Coś się kroi - Wilk i Łania

Riddick Hyde · 2020-03-14 13:54:54

- Pokój to nasza oaza, to też prawda - pokiwałem głową. - Po prostu Clar od małego szkoli się na wojownika i najwyraźniej nim zostanie. Zupełnie oddała się walce, szkoleniu... Myśli jak przyszły wojownik czy właśnie Alfa... Chce mieć czysty umysł - wyjaśniłem, a potem się uśmiechnąłem, z wolna podchodząc do parapetu i siadając. Zapomniałem już jak tu wygodnie...
- Dagger jest łagodnym i spokojnym wilkiem, oczywiście umie walczyć, częściej nawet lepiej niż ja, ponieważ przewyższa mnie spokojem. Jednak jest bardziej... um... to myśliciel, marzyciel i jest dość roztrzepany. Powinien bardziej twardo stąpać po ziemi, jednak przyjaźń z Jeremym tylko bardziej pozwala mu filozofować. Czarodziej ma na niego dobry wpływ, na Clarę szczególnie... ale Dagg przez to nigdy nie byłby dobrym Alfą - westchnąłem, a potem spojrzałem na Prim. - Ja wykluczałem się już od młodości, jestem bardzo wygodnicki i ciężko mi w surowych wnętrzach wilczej chaty - wskazałem na poduszki rozbawiony.

Primrose Caladium · 2020-03-14 16:42:37

- Gdybyś pracował na bycie Alfą pewnie nie byłbyś rybakiem... I nie wpadałbtś do baru moich rodziców. Było by nam trudniej się spotkać, gdybyś był podobny z zachowania do swojej siostry - szepnęłam, uśmiechając się lekko.
Rozglądałam się po pokoju, błądząc wzrokiem po rzeczach, których było niewiele. Choć potrafiłam wyobrazić sobie Ridda siedzącego całą noc z latarką na poduchach i czytającego książki.

Riddick Hyde · 2020-03-14 16:57:42

- Tsa, domyślam się... - parsknąłem cicho, obserwując czule Primrose. - Ale nie chciałbym być Alfą - dodałem, uśmiechając się nadal. - Mam w końcu ciebie... To moje największe marzenie. Znaleźć swoje serce, które mnie też będzie kochać... - przyznałem cicho, widząc jak zaraz jej wzrok spoczął na mnie. Uśmiechnąłem się jeszcze szerzej. - Jesteś moim wszystkim, pamiętasz?

Primrose Caladium · 2020-03-14 20:18:16

- Czuję sie tak - szepnęłam, zapewniając go o tym. Uśmiechnęłam się miękko i pokiwałam powoli głową. - Moze i nie myślałam o tym, kiedy się poznawaliśmy, ale teraz wiem, że też stałeś się moim marzeniem. A przede wszystkim nasza przyszłość się nim stała, Riddick - powedziałam ze szczerością w głosie.

Riddick Hyde · 2020-03-14 20:23:25

Uśmiechnąłem się, a gdyby był w wilczej formie pewnie zamerdałbym ogonem, ale zamiast tego, po prostu pocałowałem czule Prim.
- Nie myśl za dużo o przyszłości - upomniałem ją rozbawiony. - Cieszę się, że podoba ci się jej wizja, ale mamy tu i teraz do przeżycia. Sama mnie upominałaś - zauważyłem rozbawiony i poprawiłem włosy Primrose. Potem wstałem z parapetu i podszedłem do komody. Większości moich rzeczy już tu nie było, poza kilkoma podstawowymi. Podałem dziewczynie jedną z koszulek oraz krótkich spodenek.
- Prześpisz się w tym, pewnie będą na ciebie dużo za duże, ale będzie ci wygodniej niż w ubraniu, albo bieliźnie - podsumowałem spokojnie. - Pójdę do rodziców, słyszałem skrzypienie schodów, więc zeszli już pewnie na dół - wyjaśniłem, zdejmując z siebie koszulkę oraz pasek i spodnie i pozostając w samych bokserkach rozciągnąłem jeszcze ramiona. - Wrócimy za niedługo, okej?

