Coś się kroi - Wilk i Łania

Riddick Hyde · 2019-11-27 20:01:27

- Tak, jest... Trudna - przyznałem, kiwając głową, gdy przygotowywałem nam deser. Lody, które kupiłem z myślą o słodkim wieczorze, ze słodkimi lodami, a dziś.. popsułem wszystko na całej linii.
- Ale... warto, Prim. Nigdy nie byłem szczęśliwszy niż teraz, z tobą - dodałem czule, podając jej pucharek z lodami. Potem przeszedłem wraz dziewczyną na kanapę, gdzie Prim otuliła się kocem, a ja przysiadłem się obok niej. - Po prostu... oboje musimy się wiele nauczyć...

Primrose Caladium · 2019-11-27 20:08:51

Pokiwałam głową, mieszając łyżeczką w lodachm chciałam żeby trochę się rozpuściły.
- Tak... Musimy się nauczyć jeszcze wielu rzeczy. I chce się ich uczyć właśnie z tobą. Nie wyobrażam już sobie nikogo innego w tym miejscu. Bo to twoje miejsce - szepnęłam, uśmiechając się nieśmiało i zjadłam troszkę lodów, zerkając na Ridda. - Pewnie nie da się bez smutków i przykrości. - Wzruszyłam lekko ramionami, starając sobie to wszystko wyjaśnić.

Riddick Hyde · 2019-11-27 20:47:17

- Pewnie się nie da... - przytaknąłem. - Ale... To dobrze. Smutki i żale pewnie są ważne... - westchnąłem. - Ale ważne, że je przeszliśmy jakoś... Naprawimy to. Poprawimy się... Wiemy już co robimy źle - podsumowałem. - Nie możemy się... wstydzić tego kim i jacy jesteśmy - przyznałem samemu też grzebiąc w lodach.

Primrose Caladium · 2019-11-27 21:02:23

Westchnęłam cicho. Milczałam znów, jakoś ciężko mi było teraz znaleźć odpowiednie słowa w zwyczajnym tempie. Musiałam pomyśleć zdecydowanie dłużej niż zwykle.
- Na filmach ciągle się kłócą, a potem godzą - zauważyłam z lekką rozbwiona, zerkając na Ridda. - Po prostu... Między nami jest naprawdę poważnie od... Niedawna. Nie chcę psoc tej magi. - Zassalam dolną wargę, znów spoglądając na swoje rozciapciane lody.

Riddick Hyde · 2019-11-27 23:52:17

- Ja już ją koncertowo popsułem - jęknąłem cicho. - Trochę... Za bardzo chciałem sam wybiec do przodu. Myślałem... Że skoro nie chcesz posuwać niczego na przód, to ja przynajmniej rozbuduje leżę, a gdy uznasz, że jesteś gotowa, to jakoś ci o nim powiem - westchnąłem. - Ale teraz wiem... Byłem idiotą, powinienem od razu ci wyjaśnić, że instynkt mnie tak pcha do przodu, a nie zatajać to przed tobą. To... część mnie, a ja się jej wstydziłem, bałem się co sobie pomyślisz - wyznałem już na spokojnie, jedząc po trochu te nieszczęsne lody. - Podejmowałem decyzje za ciebie. To było naprawdę złe, przepraszam.

Primrose Caladium · 2019-11-28 22:18:53

Pokiwałam głową.
- W porządku, Ridd, przyjmuje twoje przeprosiny i się na ciebie nie gniewam, w porządku? - szepnęłam, przytrzymując jedną dłonią naczynie z lodami, a drugą wyciągając w jego stronę. Ujelam jego nadgarstek i zacisnęłam na nim palce. - Mi bardzo zależy na tym, by poznać ciebie. By poznać każdą cząstkę, nawet te bardzo dziwnią - zapewnilam, uśmiechając się już rozbawiona. Grobowa powagą nie była ani w moim stylu ani w jego. Nie mówię że nie umieliśmy być poważni, ale nie musieliśmy ciągnąć powagi na siłę. - Kocham cię, nie wystraszysz mnie na tyle, bym uciekła. Jestem dwa razy silniejsza niż myślisz - oznajmiłam dumna z siebie.

