Coraz weselsza historia — wilczyca i wilk

Astoria Arcanum · 2019-02-28 12:37:25

WATAHA EASTWOOD

Jedna z największych watah w okolicy. Zorganizowana i dobrze wyszkolona. Zajmuje całkiem sporą ilość terenów, z czego są to najlepsze lasy do polowań.
Ich osada mieści się w lesie oraz na jego obrzeżach, na najbardziej wysuniętym na wschód obszarze terytorium wilków. Żyją od pokoleń na tym terenie. Osada jest centralna i mieści się w niej niemal wszystko - są samowystarczalni, choć nie do końca. Kiedy brakuje czegoś u medyków, u kowali, czy u kogokolwiek, wybierają się wtedy poza obszar lasu, na podmokłe równiny, do miasta zamieszkiwanego przez dziwną mieszankę wilkołaków z mniejszych watah lub Omeg, czarodziejów, ludzi, a nawet wampirów, potomków uciekinierów z czasów wojny (są to najczęściej wampiry bez rodu i rodziny).
Domki są blisko siebie, a najważniejszym z nich jest Dom Alfy (mieszka tam obecny Alfa, a gdy władzę obejmie nowy Alfa - zamieszka w Domu Alfy).
W samym centrum osady mieści się wysoka, drewniana, wyciosana figura dumnie siedzącego wilka - Ich bożek Wielki Wilk.

photo-1516214104703-d870798883c5?ixlib=rb-1.2.1&q=80&fm=jpg&crop=entropy&cs=tinysrgb&w=1080&fit=max&ixid=eyJhcHBfaWQiOjEyMDd9

(przykładowe domki)
(w większości jest dostęp do bieżącej wody, tak jak do elektryczności, jednak im głębiej w lesie, tym z tym gorzej)

hut_forest_seefeld_log_cabin_nature_forest_lodge_rest_house-1223005.jpg!d

da6ff786-05d1-4a35-8c46-697984120fd5.c10.jpg

Astoria Arcanum · 2019-02-28 15:41:58

Zrobiłam sobie rozgrzewkę pod czujnym wzrokiem mojego doktora, który również nieco się rozciągał i cały czas patrzył na mnie krytycznym wzrokiem.
- Robię coś nie tak? Sam powiedziałeś, że będę mogła biegać, prawda? Myślałeś, że zrezygnuje z tego? Mam dość rozciągania się. Muszę się rozruszać w ludzkiej formie, a potem w wilczej. Dam radę, nic mi nie będzie. Wszystko się goi,z nogą jest w porządku - powtórzyłam wszystko co słyszałam od Grima ostatnio.

Wolfgrim Hartwell · 2019-02-28 17:17:58

- Nie wątpię, sam zresztą ci powiedziałem, ze zeszłą opuchlizna, a skoro opatrunek nie uwiera to znaczy, że wszystko co się objawiało zewnętrznie zeszło już i nie musimy się tego obawiać... - pokiwałem z wolna głową. - Ale nadal chcę byś się nie forsowała. Rozumiesz, to zwykła troska - zapewniłem, ściągając z siebie bluzę i zostając w podkoszulku i dresach. - Gdzie biegniemy - zapytałem już konkretnie.

Astoria Arcanum · 2019-02-28 17:55:56

- Do rzeki, a potem wzdłuż niej, do wielkiego drzewa. W porządku? - zapytałam z nadzieją, że przystanie na to, bo był to dłuższy kawałek. Kiedyś mogłam biegać trzy razy tyle... - Potem odetchniemy krótką chwilę i ruszymy daje. A w razie czego będziesz mnie sklejał - zażartowałam, uśmiechając się do niego psotbie.

Wolfgrim Hartwell · 2019-02-28 19:04:24

- Nie mów tak - warknąłem i machnąłem głową, byśmy ruszyli. Zostawiliśmy wszystkie rzeczy w domu Astorii, więc bez obaw mogliśmy biec przed siebie. Pogoda dopisywała, mieliśmy już lato, więc słońce lalo się z nieba.
Biegłem chwilę przed Astrą, ale naprawdę trwało to chwile. Widziałem jej uśmiech na ustach, gdy mijała nie z dumnie wyprostowaną piersią. Była naprawdę szczerze... szczęśliwa.

