Piękna miłość - Syrena i wilkołak

Nerissa · 2020-11-06 14:24:18

Westchnęłam ciężko i z prawdziwym przerażeniem wtuliłam się w Connery'ego, spoglądając na miasto, do którego właśnie wchodziliśmy.
- Po co ludziom nasza mała wyspa... Bez nich panowała harmonia. Co prawda istoty nie przepadały za sobą ale... Nad tym dałoby się popracować. Można by było to zmienić. - Zacisnęłam mocno wargi. - Jak syreny mają wrócić, skoro zagrożenie wciąż jest na wyspie... - szepnęłam ze złością.

Connery McGallan · 2020-11-06 14:40:10

- Dlatego syreny nie powinny jeszcze wracać - skrzywiłem się lekko. - Nie wiedziałyście od setek lat co się dzieje, nie możecie z dnia na dzień wrócić, to by było bardzo, bardzo niebezpieczne - westchnąłem ciężko. - Musi się wiele pozmieniać, by syreny wróciły. Przede wszystkim... Ludzie muszą zostać odsunięci od władzy. Mogą tu żyć, są w porządku, ale nie mogą władać wyspą i magią którą nie rozumieją - przyznałem. - Ale to radykalne poglądy tutaj... Za choćby podburzanie istot można wylądować w więzieniach... - pokręciłem głową markotniejąc. - Nie mniej... przyłożyłbym łapę do jakiegoś małego przewrotu...

Nerissa · 2020-11-06 14:58:41

- Kiedyś byli kapłani, król i królowa... Teraz nie wiem do kogo możnaby było się zwrócić by pomógł w tym. - Rozluźniłam uścisk dłoni i odsunęłam się znów. W końcu nie byłam (a przynajmniej starałam się nie być) małą przerażoną istotką. Byłam dumną syrena z silnym wilkiem u boku. Dlatego wyprostowalam się, zerkając z dystansem na innych przechodniów. - Z tego co mówisz, wynika że zapewne wielu chętnych nie ma do przywrócenia naturalnego porządku wyspie. Ja mogę dać odpowiedniej osobie siłę, ale najpierw muszę ją znaleźć - podsumowałam.

Connery McGallan · 2020-11-06 15:57:45

- Na pewno znajdziemy ją, gdy przyjdzie na to czas - zapewniłem ją miękko, zaraz jednak pochmurnie marszcząc brwi. - Mówisz o królach, kapłanach.. Cóż. Kapłani zostali wymordowani. Co do joty. Za to zaś królestwo wampirów oddało się w niewolę ludzką, byle uchronić życie rodziny królewskiej. Wampiry miały bzika na jej punkcie, gdy ludzie odkryli kryjówkę korony chcieli już ich zabić. W imię ich życia wampiry poddały się, ostatecznie przygrywając Wielką Wojnę - wyjaśniłem zwięźle, a potem wzruszyłem lekko ramionami. - W samotności dużo czytałem starych ksiąg, czy innych opowieści historycznych - przyznałem szczerze, widząc jak bardzo mi się to teraz przydaje.

Nerissa · 2020-11-06 16:04:58

- Ale korony już nie ma. A przynajmniej nic nie znaczy - zauważyłam. - Stała się bajką, jak cała moja rasa - zauważyłam. - Jak kapłani, których wiedzą umarła... - Spojrzałam na mężczyznę. - Można powiedzieć że wilki wygrały na tle pozostałych ras. Może to one są odpowiedzią? Muszę zebrać te wszystkie informacje i opowiedzieć Atlancie - mamrotałam do samej siebie. - Może wśród wilków zrodzi się bunt. Może to ty masz być jego iskrą, Conny...? - wyszeptałam.

Connery McGallan · 2020-11-06 16:17:25

Pokręciłem głową rozbawiony tym pomysłem.
- Ja? Iskrą? Rissa, ja jestem Omegą... Sam nie wiem. Żeby cokolwiek planować, czy mówić Atlancie musisz zebrać informacje. Z przyjemnością ci w tym pomogę, opowiem jak minęło te 300 lat nieobecności was na lądzie... Ale za wcześnie by cokolwiek planować.. - podsumowałem zdecydowanie i spojrzałem na nią z namysłem. - Choć wilki pewnie by prowadzone przez silnego lidera by ruszyły do walki. Wiele watah nie może przeżyć, że my, rasa wojowników, wycofała się do lasów podczas Wojny gdy byliśmy najpotrzebniejszi..
- przyznałem kiwając głową.