Riddick Hyde · 2019-11-28 22:29:52

Przełknąłem ślinę. Nie bała się mnie, nie bała się moich myśli... Oczywiście, że wahałem się z kolejnymi słowami, w końcu zawsze był ten jeden hamulec bezpieczeństwa, który zaciągałem kiedy tylko bałem się reakcji Prim. Ale... Skoro chciała bym mówił o wszystkim, o swoich problemach i o swoich problemach czegokolwiek by one nie dotyczyły...
- Gdy... Gdy ukończe leżę chciałem byśmy razem tam zamieszkali - wyrzuciłem z siebie słabo, na jednym tchu. - Instynkt, przez tyle lat uśpiony... Pragnie cię teraz cały czas. Zawsze. W każdej chwili - wyjaśniłem. - Hamowałem się jednak z seksem z szacunku, choć bardzo...pragnąłem bliskości - przyznałem dalej, odstawiając swoje lody i kontynuując wszystkie swoje przemyślenia. - I... Oh nawet nie chce mówić o wszystkim do czego pcha mnie instynkt, wiele myśli, wiele pragnień, wszystkie uciszane i przelewane w budowę leża...

Primrose Caladium · 2019-11-28 22:42:00

Poczułam taki charakterystyczny ucisk w podbrzuszu. Podniecenie? Serio? Teraz? W takim momencie!? Z drugiej strony było to wymieszane też ze strachem i... Niepewnością. Nie wiedziałam jak zareagować na jego słowa. Miałam dopiero 20 lat... Nawet nie zdążyłam jeszcze poważnie pomyśleć nad tym, czy chciałabym się wybrać na studia i... Co właściwie chcę robić.
Wzięłam głęboki oddech i również odstawiłam lody na bok. Chyba ani ja ani on ich dziś nie zjemy.
- Dużo na raz - wyjaśniłam. - Informacji, emocji... - dodałam, starając się wyjaśnić. Potrzebowałam chwili by to wszttsko przetrawić i jakoś przeanalizować w głowie. - Wspólne weekendy to zupełnie co innego niz... Wspólne mieszkanie - zauważyłam po chwili ciszy. - Ja... Nie mam żadnych oszczędności. Na pewno żadnych większych... - powedziałam z poczuciem winy. Poczułam strasznie duży stres i napięcie. Bo nie wiedziałam czy robię dobrze czy jednak robię źle. - Nie mówię że nie! - Uśmiechnęłam się. - Ja po prostu nie wiem czy... Teraz jest na to moment. Teraz czy w najbliższym czasie... - zacisnęłam palce na jego dłoni.

Riddick Hyde · 2019-11-29 00:40:12

- Prim, ja wiem - powiedziałem spokojnym tonem, nie będąc specjalnie zawiedziony. - To... To tylko mój instynkt. Wilki widzą świat niezwykle prosto, znaleźć serce, kochać je, wybudować leżę, wychować młode - podsumowałem. - Ciebie to przerasta, mnie także. Nie chcę się aż tak śpieszyć, dobrze mi z tobą teraz. Kiedy spotykamy się co tydzień, a teraz kiedy będziesz chciała zbliżenia to mi to powiesz, zasygnalizujesz... Napięcie ujdzie z ciebie i ze mnie - uśmiechnąłem się krzepiąco do Prim i założyłem jej złoty kosmyk włosów za uszko. - Jesteś moim wszystkim, Prim. Chcę dla ciebie jak najlepiej, byś poszła spokojnie na studia, byś się rozwijała ze mną u boku... A gdy nadejdzie odpowiedni czas, pójdziemy dalej. Zamieszkamy razem, będziemy mieć młode... Ale to w swoim czasie. Póki co jesteśmy na etapie wypowiadania swoich pragnień bez wstydu - podsumowałem.

Primrose Caladium · 2019-11-29 10:09:36

- Tak... Tak, chyba właśnie na takim etapie teraz oboje jesteśmy - przyznałam, uśmiechając się miękko do Ridda. - Cieszę się, że udało nam się o wszystkim pogadać... - szepnęłam, przysuwając się do wilka. Oparłam głowę na jego ramieniu. - Jeszcze pomyślimy o tym wszystkim, porozmawiamy na spokojnie o twoich instynktach - mruknęłam. - Żebyś ich za bardzo nie dusił, na pewno uda nam się dogadać - zapewnilam, unosząc głowę i muskając go wargami w policzek.

Riddick Hyde · 2019-11-29 15:58:29

- Gdy buduje leżę, całkiem skutecznie je wyciszam... Dlatego je buduje. By je uspokoić. Ale dziś, kiedy wczoraj ty... Sama wiesz. Całe napięcie odeszło w niepamięć. To widoczne dobry sposób - uśmiechnąłem się słabo. - A skoro ty jesteś ciekawa jak się okazało... Chyba uda nam się jakoś wspólnie zapanować nad pragnieniami obojga - westchnąłem.

