Coś się kroi - Wilk i Łania

Riddick Hyde · 2019-12-03 00:23:50

Znów to robiła. Jednym zdaniem sprawiała że mogłem merdać ogonem aż bym odleciał. Coś przerażające i magicznego jednocześnie. Może i nie miała w sobie wiele krwi czarodzieja, ale zdecydowanie... zdecydowanie miała w sobie magię.
- Stworzymy coś pięknego, przysięgam. Czuję to już teraz, w tej chwili - zapewniłem, całując ją czule w czoło, potem w nosek, a następnie w usta, nieco dłużej. - Chodźmy, przejdziemy się jeszcze po polanie, przejdziemy wzdłuż klifów, a potem wrócimy do domku - zaproponowałem. - Chyba, że chcesz wracać już teraz...?

Primrose Caladium · 2019-12-03 00:33:23

- Nie, nie, chcę iść na spacer, wilczku - zapewnilam, łapiąc go za dłoń i znów stając równo na nogach. Rozejrzałam się jeszcze raz dookoła a potem ruszyłam do wyjścia. Czułam jakąś dobrą energię. Jeszcze nie wiedziałam czy idzie ona od Ridda, czy może jednak od tego miejsca. Oby została z nami jak najdłużej, to się chyba najbardziej liczyło.

Riddick Hyde · 2019-12-04 00:01:34

Nasz wspólny weekend niestety musiał się skończyć i naturalnie skończył się z wielką ilością niedosytu. Ale to było do przewidzenia, w końcu jakim cudem te kilka dni ma nam starczyć do pełnego nacieszenia się sobą? Potem oboje wróciliśmy do pracy, mniej lub bardziej męczącej, ale zawsze zajmującej. Dopiero po dwóch, a właściwie prawie trzech tygodniach udało mi się złapać Prim na dłużej, a już doskonale wiedziałem, że jak złapać, to nie wypuszczać. Jednak przed wspólnymi weekendami i lenistwem powstrzymywała mnie ostatnia prośba moich rodziców, która jakkolwiek uprzejma, była dość intensywna.
- ... Widzisz Prim - zacząłem podsumowanie całej mojej historii z odwiedzin w watasze, kiedy w piątkowy wieczór pomagałem sprzątać. - Chodzi mi o to, byś przeszła się ze mną jutro po południu na taki... miły obiad rodzinny. W moim rodzinnym domu, z rodzicami i małymi - wyjaśniłem. - To po prostu... taka propozycja moich rodziców, znają cię już dłuższy czas z moich opowieści i spędzaliśmy kilka krótkich chwil razem, ale... bardzo chcieli by spotkać się w końcu w moim rodzinny dom - westchnąłem. - Więc zamiast przychodzić jutro od rana w odwiedziny do mnie, to przyjdź do miasteczka rybackiego popołudniu kochanie i stamtąd ruszymy do watahy... dobrze?

Primrose Caladium · 2019-12-04 23:35:22

- Ummm... Kolacja rodzinna. - Pokiwałam głową, czując że to poważne. Przynajmniej dla mnie. To już nie będzie krotnie spotkanie i wymienianie uprzejmości. To będzie cały, długi obiad. Dodatkowo nie tylko u rodziny mojego ukochanego wilczka, ale jednocześnie u Alfy całej watahy. Ahhh! - Oczywiście kochanie! Zróbmy tak jak mówisz... Spotkamy się w miasteczku rybackim po południu i zaprowadzisz nas na obiad do twoich rodziców. Mam nadzieję że twoja siostra nie będzie miała Tobie tego za złe... Dosyć często dąsała się na ciebie przeze mnie - przypomniałam, przysiąc się lekko. Nie chciałam porozniac swoją osobą rodzeństwa. Wzięłam głęboki oddech. - Coś... Mówili? Czy po prostu... Zaprosili nas na obiad? - zapytałam jeszcze zaciekawiona.

Riddick Hyde · 2019-12-04 23:59:09

- Oświadczyli, że to nie w porządku, że nie znają serca swojego pierworodnego - parsknąłem ze śmiechem, opuszczając rolety. Ostatnio mechanizm coś szwankował, a tata Prim nie miał czasu ich porządnie naoliwić, więc z chęcią pomagałem mojej ukochanej z tymi cięższymi zadaniami.
- Mówili po prostu, że nie mogą się doczekać by cię poznać. Moja matka jest bardzo ciekawską wilczycą, mówiłem ci chyba kiedyś, że była w grupie zwiadowców watahy, poznała ojca kiedy mieli wspólne ćwiczenia wraz z wojownikami - westchnąłem rozbawiony, a potem wytarłem ręce o siebie. - Ja przed opuszczeniem lasu byłem w łowcach, chyba podobnie co Dagger obecnie... rany ale oni szybko rosną - westchnąłem.

