Wielkie zmiany — wilk i łania

Primrose Caladium · 2021-08-08 20:12:13

- Nie ma problemu. Powinieneś teraz spać, więc jeśli zaśniesz to znaczy, że się regenerujesz - szepnęłam z uśmiechem,ściskając delikatnie jego dłoń. I nie puszczając jej, sięgnęłam po książkę, układając ja sobie na kolanach i kartkując wstecz, by zacząć czytać tam, gdzie mniej więcej skończyłam razd z Riddickiem. - Zasypiaj sobie spokojnie - dodałam jeszcze, zanim zaczelam czytać. Widziałam, że jest trochę zbyt zmęczony i otumaniony, by rozmawiać, a byłam pewna, że chce słuchać mojego głosu. Jego wilczy instynkt był zdecydowanie spokojniejszy, gdy byłam blisko.

Riddick Hyde · 2021-08-08 20:24:50

Zasnąłem sam nie wiem kiedy, po prostu słuchałem głosu mojej ukochanej, wpatrywałem się w nią, a potem już... Odcięło mi świadomość, miałem wrażenie że przesypiam sekundy, a mijały godziny. Lekarz powiedział, że chce mnie jeszcze na jedną noc przetrzymać, że dostanę wypis rano i że Primrose musi wyjść, bo to koniec odwiedzin dla rodziny. Oczywiście chciałem się kłócić, ale lekarze i tak byli niezadowoleni moim narwistym zachowaniem, dlatego Prim uznała, że nie ma potrzeby walczyć, że przyjedzie z tatą z samego rana i mnie stąd zabierze do domu. Uh jeśli kiedykolwiek cokolwiek mi się znów stanie, to sam doczołgam się do lecznicy watahy, tam moje serce mogłoby być ze mną cały, cały czas.
Słyszałem jak Prim rozmawia ze swoim tatą przez telefon na korytarzu. Czułem się trochę przybity, gdy wyczułem w jej głosie tyle bólu, powstrzymywanie łzy... Myślała pewnie że nie usłyszę, ale ja słuchałem każdego słowa jej bólu i strachu. Może i fizycznie nie mogłem być dla niej sercem, tylko wilki umiały to odczuwać... Ale i tak uważałem się za serce mojej Prim, widziałem że ona czuję to tak mocno jak ja. A przecież nawet nie umiałem sobie wyobrazić jak bardzo bałbym się o moją malutką, gdyby stało jej się coś złego...
Kiedy moje serce wróciło, zamieniliśmy ze sobą kilka słów, a następnie sięgnąłem ustami do jej, unosząc się na łóżku wysoko. Po długim pocałunku, uśmiechnąłem się z czułością.
- Widzisz? Już mi dużo lepiej - zapewniłem ją miękko. - Jutro będę już cały i zdrowy - dodałem, by odgonić od niej żal, jaki przed chwilą wylała do telefonu na korytarzu tego smutnego szpitala.

Primrose Caladium · 2021-08-08 20:42:26

Popatrzyłam na niego z bólem, bo przez rozmowę z tatą byłam trochę rozemocjojowana. Pogladzilam go po policzku. Wiedziałam,że teraz czuje się dobrze, głównie dlatego, że był mocno nafaszerowany lekami. Nie dostał zapalenia płuc,ani żadnych groźnych rzeczy, ale lekarz powiedział, że będzie musiał odchorować swoje i że może gorączkować jeszcze przez jakiś czas. Dlatego też został na obserwacji, no i by sprawdzić czy z palcami na sto procent jest w porządku.
- Widzę kochanie, już wracają ci kolory - szepnęłam, ściskając jeszcze przelotnie jego dłoń. - Już mnie wyrzucają, ale będę tu z samego rana i będę gdzieś niedaleko... Jak tylko pozwolą mi wejść to się pojawię - obiecałam. Odpoczywaj - poprosiłam, jakby miał jakieś inne wyjście. Ale bardziej chodziło mi o to, że ma nie zamęczać się myślami. Wystarczy, że ja będę się nimi zadręczać, on już naprawdę nie musiał. - Dobrej nocy, mój wilczku.