Primrose Caladium · 2019-11-29 16:27:23

Zachichotałam i pokiwałam głową. Trochę nadal zawstydzona tematem seksu. Dopóki nie wypowiedziałam sama jakiś słów na głos, jakoś... Czułam się skrępowana. Tak jakby słowa mnie nie krępowały, ale same myśli już tak. Uhh, pogmatwane strasznie! Ale Ridd miał rację, grunt żebyśmy się jakoś wspólnie dogadali, wtedy będzie dobrze nam obojgu.
Tą noc spaliśmy spokojnie, rozluźnieni i bez spięcia. Rano obudziłam się otulona ze wszystkich stron sierścią. Roześmiałam się na to. Wilk spał mocno, pochrapując cicho. Pogładziłam Ridda po sierści, czując pod palcami warkoczyki, które mu robiłam. Chyba powinnam była je już rozplątać...
Dziś mieliśmy przejść się w miejsce które wilki nazwyaly lezem, choć najprościej byli by po prostu powiedzieć "wspólny dom" ale już się tak u nich przyjęło, więc wiedziałam cicho. Tak samo jak bawiło mnie gdy mówił "młode" zamiast po prostu dzieci. Ale to akurat było strasznie urocze.
- Hej wilczku, chyba czułeś się dziś naprawdę dobrze - szepnęłam, widząc jak porusza uszami. Zaczęłam skupiać go palcami w jedno ucho, obserwując jak dalej nimi porusza. - Śpioszek...?

Riddick Hyde · 2019-11-29 18:19:41

Zamruczałem ziewając cicho, bez otwierania całej paszczy. Otworzyłem też ślepia, patrząc zaraz na moją ukochaną u mojego boku... Jednak po dłuższej chwili wtulania się i przymilania zmiłem się w końcu w człowieka. Miałem na siebie naciągniętą kołdrę choć Primrose raczej doskonale wiedziała, że niczego na sobie nie mam.
Faktycznie dziś spałem znakomicie. Spokojny, wolny od sekretów i choć wiele tygodni wmawiałem sobie że to żaden sekret, to cieszyłem się, że dziewczyna już wie. Wie o tym jak bardzo skomplikowane potrzeby miałem do spełnienia i jak wyraźnie widzę już kształtującą się przed nami przyszłość.
Niesamowite, jak wiele wypowiedzieliśmy sobie, oraz jak wiele obietnic poprawy złożyłem. Oczywiście miałem też cały czas na uwadze też to co Prim miała za uszami. Ta jej druga twarz, która pragnęła rozkoszy, bliskości i tego zwierzęcia jakim byłem. Chciała tego, choć sama jeszcze wstydziła się mówić, a to też nie było dobre. Musiała... Dawać mi choć jakieś sygnały.
- Już... Już nie śpię - mruknąłem. - Tak, dobrze mi się spało. Spokojnie... Aż zmieniłem się w wilka - parsknąłem cicho. - Ale tobie to ani trochę nie przeszkadza...

Primrose Caladium · 2019-11-29 19:56:40

- No właśnie zauważyłam że się zamieniłeś. Ciężko przegapić ogromnego wilka w łóżku, wilczku - uświadomiłam mu rozbawiona, unosząc się na łokciu do góry i przyglądając się Riddickowi. Sięgnęłam dłonią do jego zaspanej twarzy i pogładziłam po niej palcami. - Ale ten wilczek nigdy mi nie przeszkadzał. Dzięki temu nie zmarzłam w ogóle, też spałam twardo całą noc - szepnęłam i pocałowałam go delikatnie w kącik ust, a potem spokojnie położyłam znów głowę na poduszkę.

Riddick Hyde · 2019-11-29 20:39:59

- Cieszę się kochanie w takim razie - przyznałem miękko, wtulając się w poduszkę i wypatrując się rozmarzonym wzrokiem w Prim. - Uwielbiam budzić się obok ciebie, wiesz? To takie... miłe. I uspokajające. Od razu mam dobry dzień, gdy widzę twój uśmiech, nie mówiąc o dotyku, o całusach... Hah, nie mogę się tobą nacieszyć - przyznałem rozbawiony.

Primrose Caladium · 2019-11-29 22:15:28

- Oj no wiem, wilczku - szepnęłam, wciąż się uśmiechając. - Chcesz jeszcze całusów? - szepnęłam, znów się przysuwając do niego. Nasze twarze dzieliła bardzo niewielka odległość. - Hm... No i zaraz się ubierzemy, zjemy... I pójdziemy się przejść. Bo mi coś obiecałeś na dziś - przypomniałam mu z nutą powagi w głosie, dotykając delikatnie jego policzka.

Riddick Hyde · 2019-11-29 22:29:17

- Tak, tak, wiem o tym doskonale - zapewniłem dziewczynę z uśmiechem. - Nie mogę się doczekać, aż go zobaczysz, teraz kiedy go rozbudowałem, jest naprawdę cudowny - dodałem z rosnącym uśmiechem, ale zaraz dosunąłem się szybciutko do Prim i ukradłem jej jednego całuska. - Ale chce jeszcze czułości, jeszcze trochę... możesz mnie podrapać za uszkiem, pocałować troszkę... Proszę proszę!

