przy okazji, ledwo dawałem radę oczy utrzymać otwarte. - Chciałem mieć pewność że spokojnie zaśniesz w łóżku... Gdybyś długo nie wchodziła na górę, domyśliłbym się, że zasnęłaś na stole - mruknąłem, przecierając twarz. - Nie martw się o mnie, jakoś wstanę... Ale nie powinnaś chodzić tak późno spać kochanie... - mruknąłem.

Primrose Caladium · 2021-08-01 00:47:05

- Wiem,przepraszam - powiedziałam szczerze skruszona, sprawnie się przebierając i zaraz podchodząc do łóżka. - Naprawdę przepraszam... Chyba stresuje się trochę za bardzo. Wciąż obawiam się, że nie pamiętam tych starszych zagadnień - wymamrotałam, kładąc się tuż obok Ridda. - Mniejsza... Teraz już jestem naprawdę zmeczona. I nie chce zasypiać na stole. Szyja mnie potem strasznie boli - dodałam, zbierając. Uśmiechnęłam się do Ridda.

Riddick Hyde · 2021-08-01 00:50:13

Zamruczałem i gdy tylko była w obrębie łóżka objąłem ja ramionami tuląc do siebie.
- Nie masz czym się stresować kochanie... Jesteś najmądrzejsza i najbardziej pracowita, na pewno zdasz wszelkie testy śpiewająco - uznałem z przekonaniem. - Ale teraz już śpij spokojnie proszę... Nie lubię zanosić cię z dołu na górę, wolę jak sama kładziesz się obok mnie, bardziej przytomna - parsknąłem słabym śmiechem. - Kocham cię.... Śpij spokojnie tak długo jak chcesz.

Primrose Caladium · 2021-08-01 00:58:42

- Ja ciebie też kocham - mruknelam na dobranoc. Nie chciałam już rozgrzebywać tego. W domu przynajmniej miałam swój pokój i mogłam się w nim zamknąć. Rodzice przywykli do mojego nocnego krzątanina się po domu w poszukiwania czegoś do zjedzenia w środku nocy, gdy zglodnialam podczas nauki. Tutaj przynajmniej od mojego stanowiska nie miałam daleko do lodówki, ale Riddick zdecydowanie pilniej mnie pilnował. Może powinnam mu powiedzieć, że nie chce by aż tak mi to wypominał? Choć z drugiej strony doskonale wiedziałam, że wszystko co robi, robi tylko i wyłącznie z troski o mnie. Jak mogłam mu odmawiać, czy z nim dyskutować... Jego dobre serduszko nie było by pewnie w stanie dobrze to odebrać... Ehh.

— Parę dni później... —

Pełnią jak zwykle przebiegła meczaco dla Ridda. Już tyle razy to z nim przeżywałam, a za każdym razem było mi tak samo źle. Bezczynność mnie denerwowała potwornie.
Zajrzałam do sypialni ze szklanką wody i cichutko usiadłam na brzegu łóżka. Ridd wypoczywał jedynie i gdy tylko poczuł, że jestem obok, uchylił lekko napuchnięte od snu powieki.
- Cześć wilczki, przyniosłam ci trochę wody do picia, nie wiem, czy masz już apetyt, więc póki co nic nie robiłam - szepnęłam, ostrożnie przeczesując palcami jego wlosy. - Jak... jak się czujesz?

Riddick Hyde · 2021-08-01 01:08:01

Zamruczałem na jej dotyk, unosząc się nieco wyżej na łóżku, a następnie popatrzyłem na nią czule i ze słabym uśmiechem.
- Czuję się tak jak wyglądam więc raczej nie najlepiej - mruknąłem rozbawiony. - Ale gdy tylko przyszłaś, od razu mi lepiej - mruknąłem cicho, spoglądając na nią z miłością. - Zawsze mnie pocieszysz swoim troskliwym wzrokiem, albo pogłaszczesz mnie i to takie miłe - przyznałem szczerze i czule. - Przypomnij, że muszę Ci za to wszystko tak bardzo ładnie i dokładnie podziękować, gdy będzie mi już lepiej - zaśmiałem się cicho, zachrypnięty trochę.

Primrose Caladium · 2021-08-01 01:15:23

- Oh, o to się nie martw, mój najdroższy wilczku, umiem się upomnieć o swoje - przypomniałam mu z rozbawieniem, jednak cały czas starałam zachowywać się cicho, by nie drażnić jego zmysłów. - Nie mam żadnych oporów, co do upominania się o przyjemności... - Uśmiechnęłam się pod nosem.
Wsunęłam się na łóżko, przysuwając się bliżej, tak, by Ridd mógł ułożyć głowę na moim brzuchu. Odetchnęłam spokojna i znów sięgnęłam dłonią do jego głowy, by delikatnie go po niej podrapać.
-A na razie odzyskuj siły. Pójdziemy się przewietrzyć, gdy już będziesz miał siłę, zapewne jak zjesz, to odżyjesz.