Riddick Hyde · 2021-08-08 20:58:59

- Dobrej nocy, kochana - powiedziałem, tracąc swój uśmiech dopiero gdy moja ukochana zniknęła z zasięgu wzroku. Odetchnąłem ciężko, opadając na poduszki i skrzywiony, popatrzyłem na swoje obandażowane dłonie, potem znów dotknąłem plastra na czole. Doprawdy, taki wielki wilkołak i sobie nie poradził... uh.

Miałem nadzieję, że Prim nie spała sama, tylko poszła do rodziców na noc, by samotnie nie denerwować się w wielkim, pustym domu. Tylko tego jej było do szczęścia, dodatkowych nerwów... Na szczęście rano, tak jak lekarz mi mówił wcześniej, po porannym zdjęciu opatrunków, upewnieniu się, że wszystkie maści zadziałały oraz, że wszystkie palce i kończyny mam sprawne, powiedzieli, że wypisują mnie. Oddali mi moje rzeczy, w których mnie znaleziono, ale i tak przebrałem się w to co przywiózł mi tata Prim z samego rana i kazali kontaktować się przy każdym pogorszeniu sytuacji, albo przy traceniu równowagi... miałem na wszystko zwracać uwagę, w połowie niemal przestałem słuchać, bo już nie mogłem doczekać się wyjścia. Najważniejszym dla mnie było, że Prim już stała przy rejestracji i widziała mnie ubranego normalnie, bez opatrunków na nogach, tylko z tym jednym na głowie, który też miałem zdjąć...
Pożegnałem się z lekarzem i wolnym krokiem przeszedłem do mojej Prim, by ją mocno przytulić.

Primrose Caladium · 2021-08-08 21:48:06

Mruknęłam cicho, wtulajac się delikatnie w Ridda. Wtuliłam nos w jego szyję, biorąc głęboki oddech i napełniając płuca jego zapachem.
- Dobrze wyglądasz kochanie... - szepnęłam, gdy już odsunęliśmy się od siebie. Pogladzilam go po ramieniu. - Miałeś dziś gorączkę...? - zapytałam zaraz lekko zaniepokojona, od razu sięgając opiekuńczo do jego czoła.

Riddick Hyde · 2021-08-08 21:54:26

Pokiwałem głową z niesłabnącym uśmiechem.
- Nie, było spokojnie, ale obudziłem się dość wcześnie, bo już nie mogłem się już doczekać by stąd wyjść - wyznałem rozbawiony, nadal szczęśliwy, że po prostu miałem w ramionach moją ukochaną i już nic więcej się nie liczyło. Wyszliśmy ze szpitala na świeże powietrze, gdzie odetchnąłem głęboko i z radością.
- O rany, nadal chłodno... Ale deszcze i burze już minęły? Oh i czy spałaś u rodziców? Zapomniałem powiedzieć ci, byś tak zrobiła, byś nie musiała spać sama w pustym, wielkim domu - pytałem o wszystko niemal jednocześnie.

Primrose Caladium · 2021-08-08 23:59:10

Zagryzlam wargę.
- Nie... Spałam u nas w domu. Chyba wszędzie martwiła bym się dokładnie tak samo. Ale z samego rana przyjechał do mnie tata i zabrał na śniadanie do baru, a potem od razu przyjechaliśmy tutaj i czekałam już na twój wypis... - Rozejrzałam się po parkingu i ruszyłam w stronę srebrnego auta mojego taty. - Hm, tata czeka na nas w samochodzie - mruknelam, ściskając dłoń Ridda.