Nerissa · 2020-11-06 16:24:24

- Informacje są potrzebne - prxyzlaam ze spokojem. - Zdecydowanie masz rację. - Wzrilam głęboki oddech ale złość wzięła górą. - Po prostu odkąd wyszłam z morza mam wrażenie, że patrzę na nielam trupa - warknęłam. - Wyspa jest w stanie agonalnym, jak możecie tego nie widzieć? - dodałam. Miałam ochotę zacząć krzyczeć na ludzi którzy nas mijali, że do tego doprowadzili i na istoty, które przystawały na to bez słowa sprzeciwu. Ale dotarło zaraz coś do mnie. Oni wszyscy wychowali się w tej niewoli. Wyspa obumierały z czasem. Zapewne najstarsze wampiry mogły dostrzec ta zmianę ale cała reszta ze swoim marny, krótkim życiem? Zanim cokolwiek dostrzegli umierali, a na ich miejsce przychodziło niczego nieświadomie kolejne pokolenie niewolników. Coraz słabsze i słabsze... Tragedia. - Albo przynajmniej... Nie wyczuwać że trzeba to ratować.

Connery McGallan · 2020-11-06 16:29:07

- Mówiłem Ci już kilka razy... Czasem czujemy. Wampiry coraz krócej żyją, magia czarodziei słabnie, a wilki mają trudności z przemianą - westchnąłem cicho, kręcąc głową. - Odczuwamy to. Ale... Nic z tym nie zrobimy. Ludziom to na rękę, że słabniemy... Nie mamy szansy buntu - zauważyłem, a potem spojrzałem lekko uniesioną brwią na Risse. - Ale może dzieki twojemu pojawieniu się na lądzie... Jednak mamy szansę? Znaleźć wśród istot silnego przywódcę? - uśmiechnąłem lekko. - Na pewno istnieje sposób. Po prostu jeszcze go nie doostrzegamy - westchnąłem.

Nerissa · 2020-11-06 16:46:45

Wzięłam głęboki oddech i jeszcze raz rozejrzałam się po ulicy starając się dostrzec w mieście jak najwięcej szczegółów, bo ciekawiło mnie jak ono wygląda i jak działa.
- I znów masz rację. - Uśmiechnęłam się delikatnie. - Wzburzyłam się jak morze podczas burzy - szepnęłam w ramach wyjaśnień. - To nawet nie jest odpowiednie miejsce by rozmaiwac o takich rzeczach. Powedz mi wilku gdzie się teraz skierujemy? Co mi pokażesz?

Connery McGallan · 2020-11-06 16:53:33

- Rynek, tam będzie najwięcej osób - powiedziałem miękko, wskazując nam drogę między budynkami. - Usiądziemy na ławce i chwilę poobserwujemy wszystkich dookoła. Zobaczysz jak noszą się kobiety, jak zachowują się różne istoty w różnym wieku... zobaczysz życie miasteczka - podsumowałem miękko. - A potem pójdziemy do sklepu z butami i tam wybierzesz sobie takie, jakie będą najwygodniejsze dla ciebie. Jakieś lekkie bym ci polecał, zresztą pomogę gdy już tam będziemy - powiedziałem spokojnie.

Nerissa · 2020-11-06 17:07:03

Pokiwałam głową, ściskając lekko dłoń Conny'ego. Ekscytacja.
Przeszliśmy do rynku tak jak mówił, gdzie znaleźliśmy ławeczkę ale zanim to zrobiliśmy wilk zaproponował że kupi mi lody. Zapewnił, że mi zasmakują. Wzięliśmy po jednej gałce, truskawkowe i waniliowe. Zdecydowanie bardziej zasmakowały mi te pierwsze więc Conny odstąpił mi ten smak i dopiero wtedy zawiedliśmy na ławce.
Obserwowałam uważnie kobiety i mężczyzn, istoty i ludzi. Gdybym nie wyczuwała magii drzemiącej w nich... Nie domyślała bym się czym się od siebie różnią. Na placu było niewiele wampirów, a jeśli byli, to głównie dzieciaczki... Małe i głośne istotny o nieprzewidywalnym zachowaniu... Wszystkie dzieci były takimi istotkami. Blah.
Skupiłam uwagę na mężczyznach, ale jakoś szybko straciłam nimi zainteresowanie. Nie mieli w sobie niczego wyjątkowego, poza tym, miałam swojego wilka na którego mogłam nie tylko patrzeć, auto zdecydowanie fajniejsze. Dlatego w końcu skupiłam się na ostatniej grupie jaką były kobiety. Nosiły one najróżniejsze ubrania i zachowywały się w naprawdę różny sposób. Niektóre wyglądały jak ja miały poważne twarze i zerkały znacząco. Inne były też ubrane podobnie do mnie, w lekkie sukienki. Były ez takie, które miały na sobie coś na wzór drugiej skóry. Czy one nie ruszyły się w tych koszulkach i spodniach? Niektóre kobiety nosiły też bity które... Wyglądały przerażająco, cienka igiełka utrzymująca je wysoko... Bardziej narzędzie tortur niz but. Klapki nagle wydały mi się niezwykle atrakcyjne!

