Coś się kroi - Wilk i Łania

Riddick Hyde · 2020-03-10 23:55:29

Podrapałem się zakłopotany po karku, zupełnie nie wiedząc jak zacząć, bo Prim wydawała się dość oburzona konserwatywnym i staromodnym nastawieniem mojej rasy do większości tradycji jakie były w mojej kulturze.
- Chodzi ci o to, co by było, gdyby mój syn na przykład przyprowadził istotę tej samej płci, oświadczając, że to jego serce? - upewniłem się co do pytania. - Cóż wiesz, że ja akurat nie będę robił z tego jakiegokolwiek problemu. Co prawda pewnie nie dam mu żadnych męskich porad związanych z obchodzeniem się z kobietami, ale nie widzę powodu bym miał go w jakikolwiek inny sposób traktować... to nadal mój syn, mój szczeniak - uśmiechnąłem się czule na samą myśl. - Serce nas nie określa, a dopełnia. Można patrzeć na nas, jak na niezdrowy związek przez różnicę wieku, ale jednak... dajemy radę prawda?

Primrose Caladium · 2020-03-11 00:04:39

Pokiwałam głową, przez chwilę milcząc.
- Nigdy nie pomyślałam o nas, jako o czymś niezdrowym - szepnęłam przejęta tym. - To brzmi trochę strasznie... - Wzięłam głęboki oddech, aby się uspokoić. - Przepraszam - mruknęłam, przepraszając za szybko bijące serce, wiedziałam że Riddick je słyszy i pewnie zastanawia się o co mi dokładnie chodzi. Kiedy ja sama nawet do końca nie wiedziałam o co. - Jesteśmy niezdrowi? - zapytałam w końcu wprost, zwalniając kroku...
Byliśmy już całkiem niedaleko, a przynajmniej tak mi się wydawało, w sumie nie orientowałam się aż tak dobrze, choć starałam się poprawić swoją orientację w terenie.

Riddick Hyde · 2020-03-11 00:19:07

- Głuptas - wywróciłem oczami i uśmiechnąłem się spokojnie. - Jesteśmy? - zapytałem teraz ja, z lekkim uśmiechem. - Bo moim zdaniem nie jesteśmy niezdrowi, być może na pierwszy rzut oka różnica jest dość duża, ale ostatecznie czy umiemy żyć bez siebie? Czy właśnie takich siebie nie potrzebujemy? Wiek to cyfra, płeć to tylko płeć, rasa to rasa, ale miłość jest ponad tym, czyż nie? - uniosłem lekko brew. - Sama chyba właśnie tak uważasz, prawda? Więc nie poddawaj i naszej miłości w wątpliwość, wszystko jest w jak najlepszym porządku - zapewniłem ją czule.

Primrose Caladium · 2020-03-11 00:33:48

Odetchnęłam z ulgą.
- Przepraszam... - Znów wymamrotałam zawstydzona. - Chyba jednak denerwuje się obiadem i teraz wszystko co siedzi mi w głowie musi z niej wyjść. Obym nie palnęła czegoś głupiego przy twojej rodzinie bo będzie straszny wstyd... - wybełkotałam zażenowana, a moje policzki poczerwieniaky jeszcze bardziej niż wcześniej tyle że już nie z zimą a ze wstydu. - Uważam że miłość to miłość, ale mruknąłeś coś o tym byciu niezdrowym i się przejęłam - dodałam jeszcze dla wyjaśnienia. - Mówię przecież że przez myśl mi nigdy coś takiego nie przeszło. Może nie mam w sobie takiego instynktu jak ty i nie mogę cie w stu procentach zapewnić że jesteś wręcz moim sercem, ale będę starała się okazywać swoją miłość na tyle często abyś nigdy o tym nie zapominał. Dla mnie ani twój wiek, ani pochodzenie nigdy nie było problemem. Wręcz przeciwnie, możesz odpowiedzieć na tyle moich pytań! To ekscytujące! - zapewnilam go radośnie.

Riddick Hyde · 2020-03-11 00:41:06

- Kochanie, z tej ekscytacji przy obiedzie to nam jeszcze wybuchniesz - wywróciłem oczami i zatrzymałem się, by pocałować ją czule w czoło. - Kochanie, jesteś moim sercem, ale jesteś też moją dziewczynką, partnerką i przyjaciółką, którą nie wybrało za mnie serce, a ja sam wybrałem. Wielki Wilk dzięki instynktowi wskazał mi tylko kogoś, kto wypełni moje serce, ale to ja sam decydowałem jak to się stanie, czy wezmę sprawy w swoje ręce, czy jednak nie... - zaznaczyłem. - To, że nie czujesz tego co związane z wilczym sercem, nie znaczy, że nie rozumiesz tego i nie czujesz tego samego co ja. I cieszę się, że liczy się dla ciebie tylko miłość, a nie wszystko pomiędzy... to ważne i chwalebne - podsumowałem czule. - I możesz mnie pytać o wszystko, postaram się odpowiadać jak zawsze, najlepiej jak będę potrafił.