Primrose Caladium · 2020-03-14 21:20:01

- Jasnez wilczku. Idź biegać z rodziną. - Uśmiechnęłam się lekko. - Ja się na spokojnie przygotuje do snu i położę na łóżku... Będę mogła obejrzeć książki? - zapytałam uprzejmie, zerkając na regał. Riddick oczywiście zgodził się bez problemu i poszedł. Westchnęłam. Pachniało tu trochę kurzem, ale nie powodowało to jakiegoś dużego dyskomfortu. To był po prostu zapach starego domu, oraz dawno nieużywanego pokoju. Otworzyłam więc okno, aby nieco wywietrzyć i poszłam się myć.
Wzięłam krótki aczkolwiek gorący prysznic. Ridd zapomniał mi dać ręcznik, ale znalazłam czyste w szafce w łazience. Ubrania były duże, ale sobie poradziłam ze spodniami, bo miały sznurki, więc je po prostu mocniej zacisnęłam. Zeszłam na dół, do kuchni trochę niepewnie. Chciałam zrobić sobie jeszcze herbatę ale nie chciałam się panoszyć... Po drodze wpadłam na Daggera, który zaglądał do lodówki.
- Jesteś jeszcze głodny po tym całym objedzie? - zapytałam go z rozbawieniem.
Mały wilkołak odwrócił się, ale w ogóle go nie zaskoczyłam, pewnie słyszała moje kroki już ze schodów, pomimo że byłam cicho.
- Chciałem kawałek ciasta... Teraz mam już na nie miejsce - wyjaśnił, uśmiechając się lekko do mnie. - Też chcesz? - spytał, patrząc na mnie uważnie. Dagger zdecydowanie był obserwatorem. Czekał aż coś odpowiem.
- Umm, nie, nie, ale dziękuję. Chciałam zrobić sobie coś ciepłego do picia.
- Rozumiem - odparł, zamykając lodówkę i podchodząc do szafki. - Pomogę - oświadczył, szybko wyjmując kubek, włączając czajnik z wodą oraz wyciągając herbatę.
- Dziękuję, Dagger - szepnęłam, przysiadając na krześle.
Posoedzialam chwilę z chłopcem. Ja siedziałam mieszając w swojej herbacie, a on wcinał dwa kawałki ciasta swojej mamy i opowiadał mi o zabawnie z czarodziejem. Wcześniej mówiła głównie Clara więc miło było teraz posłuchać trochę jej brata. Powedziałam że będę się już zbierać na górę i życząc małemu dobrej nocy poszłam znów do pokoju. Wybrałam sobie jakąś książkę, która wyglądała na jedną z pierwszych podręczników do ich zajęć. Była mocno zniszczona, chyba używał jej nie tylko Ridd. Usiadłam sobie na łóżku, przeglądając z zaciekawieniem jej treść.

Riddick Hyde · 2020-03-14 23:38:11

Uwielbiałem biegać z rodzicami po lesie. Kiedy byłem młodszy, była to nasza zasada, że raz w tygodniu będziemy biegać razem po lesie. Po narodzinach bliźniąt musiało się to jednak zmienić. Byłem z początku nieco tym rozżalony, jednak szybko przyjąłem obowiązek dobrego starszego brata.
Kochałem swoją wilczą postać, nie umiałem bez niej żyć, a to, że Prim również ją kochała bardzo mnie cieszyło.
Prim, Prim, Prim... nie mogę przestać o tobie myśleć nawet teraz, zaprzątasz mi myśli w każdej chwili... Chcę już do ciebie wracać, chcę cię zobaczyć, chcę wtulić się w twoje piersi... znów spojrzysz na mnie w ten sposób, jak zobaczysz mnie niemal nagiego, tym wzrokiem pożądania?
Oh instynkty, moje dzikie instynkty, przypominam, że to moje delikatne kochanie...
Wróciliśmy z rodzicami do domu tak jak się spodziewałem dość szybko. Dagg i Clara byli już w pokojach, ale po krótkim zajrzeniu do nich zobaczyłem, że oba wilczki spały spokojnie. Ojciec z matką poszli do swojej sypialni na parterze prawdopodobnie skorzystać z wilczych pragnień przed snem, a ja... ja ruszyłem do mojego serduszka.
- Dobrze, że ściany są dość grube, Clara znów okropnie chrapie - parsknąłem cicho, wchodząc do pokoju i zamykając za sobą drzwi. Uśmiechnąłem się do mojej ukochanej. - Już jestem, nie nudziłaś się mam nadzieję...? - upewniłem się, podchodząc niemal nagi do komody po świeże spodenki do spania.