Primrose Caladium · 2019-11-29 23:21:29

Pokręciłam głową rozbawiona i znów się Unioslam, by przeciągnąć palcami po jego szczęce, a potem musnąć opuszkami palców jego szyję. Uśmiechnęłam się delikatnie i pochyliłem do pocałunku, mając ciągle z tyłu głowy że mój wilczek był nagi, a ja w lekkiej piżamce. Ale... To raczej niezdrowe zaczynać dzień w taki sposób... A może jednak...?
Nie, nie. Niezdrowe. Teraz to tylko takie... Em, małe poranne zaczepki, za moment wstaniemy, ubierzemy się, zjemy i wyjdziemy. Bo dziś do załatwienia mieliśmy jedną rzecz. A mianowicie - leżę.

Riddick Hyde · 2019-11-29 23:36:03

Całowaliśmy się dłuższą chwilę, nie przeciągałem jej, ani nie zatrzymywałem. A kiedy pocałunek się skończył, to się skończył i już. Uśmiechnąłem się czule i zsunąłem z łóżka, przeciągając się i ruszając do szafy, by założyć cokolwiek na siebie. Mimo iż Prim nie była zażenowana już moją nagością, to wolałem tego nie nadwyrężać.
- Zrobię nam jajecznice, a ty przyjdziesz za chwilę, dobrze? - zaproponowałem, zakładając przez głowę bluzę i poprawiając zaraz włosy.

Primrose Caladium · 2019-11-29 23:51:24

- Jasne, za moment przyjdę i ci w czymś pomogę, wilczku - zaspewilak, samej siadając na łóżku i przeciągając się. - Ubiorę się tylko i już pędzę na dół - zapewnilam, podnosząc się z łóżka i podhodzac do szuflady, gdzie leżało parę moich rzeczy.
Riddick pokiwał głową i zszedł już na dół, ja ubrałam się dosyć szybko i przemykam jeszcze twarz chłodną wodą, aby się rozbudzić i odświeżyć. Zaraz przyszłam do mojego wilczka i zorbilam nam dodatkowo grzanki z serem do jajecznicy. Zaparzyliśmt też sobie herbaty i zjedliśmy naprawdę smaczne śniadanie, rozmaiwaja właściwe o wszystkim i o niczym. Było tak zwyczajnie... Najnormalniej na świecie. Podobało mi się to.
I wtedy sobie pomyślałam, że moje życie właśnie takie powinno być. Żadnych wielkich i niewyobrażalnych rzeczy. Jakąś spokojna praca, mężczyzna który mnie kochał i bezpieczne miejsce do którego będę mogła wracać. Więc dom który budował Todd, nagle wydał mi się bardziej interesujący.
Moze nie wprowadzają z dnia na dzień ale... Gdy już postanowie co że studiami... Czy w ogóle jakiekolwiek studia chcę robić...? I co dalej z pracą...? Rodzice pewnie będą potrzebowali coraz więcej pomocy przy barze, mogłam się tym zajmować i tak wiedziałam już co i jak. Choć... Nie byłam jeszcze pewna, do czego czułam się tak naprawdę powołana. Miałam jeszcze chwilkę na zastanowienie. Do terminu składania papierów jeszcze było trochę czasu.

Opatulilam się szalikiem, uśmiechnięta od ucha do ucha.
- Wysłałam się dziś, to dlatego - wyjaśniałem Riddickowi, gdy zapytał, skąd we mnie tyle energii. - No i... Ciesze się że zobaczę coś, żeby poświęciłeś tyle uczucia - zapewnilam.

#121 2019-11-27 20:01:27

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#122 2019-11-27 20:08:51

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#123 2019-11-27 20:47:17

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#124 2019-11-27 21:02:23

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#125 2019-11-27 23:52:17

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#126 2019-11-28 22:18:53

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#127 2019-11-28 22:29:52

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#128 2019-11-28 22:42:00

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#129 2019-11-29 00:40:12

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#130 2019-11-29 10:09:36

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#131 2019-11-29 15:58:29

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#132 2019-11-29 16:27:23

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#133 2019-11-29 18:19:41

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#134 2019-11-29 19:56:40

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#135 2019-11-29 20:39:59

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#136 2019-11-29 22:15:28

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#137 2019-11-29 22:29:17

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#138 2019-11-29 23:21:29

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#139 2019-11-29 23:36:03

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#140 2019-11-29 23:51:24

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

Stopka