Riddick Hyde · 2021-08-09 11:33:07

Pokiwałem głową i również ścisnąłem jej rękę. Z czułym uśmiechem, by jakość ją... rozchmurzyć, by wiedziała, że czuję się już naprawdę całkiem dobrze! To znaczy nadal raczej kroczyłem wolnym krokiem i wolałem nie przyśpieszać zanadto, jednak nie czułem się już aż tak osłabiony jak wczoraj.
Powitałem z uśmiechem i uściśnięciem dłoni ojca Primrose, by przywitać się i podziękować za dostarczenie mi świeżych ubrań oraz odebranie nas. Chwilę trwały pytania o mój stan zdrowia, czy wszystko dobrze, ale zapewniałem go bez przerwy, tak jak i moją Prim, że już jest dobrze, że i tak muszę swoje odleżeć, ale to nie jest aż taki problem. Tata Prim odwiózł nas do domu, a gdy wysiadaliśmy, wręczył nam półmisek z obiadem i powiedział, że możemy wpaść też na kolację, za co serdecznie podziękowaliśmy.
Gdy wkroczyłem do domu poczułem ulgę. Zdjąłem buty, przeszedłem do salonu z łagodnym uśmiechem i odetchnąłem cicho.
- Chłodno... może napalę w kominku? - zaproponowałem udając, że przecież wszystko jest w porządku, a dwie doby temu moje życie nie było zagrożone.

Primrose Caladium · 2021-08-09 13:36:14

- Hm, tak... Możemy napić. Wieczorem przyniosłam trochę drewna z zewnątrz, jeszcze zostało, bo nie paliłam odkąd wyszłam do rodziców - mruknelam, pospiesznie zdejmując swój płaszcza i szalik. Wyjrxalam do salonu, uśmiechając się szeroko do Ridda. - Wstawię tylko wodę na herbatę, zrobię od razu cały dzbanek, bo pewnie oboje z chęcią wypijemy więcej... - mruknęłam, przyglądając się jeszcze przez chwilę kontrolnie Riddickowi. To że w środku trzęsłam się ze strachu o każdy jego krok nie oznaczało, że mogę teraz to wszytsko na niego wylewać, bo byłam przekonana,że to tylko spowoduje pogorszenie jego stanu.

Riddick Hyde · 2021-08-09 18:28:23

Ostrożnie włożyłem do kominka po kawałku drewna. Jeśli teraz coś mi się stanie, to Prim będzie wiedzieć, że musi mnie pilnować, ale jeśli pokażę, że dobrze się czuję i że nie musi się o mnie bać, to będzie to prawdziwy sukces. Tak więc na spokojnie przygotowałem wszystko do rozpalenia i rozpaliłem w kominku, a następnie wstałem z ciężkim westchnieniem. Jednak byłem trochę obolały i ciężko było mi się tego wyprzeć, ale zaraz uśmiechnąłem się lekko do mojej dziewczynki.
- To jak, herbata gotowa?

Primrose Caladium · 2021-08-09 19:04:46

- Tak tak, już idę do ciebie! - powiedziałam nieco głośniej, zabierając ze sobą dzbanek i kubki. Dosiadlam się do Ridda na kanapę i spędziliśmy spokojne popołudnie,a w międzyczasie zjedliśmy też obiad od mojego taty.
Po jedzeniu Ridd położył się spać i spał długo, więc dałam znać rodzicom,że nie damy rady wpaść i że może przejdziemy się na niedzielny obiad do nich (jutro).
Wzięłam prysznic ale nie poszłam do sypialni, nie chciałam obudzić Ridda. Zeszłam na dół i usiadłam na kanapie czytać.