Primrose Caladium · 2020-03-15 00:15:29

Obserwowałam Ridda, gdy szperał w komodzie szukając ubrać, przez chwilę nic nie mówiąc.
- Nie, nie nudziłam się. Dagger mi trochę dotrzymał towarzystwa, ale był padnięty i chyba poszedł spać. A ja przeglądałam sobie książki, ale chyba wasze podręczniki nie są dla mnie. Wolę gdy ty, albo Clara i Dagg mi to tłumaczyliście, gdy jeszcze spotykaliśmy się na polanie, kiedy było ciepło. To było całkiem nieźle - stwierdziłam z zadowoleniem. - Praktyka z twoim rodzeństwem była miła, a to co piszą w podręczniku momentami przeraża. W szczególności że wiem po ile lat macierz kiedy uczucie się takich rzeczy. - Zmarszczyłam brwi. - Hmmm... Wypiłam herbatę i się nie nudziłam - podsumowałam, wciąż na niego patrząc.

Riddick Hyde · 2020-03-15 00:34:55

- Kiedy uczymy dzieci to też dobieramy raczej słowa odpowiednie do ich poziomu - zapewniłem rozbawiony moje serce, aż w końcu wyciągnąłem odpowiednie spodenki i zamknąłem komodę. Uśmiechnąłem się do Prim, ruszając do łazienki. - A teraz, tak jak obiecałem, wilczek idzie się wykąpać! Poczekaj na mnie jeszcze tylko kilka chwil - dodałem z uśmiechem, chwilkę zerkając jeszcze na moje maleństwo. - Nim się obejrzysz już do ciebie dołączę!

Primrose Caladium · 2020-03-15 00:41:58

Pokiwałam grzecznie głową i oparłam na łóżko na plecy. Westchnęłam głęboko, gdy drzwi do łazienki się zamknęły. Przez chwilę patrzyłam w sufit, właściwie nie myśląc o niczym, jednak gdy usłyszałam szum wody moja wyobraźnia zaczęła pracować bardzo intensywnie wyobrażając sobie nagie ciało Riddicka opryskane gorąca woda. Uh... Po przemianach był taki pobudzony i energiczny, a ja to czułam, nie mam pojęcia jak i dlaczego ale to czułam i mnie to pobudzało w inny sposób.
Szum wody ucichł, ale moje myśli stawały się głośniejsze. Teraz niemal widziałam jak jego dłonie ślizgają się po jego ciele, gdy namyśla je żelem. Yhmmm... Trwało to chwilkę, aż znów powrócił szum wody.
Westchnęłam, rozluźniając zaciśnięte nogi, choć sama jeszcze przed chwilą nie byłam ich świadoma. Rany, jestem okropnie podniecona. To chyba zaczyna się robić niezdrowe, nie powinnam aż tak. Ale byłam!
Przekrecilam się z pleców na brzuch, wciskając twarz w poduszkę i starając się już o niczym więcej nie myśleć.

Riddick Hyde · 2020-03-15 01:06:21

Starałem się jak najszybciej wyjść z łazienki nie zapominając rzecz jasna o niczym. Tak bardzo śpieszyło mi się jednak do mojej ukochanej, że niemal zapominałem o tak podstawowych rzeczach jak wytarcie się ręcznikiem, czy umycie zębów. Zrezygnowałem też z podgolenia brody, na rzecz szybszego naciągnięcia bokserek i wyjścia z łazienki do mojej dziewczynki.
Od progu słyszałem już jej przyśpieszone bicie serca oraz szybsze krążenie krwi. Oddech też jej się zmienił, a wszystkie te symptomy wskazywały na jedno - moja kruszynka się podnieciła. Czy chciałem być okropnym wilczkiem i to wykorzystać, w końcu mój instynkt też miał ochotę ją schrupać w całości, a doskonale wiedziałem, że paczka magicznych plastrów antykoncepcyjnych od czarodziejów z miasteczka za lasem jest w szafce nocnej zaraz obok łóżka. Hmm... zacznijmy na spokojnie...
- Prim, wszystko w porządku, czy to tak ze zmęczenia wciskasz twarz w poduszkę...? - zapytałem siadając obok niej na łóżku, a dłonią sięgając do pleców Prim. Wyglądała uroczo w moich ubraniach...

