Piękna miłość - Syrena i wilkołak

Nerissa · 2020-11-06 19:50:57

Popatrzyłam na mojego wilka i mimo że na mojej twarzy niezmiernie trwało opanowanie i spokój, to w sercu poczułam iskierki. Zaraz jednak ocknęłam się z tego i usiadłam na krześle by zdjąć buty i podać je mężczyźnie, by spakował je do pudełka i zapłacił.
Iskierki jednak nie zniknęły, czułam je jeszcze przez jakiś czas...
- Kupimy jeszcze lody? - zapytałam, gdy zbliżaliśmy się do sklepu oznaczonego tym samym szyldem co ten blisko rynku.

Connery McGallan · 2020-11-06 20:01:35

- Jasne - uśmiechnąłem się lekko, sięgając po portfel. Przez tyle lat nic nie chciałem, nic nie kupowałem, a pracowałem, zbierając na prezenty dla wyimaginowanego serca, czy szkołę dla wyimaginowanych dzieci... Miałem duże zabezpieczenie finansowe. - Też chcesz znów truskawkowe? - zapytałem, spoglądając w jej oczy z ciepłem i miłością, które przepełniały mnie od dnia kiedy na syrenę spojrzałem. - A może śmietankowe? Też są całkiem dobre... - dodałem czule, odwracając wzrok, kiedy podchodziliśmy do lady.

Nerissa · 2020-11-06 22:43:40

- Mogą być śmietankowe, skoro mówisz, że będą dobre - przytaknęłam. - Śmietankowe nie są tak ostre w smaku jak wanilia? - upewniłam się, stając przy lądzie z lodami i rozglądając się po smakach. - Chyba lody będą moim ulubionym daniem - dodałam zerkając na wilka.

Connery McGallan · 2020-11-06 22:47:22

Zaśmiałem się szczerze i głośno, kręcąc głową.
- Dobrze kochanie... - przyznałem rozbawiony. - Cóż, nie jestem pewien jak działa twój metabolizm, ale lody nie są zdrowe w dużych ilościach, mają w sobie dużo cukru - zauważyłem pouczająco. - Dzieci też lubią lody, sam w ciepłe dni jadłem ich sporo jako mały wilczek - zaśmiałem się cicho i znów pokręciłem głową. - Spróbujesz śmietankowych, a jak ci nie zasmakują, to oddam ci swoje truskawkowe - pokiwałem głową z czułym uśmiechem i stanąłem przed kasjerką, by poprosić o dwa różki lodów.

Nerissa · 2020-11-06 22:52:40

Młoda dziewczyna przy kasie spoglądała na mojego wilka w sposób, który mi się nie podobał. Złapałam Connery'ego za przedramię, patrząc na nią uważnie. Gdy zauważyła mój wzrok, za zerwienila się cała i przestała spoglądać. Conny spojrzał na mnie pytająco a ja tylko wzruszyłam ramionami. Po chwili dostaliśmy swoje rożki i wyszliśmy z lodziarni.
- Śmietankowe też są w porządku - przystanąłam. - Szkoda, że mają w sobie dużo cukru - podsumowałam. - Sa bardzo smaczne... Można je jeść poza miastem? Umiesz takie zrobić?

Connery McGallan · 2020-11-06 23:01:33

- Można kupić w takich opakowaniach i jeść je w domu. Sam nigdy nie próbowałem robić - przyznałem szczerze i uśmiechnąłem się lekko. - Mogę kupić gdy będę iść do miasta następnym razem. Pewnie sama nie wiesz jak Twój organizm reaguje na cukier, dla zwykłych istot nie jest zdrowy w dużych ilościach, sprawia że przybywa nam masy, pogarsza się cera, kości, zęby słabną... - pokręciłem głową. - Nie jestem medykiem, ale nigdy nie wolno było nam jeść wiele cukrów. Jako młode wilki musieliśmy wiele trenować i dbać o siebie swoje ciało i jego wydolność - wyjaśniłem Rissie.