Astoria Arcanum · 2019-03-01 11:47:27

Myślałam, że zapomnę jakie to cudowne uczucie moc po prostu biec i nie przejmować się niczym. Ale nie zapomniałam. Bardzo szybko odzyskałam poczucie, że będzie już tylko lepiej. Choć pod koniec dosyć Daszyńskiego biegu czułam delikatny ból w nodze to to było nic, w porównaniu z bólem jaki odczuwałam jeszcze kilka tygodni temu.
Byłam wolna.
Zwolniłam, a potem przeszłam w szybki marsz, spoglądając na Grima i uśmiechając się szeroko do niego.
- Pogoda... Jest świetna - mruknęłam między głębokimi oddechami. - Chwila oddechu... I zawracamy - zarządziłam.

Wolfgrim Hartwell · 2019-03-01 13:31:19

- Zawracamy? A nie biegniemy dalej? - zdziwiłem się, już rozruszany i gotów do dalszego biegu. - A ja już chciałem biec dalej... Uwiera cię coś? Nie czujesz się pewnie? - pytałem dalej.

Astoria Arcanum · 2019-03-06 23:28:42

Zacisnęłam zęby.
- Nie, nie uwiera - skłamałam gładko. - Dobra, możemy biec dalej - rzuciłam i wzięłam jeszcze jeden głęboki oddech, a potem znów ruszyłam biegiem do przodu. Najpierw szybko, potem wyrównując tempo, aby było stałe, ale mimo wszystko w miarę szybkie.
Szukam w nodze ucisk. I nie chodziło o usztywniacz. Czułam ucisk w nodze, jakby w środku, ale zelżał znów więc chyba nie było co o tym mówić. Najwidoczniej nie było takie ważne skoro przestało.

Wolfgrim Hartwell · 2019-03-07 17:14:15

Przeskoczyliśmy oboje korzeń drzewa, jednak Astrze poszło to mniej szybko niż mi. W porę wylądowała na drugiej nodze, choć nie było to tak naturalne jak u mnie.
- Musisz to wyćwiczyć - uspokoiłem ją. - Ale dobry odruch! - pochwaliłem ją i zwolniłem, przed głębszym lasem i rozwidleniem dróg. - Dalej musisz mnie prowadzić, nie znam dobrze tych terenów - wyjaśniłem, obserwując bacznie moje serce.

Astoria Arcanum · 2019-05-04 22:09:27

Zacisnęłam mocno zęby i pokiwałam głową.
- Nie martw się, chwilę ze mną pobierasz i będziesz znał naprawdę sporą część - zapewnilam go i złapałam głęboki oddech, znów wyprzedzając wilkołaka z uśmiechem pełnym uporu. Nie chciałam się przyznawać ze mnie bolało. To była kwestia wyćwiczenia i rozciągnięcia się. Jak odpocznę to przejdzie. Póki co musiałam biec. Nie, nie...! Ja chciałam biec! Szybko i daleko.
Prowadziłam Grona wzdłuż rzeki, a potem zwolniłam, zatrzymując się kompletnie przy zawalonym drzewie, po którym mogliśmy przejść na drugą stronę.
- Niedaleko jest granica ale nie będziemy jej przekraczać - obiecałam, bo wiedziałam, że moje serce wolało by abysmy się nie narażali. - Jest tam piękna polana, z wielką wierzbą na środku - wyjaśniłam, Borac jeszcze jeden oddech i powstrzymując odruch pomasowania nogi po biegu. - Pójdę pierwsza - oznajmiłam i nie czekając na jego zezwolenie czy protest ruszyłam do przodu, aby przejść sprawie po drzewie na drugą stronę.

Wolfgrim Hartwell · 2019-05-04 22:20:53

Westchnąłem ciężko, ale wskoczyłem po pieniu i tak jak Astra przeszedłem po drzewach ma drugą stronę. Mniej sprawnie, bo raczej nie byłem aż tak zwinny jak moje serce, ale nie zachwiałem się ani razu. Astoria prowadziła mnie, a ja ufnie podążałem za nią. I dobrze...
- Przerwa? - zapytałem, gdy zwolniła na polanie.