Riddick Hyde · 2021-08-01 01:20:45

Zamruczałem niepewnie, choć wtulony tak w Prim, kiedy głaskała mnie po włosach... Było mi naprawdę dobrze w całej tej tragicznej sytuacji.
- Sam nie wiem... Mój wilk był ostatnio bardzo podekscytowany, szybko wpadałem w euforie, przemienialem się częściej... - wymieniłem kolejno. - To może być cięższa pełnia... Wiesz, miałem tyle emocji odkąd się przeprowadziliśmy, wszystko to mój instynkt potęgował, a teraz.. Rany, jestem naprawdę zmęczony - szepnąłem cicho, obejmując w talii moją Prim, przymykając oczy na jej brzuchu.

Primrose Caladium · 2021-08-01 01:29:05

- Wiem, wilczku... Byłeś tak szczesliwy, że teraz każdy gram szczęścia przełożył się na kilogram zmęczenia - szepnęłam troskliwie. - Nie pospieszam cię, wiem, że potrafisz się sprawnie zregenerować, gdy jestem blisko, dlatego przyszłam się przytulać. - Zachichotałam. - Przyniosłam też książkę przygodową, pomyślałam, że mogę poczytać na głos. Jeszcze nie zaczęłam czytać... Masz ochotę posłuchać? Je chce cię zamęczać rozmową - wyznałam, krzywiąc się lekko ale cały czas głaszcząc go czule po głowie.

Riddick Hyde · 2021-08-01 01:32:23

Zaśmiałem się cicho, zamykając oczy i mrucząc cicho zadowolony.
- Uwielbiam gdy mnie przytulasz w czasie pełni i bardzo chętnie posłucham jak czytasz... Mhm, chce posłuchać twojego głosu, Słodziutka - wymruczałem w brzuch Prim, zadowolony ze swojego położeni. - Poczytasz mi trochę, a potem zmuszę się by coś zjeść... Jak zjem to się przejdziemy, postaram się spać spokojnie w nocy... - westchnąłem cicho. - A rano będę się czuł już lepiej, na pewno...

Primrose Caladium · 2021-08-01 01:36:28

Skrzywiłam się lekko i westchnęłam.
- Nie chce byś się do czegokolwiek zmuszał, skarbie. Wypoczywaj na razie, prześlij się jeszcze trochę i jak się obudzisz to zobaczymy. W razie czego zrobię ci zwykłą kanapkę z masłem i przyniosę tutaj. Zjemy sobie razem w łóżku jak dwa, wielkie leniuchy - powiedziałam rozbawiona, gładząc go teraz po karku i ramieniu. - A teraz będziesz mógł przysypiać słuchając mojego głosu. Jedyne nad czym teraz masz pracować, go nad powrotem do pełni sił - pouczyłam go, wolną ręką sięgając do książki.

Riddick Hyde · 2021-08-01 01:45:58

Nie chciało mi się już upominać Prim, że ona wcale nie była leniuchem, że jeśli już to ja ją zmuszałem do lenistwa i nakłaniałem i podpuszczałem... Ale jakby nie patrzeć, to robiłem to też dla jej dobra, bo się przemęczała! Jednak teraz... Poświęciła całą swoją sobotę by leżeć ze mną, ledwo żywym, w łóżku i czytać mi książki i głaskać po głowie... Musiałem się dzięki temu poczuć lepiej, jej starania nie mogły się zmarnować!
Wsłuchiwałem się w jej głos, przysypiałem co jakiś czas wtulony, ale gdy Prim dostała już chrypy od czytania na głos, uniosłem głowę z jej brzucha. Zaproponowałem, byśmy coś zjedli, razem na dole, że dam radę zejść i zjeść. Faktycznie uparłem się by Prim poczuła, że jest lepiej, dlatego naprawdę trochę zjadłem, ale muszę przyznać, że dopiero spacer i świeże powietrze uśpiły mnie zupełnie, ledwo dowlokłem się do łóżka, a gdy już się położyłem, spoglądałem cały czas na Primrose.
- Moja piękna... Moja najsłodsza... Nasze dzieci będą takie słodkie ja ty? - mruczałem rozbawiony, gdy na mnie patrzyła. Sprawdzała czy już śpię? - Moje serduszko... Mmm kochanka... - zaśmiałem się zupełnie nieprzytomny. - Jesteś moim wszystkim wszystkim... - przypomniałem słabo nim zupełnie odpłynąłem.

Primrose Caladium · 2021-08-01 01:51:28

Uśmiechnęłam się sama do siebie, podnosząc z łóżka z cichym westchniem. Zerknelam jeszcze raz kontrolnie na wilka ale chyba zasnął na dobre. Nakrylam go więc kołdrą i poszłam trochę poczytać, ale tym razem podręcznik. W międzyczasie zadzwonił do mnie jeszcze dziadek, upewnić się, że spotkanie będzie za tydzień i dodatkowo porozmawialiśmy sobie chwilkę. Brakowało mu mojej obecności w domu... Mama z tatą ciągle gdzieś się kręcili i byli w restauracji albo jeździli po jakieś dostawy. Więc obiecałam dziadkowi, że w tygodniu przyjdę po niego i pójdziemy razem na jakiś mały spacerek na co z chęcią przystanął.
Nie siedziałam za długo z nauką, chciałam szybciutko wywrócić do Ridda. On spał twardym snem i byłam niemal pewna, że gdy zacznę przysypiać, to on przemieni się w wilka, często tak robił... Choć może faktycznie ta pełnią trochę bardziej go wykończyła niż ostatnie...