Primrose Caladium · 2019-12-05 00:06:51

Uśmiechnęłam się.
- No tak... Nie widujesz rodzeństwa tak często, jakbyś chciał i... Wydaje ci się że czas ucieka szybciej niż powinien - szepnęłam,wzdychając cichutko. Na chwilę przestałam zamiatać. Oparłam dłonie o czubek miotły i popatrzyłam na silne ramiona Ridda, przemknęła wzrokiem po jego plecach... Zjechałam ciupek niżej na krzyż i...
Uh! Primrose! Rozmawiacie o rodzinie, a tobie swawole w głowie! Uspokój się dziewczyno chociaż na chwilę. Ładnie skończymy rozmawiać i... Na pewno znajdzie się chwilą.
- No dobrze... Hm... Skoro twoi rodzice chcą mnie lepiej... Poznać, to myślę że nie ma co się im sprzeciwiać. Mam się jakoś odpowiednio ubrać? - zapytałam, wracając do zamiatania, gdy Ridd już kończył się siłować z tymi głupimi roletami.

Riddick Hyde · 2019-12-05 00:16:22

- Zawsze wyglądasz pięknie, nieważne co włożysz - przypomniałem rozbawiony. - Ale w lesie może być troszkę chłodno. Co prawda śnieg już tam nie leży, ale domy z drewna są raczej kiepsko ogrzewane, większość tych starych nie ma takich rozwiązań jak są w naszym leżu - wspomniałem. - A dom Alfy jest bardzo stary - westchnąłem z nostalgią i domknąłem ostatnie rolety z cichym stęknięciem. Potem ruszyłem na salę by upewnić się, czy wszystko jest już uprzątnięte, a dopiero potem wróciłem do Prim, całując ją lekko w policzek. - Posprzątane kochanie.

Primrose Caladium · 2019-12-05 22:23:33

Uśmiechnęłam się szeroko, rozglądając (jak zwykle) po lokalu, dla pewności. Wzięłam głęboki oddech i pokiwałam głową.
- Tak, posprzątane. Bardzo ci dziękuję. Mam coś dla ciebie! - oświadczyłam zadowolona. - Coś słodkiego i bardzo smacznego. Umyj dłonie, a ja ci zaraz to przyniosę z kuchni - oznajmiłam, zerkając tylko na niego, a potem ruszając we wcześniej wspomnianym kierunku.

Riddick Hyde · 2019-12-05 22:26:55

Uniosłem lekko brwi, ale bez ociągania zrobiłem to o co prosiła. Gdy wytarłem dłonie w ręcznik, usiadłem na wyciemnionej sali, na jednym ze stołków barowych, gdzie jeszcze jako tako świeciło się światło.
- Cóż takiego pysznego masz dla mnie, kochanie? - zapytałem, kiedy moja maleńka nie wychodziła dalej z kuchni. - Pamiętaj, że sama jesteś dla mnie smakowita i słodziutka! - dodałem ze śmiechem.

Primrose Caladium · 2019-12-05 22:41:09

Gdy to usłyszałam jego słowa aż poczerwieniałam. Jakby czytał mi w myślach! Uh... Może niee powinnam była wraz ego robic? Choć... Co mi szkoda? Riddick raczej się mną już nie spieszy, gdyby miał, to już dawno temu by to zrobił. Wie jaka jestem.
Ciekawska.
Wyciągnęłam z torby, którą miałam na zapleczu, lekką czerwona koszulkę. Była bardzo ładna. Ostatnio ją wypatrzyłam... Nie miałam wielu zachcianek w ciągu całego roku... Więc ją kupiłam, nie myśląc dużo. Jednak ciągle było zimno, więc od tak nie mogłam jej założyć! Na szczęście w barze było dosyć ciepło, więc... Na chwilę jak bede tylko w niej, nic mi nie będzie.
Zdjęłam fartuch oraz swoją białą koszulkę z długim rękawem. Z zawahaniem ściągnęłam też pospiesznie stanik i naciągnęłam na siebie czerwona koszulkę. Wygładziłam nieistniejące wgniecenia i przeczesalam palcami włosy. Szkoda że nie miałam tu lustra. Został mi tylko obraz w mojej pamięci, jak wyglądałam.
Starałam się usunąć jak najszybciej. Odłożyłam wszystkie swoje rzeczy na bok i wyjęłam jeszcze z lodowni kawałek słodkiego torciku, z kremem czekoladowym i wiśniami. Sięgnęłam po widelczyk i wróciłam do mojego wilczka drżąc. Nie z zimna, tylko z ekscytacji.

