Coraz weselsza historia — wilczyca i wilk

Wolfgrim Hartwell · 2019-06-27 23:32:29

- Bardzo rozsądnie! - przytaknąłem, ciesząc się, że nie tylko mnie trawiło to napięcie. Ale znieśliśmy je z godnością wilków oboje, kolejny powód do radości. Tym razem, wspólnymi siłami, poszło nam zdecydowanie szybciej i absolutnie nie mieliśmy pojęcia co jest tego powodem. Jakieś przypadkowe otarcia, trącenia, uśmieszki...
Wróciliśmy do domu w postaci ludzi, gdyż rozbieranie się, gdy byliśmy z lekka rozgrzani było złym pomysłem. Wybrałem swój dom do nocowania z dwóch powodów - był bliżej, ale przede wszystkim był praktycznie pusty.
- Brat prawdopodobnie nocuje u swojego serca - wyjaśniłem wpuszczając Astrę do domu. - Poznał ja niedawno, ciężko mu zabronić. Rodzice mówili coś o wycieczce wokół jeziora. Niedługo mają rocznicę i coś tam mówili o duchowym oczyszczeniu na ten wyjątkowy dzień - dodałem, zamykając drzwi i zrzucając buty oraz zbędny balast. - Więc... dom stoi pusty.

Astoria Arcanum · 2019-06-27 23:39:07

Uśmiechnęłam się do Grima szeroko.
- Rozumiem. Prawie pusty, bo jesteśmy w nim my - zauważyłam, przygryzając wargę. - To wezmę szybki prysznic, będę się żula lepiej. Dobra? Daj mi chwilę, naprawdę tylko chwilkę! - poprosiłam szczęśliwa i ruszyłam do łazienki.
Ten dom był mi już naprawdę dobrze znany. Spędzaliśmy w nim zdecydowanie więcej czasu, w moim wciąż ktoś był. Moi rodzice nie byli aż tak ruchliwi jak rodzice Grima, a moja siostra nie wychodziła z domu prawie nigdy. Od święta jej się zdarzało.

Wolfgrim Hartwell · 2019-06-27 23:42:19

- Nie ma pośpiechu, poważnie - zaśmiałem się. - Też się odświeżę, pójdę do łazienki brata - dodałem, ruszając schodami na górę do pokoju, obok mojego. Co prawda braciszek nie byłby zachwycony, ale teraz gdy odnalazł swoją wilczą połówkę, mogę mu na spokojnie wyjaśnić, że byłem zmuszony na takie nadużycie i niech się cieszy, że tak wcześnie poznał swoje serce.
Z tymi myślami wszedłem pod strumień wody. Jednak wyszedłem już czyściutki w bokserkach, myśląc tylko o Astrze.

Astoria Arcanum · 2019-06-28 00:14:57

Założyłam na siebie tylko bielizne, rozplatujac włosy w koka, którego upiekłam na czubku głowy aby ich nie zmoczyć, co przy takiej ilości włosów graniczyło z cudem więc były w niektórych miejscach mokre, w innych wilgotne a łe w większości suche. To zadowalający wynik.
Już chwilę temu usłyszałam że Grim wszedł do pokoju. Nie byłam pewna czy usiadł na łóżku, czy się jeszcze po nim kręciło. Przeplukalam usta wodą przed wyjściem z pomieszczenia i poklepałam się po policzkach, zerkając w lusterko.
Taka zarumieniona wyglądałam zabawnie. Zazwyczaj jeśli zmieniałam kolor to że złości albo z przegrzania. Poprawiłam jeszcze piersi w miseczce biustonosza i wyszłam z łazienki.

Wolfgrim Hartwell · 2019-07-08 23:09:32

Stałem na biurku, zbierając powoli na jego środku rzeczy które przydadzą się w odnowieniu zagajnika, ale gdy tylko usłyszałem ciche stąpnie Astry zza drzwi łazienki. Uśmiechnąłem się lekko, zagryzając wargi i tracąc zainteresowanie tym co leżało na biurku.
- Dobry wieczór, piękna... - powiedziałem z braku laku i lepszego pomysłu. - Od razu lepiej po odświeżeniu się, co nie? Choć jak pachniesz lasem, to też jest miło - uśmiechnąłem się, podchodząc do Astry.