Primrose Caladium · 2020-03-11 00:46:33

- Wiem, że będziesz mi odpowiadał - zapewnilam go, uśmiechając się.
Znów ruszyliśmy do przodu, wracając do poprzedniego tempa. Cały czas czułam ciepło jego ust na czole, które rozeszło się wręcz po całym moim ciele. To było bardzo przyjemne. Ciekawe czy Ridd zdawał sobie sprawę z tego, a może był kompletnie nieświadomy reakcji mojego ciała. A może jednak był...? O rany, rany.
- Uwielbiam to w tobie. Że nieważne o co zapytam, czy będzie to faktycznie inteligentne pytanie godne rozważenia, czy jednak glupiutke i niemądre. Ty zawsze bierzesz głęboki oddech, przez chwilkę się zastanawiasz a potem dajesz mi totalnie poważną odpowiedz, wilczku. Uwielbiam to. Że nie traktujesz mojej ciekawości z góry, jak to czasami robią niektórzy ludzie... Um, czy istoty - poprawiłam się.

Riddick Hyde · 2020-03-11 21:09:57

- Zawsze traktuje cię poważnie, to chyba normalne - wzruszyłem nieznacznie ramionami. - Przynajmniej tak mi się wydaje, że to normalne. Poza tym doskonale wiem, jak bardzo ciekawską osóbką jesteś, więc na każde pytanie staram się odpowiedzieć jak najlepiej - wyjaśniłem z wolna. - Lubię gdy z takim zainteresowaniem pogłębiasz wiedzę na temat mojej kultury, wiesz to bardzo pokrzepiające - przyznałem z uśmiechem. - No wiesz, interesuje cię to, ja cię interesuje i nie pozostajesz bierna, a sama z zainteresowaniem pytasz... Żadne pytanie nie uważam za głupie.

Primrose Caladium · 2020-03-11 23:09:15

Uśmiechnęłam się.
- Niektóre potrafią być głupie - stwierdziłam rozbawiona, będąc tego świadoma. - Ale żądając je, jeszcze nie wiem, że brzmią idiotycznie - wyjaśniłam, śmiejąc się krótko. - Ale ty i tak na nie odpowiadasz. - Pokiwałam głową, powtarzając się. - To cudowne. Czuję się wtedy taka ważna. W ogóle przy tobie czuję się inaczej niż przy kimkolwiek innym, ale to chyba normalne, gdy człowiek jest tak zakochany? - szepnęłam pytająco, choć tak naprawdę mogłabym to powiedzieć z pełnym przekonaniem.

Riddick Hyde · 2020-03-11 23:17:12

- Wydaje mi się, że nasz związek już od jakiegoś czasu nie jest na etapie zakochania, a raczej na etapie bardzo silnej miłości - dodałem zauroczony, całując delikatnie Primrose w skroń i rozglądając się gdy minęliśmy pierwszy płotek za którym stała chatka moich znajomych. Choć tutaj wszyscy byli moimi znajomymi...! Powoli także wchodziliśmy na częściej uczęszczaną i wydeptaną równo ścieżkę.
- Oh, słyszysz to? To cisza. Oznacza to, że wszystkie młode wyszły na trening w głąb lasu - parsknąłem cicho.

Primrose Caladium · 2020-03-11 23:28:44

Parsknelam śmiechem, zagłuszając tą ciszę. Ale zaraz się powstrzymałam, jedynie się uśmiechając.
- Rozumiem, dzieci ogólnie robią dużo hałasu, ale małe wilkołaki robią go dwa razy więcej. Pamiętam to ze spotkań z twoim rodzeństwem. Dawno ich nie widziałam w sumie... I szczerze powiedziawszy trochę się za nimi stęskniłam - przyznałam się, uśmiechając nieśmiało.

Riddick Hyde · 2020-03-11 23:45:58

Uśmiechnąłem się szeroko, kręcąc głową nieco rozbawiony.
- No tak, jakoś się mijaliśmy, a w dodatku oni byli już wdrażani w nauki dla młodych wilkołaków, a nie dla dzieci - przyznałem. - Zajęli się. Poza tym są już w takim wieku, że częściej w ogóle wychodzą z domu. Bawią się, poznają watahę, biegają po lesie... Dagger ma takiego przyjaciela z miasta, czarodziej czystej krwi, jego rodzice dbają o dostawy serum w czasie pełni. Właśnie z nim ostatnio moje kochane szczeniaczki spędzają mnóstwo czasu na zabawie - przyznałem.