https://www.bankfotek.pl/image/2144691

Riddick Hyde · 2019-12-05 22:55:34

Otworzyłem szeroko oczy obserwując jak Prim w obcisłej i krótkiej bluzeczce podchodzi do mnie, na domiar wszystkiego z kawałkiem pysznego ciasta. Choć oczywiście pierwsze na co poleciały to piękne piersi, wolne od biustonosza, wyeksponowane przez niesamowicie wkrojony w głąb dekolt. Fałdki tak delikatnie podskakiwały, z taką łatwością mogły by... wypaść...
- Oh... Primrose... - mruknąłem, gdy dziewczyna usiadła obok, stawiając na blacie kawałek ciasta. - Przynosisz mi same pyszności i jeszcze ty... Rany, nie widziałem nigdy byś nosiła taką bluzkę - westchnałem. - Jest... Nowa? - upewniłem się cicho, starając się nie zaburzyć tej intymnej chwili, tylko naszej.

Primrose Caladium · 2019-12-05 22:59:37

Usiadłam wyprostowana i ułożyłam obie dłonie na swoich udach. Przez chwilkę wpatrywałam się w Ridda. Chyba wszystko było w porządku. Podobało mu się. Mi też.
Pokiwałam powoli głową.
- Hmm... Tak. Tak, tak. Jest nowa... Kupiłam ją niedawno, na jakiejś wyprzedaży - przyznałam się, wzruszajac lekko ramionami. - Spodobała... Mi się. Więc... Stwoerdziłam, że chyba mogę. Nie mam za dużo rzeczy - wyjaśniłam się od razu.

Riddick Hyde · 2019-12-05 23:08:20

- No tak, na pewno nie takich rzeczy - przytaknąłem i nim kontynuowaniem mówienia, zjadłem jeden kawałek ciasta, nadal badając swoim uważnym wzrokiem, podekscytowaną twarz Prim jej idealne ciało, jej onieśmielającą bluzeczkę, która wręcz prowokowała to całowania jej szyi, jej biustu, jej piersi, trąciłbym jej sutek...
- Na pewno bym zauważył i już nie zapomniał - dodałem, uśmiechając się leciutko, niepewnie. - Wyglądasz naprawdę świetnie... Zdecydowanie... wywarłaś na mnie wrażenie - przyznałem.

Primrose Caladium · 2019-12-05 23:12:51

Aż zadrżała z ekscytacji. Byłam jak otwarta książka przy nim. Nie umiałam za dużo ukryć. Ridd mógł jedyne nie umieć odszyfrować moich zamiarów, ale zawsze widział, że coś się dzieje. Nawet gdy za wszelką ce chciałam to ukryć. A teraz nie chciałam tego robić w ogóle.
- Czyli nie zrobię na tobie już takiego wrażenia... Hmm... Szkoda - szepnęłam, ale mój ton wcale nie wskazywał na to, że było mi przykro. Obserwowałam go równie dokładnie, co on mnie. Widziałam gdzie zjezdz jego wzrok. I z jednej strony czułam się z tym dziwnie, a z drugiej... Chciałam tego? Bo co innego chwilami osiągnąć, zakładając coś takiego na siebie.
Chciałam. Żeby. Patrzył. Na. Moje. Ciało.
Żeby patrzył na mnie.

Riddick Hyde · 2019-12-05 23:18:40

- Oj nie, moja maleńka - zaprzeczyłem od razu. - Myślę, że nie raz zrobisz na mnie jeszcze większe wrażenie - zapewniłem, a po zjedzeniu jeszcze jednego kawałka, wahałem się już z trzecim. Ciężko mi cokolwiek przechodziło przez gardło na widok Primrose, a cały czas mogłem na nią patrzeć.
- W dodatku każdego dnia udowadniasz, że wszystko na tobie leży idealnie. Czy to moja koszulka, workowy sweter, albo właśnie taka śliczna bluzeczka... - zagryzłem wargi i na widelczyk wziąłem kolejny kawałek, zbliżając go do ust mojej ukochanej. - Mówiłem ci już tyle razy, że uwielbiam twoje ciało... - dodałem, zagryzając już wargę z przejęcia.