Astoria Arcanum · 2019-07-21 22:50:58

Uśmiechnęłam się do niego, biorąc głęboki oddech. Jego wzrok krążył po całym moim ciele, które było okryte niewielka warstwa materiału. Grim podszedł blisko, a ja zarzuciła mu ramiona na szyję, odchylając nieco głowę w tył, ale wciąż nie tracąc jego twarzy z oczu.
- Zdecydowanie lepiej po odświeżeniu. Zapach lasu szybko oblepia ciało. Nie zdążysz za tym zatęsknić - przypomniałam mu rozbawiona. Czułam mocne ciepło na policzkach. Czemu? Uh, nie rozumiem tego. Przeciez to mój Grim, moja wilcza miłość, czemu wywoływał we mnie zawstydzenie? A może to była bardziej niepewność... A to że było mi gorąco na jego widok to w sumie nic dziwnego. Mój wilk był bardzo seksowny. Nie śmiałam nigdy temu zaprzeczać.

Wolfgrim Hartwell · 2019-07-21 23:27:18

- Też prawda - parsknąłem, kołysząc Astrą w ramionach. - Pamiętam jak prosiłaś by cię ciągle wyprowadzać z sali szpitalnej do lasu, bo nie umiałaś już bez tego żyć. Bez tego powietrza, zapachu, wolności... - uśmiechnąłem się lekko przemądrzale. - No i zapewne tęskniłaś też za swoim lekarzem, więc znajdowałaś jak najwięcej wymówek, by się ze mną widzieć, czyż się nie mylę?

Astoria Arcanum · 2019-07-22 00:19:32

- Rozszyfrowales mnie, w końcu ci się udało. Inteligencja to pan doktor chyba nie grzeszy? - szepnęłam drożdżach się z nim. - Czułam ze mnie wszystko do ciebie ciągnie ale nie miałam jeszcze,cze wtedy tak dużo siły, żeby móc zrobić tak - i mówiąc to mocno pocoagnelam go do siebie, aby nasze ciała się o siebie lekko obiły i docisnely do siebie. Uśmiechnęłam się usatysfakcjonowana, bo Grim zareagował prawie że tak samo szybko jak ją, ściskając mnie mocniej. - Więc przyciąganie działało tylko z jednej strony. Miałam cię jakoś wabić w swoje sidła, skoro siła nie wchodziła wtedy w grę - ciągnąłem dalej rozbawiona. - A ty grzecznie wszedłeś w każdą moją pułapkę - zaznaczyłam, muskając wargami jego szczękę.

Wolfgrim Hartwell · 2019-07-22 07:52:30

- Bo nie przeczę, że były to bardzo, bardzo przyjemne pułapki... - zamruczałem, zsuwając dłonie na biodra Astry. - Więc nie widziałem innej drogi jak w nie posłusznie wpadać - dodałem, pochylając się do szyi Astry, delikatnie ją całując. Najpierw delikatnie, a potem pchany jakimś nieznanym mi powodem, dłużej i mocniej dociskając usta do jej ciała, jakbym chciał oznaczyć, że to moje serce, moje ciało, moja wilczyca, tak jak ja należę do niej.
- Kiedy już opanowałaś moje myśli, nie mogłem uwierzyć jakim cudem tak długo opieram się twoim wdziękom - przyznałem się cichym głosem, wodząc dłońmi po pośladkach Astorii, ale także bardzo ostrożnie po krzyżu, by wzbudzić to delikatne drżenie.

Astoria Arcanum · 2019-07-22 08:38:36

- Wierz mi, ja też nie mogłam uwierzyć, że tak długo mi się opierales - szepnęłam z lekka rozbawiona.
Westchnęłam głęboko i zaczęłam delikatnie poruszać biodrami na boki aby nasze ciała się o siebie ocierały. Jego dłoń gładząc mnie po krzyżu drażniła moje zmysły. Na szczęście drażniła je w bardzo przyjemny sposób, który mi się podobał, więc nie chciałam mu przerywać,czekałam na kontynuację.

Wolfgrim Hartwell · 2019-07-22 13:03:50

Podsadziłem Astrę, trzymając ją mocno za pośladki i przysnąłem się z nią do ściany. Gdy wilczyca oplotła nogami moje biodra, pocałowałem ją głęboko i czule, nie skąpiąc na sile. Jednak we wszystko wkładałem bardzo dużo miłości.
- Chcesz spać, piękna? - zapytałem mrucząc i całując czule jej szyję, dookoła malinki, oraz jej zgięcie, gdzie lubiłem wsuwać nos.

Astoria Arcanum · 2019-07-22 21:04:28

- Nie chce spać - szepnęłam przecząco. - Chcę bardziej aktywnie spędzić z tobą wieczór... A sen przyjdzie za jakiś czas sam - mruknęłam, zaciskając mocniej uda, aby dobrze uczepić się jego ciała. Mój oddech stał się głębszy, a serce zaczęło szybciej bić. - Nie pozwolę spać tobie - wyszeptałam mu go ucha, całując w tym miejscu i dookoła, przerywając Grimowi jego pocałunki. Starałam się całować każdy fragment jego skóry, do którego sięgałam, i tak samo jak on zasysając skórę, choć nie tak mocno i pewnie jak on to zrobił, by zostawić ślad na jego szyi.

