Czarodziej i wampir pragną serca czarodziejki

Arabella Bakken · 2019-08-27 00:13:30

Uśmiechnęłam się promiennie, kiwając głową. Jeszcze przez chwilę nic nie mówiłam, skupiając się bardziej na drzewach niż na rozmowę. Gdy poczułam, że gałęzie już nie stawiają oporu, odetchnęłam z ulgą.
- Nie chciałam się z nimi siłować - wyjaśniłam pospiesznie. - Czekam, aż zgodzą się na moją ingerencję. Teraz prawie same się tak układają - dodałam, bo nadal musiałam nieco ich pilnować, jednak nie wymagało to ode mnie tak dużego skupienia. Odchrząknęłam. - Różnica pomiędzy czarodizejami, a wilkami i wampirami jest taka, że my możemy wybrać magię którą chcemy... Posiadać. Nawet jeśli mamy preferencje do jednak rzeczy, to i tak możemy panować coś zupełnie innego. Nic nas nie ogranicza w tym wypadku. Ty, oraz inne wampiry, macie tylko jedna zdolność, na którą nie jesteście w stanie wpłynąć. Możecie dbać jedynie o siłę i o nic więcej. Tak samo jak wilki... Przemiana to jedyna rzecz jaką jest możliwa, jeśli dbają o wilczą postać, to się z nią związują, jednak jeśli ją ignorują, to przestaje mieć dla nich tak ogromne znaczenie. Dla czarodzieja magia będzie zawsze obecna, czuć ja w palcach u rąk i stóp, delikatne mrowienie, już teraz tego nie czuje, ale... Wiem że było, gdy byłam dzieckiem - wyjaśniłam i zaśmiałam się.

Jasper Locay · 2019-08-27 00:31:37

Uśmiechnąłem się szczerze, o podobało mi się to jak o tym mówiła, było śliczne. Te słowa, to jak o tym myślała, jak bardzo kochała to co jest w jej żyłach. Tą naturę, oraz swoją naturę.
Przekręciłem się na brzuch z pleców i ująłem jej dłoń, by pocałować jej palce, jeden po drugim. Uśmiechnąłem się lekko, czy poczułem jak czarodziejka zadrżała.
- Teraz też czujesz mrowienie w palcach? Może to co jest między nami to jakaś odmiana magi...? - zauważyłem miękko.

Arabella Bakken · 2019-08-27 00:38:29

Samialam się trochę drżąco, spoglądając to na moją dłoń w ujęciu jego dłoni. Nasza skóra zupełnie się od siebie różniła. Moja oliwkowa cera, dodatkowo opalona, bardzo kontrastowała z jego mlecznym odcieniem skóry i brakiem opalenizny. Ale miałam wrażenie że mimo wszystko dłonie pasowały do siebie idealnie. Jakby dwa puzzelki... Tak?
- M-moze - szepnęłam, uśmiechając się nieśmiało. - Może jest magia. Magia jest we wszystkim... Więc... Wi-wiec pewnie jest też tutaj - wydusilam z siebie trochę zaskoczona jego nagłym osmieleniem. Jeszcze przed chwilą po prostu razmawialismy, a on tak nalge... Zmienia temat. Choć może nie... To w sumie powiązane temat. Nie, nie, on się tylko wygłupia. Zagaduje? Flirtuje! K rany , tak, to jest to! On ze mną flirtuje, a dodatkowo całuje mnie po dłoni i naprawdę wytwarza w moim ciele drzenie, pobudzając mnie nie tylko do intensywnego myślenia, choć to przede wszystkim.

Jasper Locay · 2019-08-27 08:22:20

Uśmiechnąłem leciutko i puściłem jej dłoń, po prostu przyglądając się jej łagodnie. Potem jednak wróciłem do leżenia na plecach i relaksie. Zamknięte oczy, dzień, siedzenie obok czarodziejki w swoich naturalnym otoczeniu. Byłem słaby, znacznie osłabiony.
- Wybacz tą zuchwałość, to był leciutki flirt - przyznałem się. - Wracając do tematu... Myślisz, że ludzie żyjący na Atlantis od kilku pokoleń mogli już przesiaknąć magią? Coś w nich takiego jest? - zastanowiłem się na głos.