Nerissa · 2020-11-06 23:09:54

- Chyba nigdy nie zwracałam uwagi na takie rzeczy - przyznałam się, jedząc spokojnie swoją porcję,a wolną dłonią odnajdując dłoń wilka. To dodawało mi pewności i czułam się po prostu bezpiecznie, czując ciepło jego ciała mimo że ciepło samo w sobie jakoś nie sprawiało mi wiele przyjemności. - Znaczy... Podziwiam twoje ciało. Jest piękne, silne, unieście. I jestem niezwykle podniecona za każdym razem, gdy mogę cię oglądać w pełnej okazałości. Trytony są raczej... Oni są szczupli, jak ja. Gipcy - wyjaśniłam, wzruszając lekko ramieniem. - Ty jesteś potężny w barkach. To bardzo, bardzo przyjemne - zapewniłam, uśmiechając się lekko.

Connery McGallan · 2020-11-06 23:23:32

Mimo wolnie wyprostowałem się bardziej wypinając pierś, i cicho uśmiechając się tak skomplementowany przez syrenę. Zaraz jednak pokiwałem głową z zamyśleniem.
- Mówiłaś, że ich jest mniej. W sensie trytonów - wspomniałem. - A także że to syreny są odpowiedzialne za przyrost magii, oraz za inne ważne rzeczy, mają większy kontakt z wyspą... To jakie zadanie mają te trytony w takim razie? Różnią się bardziej od was? - dopytywałem ciekaw.

Nerissa · 2020-11-06 23:29:38

- Mężczyźni w morzu są tymi, na których się poluje w razie potrzeby. Również kumulują w sobie magię, która można pochłonąć - powiedziałam w pełni poważnym głosem, zajadając się swoimi lodami z cicha radością. - Są równie silni co syreny i równie niebezpieczni, ale bardzo mało agresywni. Jest ich niewielu, wyspa pozwala by się rodzili, bo zachowują równowagę. Często dzięki nim syreny nie wpadają na siebie nawzajem, odwodzą nas od siebie, kuszą przyjemnościami cielesnymi przez co nie zabijamy się z innymi kobietami - kontynuowałam tonem bez wyrazu. - Oh, no i oni służą Atlancie, są jej wysłannikami. Słyszą ja osiedle wyraźniej niż my.

Connery McGallan · 2020-11-06 23:37:41

- Uspokajają nastroje w wodzie, między syrena potrzebami cielesnymi... Po prostu się pieprzą z wami i tym uspokajają... Hm ma to właściwie całkiem dużo sensu. Czyli nie są agresywni i w razie prowokacji walczycie z nimi jak równi... No i są posłańcami Atlanty. Tak teraz rozumiem - pokiwałem głową i zerknąłem na Risse. - W ocenie rządzą kobiety. Przewagą jak i agresją... Hm w historii Atlantis to raczej niestety panowie wiedli prym. Często dochodziło nawet do dyskryminacji kobiet, jako słabszego ogniwa. Wśród wilków to przekonanie nie trwało długo, czarodzieje dłużej podchodzi restrykcyjnie do werbowania kapłanów... Ale wampiry to chyba miały najbujniejszą historię walki o równość. Na lądzie nie mamy jednego Pana i władcy więc... Jesteśmy niezwykle różni pod każdym względem, a byś zrozumiała każdą różnicę to musiałabyś porozmawiać z każdym z ras...

Nerissa · 2020-11-06 23:41:50

- Zrobię to, gdy tylko będziemy mieli na oku idealne dobrane do tego istoty. Mój pobyt na lądzie będzie musiał pozostać tajemnica jak najdłużej się da. Atlanta jest w stanie poczekać zapewne kolejne 300 lat jeśli nie będzie okazji - powedziałam szczerze ci myślałam. - Dlatego będziesz musiał nadstawiać uszu, gdy tylko będziesz w mieście. Widziałam że wisi dużo ogłoszeń, plakatów. Gdy coś się będzie dziać, miasto będzie wiedzieć. Dobrze to rozumiem? - upewniłam się.