Primrose Caladium · 2020-03-11 23:51:07

- No tak, Dagger bardzo lubi magię. Szkoda że ja nie mogłam mu jakoś bardziej poczarować - szepnęłam z nutą żalu. Wzięłam głęboki oddech. - Ale to fajnie, że radzą sobie sami w miarę. Hm, nadal to dla mnie trochę dziwne, że takie dzieciaki są uznawane u was że wystarczająco samodzielne żeby biegać po lesie - wyznałam. Wspominałam o tym non stop i chyba powinnam przestać, ale za każdym razem gdy sobie o tym przypominałam jakoś nie umiałam się powstrzymać od komentarza.

Riddick Hyde · 2020-03-12 16:20:20

- Ta zwierzęca część nas bardzo szybko się usamodzielnia. W bardziej konserwatywnych watahach powiadają, że gdy dziecko zdobędzie umiejętność samodzielnego wyżywienia się, rodzice są zwolnieni z obowiązku dbania o nie - westchnąłem. - Dawniej kultura rodzicielstwa była zupełnie inna. Nadejście nowoczesności odmieniło jednak postrzeganie rodzicielstwa i choć wilczyce od zawsze czuły silne odruchy macierzyńskie, nie są już tego oduczane, a jak najbardziej przygotowywane na urodzenie, wychowanie i zadbanie o swoje młode - wyjaśniłem. - Poza tym związki mieszane także wiele zmieniły w związku z tym jak wychowujemy młode... Ale Claretta i Dagger to i tak dobrze zadbane dzieciaki. Mają już 13 lat, to dobry wiek. Za trzy lata będą już pełnoletnie...

Primrose Caladium · 2020-03-12 23:26:49

- Ogarnięte dzieciaki, to na pewno - przytaknęłam, rozglądając się ciekawski po mijanych domach.
Faktycznie było cicho i bardzo przyjemnie. Życie w takim miejscu musiało wyglądać zupełnie inaczej niż w tym, co obecnie mieszkam. Zastanawiało mnie jak wygląda to naprawdę z bliska, a raczej z punktu widzenia takiego mieszkańca. Zostają tu i wychowują swoje dzieci bo naprawdę im się podoba, czy dlatego, że to tradycja? A może to instynkt mówi im, że powinni zostać lub odejść?.
- Gdy usiądziemy na spokojnie u ciebie, tak przy kominku, to opowiesz mi coś o swoim dzieciństwie tu? - zapytałam z uśmiechem.

Riddick Hyde · 2020-03-13 00:32:42

- Po kolacji na spokojnie ci wszystko opowiem - zgodziłem się miękko, cicho rozbawiony. Skinąłem głową na powitanie jednej ze starszych wilczyc, a potem minąłem coraz to gęściej pojawiające się domy by dostać się do centrum naszej wioski. W centrum stał piękny rzeźbiony wilk w biegu, w standardowej konwencji naszej kultury, a dookoła centrum znajdowały się najważniejsze punkty wioski jak sklepy, stoisko łowców, namiot wojowników no i oczywiście - Dom Alfy.
- Jesteśmy na miejscu - oświadczyłem, wskazując na mój rodzinny dom. - Dom Alfy naszej watahy, mojego ojca...

Primrose Caladium · 2020-03-13 00:37:44

Pokiwałam głową, rozglądając się dookoła. Nie chciałam być niegrzeczna i zaglądać ludziom w ogródku gdy szliśmy tutaj, więc starałam się robić wszystko subtelnie. Ale mój wzrok zatrzymał się teraz na rzeźbie która emanowała czymś dziwnym, czego nie byłam w stanie zrozumieć ale to czułam, a przynajmniej tą ociupina magi we mnie wyczuwała tą energię. To chyba nie chodizlo bezpośrednio o rzeźbe, a o samo centrum.
- Ładnie - wybełkotałam jedynie, spoglądając zaraz na dom, który pokazywał. Był całkiem spory i też ładny. Przylgnęłam do Riddicka jak zagubiona owieczka. On miał mnie zaprowadzić w bezpieczne miejsce.

Riddick Hyde · 2020-03-13 00:49:20

Uśmiechnąłem się pod nosem z pobłażaniem, widząc mały stresik nowym otoczeniem u Primrose. Jednak nie zamierzałem w tej chwili jej opuszczać, nie, właśnie w takich chwilach byłem jej przewodnikiem i obrońcom.
- Chodź, pewnie rodzicie już na nas czekają... - skierowałem się z wolna w stronę domu, nad którego drzwiami wisiała czaszka z dorodnym porożem. Symbol władzy. - Um, Dom Alfy jest w centrum każdej wioski. Alfa mieszka w nim ze swoją rodziną, a gdy Alfą stada zostaje kto inny to stary Alfa przenosi się do swojego prawdziwego leża i tam spokojnie żyje, a jego miejsce w Domu zajmuje nowy przywódca. Mój ojciec jednak panuje jako Alfa tak długo, że wychowałem się właśnie tutaj - wyjaśniłem dodatkowo.