Arabella Bakken · 2019-08-27 09:40:49

Zacisnęłam usta i Pokręciłam głową przecząco.
- Mysle, że nie. Wyspa by nie podarowała swojej magii istotom które przyszły Abi zaburzyć jej harmonię - mruknęłam speszona. : ludzie wykradają dary wyspy, nie umieją z tego korzystać, ani tego w pełni docenić. Nie rozumieją tego cudu, jaki mają pod nosem. - Wzięłam głęboki oddech, aby się uspokoić. - To niesamowicie smutne... A ty? Co sądzisz? - zapytałam zaciekawiona, przyglądając się twarzy wampira.
Miałam wrażenie że pobladł trochę, dlatego nałożyłam na niego jeszcze raz zaklęcie chroniące przed słońcem.

Jasper Locay · 2019-08-27 09:53:38

- Też nie lubię myśli, że tu są, że się panoszą jak na swoim i tak nas ograniczają... Są puści, nie mają w sobie ani krzty magii - pokiem z wolna głowa, nadal mając zamknięte oczy. - Ale można by ich wypełniç magią - uznałem. - Tuż po wojnie, kiedy mój gatunek prawie wyginął przez czystki miast, powstały badania, które wyraźnie wskazywały na to, że jad, który używają wampiry oraz nasza krew, są w stanie... stworzyć nowego wampira. Będzie on słabszy, jednak będzie to pełnepełnej krwi, nowonarodzony wampir - wyjaśniłem. - Jednak ludzie zabronili badań nad tym, a Rada Wampirów została zmuszona do zakazania prób tworzenia nowych wampirów... Teraz nadal jesteśmy na skraju wymarcia, przez co... czasem zastanawiam się nad tymi badaniami - przyznałem. - Wyobraź sobie, ludziE którzy nas mordowali, przemienieni w istotny, których nienawidzą...

Arabella Bakken · 2019-08-27 10:37:44

Zadrzalaam przerazona.
- Wybacz, ale ta wizja jest straszna. Przykro mi, że wasz gatunek wymiera. Ale... - Zacisnęłam żeby bardzo mocno, na chwilę milcząc. - Uważam, że to złe ingerować w taki sposób, kolejne zakłócenie harmonii. - Pokręciłam przecząco głową. - Nie, tak nie wolno. Na szczęście żyjecie zdecydowanie dłużej niż pozostałe istoty, dzięki temu wasz gatunek ma większe szanse na ponowny rozwój. Choć już w granicach. Wszyscy jesteśmy ograniczeni - wymamrotałam. - Mój przyjaciel niezwykle interesował się w dzieciństwie Wielkimi Kapłanami. Zapewne słyszałeś o nich, skoro uczyłeś się historii. Jeden taki czarodziej, był tak silny jak dziesięciu takich z Whitville, albo 30 takich ze szklanych miast. Wielcy Kapłani byli potężni. Ale ludzie ich wymordowali, albo wywieźli z wyspy... Kto wie co potwornego im zrobili. - Zadrżałam ponownie. Miałam wrażenie że las wokół nas pociemniałe i stał się bardzo mroczny, pomimo tego, że był środek dnia. Przelknelam gule w gardle. - Sęk w tym... - wydusilam z siebie ledwo, bo emocje opanowały całe moje ciało. - Że nie dość, że ludzie pozbawili nas takich magów, to dodatkowo wprowadzili zakaz zagłębiania się w tamtą wiedzę
Dasz wiarę? Zakazali nam nauk? - Zamruglalam kilkakrotnie. - W wielkiej wojnie straciliśmy tak wiele. Wszyscy. Nie do pomyślenia, Jasper. Okropne...

Jasper Locay · 2019-08-27 10:57:42

- I dlatego czasem myślę... Jestem historykiem, z punktu widzenia historii to było by bez celowe skoro raz już przegraliśmy z kretesem, ale czysto teoretycznie może właśnie przemiana ludzi w wampirów w jakiś sposób zwróciłaby zalążek harmoni...? Powrót do starych praktyk, wilki które wyszłyby z lasow... Byloby piekne. Ale ta wizja jest tak cudowna ze aż nieprawdopodobna...