Primrose Caladium · 2020-03-15 01:12:30

Unioslam się pospiesznie do góry na łokciach, wyginając plecy w łuk, gdy tylko mnie dotknął. Nie słyszałam go wcześniej, więc teraz z zaskoczenia aż serce zabiło mi szybciej.
- W sumie chyba ze zmęczenia - wymamrotałam. Bo byłam zmęczona, a że byłam zmęczona to myślałam o różnych rzeczach, a że w łazience mył się mój przystojny mężczyzna to wiadomo o czym dokładnie mogła myśleć taką nieprzyzwoita czarodziejka jak ja. - Skupiałam się na czymś innym niż ty pod prysznicem - wymamrotałam zaraz z zażenowaniem. - Wybacz - dodałam, znów opadając twarzą na poduszkę. - Możemy już iść spać - wybełkotałam niewyraźnie, zapewne ledwo mnie było słychać przez to że mówiłam do poduszki.

Riddick Hyde · 2020-03-15 01:18:35

Pokręciłem głową powstrzymując śmiech. Uśmiechnąłem się jedynie czule i jednym ruchem przyciągnąłem swoją malutką bliżej siebie, tak by zaskoczona, cała rumiana spojrzała prosto na mnie.
- Wiesz, cały ten czas kiedy biegałem z rodzicami nie mogłem przestać myśleć o tobie - oświadczyłem miękko, zagryzając wargę. - O tym, że leżysz tu, że czekasz na mnie i że za momencik do ciebie dołączę - wyznałem spokojnie, bez wstydu. Bo nie miałem się czego wstydzić, tak samo i ona. - Chyba nie jestem jeszcze zmęczony, by iść zaraz spać - dodałem, otulając ramionami moją Prim. - Możesz mi zamiast tego powiedzieć dokładnie, co sobie wyobrażałaś - uśmiechałem się coraz szerzej, podświadomie zdając sobie sprawę, że w znajomym miejscu jak mój pokój czułem się niezwykle swobodnie, nawet w takiej sprawie.

Primrose Caladium · 2020-03-15 01:23:24

- Ej, ale jesteśmy w domu twoich rodziców... - wybełkotałam niewyraźnie. - Obok śpi twoje rodzeństwo, na dole oni... Nie wiem czy powinnam pielęgnować swoje fantazyjne wizję w takim momencie - stwierdziłam, przyglądając się rozluźnionej twarzy Riddicka z szeroko otwartymi oczami. Co go tak bawiło?! - To trochę krępująca sytuacja, nie sądzisz...? - zauważyłam, wzdychajac i mając nadzieję że już bardziej nie czerwienieję.

Riddick Hyde · 2020-03-15 01:28:58

Westchnąłem cicho, wzruszając nieznacznie ramionami.
- Mówiłem ci, te ściany są na tyle grube, by sąsiad nie słyszał niczego - zapewniłem. - Ale jeśli czujesz się zbyt skrępowana samą myślą... rozumiem to maleńka, możemy zaraz już iść spać - zgodziłem się miękko, puszczając Prim oraz swobodząc ją z uścisku moich ramion.
- Ale gdybyś jednak nie chciała przestawać, to po prostu zapewniam cię, że ani śpiące wilczki, albo moi rodzice niczego nie usłyszą - podsumowałem.

Primrose Caladium · 2020-03-15 01:31:52

Zagryzlam wargę, patrząc na niego intensywnie.
- Czuję się skrępowana - przyznałam, nie odsuwając się od niego, pomimo że rozluźnił uścisk. - To by było słabe. Lubię Clare i Dagga, nie chce zostawiać takich wspomnień w ich głowach - wymamrotałam, śmiejąc się nerwowo. - Może to głupie, przepraszam - ciągnęłam dalej.