Connery McGallan · 2020-11-06 23:45:43

- Bardzo dobrze - zgodziłem się miękko. - Będę nasłuchiwał i na pewno dowiem się co będzie trzeba w odpowiednim czasie. A wtedy razem wyruszymy by wspomóc dobre istoty - dodałem pokrzepiająco. Mijaliśmy kolejne pola i ścieżki, w końcu odbijając od głównej drogi i ruszając przed siebie węższą drogą do leża na klifach.
- Nie jesteś zmęczona od chodzenia? - zapytałem ją, gdy zjadłem już swój wafelek. - Mogę cię wziąć na ręce jeśli bolą cię już nogi - zaproponowałem z uśmiechem.

Nerissa · 2020-11-06 23:53:54

- Jestem bardzo zmęczona - przyznałam, powoli kończąc jedzenie swojego wafelka. - Byłam zmęczona już w poprzednia stronę. Ale odpoczelam porządnie gdy siedzieliśmy na rynku - zapewniłam. - Myślałam że to minie ale teraz bolą mnie i stopy i łydki - podsumowalam, zatrzymując się i spoglądając na wilka.

Connery McGallan · 2020-11-06 23:57:00

Także się zatrzymałem i pokiwałem głową ze zrozumieniem i pochylając się uniosłem z łatwością Risse.
- To dla mnie nie problem. Oczywiście wolałbym byś przyzwyczajała się do chodzenia, jak w butach i boso, ale nie ma sensu tego nadwyrężać - powiedziałem miękko i spojrzałem na dziewczynę w moich ramionach. - Poza tym naprawdę lubię cię nosić w ramionach, to bardzo kochane. No i jesteś całkiem lekka i dorobna, nooszenie cię nie sprawia mi najmniejszych problemów.

Nerissa · 2020-11-07 00:00:55

Objęłam ramionami jego szyję i wygodnie ułożyłam głowę.
- Miałeś być moja siłą, a ja nie mam już sił by iść więc nic nie naciągacz. Używałam dziś nóg naprawdę dużo, Connery - zaznaczyłam, wzdychając ciężko. - Czuję nie tylko bolące nogi, jestem też już senna - dodałam, muskając nosem i ustami jego szyję. - Mogłabym trafić do łóżka zaraz po tym, jak wejdziemy do domu - zasugerowałam melodyjnym głosem.

Connery McGallan · 2020-11-07 00:04:32

Uśmiechnąłem się, czując się podpuszczany i kuszony przez proponowanie mi takich przyjemnych wizji przyjemnym głosem. Zamruczałem nawet cicho, kiedy znów musnęła ustami moją szyję.
- Oh prawda, możemy trafić zaraz do łóżka, to też jest piękny pomysł - zgodziłem się miękko. - Dziś bardzo dużo chodziłaś, zdecydowanie zasłużyłaś na odpoczynek w łóżku... Oboje zasłużyliśmy - pokiwałem głową i uśmiechnąłem się w końcu czule do mojej syrenki. - Więc tak, jak tylko dojdziemy do domu to od razu za niosę cię do łóżka - zgodziłem już z lekkim uśmiechem.

Nerissa · 2020-11-07 00:11:05

- To w łóżku też dojdziemy - szepnęłam, pozostając przy swoim melodyjnym głosie. Chyba żaden mężczyzna nie oparłby się tej melodyjnej barwie, jednak Connery reagował nie tylko ekscytacja czy porzadaniem, znaczy... Reagował po prostu w taki sposób, że wsyztsko zmieniało się w to jego przyjemne ciepło. Mnie to nakręcało bardziej niż gdyby od razu się na mnie napalił. Dzięki temu unosiła się między nami coś takiego bardzo przyjemnego. - Obiecuje.

Connery McGallan · 2020-11-07 00:17:56

- Nie musisz obiecywać kochanie, wiem to - zaśmiałem się gardłowo, kiedy widziałem już w oddali moje leżę. Ukryte przed ludzkim wzrokiem by nikt z głównej drogi nie dostrzegł chaty zbyt łatwo. - Z tobą zawsze dochodzę i zawsze sprawia mi to niezwykłą przyjemność - przyznałem szczerze i zerknąłem znów na Risse, która tymi drobnymi zaczepkami jakby rozgrzewała atmosfere. - W dodatku gdy mówisz o spełnieniu takim przyjemnym głosem... - westchnąłem głęboko i uśmiechnąłem się szerzej. - Lubię go słuchać. A już w szczególności gdy mówi mi co mam zrobić z twoim pięknym ciałem i jak chcesz bym cię traktował. Na co masz ochotę, czy nie.... Miło słuchać takich rzeczy...

