Wilkołak i Łania - wilk i dziewczyna

Primrose Caladium · 2019-08-02 20:13:01

- Żebym mogła zadawać ci pytania, wilczku, to muszę wiedzieć najpierw na jaki temat cię wypytywać. Ale nie martw się! Na pewno szybko będę jakieś miała - zapewnilam rozbawiona. - Wiem że mogę cię zapytać o wszystko, Riddick. Zazwyczaj to robie, sam wiesz - przypomniałam mu, naciągając koc na ramię i otulając się nim ciaśniej.

Riddick Hyde · 2019-08-02 22:40:28

Uśmiechnąłem się, kiwając głową.
- Bardzo dobrze. Możesz mi w końcu ufać - pocałowałem ją w czoło miękko. Otuliłem ją ciasno ramionami, kiedy zwinięta w kłębek sprawiała wrażenie jeszcze bardziej słodkiej i delikatnej kruszynki niż zwykle. Uśmiechałem się miękko, przymykając oczy i pozwalając rozluźnić się mięśniom oraz zmysłom.

Primrose Caladium · 2019-08-03 00:04:58

Długo tak trwaliśmy. Chyba oboje straciliśmy poczucie czasu. Jakoś się z tego wydawaliśmy ale czułam lekkie otępienie. Jakby ktoś nagle wyciągnął mnie z ciepłego łóżka i kazał wyjść z domu. W sumie coś w tym stylu. Tyle że Ridd pomógł mi się porządnie opatulic szalikiem, tak że w sumie wystawały mi tylko oczy. Grube rękawice, ciepłe buty i kaptur na głowie oraz czapka. Podstawowe zimowe wyposażenie. Eh, zima to nie był mój czas.

Riddick Hyde · 2019-08-03 00:12:00

- Napisz, gdy będziesz w domu - poprosiłem. - Jutro przyjdę jak zwykle rano. Pogadamy w barze więcej - uznałem miękko i spod szalika wygrzebałem usteczka Primrose, by je ucałować. - Dogadamy się ewentualnie co do następnego wspólnego spotkania na weekend - dodałem i znów zakryłem ją szczelnie szalikiem. - Ja zaraz muszę iść pomóc mojemu wspólnikowi na łodzi, martwię się, przepraszam, że cię nie odprowadzę do domu...

Primrose Caladium · 2019-08-03 00:15:12

- Nic nie szkodzi - odparłam, a mój głos był trochę stłumiony przez szalik. - Idź mu pomóc, on na pewno bardziej tego Potter uje niż ja odprowadzenia. Znam drogę na pamiec! - zapewnilam, uśmiechnięta,choć mojego uśmiechu nie było widać. Najwyżej radosne oczy. - Do zobaczenia, wilczku! - zawołałam jeszcze, gdy Riidd wypuścił mnie z domu
Eh, powoli ruszyłam do domu. Brr, śnieg i zimny wiatr.

Riddick Hyde · 2019-08-03 13:31:49

Tak jak zawsze, po wczesnym połowie ryb wróciłem do domu, wziąłem rozgrzewający prysznic i zaraz otulając się płaszczem ruszyłem prosto do baru gdzie od rana dzielnie pracowała moja ukochana ze swoją mamą. Dziś jednak było inaczej, bardzo dużo ludzi przyszło na śniadanie, powiedziałbym że całe rodziny. Nawet nie próbowałem siadać do "swojego" stolika, a przycupnąłem nieco z boku i przeglądając gazetę, obserwowałem jak Prim ze swoją mamą próbują nadążyć.
Dopiero po dwóch godzinach zaczęło się nieco rozluźniać, a gdy wszyscy klienci byli już obsłużeni, moja mała dziewczynka podeszła i do mnie, od razu przysiadając się. Ciężko było mieć jej to za złe, pewnie ledwie dyszała.
- Słyszałem, że z rana wysiadł prąd w części miasta i to dlatego był taki tłum - powiedziałem miękko. - Trzymasz się?