Connery McGallan · 2020-11-06 17:20:25

Nerrisa pochłania wszystko dookoła szeroko otwartymi oczami. Hah, nic dziwnego że tak chciała iść do miasta, chciała jak najlepiej poznać nas, ludzi z lądu, zrozumieć, dostrzec właściwości, jakieś zasady, informacje z którymi mogłaby się podzielić. Na pewno miała już w głowie setki pytań, które zada mi dziś jeszcze w czasie powrotu do domu, czy tuż przed snem. Ah magiczna istotka.
Kiedy jednak syrenka zjadła swojego loda, nadal mając na oku gości sąsiedniej kawiarni, gdzie głośne, młode czarodziejki z ludzkimi i wampirzymi koleżankami rozmawiały o czymś głośno.
- Chcesz jeszcze popatrzeć, czy masz już ochotę na zakupy? - zapytałem miękko, obejmując syrenkę.

Nerissa · 2020-11-06 17:27:01

Zerknelam na wilka i popatrzyłam na niego przez chwilę w milczeniu, a on odwzajemnił to spojrzenie.
- Napatrzyłam się. Przynajmniej na teraz mi wystarczyło. Nie dam razy patrzeć, jeśli znów zobaczę kobietę w tych strasznych butach. Ktoś je zmusza do tego? To jakaś kara...? - zapytałam, marszcząc nos z niezadowoleniem, gdy powoli podnosiliśmy się z miejsca, które zajmowaliśmy przez dłuższą chwilę.

Connery McGallan · 2020-11-06 17:31:26

- Nie, to takie buty. Kobiety chcą być wyższe i lepiej wyeksponować swoje ciało - wyjaśniłem spokojnie. - Podobno nie boli aż tak bardzo, ale nie wiem, ja tam nie mam zamiaru nosić takich butów. Mężczyźni... raczej ich nie noszą - podsumowałem spokojnie, wzruszając ramionami. - Ale ty ich nie potrzebujesz. Ma być ci jak najwygodniej, więc może jakieś wiązane sandały, albo coś w tym stylu? Zobaczymy w sklepie - podsumowałem i zdjąłem rękę z ramion Nerissy, by znów ująć po prostu jej dłoń.

Nerissa · 2020-11-06 18:48:20

- Wiązane sandały też brzmią trochę strasznie. Nie mogę cały czas chodzić w klapkach? - bąknęłam, pozwalając znów prowadzić się wilkowi. - Czy chodząc boso naprawdę aż tak pokaleczę sobie stopy? - dopytywałam ze znaczącym niezadowoleniem. To była wręcz błahostka ale naprawdę mnie uwierała więc wolałam się upewnić w stu jeden procentach. A kiedy Connery znów zapewnił że buty są niezbędne poddałam się.
Dotarliśmy do sklepu z butami w pierwszej kolejności. Weszliśmy do niezbyt dużego pomieszczenia w którym pachniało skórą, chemia i czymś jeszcze innym.
- Dziwny zapach - mruknęłam cichutko, gdy kobieta w tych potwornych butach ruszyła w naszą stronę głośno tupiąc.

Connery McGallan · 2020-11-06 19:06:24

- Guma. To podeszwa butów, która ma chronić stopy - wyjaśniłem jej miękko, nim podeszła do nas kobieta. Poprosiłem ją, by pomogła nam dopasować buty do stóp Rissy, oraz, że moja dziewczyna ma bardzo delikatną skórę, dlatego potrzebowalibyśmy czegoś bardzo wygodnego, by nie raniło jej. Kobieta całe szczęście nie zadawała zbyt wielu pytań i zaczęła chodzić po sklepie by najpierw przynieść miarkę, zmierzyć syrenie stopy, a następnie spełnić moje wymagania. Rissa choć bardzo nieufna i czasami łypiąca groźnie na sprzedawczynie chyba nie zrobiła aż takiego złego wrażenia na kobiecie.
- Coś ci się podoba? - zapytałem, cały czas siedząc obok syreny, kiedy sprzedawczyni przyniosła jakieś szmaciane trampki, mokasyny damskie, buty wiązane, sandały, klapki...

Nerissa · 2020-11-06 19:22:46

Przechylilam głowę w stronę wilka, łapiąc go za dłoń.
- Nie wiem, nie chce kupować nowych butów, Connery - szepnęłam, a przynajmniej tak mi się wydawało jednak musiałam mówić na tyle głośno że kobieta mnie usłyszała bo uśmiechnęła się serdecznie (przecież nikt nigdy nie jest taki radosny!).
- Jeśli jest problem z krytymi butami to mogę zaproponować bardzo wygodną wkładkę do butów, jest miękka i niektóre klientki mówią że czują się z nimi jakby chodziły po poduszkach - zaproponowała, podchodząc do swojej lady, wyciągając coś zza niej i wracając do nas z dwoma paczuszkami płaskich listków które miały kształt stopy. - Kosztują nieco więcej niż takie zwykłe wypełniające ale to prawdziwy komfort dla stóp - dodała, znów uśmiechając się serdecznie (zaczynało mnie to irytować!).
- Pomyślę - powedziałam sucho, patrząc na nią podejrzliwie. A ona nadal nic! Milutko przytaknęłam i wróciła za swoją ladę.