Primrose Caladium · 2019-12-05 23:32:17

- Mówiłeś wiele razy. A ja zapamiętałam - odparłam, starając się być względnie spokojna. W środku cała dygotalam, woercilam się i niemal krzyczałam. Powoli rozchyliłam wargi, zjadając kawałek ciasta, który podał mi Ridd. Torcik był naprawdę smaczny, rozpływał się w ustach. Był jednym z ulubionych w naszym barze. Schodził jak woda, dlatego już rano odłożyłam kawałek dla Ridda.
Tak, przyznam się bez bicia z zaplanowałam to wszystko, i to nie dziś rano, tylko już w zeszłym tygodniu, jak tylko dostrzegłam w sklepie bluzeczkę...

Riddick Hyde · 2019-12-06 00:20:11

- Bardzo słusznie. Choć sądzę, że jeszcze nie raz powiem ci jak pięknie wyglądasz, czy jak cudowne masz ciało... - sięgnąłem dłonią do jej kącika ust i wytarłem kciukiem, leciutko ocierając jej usteczka z okruszków czekolady. - A teraz... Rany... - jęknąłem, nieco już rozbawiony swoim zachwytem, podnieceniem, ale jednak nadal się utrzymywało. - Wyglądasz obłędnie seksownie... Musisz częściej nosić takie bluzeczki... oczywiście, tylko i wyłącznie przede mną, wiesz? - upewniłem się, odstawiając prawie pusty talerzyk na bok, a skupiając wzrok na... Na całej Prim. Z niektórymi faworyzowanymi miejscami.

Primrose Caladium · 2019-12-06 11:06:19

- Czyli tylko gdy będziemy we dwoje. Ty i ja. Tak jak teraz - zauważyłam, zagryzając wargę. Powoli podniosłam się z miejsca i wyciągnęłam dłoń do Ridda, który zaraz uniósł swoją i ujął moje palce.
Zawsze uważałam że nasze dłonie bardzo do siebie pasowały. Mimo że dłonie wilkołaka były zdecydowanie większe... Ale oboje pracowaliśmy, czasami nawet bardzo ciężko. Nie były więc one delikatne i gładkie, za to szorstki i czasami nieco zgrubiałe w niektórych miejscach. Dużo o nas mówiły.
Pociagnelam go delikatnie,dając znak aby wstał.
- Przejdę się może jeszcze po sklepach... Poszukam czegoś na lato - mruknęłam uśmiechnięta, kiwając lekko ramionami na boki.

Riddick Hyde · 2019-12-06 14:28:05

Jej piersi falowały gdy tylko poruszyła ramionami, a ja jak zaklęty wstałem za moją ukochaną. Od razu widać że ma w sobie geny czarodziejów, tak zaczarowć swojego wilczka.
- Nie mogę się doczekać lata w takim razie... - przyznałem zauroczony, przysuwając się i otulając dłońmi jej talię, jeszcze z wahaniem wodząc po jej ciele palcami. Było ciepłe, gorące nawet, choć co jakis czas Prim drżała. Ale raczej nie z zimna...

Primrose Caladium · 2019-12-06 23:25:06

- Ale nie musisz tak bardzo czekać do lata - szepnęłam, uśmiechając się słodko. - Możemy mocniej napalić w piecu u ciebie, a ja wybiorę te najładniejsze ubrania i ci pokażę się we wszystkim - mruknęłam rozbawiona, układając słoje dłonie na jego dłoniach. Starałam się być jak najbardziej prowokacyjna jak umiałam. Nie chciałabym też aby to wszytsko stało się niesmaczne... Raczej mi na tym nie zależało.
Był środek tygodnia. Nie mogliśmy się przejsc do Ridda, bo mama chciała mnie dziś w domu, a poza tym, jutro z samego rana muszę być w mieście, bo mam już swoje pozostałe obowiązki... Więc jakoś tak... No brakowało mi teraz trochę tej... Bliskości.

#161 2019-12-03 00:23:50

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#162 2019-12-03 00:33:23

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#163 2019-12-04 00:01:34

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#164 2019-12-04 23:35:22

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#165 2019-12-04 23:59:09

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#166 2019-12-05 00:06:51

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#167 2019-12-05 00:16:22

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#168 2019-12-05 22:23:33

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#169 2019-12-05 22:26:55

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#170 2019-12-05 22:41:09

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#171 2019-12-05 22:55:34

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#172 2019-12-05 22:59:37

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#173 2019-12-05 23:08:20

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#174 2019-12-05 23:12:51

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#175 2019-12-05 23:18:40

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#176 2019-12-05 23:32:17

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#177 2019-12-06 00:20:11

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#178 2019-12-06 11:06:19

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#179 2019-12-06 14:28:05

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#180 2019-12-06 23:25:06

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

Stopka