Primrose Caladium · 2019-08-04 01:22:30

Wzięłam głęboki oddech i pokiwałam głową, przysuwając krzesło bliżej krzesła Ridda i opierając głowę o jego ramię.
- Było bardzo ciężko - wyznałam.- Pierwszy raz od dawna, jestem naprawdę padnięta. I chyba nie mam już siły, wilczku - Jęknęłam, co mi się rzadko zdarzało, ale jak widać czasem jeczalam. I dziś był właśnie ten czas. - Muszę wypić porządną kawę. Dziś nie dam rady do ciebie przyjść... Wybacz - szepnęłam z poczuciem winy. Powinnam mieć więcej siły.

Riddick Hyde · 2019-08-04 08:53:31

- W prządku, sam miałem proponować byś odpoczęła w domu zaraz po końcu zmiany. Może przyjdę jeszcze wieczorem, by pomóc wam zamknąć lokal? Myślę, że póki nie wróci prąd to dla niektórych jesteście jedynym miejscem gdzie zjedzą coś ciepłego z rodziną - westchnąłem i popatrzyłem miękko na zmęczoną Primrose. - Serce mi się kraja gdy widzę cię w takim stanie, czy mogę jakoś pomóc? - zapytałem niepewnie.

Primrose Caladium · 2019-08-04 13:25:25

Uśmiechnęłam się delikatnie.
- Pomożesz mi bardzo, jeśli sam wypełniasz własne obowiązki i porządnie się po nich wygrzejesz oraz odetchniesz. Wtedy będę spokojniejsza. Twoja praca jest zdecydowanie mniej przyjemna zimą. - Odchrzk elam i usiadłam prosto, odsuwając się od niego. Popatrzyłam na Riddicka, usmiechakac się słabo. - Ja już czuję się lepiej. Jeszcze moment oddechu, wypije tą kawę i wracam do pracy - zapewnilam, kiwając delikatnie głową.

Riddick Hyde · 2019-08-04 15:09:07

- Ale zrobisz wcześniej coś dla mnie? - poprosiłem z powagą w głosie, a Prim natychmiast także spoważniała. - Nie przemęczaj się, błagam. Jesteś tylko drobną dziewczyną, nie sprowadzaj na swoje barki odpowiedzialności za cały świat. Zapewniam cię, że nikt nie oczekuje od ciebie, że będziesz wszystkim pomagać we wszystkim, bądź dla siebie wyrozumiała - poprosiłem niemal błagalnie, bo nie umiałem patrzeć na zmęczenie, któremu jest sama sobie winna.

Primrose Caladium · 2019-08-04 15:57:36

Słuchałam uważnie tego co miał mi do powiedzenia wilk, jednak nie czułam że te słowa były w pełni skierowane do mnie. Nie brałam na siebie ciężaru całego świata. Wykonywałam swoją pracę oraz wypełniałam obowiązki, starając się być przy tym przyjazna i uśmiechnięta. To nie było nic wielkiego, nie rozumialam więc czemu Riddick tak bardzo się tym przejmuje i tak to wszystko podkreśla.
- Wilczku... Obiecuję. Nie robię nic ponad swoje siły. Wiem, że bym nie fala rady. - podniosłam się powoli z krzesła. - Podać ci coś? Zrobię ci coś smacznego do jedzonka, za chwilkę przyniosę - zapewnilam, dotykając go jeszcze przelotnie po twarzy. - I przyniosę kawkę.

Riddick Hyde · 2019-08-04 23:14:13

- Poproszę - westchnąłem i popatrzyłem na nią miękko z miłością. - I dziękuję za twoje zapewnienia... Choć i tak będę cię obserwować - ostrzegłem, mrużąc nieco zabawnie oczy, by jakoś ją rozluźnić. - Zjem i jeszcze zostanę chwilę, zgoda? Powspieram cię uśmiechem - zaoferowałem się.