Connery McGallan · 2020-11-06 19:33:37

Westchnąłem cicho i uśmiechnąłem się mimo wszystko do syrenki. Potem spojrzałem na sprzedawczyni z równie cierpliwym wzrokiem.
- Mogłaby mi pani podać tą wkładkę? - poprosiłem spokojnie, a sprzedawczyni bez problemu zaraz wyciągnęła jedną parę wkładek spod lady i podała mi je. Sięgnąłem po parę mokasynów, lekkich, prostych, białych, takich o specyficznym kroku, naturalnie skórzanych. Wsunąłem w nie wkładki, a następnie przyklękałem przed Rissą i z uwagą oraz czułym uśmiechem włożyłem najpierw pierwszego bucika, a zaraz też drugiego na jej bose stopy. Uśmiechnąłem się do niej, spoglądając czule z klęczków.
- Przejdź się w nich kawałek, sprawdź, jak się czujesz... - zaproponowałem.

▼Ukryta wiadomość

Nerissa · 2020-11-06 19:38:14

Wzięłam głęboki oddech przez nos i podniosłam się z miejsca, by przejsc się po sklepie w tą i z powrotem. Nadal czułam dyskomfort ale chyba będę go czuć w każdym bucie. Po chwili nawet stwoerdziłam że nie uciskają tak bardzo jak mi się wydawało w pierwszej chwili.
- Chyba są wygodne - powedziałam spokojnie, stając przed wilkiem, który wrócił na swoje miejsce i teraz przyglądał mi się z uśmiechem. - Ale będę też mogła chodzić w klapkach? - uspewnilam się zerkając to na swoje stopy, to na stare klapki.

Connery McGallan · 2020-11-06 19:43:24

Pokiwałem głową z uśmiechem.
- Naturalnie. A po domu i na trawie możesz chodzić boso. Ale do dłuższych spacerów potrzebujesz porządniejszych butów i chyba je znaleźliśmy - uśmiechnąłem się czule do syrenki. - Pasują ci do białej sukienki - dodałem czule i podniosłem się z małego fotela. - W porządku. Schowaj buty do pudełka i załóż z powrotem klapki, jeśli tak wolisz. Zapłacę za nie i będziemy mogli spacerem wrócić do domu - podsumowałem, patrząc czule na dziewczynę.

#461 2020-11-06 14:24:18

Odp: Piękna miłość - Syrena i wilkołak

#462 2020-11-06 14:40:10

Odp: Piękna miłość - Syrena i wilkołak

#463 2020-11-06 14:58:41

Odp: Piękna miłość - Syrena i wilkołak

#464 2020-11-06 15:57:45

Odp: Piękna miłość - Syrena i wilkołak

#465 2020-11-06 16:04:58

Odp: Piękna miłość - Syrena i wilkołak

#466 2020-11-06 16:17:25

Odp: Piękna miłość - Syrena i wilkołak

#467 2020-11-06 16:24:24

Odp: Piękna miłość - Syrena i wilkołak

#468 2020-11-06 16:29:07

Odp: Piękna miłość - Syrena i wilkołak

#469 2020-11-06 16:46:45

Odp: Piękna miłość - Syrena i wilkołak

#470 2020-11-06 16:53:33

Odp: Piękna miłość - Syrena i wilkołak

#471 2020-11-06 17:07:03

Odp: Piękna miłość - Syrena i wilkołak

#472 2020-11-06 17:20:25

Odp: Piękna miłość - Syrena i wilkołak

#473 2020-11-06 17:27:01

Odp: Piękna miłość - Syrena i wilkołak

#474 2020-11-06 17:31:26

Odp: Piękna miłość - Syrena i wilkołak

#475 2020-11-06 18:48:20

Odp: Piękna miłość - Syrena i wilkołak

#476 2020-11-06 19:06:24

Odp: Piękna miłość - Syrena i wilkołak

#477 2020-11-06 19:22:46

Odp: Piękna miłość - Syrena i wilkołak

#478 2020-11-06 19:33:37

Odp: Piękna miłość - Syrena i wilkołak

#479 2020-11-06 19:38:14

Odp: Piękna miłość - Syrena i wilkołak

#480 2020-11-06 19:43:24

Odp: Piękna miłość - Syrena i wilkołak

Stopka