Riddick Hyde · 2020-03-15 12:15:13

Pogłaskałem Prim ze spokojem po plecach i pokiwałem ze zrozumieniem głową.
- To nie jest głupie, masz prawo się czuć skrępowana - zgodziłem się miękko i odetchnąłem głębiej by samemu z siebie spuścić nieco pary.Instynkt musiał się uspokoić, ja musiałem się uspokoić i koniec końców pocałowałem spokojnie w czoło Prim, na dobranoc.
- W takim razie chodźmy spać kochanie. Jutro z rana rodzice wychodzą do swoich prac, a dzieciaki do szkoły, nie musimy się budzić za wcześnie - zapewniłem ją spokojnie, układając głowę na poduszce i zamykając już spokojnie oczy.

Primrose Caladium · 2020-03-15 13:33:54

Przekrecilam się na bok, przysuwając do wilka bliżej. Ridd zamknął kuźniczy, ale ja swoich jeszcze nie, więc przez chwilę, w ciszy, przyglądałam się jego rozluźnionej twarzy. Był idealny – pomyślałam, uśmiechać się sama do siebie.
- To był miły dzień i jeszcze milszy wieczór... - szepnęłam, zamykając również oczy. - Dobranoc, wilczku - dodałam jeszcze na koniec.

Spaliśmy dosyć twardo, chyba oboje. Bo kiedy się przebudzulam, miałam wrażenie, że Ridd nie poruszył się jakoś znacząco, dlatego przez dłuższą chwilę leżałam jeszcze nieruchomo, a dopiero gdy zaczęłam się wiercić mężczyzna obok mnie zaczął się przebudzać.
- Heeej, wilczku - szepnęłam, układając dłonie pod policzek i wpatrując się w jego dopiero co rozbudzającą się twarz. - Twardo spadłeś, myślałam że jeszcze trochę pośpisz.

Riddick Hyde · 2020-03-15 14:38:52

- Wiem, że dziś dzień wolny, poza tym jestem w domu, a u mojego boku śpi moje serce - westchnąłem sennie pod nosem, dopiero walcząc z sennością. - Poza tym słyszałem jak dzieciaki wybiegały z domy do szkoły, a rodzice chwile hałasowali w kuchni nim wyszli, więc to nie był do końca taki twardy sen... - dodałem. Zamruczałem jak niezadowolony piesek, wtulając się w pierś Prim i z uśmiechem jeszcze chwilę pozwoliłem sobie przymknąć oczy.

Primrose Caladium · 2020-03-15 17:30:45

Wsunelam jedną dłoń w jego gęste włosy, uśmiechając się delikatnie. Też byłam jeszcze nierozbudzina, ale zdecydowanie bardziej przytomna już mój wilczek.
- Może zrobię nam coś do jedzenia i przyniosę do łóżka? - zapytałam po chwili ciszy, Ridd chyba znów zaczął przysypiać. - Bo widzę że jesteś jeszcze zmęczony u z chęcią poleżysz... A dla mnie to nie problem. Wezmę coś ze wczoraj i coś przrkąsimy - proponowałam dalej.

#261 2020-03-14 13:54:54

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#262 2020-03-14 16:42:37

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#263 2020-03-14 16:57:42

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#264 2020-03-14 20:18:16

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#265 2020-03-14 20:23:25

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#266 2020-03-14 21:20:01

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#267 2020-03-14 23:38:11

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#268 2020-03-15 00:15:29

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#269 2020-03-15 00:34:55

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#270 2020-03-15 00:41:58

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#271 2020-03-15 01:06:21

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#272 2020-03-15 01:12:30

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#273 2020-03-15 01:18:35

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#274 2020-03-15 01:23:24

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#275 2020-03-15 01:28:58

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#276 2020-03-15 01:31:52

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#277 2020-03-15 12:15:13

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#278 2020-03-15 13:33:54

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#279 2020-03-15 14:38:52

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#280 2020-03-15 17:30:45

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

Stopka