Primrose Caladium · 2019-08-05 00:47:17

Zachichotałam.
- Będzie mi bardzo miło, bo uwielbiam na ciebie spoglądać, mój wilczku - zapewnilam rozbawiona.
Ruszyłam po dzbanek z kawą i przy okazji wzięłam też dwa kubki dodatkowo aby postawić je na stolikach klientów, którzy również chcieli ciepłego napoju. Zostawiłam palny kubek na blacie Ridda i poszłam rozejrzeć się czy ktoś nie życzy sobie dolewki. A gdy już obrazkami sale poszłam do obornika aby odebrać zamówienia. Rozbioslam gotowe bo gościach.
-Jajecznica i podwójna porcja bekonu, tak jak pan lubi - mruknęłam z szerokim uśmiechem, stawiając wilczkowi talerz na stoliku i cmoknęłam go w skroń.

Riddick Hyde · 2019-08-06 21:56:37

Uśmiechnąłem się szczerze, prawdopodobnie też dlatego, że byłem już dość głodny.
- Najbardziej jednak lubię osobę serwującą mi te pyszności - przyznałem się rozbawiony i nie czekałem długo z jedzeniem. - Nie zapomnij tylko samej czegoś zjeść - poprosiłem jeszcze z miękkim uśmiechem, pochylając się już nad bekonem.

Primrose Caladium · 2019-08-07 00:28:18

- Nie zapomnę wilczku, jedź spokojnie i nie przejmuj się tak mną - poprosiłam, gładząc go jeszcze po ramieniu. - Nie musisz płacić - dodałam jeszcze na koniec, uśmiechając się szeroko i ruszyłam pospiesznie do pracy. Miałam jeszcze sporo do ogarnięcia, a pracy namnazalo się z każdą godziną. Więc nie było co zwlekać.
Wiedziałam że tego dnia będę bardzo zmęczona. Ale mimo wszystko nie miałam zamiaru dawać sobie ulg. To był normalny dzień pracy. Bardziej męczący niż zwykły, ale jednak normalny. Więc gdy mama spytała czy zamknę bar jak zwykle, odparłam tak. Choć średnio kontaktowałam i pewnie zgodziłabym się nawet na oddanie nerki, bo nie wiezialabym do końca na co się godzę. Jeszcze zanim zdążył przyjść Ridd, pospiesznie coś zjadłam, aby móc mu powiedzieć że jadłam. Bo przecież obiecałam że zjem i żeby się nie martwił. A nie miałam zamiaru kłamać.
- Heej, wilczku - mruknęłam słabo, gdy ten wszedł do baru. - Muszę wytrzeć wszystkie stoliki i pozamiatać. Kuchnie już ogarnęłam.. więc jeszcze chwila i możemy iść - wyjaśniłam krótko, wracając to wycierania blatu baru.

Riddick Hyde · 2019-08-07 22:23:05

- Zamknę rolety w kuchni i w całym barze przy wyjściu - zaoferowałem się bo ostatnie czego chciałem to bezczynność kiedy Prim pracowała. Ruszyłem już w znanym kierunku, a dziewczyna dalej sprzątała ze stołów. Następnie pomogłem jej pozmiatać, a gdy wszystko już to zrobiliśmy, zamknąłem też roletę od strony ulicy.
- I gotowe - westchnąłem, otrzepując dłonie. - Jesteś niesamowicie dzielna, moja kochana - westchnąłem, obejmując dziewczynę. - Pewnie padasz z nóg... Choć, odprowadzę cię prosto do domu...

Primrose Caladium · 2019-08-07 22:31:33

Pokiwałam głową.
- Tak... Padam. Ale... - mruknęłam, łapiąc się ramię ja Ridda i wtulając w niego. Dzisiejsza pogoda nie była najgorsza ale przymrozek trzymał się nadal. A ja miałam już po chwili cały nos zmarznięty. - Rozmawiałam z mamą, że pójdę do ciebie. Jutro idę do pracy, ale ty też więc oboje wstaniemy rano.... - zaznaczyłam aby nie było z tym żadnych wątpliwości. - W części miasta będzie brakować prądu jeszcze kilka dni, więc będziemy mieli ruch. - wzięłam głęboki oddech, mocniej zaciskając palce na jego ręku, gdy zawiał zimny wiatr. - Mogę zostać u ciebie....? - szepnęłam jeszcze dla pewności.