Primrose Caladium · 2020-03-13 00:54:23

Westchnęłam i pokiwałam głową ze zrozumieniem, idąc równo z Riddem.
- Wow... To w sumie niesamowite. A normalnie alfa zmienia się raz na kilka lat? Kilkanaście? - zapytałam, bo w sumie nie byłam pewna. Wiedziałam że walczą o to, kto nim będzie. Że każdy wilk mógł rzucić wyzwanie staremu Alfie i pokonać go w pojedynku. Ale co ile odbywały się takie walki...? - Ta czaszką ma straszyć? - wyrwało mi się, zanim Ridd zdążył mi odpowiedzieć na poprzednie pytanie, w momencie kiedy już stanęliśmy przed drzwiami.

Riddick Hyde · 2020-03-13 00:58:05

Zaśmiałem się cicho.
- Nie, to symbol władzy - wyjaśniłem spokojnym i łagodnym tonem. - Bardzo szanujemy jelenie i łanie w naszej kulturze. Łowy na nie odbywają się bardzo rzadko, a gdy już łowcy upolują jakiegoś jelenia, albo łanie, to najważniejszą zasadą jest wykorzystać dokładnie każdy z elementów zdobyczy. To piękne i majestatyczne stworzenia. Czaszka jelenia z tak dorodnym porożem ma symbolizować siłę i dominację - objaśniłem, a potem zapukałem do drzwi domu. - A Alfa? Nie ma określonego terminu. Gdy ktoś się zgłosi na pojedynek, a Alfa wygra, to nadal nim jest, umacnia sobie pozycję - wzruszyłem ramionami.

Primrose Caladium · 2020-03-13 01:13:46

- Niesamowite... Twój tata musiał pewnie pokonać wielu - powedziałam, gdy Ridd zapukał do drzwi. - Rany, nie zdawałam sobie z tego wcześniej sprawy - wymamrotałam już bardziej sama do siebie.
Drzwi się otworzyły, a ja podniosłam wzrok do góry. Do słownie do góry bo w drzwiach stanął wysoki mężczyzna. Włosy miał siwe, a rysy nieco ostrzejsze niż u Ridda, ale mimo wszytsko było widać podobieństwo, pewnie Riddick przypominał jego z młodości. Przy moim wilczku już nie czułam się taka mała, ale przy jego ojcu znów miałam wrażenie że niemal się skurczyłam. Mężczyzna pomimo swojego wieku wciąż był w pełni sił. No tak, teraz rozumiałam, że musi być aby utrzymać swoje stanowisko Alfy. Silny, mądry wilk. No i tata mojego ukochanego.
Uśmiechnęłam się szczerze do mężczyzny w drzwiach, kiwając mu lekko głową. Oczy starszego wilkołaka rozjaśniły się, a ja poczułam się dzięki temu pewniej i przyjemniej.
- Dzień dobry, proszę pana - przywitałam się radosnym głosem. Miałam nadzieję że nie było w nim słychać już napięcia, przy pierwszych spotkaniach byłam zestresowana, ale przynajmniej byłam u siebie w barze w znanym otoczenia tutaj wszytsko było takie nowe, nie chciałam przypadkiem zacząć zadawać 10 tysięcy głupich pytań, typu te o czasie na drzwiach, ehh. - Miło znów pana widzieć, cieszę się i bardzo dziękuję za zaproszenie tu - dodałam jeszcze, zerkając na Riddicka aby upewnić się czy w sztstko jest w porządku, tak na wszelki wypadek. W sumie zawsze się upewniałam, zadanie było to męczące, ale starałam się sprawdzać wszystko, czy to co sama robiłam, czy to co robił ktoś inny, po prostu czułam potrzebę aby mieć tą stuprocentową pewność.

#221 2020-03-10 23:55:29

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#222 2020-03-11 00:04:39

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#223 2020-03-11 00:19:07

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#224 2020-03-11 00:33:48

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#225 2020-03-11 00:41:06

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#226 2020-03-11 00:46:33

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#227 2020-03-11 21:09:57

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#228 2020-03-11 23:09:15

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#229 2020-03-11 23:17:12

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#230 2020-03-11 23:28:44

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#231 2020-03-11 23:45:58

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#232 2020-03-11 23:51:07

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#233 2020-03-12 16:20:20

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#234 2020-03-12 23:26:49

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#235 2020-03-13 00:32:42

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#236 2020-03-13 00:37:44

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#237 2020-03-13 00:49:20

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#238 2020-03-13 00:54:23

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#239 2020-03-13 00:58:05

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

#240 2020-03-13 01:13:46

Odp: Coś się kroi - Wilk i Łania

Stopka