Wolfgrim Hartwell · 2019-07-22 23:50:30

Obejmowałem wilczycę coraz mocniej, pozwalając jej na wszystkie pocałunki, a gdy uznałem że już wystarczy tego stania, obróciłem się do łóżka, gdzie położyłem Astrę na plecach, a sam zawisłem nad nią, całując cały czas czule.
- Nie zasnąłbym przy takiej piękności spokojnie, już się o tym przekonałem... - zamruczałem, teraz obiema rękami wodząc po jej ciele, już rozgrzanym, lekko drżącym z ekscytacji. Jakby każdy fragment skóry wiedział już na co się przygotowuje i krzyczał cicho "już, już, teraz!".

Astoria Arcanum · 2019-07-23 05:47:40

Nie czułam że drze dopóki Grim nie położył mnie na łóżku. Od tego momentu już chyba jedynie to się wzmagało. Mój umysł i ciało go pragnęło, to nie było nic odkrywczego. Już od bardzo dawna go pragnęłam. A skoro teraz i on nie miał zamiaru przerywać, czy się hamować, to czemu ja bym miała? Mogłam biec do przodu, nie musiałam stąpać kroczek po proczku.
Objęłam na nowo nogami jego biodra, przyciągając go do mojego ciała. Zaśmiałam się, gdy wilk mruknął zaskoczony moim działaniem.
- Teraz podoba mi się bardziej - wyszeptałam mu na ucho, ponownie go całując w rannym obszarze. Tym razem jednak nie musiałam się trzymać, więc moje dłonie równie swobodnie co jego ręce wędrowały po jego ciele. Dokładnie to jedną wsunelam na jego karku, a drugą, z wolna badałam rozpaloną skórę, tam gdzie tylko mogłam. Przyłapałam się też na tym, że moje biodra mimowolnie zataczały koła, ocierając się o Grima którego wciąż dociskamy do siebie.

Wolfgrim Hartwell · 2019-07-29 08:29:16

- Długo się powstrzymywałaś? - zamruczałem, zgodnie dociskając ciało do ciała Astry, rozgrzanego i takiego ochoczego. Zasunąłem z jej ciała biustonosz, a ustami zszedłem niż, do jej szyi i obojczyków. Sięgałem też już palcami do jej majtek, ale uznałem, że musimy się chyba jeszcze rozgrzać dla pełni doznań.
Obróciłem się z Astrą na plecy, tak że teraz wilczyca górowała nade mną, siedząc w rozkroku, już bez stanika. Jej piękną twarz i piersi oświetlało ciepłe światło lampki po jednej stronie, a z drugiej chłodne światło księżyca z okna. Uśmiechnąłem się, zdając sobie sprawę jakie to było piękne.

Astoria Arcanum · 2019-07-30 08:01:49

Oparłam delikatnie dłonie na jego torsie i uśmiechnęłam się niepewnie na jego usmiech i spojrzenie.
- O czym teraz pomyślałeś? - zapytałam, pochylając się do niego i muskając wargami jego usta. Nasze ciała zetknęły się ze sobą ponownie, co bardzo mi się podobało. W ogóle podobało mi się każde nasze zbliżenie, za każdym razem bardzo mnie to cieszyło. - Oczy ci rozbłysły jakbyś właśnie wpadł na coś niezwykłego - mruknęłam, a potem uśmiechnęłam się szerzej, bardziej do samej siebie.

Wolfgrim Hartwell · 2019-07-30 23:01:06

- Oh, to nie było nic niezwykłego, ani odkrywczego - zapewniłem miękko Astrę, trochę zawstydzony i rozbawiony, że wilczyca tak łatwo mnie rozgryzła. No cóż, można się było tego spodziewać po wielkiej wojowniczce, która potrafiła przewidywać uchy swoich przeciwników. Ja chyba aż tak dobrze nie czytałem z Astorii.
- Po prostu… W tym świetle, chłodnej nocy i cieple lampki, wyglądasz tak prześlicznie... - wyznałem cicho. - Jesteś niesamowicie piękna, a w takiej chwili... nie wiem sam, tak jakoś mnie to urzekło - szepnąłem nieco rozbawiony swoją niewinnością.