Riddick Hyde · 2021-08-09 19:51:31

Śniłem niespokojne sny o tym że znów jestem na lodzi, sam, że sztorm miota mną i rzuca, aż w końcu wpycha na skały gdzie ginę wśród fal. Miałem wrażenie, że cicho skomle przez sen, obudziłem się w skórze wilka, ale zaraz zmieniłem się w człowieka, by bardziej nie podrażnić ran swoim zmienianiem formy. Plaster odkleił się jednak z czoła i ujawnił skrywane pod nim szwy. Dotknąłem znów rany z cichym westchnieniem. Eh, cóż, pozostaną blizny, ale czym innym były dla wilkołaka blizny, jak nie piękną ozdobą.
Zszedłem powoli na dół, gdzie Prim dalej czytała książkę w salonie. Minąłem ją cicho idąc do kuchni po szklankę wody, a następnie usiadłem obok niej. Zerknąłem na swoją narzeczoną.
- Przez tą bliznę będę bardziej seksowny, czy raczej mniej? - zapytałem prawie poważnym tonem, dotykając znów swojego czoła.

Primrose Caladium · 2021-08-09 21:34:57

Odłożyłam książkę na bok jak tylko zszedł na dół i obserwowałam go uważnie że swojego miejsca. Było już późno i sama powinnam się już zbierać do snu ale jakoś nie mogłam się w pełni uspokoić.
Kiedy Ridd isiadł obok mnie, popatrzyłam na niego miękko.
- Oczywiście że bardziej seksowny. Zawsze będę pamiętać, że za wszelką cenę będziesz do mnie wracał i nawet morze nie jest w stanie nas rozdzielić - mruknelam, sięgając po jego dłoń i odsuwając ją od jego czoła.

Riddick Hyde · 2021-08-09 21:52:19

Uśmiechnąłem się czule, zadowolony z jej słów i z czułością, pogłaskałem jej dłoń swoimi palcami, które odsunęła od mojego czoła.
- Miałem zły sen, że znów jestem na łodzi - wyznałem. - Ale ginę i rozbijam się o fale - przyznałem trochę słabszym głosem. Westchnąłem cicho, opierając głowę o głowę mojej Prim. - Ale tak się nie stało, wróciłem do ciebie, cały i bezpieczny - westchnąłem. - Nie chcę więcej zostawiać cię taką przerażoną, nie chcę byś się o mnie już więcej bała, wiesz?

Primrose Caladium · 2021-08-09 22:01:39

- To trochę nieuniknione wilczku. Zawsze będzie wisiało nad nami jakieś zmartwienie. I chyba nie ma w tym nic złego czy nadzwyczajnego. - Przysunelam się do niego bliżej i oparłam głowę o jego ramię,wtulajac się w jego bok. - Po prostu musisz mniej ryzykować... Takie dni jak teraz powinieneś podchodzić ostrożniej do swojej pracy... Sam będziesz o tym pamiętać. Wymyślimy coś z pieniędzmi - zapewniłam go, mając wrażenie że to głównie o to chodziło.

Riddick Hyde · 2021-08-09 22:10:35

- Mamy jeszcze pieniądze, póki co będę po prostu chodził do portu i zajmował się sprzedażą, a nie dźwiganiem - parsknąłem. - Muszę się jeszcze przestawić... cóż, kiedyś zarabiałem tylko na siebie, teraz zarabiam na nas oboje... ale nie narzekam, bo nie jest wyjątkowo ciężko - zapewniłem ją spokojnie i czule z lekkim uśmiechem. - Poradzimy sobie, na pewno - westchnąłem. - Po prostu... muszę wypocząć, upewnić się, że nie dostanę gorączki i wracam na wody... Ale już będę ostrożny.

Primrose Caladium · 2021-08-09 22:43:40

- Jeszcze przez tydzień poleżysz - mruknelam, krzywiąc się lekko. Nie byłam do końca pewna, czy Ridd rozumiał jak bardzo poważna była jego sytuacja i że naprawdę musi sobie dać czas na regenerację. - Mogłeś dostać zapalenia płuc... Teraz jesteś bardzo osłabiony, i z łatwością możesz się go nabawić. A z tym na pewno nie będziesz chciał walczyć. Takie choróbstwo to już straszne paskudztwo. I żadne z nas nie chce tego przechodzić - zaznaczyłam z powagą w głosie.