Riddick Hyde · 2019-08-07 22:59:18

Byłem szczerze zaskoczony jej słowami, ale nie widziałem większych przeciwwskazań, skoro już wcześniej omówiła to z rodzicami, oraz przemyślała to. Wzruszyłem więc tylko lekko ramionami.
- Naturalnie, że możesz, mówiłem ci, byś mój dom traktowała także jak swój - uznałem miękko i odebrałem od niej torbę. - W takim razie czeka nas kawałek spacerkiem... Może wziąć cię na plecy? Wiesz, że to dla mnie żaden wysiłek, a ty dziś cały dzień biegałaś od stolika do stolika - zauważyłem, gdy ruszyliśmy w stronę morza.

Primrose Caladium · 2019-08-07 23:14:03

- Ummm, sama nie wiem czy to konieczne... - szepnęłam, rozglądając się na boki, sama nie wiedziałam za czym. Chyba szukając odpowiedzi na pytanie Riddicka. Ale nie dostałam żadnego znaku. - Nie jestem tak bardzo zmęczona, dałabym radę dosjc do domu sama. Choć pewnie jak mnie weźmiesz to będziemy dwa razy szybciej - zauważyłam, przystając w miejscu. - No... Dobrze. UM, weź mnie na plecy. - uśmiechnęłam się promiennie.

Riddick Hyde · 2019-08-07 23:17:36

Uśmiechnąłem się także, i przykucnąłem by Prim wzięła ode mnie torbę i wdrapała mi się na plecy, a ramionami chwyciła się mojej szyi. Gdy wyprostowałem się, dziewczyna od razu chwyciła się też nogami moich bioder, a ja ująłem jej nogi pod kolanami.
- No to ruszamy. Będziemy w domu raz dwa, weźmiesz prysznic, zjemy coś ciepłego... Rozpalę też w kominku, byś nie marzła - powiedziałem, idąc przed chodnik jakby Prim nic nie ważyła. Faktycznie nim się zorientowaliśmy byliśmy już na skraju miasteczka.

#181 2019-08-02 20:13:01

Odp: Wilkołak i Łania - wilk i dziewczyna

#182 2019-08-02 22:40:28

Odp: Wilkołak i Łania - wilk i dziewczyna

#183 2019-08-03 00:04:58

Odp: Wilkołak i Łania - wilk i dziewczyna

#184 2019-08-03 00:12:00

Odp: Wilkołak i Łania - wilk i dziewczyna

#185 2019-08-03 00:15:12

Odp: Wilkołak i Łania - wilk i dziewczyna

#186 2019-08-03 13:31:49

Odp: Wilkołak i Łania - wilk i dziewczyna

#187 2019-08-04 01:22:30

Odp: Wilkołak i Łania - wilk i dziewczyna

#188 2019-08-04 08:53:31

Odp: Wilkołak i Łania - wilk i dziewczyna

#189 2019-08-04 13:25:25

Odp: Wilkołak i Łania - wilk i dziewczyna

#190 2019-08-04 15:09:07

Odp: Wilkołak i Łania - wilk i dziewczyna

#191 2019-08-04 15:57:36

Odp: Wilkołak i Łania - wilk i dziewczyna

#192 2019-08-04 23:14:13

Odp: Wilkołak i Łania - wilk i dziewczyna

#193 2019-08-05 00:47:17

Odp: Wilkołak i Łania - wilk i dziewczyna

#194 2019-08-06 21:56:37

Odp: Wilkołak i Łania - wilk i dziewczyna

#195 2019-08-07 00:28:18

Odp: Wilkołak i Łania - wilk i dziewczyna

#196 2019-08-07 22:23:05

Odp: Wilkołak i Łania - wilk i dziewczyna

#197 2019-08-07 22:31:33

Odp: Wilkołak i Łania - wilk i dziewczyna

#198 2019-08-07 22:59:18

Odp: Wilkołak i Łania - wilk i dziewczyna

#199 2019-08-07 23:14:03

Odp: Wilkołak i Łania - wilk i dziewczyna

#200 2019-08-07 23:17:36

Odp: Wilkołak i Łania - wilk i dziewczyna

Stopka