Arabella Bakken · 2019-08-27 12:19:44

- Ludzie nie pozwoliłby na to, by ich rasa zanikła. Oni lubią władze, lubią widzieć jak się pod nimi kajamy. To ich rząd sprawuje największą władze... Niby mamy w nim przedstawicieli, ale tak naprawdę nie ma to dla nich znaczenia - mruknęłam, kręcąc głową. - Wprowadzili tu tyle dziwnych zasad. Tyle zakazów i nakazów. Zniszczyli wyślę i istoty tu żyjące. Całe środowiska. - Westchnęłam. - Jestem zarodziejka z krwi i kości, pacyfistką ale... Gdyby nadała się okazja, popierała bym tych, którzy chcą przepędzić stąd ludzi. Każdy powinien żyć u siebie. Nikt im do domu z butami nie wchodził. Nie przeszkazalosmy nikomu... - wymamrotałam zasmucona, grzebiąc palcem w ziemi.

Jasper Locay · 2019-08-27 12:31:32

- Atlantis nigdy nie należało do nikogo, w dawnych czasach wszystkie rasy zachowywały równowagę, wszystko toczyło się na naszych ziemiach i nikt nie był zachłanny... - pokręciłem jednak głową, urywając. - Nie, starczy już. Mój ojciec jest politykiem i czasem udziela mi się jego gadka - wyjaśniłem i otworzyłem oczy, unosząc się do pozycji siedzącej. - A nie warto w taki piękny dzień mówić o tak ponurych czasach i rzeczach.

Arabella Bakken · 2019-08-27 12:36:05

Uśmiechnęłam się słabo.
- Tak... Masz rację. Chyba nie warto. Ale dobrze mówisz - przytaknęłam mu, kiwając głową. - Mimo wszystko Atlantis to przepiękna wyspa j mimo upływu lat wciąż tajemnicza i zapierająca dech w piersi. - Uśmiechnęłam się promiennie. Poprawiłam znów zaklęcie, przyglądając się wampirowi badawczo. - Nie kręci ci się w głowie - mruknęłam automatycznie wyciągając dłoń by dotknąć jego czoła z troską. Zaraz jednak odsunęłam dłoń zawstydzona. - Zbladłeś... - wyjaśniłam pośpiesznie.

Jasper Locay · 2019-08-27 13:36:25

- Nie przeszkadzał mi twój dotyk - zamruczałem rozbawiony. - Poza tym i tak jestem blady, to chyba niebo ściemniało - dodałem. - Nie mniej dziekuje za twoją troskę, serce mi rośnie na widok tego jak się o mnie martwisz - przyznałem zaraz, ze szczerym uśmiechem. - Całkiem dobrze znoszę słońce i nie czuję się źle, szczególnie przy tobie. Czuję że cały czas wzmagasz zaklęcie, to bardzo miłe...

Arabella Bakken · 2019-08-27 13:41:35

- To trochę egoistyczne, ale czułabym się źle sama ze sobą, gdybyś się rozchorował przez spotkanie ze mną. To by było bardzo głupie. - Skrzywiłam się nadmiernie. - A to że się martwię... Mhmm, zależy mi trochę na tobie. Chcę cię poznać lepiej. Bardziej... A gdy mi na kimś zależy to staram się o tą osobę troszczyć. - Uśmiechnęłam się do Jaspera, muskając palcami jego palce u dłoni - Chcę ci zapewnić ochronę - mruknęłam rozbawiona. - W tych stronach tak jasna skóra to rzadkość, czarodzieje dużo siedzą na zewnątrz, na słońcu. Jesteśmy trochę jak kwiaty, jeśli nie złapiemy choć troszkę słońca w ciągu dnia, nie jesteśmy w stanie prawidłowo funkcjonować.