Riddick Hyde · 2021-08-09 22:54:15

Westchnąłem ciężko i pokiwałem głową. Miała rację, oczywiście że ją miała, przecież rację, w końcu nawet zapalenie płuc mogło mnie zmieść, nawet mnie, szczególnie, że byłem osłabiony już w tej chwili... Pocałowałem Primrose w głowę z namysłem, chwilę milcząc przy trzaskającym kominku.
- Następnym razem idziemy do lecznicy wilkołaków - mruknąłem. - Oni wiedzą, że serca muszą być razem, oni wiedzą jakie to ważne. Na szczęście nie mam zamiaru już wracać do żadnych szpitali...

Primrose Caladium · 2021-08-09 23:00:02

- Dokładnie, nie będziemy musieli tam wracać - przytaknęłam,nawet nie chcąc się nad tym głębiej zastanawiać. Po prostu NIE i już. - Poleżysz w łóżku i w przyszłą niedzielę będziesz już śmigał jakby nigdy nic, zobaczysz, ale teraz wciąż jeszcze nie odzyskałeś w pełni swoich kolorków - mruknelam żartobliwie, nie chciał mówić w prosty że jest blady. - Chyba oboje jesteśmy zmęczeni i już moglibyśmy się położyć... Może tylko założę ci taki duży plaster na to czoło? - zapytałam troskliwie, podnosząc się z kanapy.

Riddick Hyde · 2021-08-09 23:08:34

- Jeśli chcesz to w porządku, możesz mi założyć plasterek - uśmiechnąłem się miękko, spoglądając na nią czule. - Hej, kocham cię wiesz? Muszę to chyba powtarzać znacznie częściej, najczęściej jak to tylko możliwe - mruknąłem z miłością, nadal wtulając się w moją ukochaną, choć już powinniśmy wstawać. - Założysz plasterek, będziemy się razem spokojnie budzić w łóżku, potem ty wyjdziesz na miasto... A ja... um mam spędzać tu cały tydzień? - upewniłem się marszcząc brwi.

#321 2021-08-08 20:12:13

Odp: Wielkie zmiany — wilk i łania

#322 2021-08-08 20:24:50

Odp: Wielkie zmiany — wilk i łania

#323 2021-08-08 20:42:26

Odp: Wielkie zmiany — wilk i łania

#324 2021-08-08 20:58:59

Odp: Wielkie zmiany — wilk i łania

#325 2021-08-08 21:48:06

Odp: Wielkie zmiany — wilk i łania

#326 2021-08-08 21:54:26

Odp: Wielkie zmiany — wilk i łania

#327 2021-08-08 23:59:10

Odp: Wielkie zmiany — wilk i łania

#328 2021-08-09 11:33:07

Odp: Wielkie zmiany — wilk i łania

#329 2021-08-09 13:36:14

Odp: Wielkie zmiany — wilk i łania

#330 2021-08-09 18:28:23

Odp: Wielkie zmiany — wilk i łania

#331 2021-08-09 19:04:46

Odp: Wielkie zmiany — wilk i łania

#332 2021-08-09 19:51:31

Odp: Wielkie zmiany — wilk i łania

#333 2021-08-09 21:34:57

Odp: Wielkie zmiany — wilk i łania

#334 2021-08-09 21:52:19

Odp: Wielkie zmiany — wilk i łania

#335 2021-08-09 22:01:39

Odp: Wielkie zmiany — wilk i łania

#336 2021-08-09 22:10:35

Odp: Wielkie zmiany — wilk i łania

#337 2021-08-09 22:43:40

Odp: Wielkie zmiany — wilk i łania

#338 2021-08-09 22:54:15

Odp: Wielkie zmiany — wilk i łania

#339 2021-08-09 23:00:02

Odp: Wielkie zmiany — wilk i łania

#340 2021-08-09 23:08:34

Odp: Wielkie zmiany — wilk i łania

Stopka