Riddick Hyde · 2021-08-01 01:56:34

Rano, tak jak miałem nadzieję poprzedniego dnia, obudziłem się nieco żywszy. Zawsze miałem silne połączenie ze swoim wilkiem, ale pełnię nadal przechodziłem bez szwanku, między innymi dlatego, że byłem Omegą, nie nakręcały mnie emocje dookoła, żyłem sobie sam ze sobą i moim serduszkiem. Było to zdradliwe jak i pomocne zarazem, pamiętam jak mój wilk był obumarły kiedy jeszcze nie znałem Primrose, jak smętnie i nieprzyjemnie spędzałem pełnie w watasze, kiedy wszyscy dookoła znajdowali ukojenie w swoich sercach, a ja... cóż. A ojciec, on to dopiero... Huh, chyba cały czas po objęciu tytułu Alfy musi chodzić do szpitala, od razu być przywiązany... Taki los wilków które gromadzą pod sobą watahę, naprawdę potężną watahę.
Ja dzięki mojemu sercu rano czułem się... Hm lepiej. Czułem swojego wilka już spokojnego i obudziłem się obok Prim więc poranek zdecydowanie miałem dobry. Mój wilk może jeszcze nie był w pełni sił, ale czułem go i już tylko dzięki temu czułem się znacznie silniejszy i weselszy. Uznałem jednak, że nie chce mi się wstawać póki co i tak ułożyłem się wygodnie by czekać aż moja Primrose uchyli powieki i spojrzy na mnie tymi ślicznymi oczkami.

Primrose Caladium · 2021-08-01 11:39:31

Westchnęłam cichutko, przebudzają się. Uchylilam powieki, przekładając rękę nad głowę i przekręcając są lekko w stronę Ridda, który już mi się przyglądał z uśmiechem. Od razu było widać po jego oczach, zwracają mu siły, nie były już zasnute mgłą,a radośnie iskrzyly się do mnie.
- Dzień dobry, miło cię widzieć znów takiego,wilczku...

Riddick Hyde · 2021-08-01 11:46:16

- Dzień dobry kochanie, wiesz że to dzięki tobie się tak dobrze czuję? - zaśmiałem się cicho, na razie dając się jej poprzeciągać spokojnie. - Dziękuję ci za twoją pomoc wczoraj, naprawdę... zasnąłem spokojnie i kiedy już odespałem wszelkie zmartwienia od razu mi lepiej - przyznałem szczerze, uśmiechając się słodko do Primrose. - Nie chciałem cię budzić tak spokojnie spałaś. Może chcesz bym zrobił ci herbatę? Albo może całe śniadanie do łóżka? - zaproponowałem rozbawiony wiedząc doskonale że Prim chyba nigdy do końca nie zgodzi się na aż takie rozleniwienie jak całe śniadanie do łóżka. - Albo po prostu herbatki. Masz dziś wolne, ja nie mam zobowiązań... Zdecydowanie zasługujesz na odpoczynek, po wczorajszym niańczeniu mnie.

#141 2021-08-01 00:14:58

Odp: Wielkie zmiany — wilk i łania

#142 2021-08-01 00:24:44

Odp: Wielkie zmiany — wilk i łania

#143 2021-08-01 00:28:14

Odp: Wielkie zmiany — wilk i łania

#144 2021-08-01 00:35:24

Odp: Wielkie zmiany — wilk i łania

#145 2021-08-01 00:41:52

Odp: Wielkie zmiany — wilk i łania

#146 2021-08-01 00:44:42

Odp: Wielkie zmiany — wilk i łania

#147 2021-08-01 00:47:05

Odp: Wielkie zmiany — wilk i łania

#148 2021-08-01 00:50:13

Odp: Wielkie zmiany — wilk i łania

#149 2021-08-01 00:58:42

Odp: Wielkie zmiany — wilk i łania

#150 2021-08-01 01:08:01

Odp: Wielkie zmiany — wilk i łania

#151 2021-08-01 01:15:23

Odp: Wielkie zmiany — wilk i łania

#152 2021-08-01 01:20:45

Odp: Wielkie zmiany — wilk i łania

#153 2021-08-01 01:29:05

Odp: Wielkie zmiany — wilk i łania

#154 2021-08-01 01:32:23

Odp: Wielkie zmiany — wilk i łania

#155 2021-08-01 01:36:28

Odp: Wielkie zmiany — wilk i łania

#156 2021-08-01 01:45:58

Odp: Wielkie zmiany — wilk i łania

#157 2021-08-01 01:51:28

Odp: Wielkie zmiany — wilk i łania

#158 2021-08-01 01:56:34

Odp: Wielkie zmiany — wilk i łania

#159 2021-08-01 11:39:31

Odp: Wielkie zmiany — wilk i łania

#160 2021-08-01 11:46:16

Odp: Wielkie zmiany — wilk i łania

Stopka