Jasper Locay · 2019-08-27 16:34:14

- Cóż, tam skąd pochodzę, na ziemiach wampirów, nie bez przyczyny jest dużo deszczowych i pochmurnych dni, dlatego nie przywykłem aż tak do słońca, jak moja rasa z tych stron - wyzałem. - Choć wiem, że to możliwe, by wampirom słońce nie przeszkadzało... Poza tym nie rozchoruje się - zauważyłem. - To będzie raczej jak... przegrzanie. Ewentualnie lekkie oparzenia. Ale gdy tylko się schłodze, posiedzę chwilę w cieniu, to od razu będzie lepiej - wyjaśniłem, a potem uśmiechnąłem się szeroko. - Poza tym, nawet nie wiesz jak cieszę się na twoje słowa... że ci na mnie zależy... - zacisnąłem usta, ale uznałem to za kolejne niegroźne odsłonięcie się. - ... raczej nikomu prócz mojemu ojcu na mnie dotychczas nie zależało - mruknąlem pod nosem, ze smutnym rozbawieniem. - przynajmniej na dłużej. mówiłem że wampiry preferują... krótkie relacje.

Arabella Bakken · 2019-08-27 19:50:20

Poczerwienialam lekko. On też takie preferował? Byłam wyjątkiem od normy, czy jednak starał się znaleźć kogoś... Na dłużej? Chciałabym tego? Mieć go... Na dłużej?
- Tak... Mówiłeś. To trochę bez sensu. Na przykład my... Zazwyczaj wiążemy się w pary raz. Nie jest to zasada. Ale żądło kiedy jesteśmy bardzo odważni, a już wyszczególnia i do naszych sympatii - mruknęłam, odgarniając włosy z ramienia na plecy. Jakoś ciężko mi było o tym mówić. Może dlatego że mówiłaś to bezpośrednio do własnej sympatii i czułaś się mega zażenowana tym faktem? No nie miałam pojęcia dlaczego. - Hmmmm...

Jasper Locay · 2019-08-27 23:02:44

- U nas działa to zazwyczaj inaczej. Wiele wampirów boi się odpowiedzialności, boi się czegoś takiego ja związek. Dusi się i w końcu ucieka. Więc... utrzymanie przy sobie jakiejś wampirzycy graniczy z cudem, a właściwie czymś niewykonalnym - wzruszyłem lekko ramionami. - Staram się zawsze utrzymywać kontakt z moimi byłymi, ale one... One chyba nie chcą - westchnąłem. - Wspominałem już, że jestem dziwnym wampirem. Tata zawsze mówił, że mam to po matce, i że będzie mi przez to ciężko, ale na pewno poznam kiedyś smak prawdziwego szczęścia - przywołałem jego słowa, jedne z nielicznych o mamie, zupełnie bez zastanowienia, jakbym myślał na głos i o tym zapomniał.

Arabella Bakken · 2019-08-27 23:22:31

Uśmiechnęłam się delikatnie.
- Jak dla mnie, jesteś całkiem normalny. Właściwie to nie ma w tonie nic dziwnego. Raczej niezwykłego i... - zagryzłam wargę. Nie ekacytuj się tak ara, oddychaj. - Może to po prostu z innymi wampirami jest coś nie tak, a z tobą wszystko jak najbardziej okej? - zasugerowałam, uśmiechając się do Jaspera szeroko. - A jaka jest twoja mama? Wiesz, że pierwszy raz o niej wspominasz...? - zauważyłam trochę niepewnie. Potem poczułam się głupio. Nie powinnam na nim niczego wymuszać,a to zdecydowanie było wymuszenie. - Wybacz. Nie musisz mówić. Rozumiem, że z tatą po prostu spędzasz dużo czasu. Mówi być mądrym wampirem - stwoerdziłam. - I ma bardzo mądrego syna - dodałam nie mogąc się powstrzymać.

Jasper Locay · 2019-08-28 07:37:51

- Mama zmarła niedługo po moich narodzinach. Ojciec nie chce mi powiedzieć na jej temat zbyt wiele - mruknąłem, a potem machnąłem ręką. - To tylko nasza taka cicha kłótnia. Wiem, że ją kochał najmocniej na świecie i wiem, że przed całkowitym załamaniem trzymam go tylko ja. Ale jest silny i sprytny, da sobie radę - uznałem. - Ale nie wiem o niej dużo skwitowałem dość niechętnie. - Nie mówmy o tym. Wypytujesz się o moją rodzinę, a twoja jest na pewno ciekawsza. Masz rodzeństwo...?