Astoria Arcanum · 2019-07-31 21:49:25

Uśmiechnęłam się szeroko, nie mogąc się powstrzymać.
- To bardzo miłe - szepnęłam, s jejac się krótko i całując go przez chwilę. - Mhm, bardzo bardzo miłe. Trochę szczeniackie, wiesz o tym? - spytałam żartobliwie, trącając jego nos swoim nosem. - Skąd nagle takie spostrzeżenia? - mruknęłam zamyślona, muskając wargami jego szczękę.

Wolfgrim Hartwell · 2019-08-06 22:39:04

- Chyba... Po prostu pojawiło się - uznałem, palcami badając jej skórę, oraz wsuwając dłoń we włosy, kiedy jej głowa zsuwała się na moją szyję. - Tak jak wilcza miłość. Uderza w nas jak grom z jasnego nieba, gdy tylko ujrzysz tą jedyną - dodałem szeptem, wiedząc doskonale, że mnie usłyszy. Zacisnąłem palce na pośladkach Astorii, palce wsuwając pod materiał jej bielizny.
- Myślisz, że dobrze trafiłaś? Czy miewasz czasem myśli, że mogło ci się bardziej poszczęścić? - zapytałem ze szczerej ciekawości, wiedząc, że kto jak kto, ale Astra odpowie mi szczerze, bez ogródek.

Astoria Arcanum · 2019-08-12 00:05:35

- Mhmmm - zamruczałam w jego skórę, potrzebując kilka sekund na zebra je mysli w całość. Pomimo coraz cieplejszej atmosfery chciałam na to pytanie odpowiedzieć ze spokojem.
- Szczerze mówiąc to myślałam że moje serce będzie inne. Nie spodziewałam się ciebie, nie spodziewałam się Wolfgrima Hartwell. Sądziłam że to będzie wojownik jak ją? Na pewno nie taki pacyfista. - Parsknęłam, wracając jednak do jego twarzy. Pochylilam się i traciłam jego nos swoim nosem. - W pierwszej chwili poczułam się dziwnie zawiedziona, jeśli tak to można było nazwać. - Pocałowałam go w nos. - Ale co by mi było z wielkiego wojownika? - Skrzywiłam się. - Nic. Zupełnie nic. Z tobą mam tak wiele. Chyba trafiłam naprawdę dobrze, wbrew temu, na co czekałam. Potrzebowałam tylko ciebie.
Moje usta znów zaczęły wędrować w dół, tak jak reszta ciała, która zsuwała się również niżej, ocierając się o jego ciało. Taki drobiazg a tak bardzo cieszył. Miałam nadzieję że Grima tak samo jak i mnie.

#441 2019-06-27 23:32:29

Odp: Coraz weselsza historia — wilczyca i wilk

#442 2019-06-27 23:39:07

Odp: Coraz weselsza historia — wilczyca i wilk

#443 2019-06-27 23:42:19

Odp: Coraz weselsza historia — wilczyca i wilk

#444 2019-06-28 00:14:57

Odp: Coraz weselsza historia — wilczyca i wilk

#445 2019-07-08 23:09:32

Odp: Coraz weselsza historia — wilczyca i wilk

#446 2019-07-21 22:50:58

Odp: Coraz weselsza historia — wilczyca i wilk

#447 2019-07-21 23:27:18

Odp: Coraz weselsza historia — wilczyca i wilk

#448 2019-07-22 00:19:32

Odp: Coraz weselsza historia — wilczyca i wilk

#449 2019-07-22 07:52:30

Odp: Coraz weselsza historia — wilczyca i wilk

#450 2019-07-22 08:38:36

Odp: Coraz weselsza historia — wilczyca i wilk

#451 2019-07-22 13:03:50

Odp: Coraz weselsza historia — wilczyca i wilk

#452 2019-07-22 21:04:28

Odp: Coraz weselsza historia — wilczyca i wilk

#453 2019-07-22 23:50:30

Odp: Coraz weselsza historia — wilczyca i wilk

#454 2019-07-23 05:47:40

Odp: Coraz weselsza historia — wilczyca i wilk

#455 2019-07-29 08:29:16

Odp: Coraz weselsza historia — wilczyca i wilk

#456 2019-07-30 08:01:49

Odp: Coraz weselsza historia — wilczyca i wilk

#457 2019-07-30 23:01:06

Odp: Coraz weselsza historia — wilczyca i wilk

#458 2019-07-31 21:49:25

Odp: Coraz weselsza historia — wilczyca i wilk

#459 2019-08-06 22:39:04

Odp: Coraz weselsza historia — wilczyca i wilk

#460 2019-08-12 00:05:35

Odp: Coraz weselsza historia — wilczyca i wilk

Stopka