Nerissa · 2020-11-07 00:27:26

- Mogę mówić o tym na co mam ochotę. Choć seks sam w sobie jest bardzo dbardzo dobry, dla mnie wręcz niezbędny - ciągnęłam dalej, zostawiając na jego szyi mokre ślady. - Lubię pieprzenie... Mocny seks. Ale ty nie chcesz mnie mocno dotykać, boisz się siniaków na moim ciele, za bardzo się nimi przekonujesz - wytknęłam mu, być może trochę go podpuszczałam, mając nadzieję, że złapie haczyk i nie będzie mi się opierał. - Mógłbyś spokojnie zaspokoić swoje potrzeby, wtedy zaspokoił byś też i mnie - podsumowalam, przeciągając palcami po jego policzku, trącając opuszkami palców jego wargi.

Connery McGallan · 2020-11-07 00:34:23

Wiedziałem co robiła, ale czy aż tak mocno chciałem się jej opierać? Miałem ochotę na seks, miałem dużo ochoty na seks, a skoro Nerissa... Lubiłem ją uszczęśliwiać. To było moje główne zadanie sprawiać by była szczęśliwa i spełniona, chciałem tego ponad wszystko. Ale nawet ponad... To?
- Jestem silny. Wiesz to, czujesz moja siłę - przypomniałem jako ostrzeżenie, ale Rissie to już nie przeszkadzało w dalszym muskaniu mojej szyi i zaczepaniu moich ust. Pobudzała się, powoli, powoli zbierała siły by gdy położę na do łóżka móc wybuchać od nadmiaru pragnienia. - Gdy złapie cię mocniej tak jakbyś chciała, albo gdy będę nieco... Agresywniejszy już w samym seksie... Będzie cię przecież bolalo... To na pewno w porządku? Będziesz miała siniaki...

#481 2020-11-06 19:50:57

Odp: Piękna miłość - Syrena i wilkołak

#482 2020-11-06 20:01:35

Odp: Piękna miłość - Syrena i wilkołak

#483 2020-11-06 22:43:40

Odp: Piękna miłość - Syrena i wilkołak

#484 2020-11-06 22:47:22

Odp: Piękna miłość - Syrena i wilkołak

#485 2020-11-06 22:52:40

Odp: Piękna miłość - Syrena i wilkołak

#486 2020-11-06 23:01:33

Odp: Piękna miłość - Syrena i wilkołak

#487 2020-11-06 23:09:54

Odp: Piękna miłość - Syrena i wilkołak

#488 2020-11-06 23:23:32

Odp: Piękna miłość - Syrena i wilkołak

#489 2020-11-06 23:29:38

Odp: Piękna miłość - Syrena i wilkołak

#490 2020-11-06 23:37:41

Odp: Piękna miłość - Syrena i wilkołak

#491 2020-11-06 23:41:50

Odp: Piękna miłość - Syrena i wilkołak

#492 2020-11-06 23:45:43

Odp: Piękna miłość - Syrena i wilkołak

#493 2020-11-06 23:53:54

Odp: Piękna miłość - Syrena i wilkołak

#494 2020-11-06 23:57:00

Odp: Piękna miłość - Syrena i wilkołak

#495 2020-11-07 00:00:55

Odp: Piękna miłość - Syrena i wilkołak

#496 2020-11-07 00:04:32

Odp: Piękna miłość - Syrena i wilkołak

#497 2020-11-07 00:11:05

Odp: Piękna miłość - Syrena i wilkołak

#498 2020-11-07 00:17:56

Odp: Piękna miłość - Syrena i wilkołak

#499 2020-11-07 00:27:26

Odp: Piękna miłość - Syrena i wilkołak

#500 2020-11-07 00:34:23

Odp: Piękna miłość - Syrena i wilkołak

Stopka