Arabella Bakken · 2019-08-28 07:49:02

Pokręciłam przecząco głową.
- Nie mam, jestem jedynaczką. Ale nigdy jakoś tego nie czułam. Od pieluchy znam Shama, to ten mój przyjaciel. Mhm... Widziałeś nas na rynku, pierwszego dnia gdy rozmawialismy - wyjaśniłam wampirowi. - Właściwie to jesteśmy jak rodzeństwo od zawsze. Nawet nasi rodzice tak twierdzą. Bo albo ja przesiadywałem u niego całe dnie, albo on u mnie. - wzruszyłam ramionami. - Ale mogę ci powiedzieć o moich rodzicach! - oznajmiłam ochoczo, bo miał rację. Ja o swojej rodzinie prawie nie wspominałam. - Mi ci już chyba, że mója rodzina jest dobrze znana przez właścicieli biblioteki? - mruknęłam, biorąc głęboki oddech. - Więc można powiedzieć, że ja odIedzic,glam trochę zajęcie po tacie, on też lubował się w starych językach i godzinami studiował stare księgi czarodziejow. Za to mama zajmuje się ogrodem. Głównie ziołami niezbędnymi do eliksirów, które potrzebują sprawnej ręki i dobrego oka, a przede wszystkim wiele uwagi i poświęcenia. Ona jest... Taką typowa, stereotypową czarodziejką. Cicha, nieśmiała, potulna. Mój tata w sumie tez, ale jest bardziej otwarty. Kocham ich oboje, wiele mnie nauczyli.

Jasper Locay · 2019-08-28 16:56:51

- Rozumiem rozumiem - przytaknąłem, powoli kiwając głową. - Zresztą zauważyłem, że dużo tutejszych czarodziei jest po prostu... bardzo prości. Nie mówię tego w zły sposób, to tylko... Jesteście bardzo mili, wszyscy, nawet w kawiarni... A wiesz, nie lubię spojrzeń takich... niechętnych, zniesmaczonych... - skrzywiłem się jeszcze bardziej. - Przerażonych. Kiedyś chciałem porozmawiać z jedną panią na ulicy, a ona zaczęła krzyczeć i uciekać. To był człowiek, co prawda w przeważnie ludzkim miasteczku, oni są bardzo uprzedzeni, ale... To nie jest fajne - westchnąłem.

#201 2019-08-27 00:13:30

Odp: Czarodziej i wampir pragną serca czarodziejki

#202 2019-08-27 00:31:37

Odp: Czarodziej i wampir pragną serca czarodziejki

#203 2019-08-27 00:38:29

Odp: Czarodziej i wampir pragną serca czarodziejki

#204 2019-08-27 08:22:20

Odp: Czarodziej i wampir pragną serca czarodziejki

#205 2019-08-27 09:40:49

Odp: Czarodziej i wampir pragną serca czarodziejki

#206 2019-08-27 09:53:38

Odp: Czarodziej i wampir pragną serca czarodziejki

#207 2019-08-27 10:37:44

Odp: Czarodziej i wampir pragną serca czarodziejki

#208 2019-08-27 10:57:42

Odp: Czarodziej i wampir pragną serca czarodziejki

#209 2019-08-27 12:19:44

Odp: Czarodziej i wampir pragną serca czarodziejki

#210 2019-08-27 12:31:32

Odp: Czarodziej i wampir pragną serca czarodziejki

#211 2019-08-27 12:36:05

Odp: Czarodziej i wampir pragną serca czarodziejki

#212 2019-08-27 13:36:25

Odp: Czarodziej i wampir pragną serca czarodziejki

#213 2019-08-27 13:41:35

Odp: Czarodziej i wampir pragną serca czarodziejki

#214 2019-08-27 16:34:14

Odp: Czarodziej i wampir pragną serca czarodziejki

#215 2019-08-27 19:50:20

Odp: Czarodziej i wampir pragną serca czarodziejki

#216 2019-08-27 23:02:44

Odp: Czarodziej i wampir pragną serca czarodziejki

#217 2019-08-27 23:22:31

Odp: Czarodziej i wampir pragną serca czarodziejki

#218 2019-08-28 07:37:51

Odp: Czarodziej i wampir pragną serca czarodziejki

#219 2019-08-28 07:49:02

Odp: Czarodziej i wampir pragną serca czarodziejki

#220 2019-08-28 16:56:51

Odp: Czarodziej i wampir pragną serca czarodziejki

Stopka