Astoria Arcanum · 2019-05-04 22:27:11

- Jasne słabeuszy - przytaknęłam mu, zwalniając do marszu. Mimo moich słów patrzyłam na niego z wielką dumą, wdzięcznością i miłością. Inaczej nie umiałam. - Możesz się przemieniać i nieco rozejrzeć, wilki - zasugerowałam. - Tu jest pięknie. A gdy wyostrzą ci się zmysły to zrozumiesz. Wiatr gra tu zupełnie inaczej - mruknęłam z szerokim uśmiechem, trącając go ramieniem, gdy szliśmy w stronę wierzby.

Wolfgrim Hartwell · 2019-05-04 22:37:03

- Myślisz? - parsknąłem śmiechem. - W sumie, otwarta przestrzeń w środku lasu? A na pewno możemy tu być? - upewniłem się jeszcze, ale nie spodziewałem się żadnej odpowiedzi od Astry prócz śmiechu. No tak, dla niej moje obawy, czy jakiekolwiek niepewności były słodkie i niepoważne. Uśmiechnąłem się tylko i rozciągnąłem ramiona.
- No dobra, przemiana kusi - zgodziłem się i wyprzedziłem Astorię, by podejść pod drzewo i zrzucić z siebie ubranie.

Astoria Arcanum · 2019-05-04 23:07:27

Ruszyłam powolnym krokiem za Wolfgrimem, z miękkim uśmiechem na ustach. Obserwowałam go czujnie, jak zazwyczaj tego nie robiłam. Teraz byłam wyczulona prawie tak mocno, gdy poluje na zwierzynę. Pochlanialam jego osobę wszystkimi zmysłami.
- Ją sobie pospaceruje - powedziałam na tyle głośno by mnie usłyszał, ale nie jakoś bardzo krzycząc przy tym. Mężczyzna zrzucił z siebie koszulkę i sięgnął do spodni. - Będę przy tobie - dodałam.

Wolfgrim Hartwell · 2019-05-04 23:35:20

Westchnąłem rozbawiony, odwracając się do Astry.
- Wiem. Zawsze jesteś przy mnie - odparłem, pukając się po piersi, mniej więcej w serce. Odrzuciłem spodnie, a potem znów się odwróciłem, gdy zdejmowałem bokserki. Wiedziałem, że Astra się nie odwróci, czasem nie potrzebowałem znać ją całe życie, by to wiedzieć.
Potem się zmieniłem. A gdy się zmieniłem, przestało mnie to już obchodzić. Cokolwiek. Wiatr szumiał mi w uszach, moje długie futro falowało na lekkim podmuchu. Było cudownie...

Astoria Arcanum · 2019-05-04 23:50:02

- Wiedziałam, że ci się spodoba - powiedziałam z pewnością w głosie, widząc że wilk przystanął i tkwił w bezruchu. Pierwszy szok musiał minąć. Uśmiechnęłam się szeroko stając przy wilku i wplątując palce w jego długą sierść. Każdy mój ruch był pewny i nie było w nich nic co miałoby tą pewność w jakikolwiek sposób zaburzyć. - Może dla innych istot nasza wilcza forma potrafi wprawić w zakłopotanie, strach czy niepokój lub niepewność. Ale ja w wilczej postaci widzie mnóstwo dumy i najprawdziwszego piękna. Jako wilki niczego nie ukrywamy. Kochaliśmy mocniej, walczyliśmy dłużej i nienawidziliśmy bardziej - szepnęłam zamyślona, gładząc wilka po grzbiecie.

Wolfgrim Hartwell · 2019-05-04 23:56:47

Wiedziałem o czym mówi. Wiedziałem w końcu co czuję teraz, a teraz czułem się... sobą. W najlepszym tego słowa znaczeniu. Wolny, ze świeżym i otwartym umysłem, a u mojego boku stała najcudowniejsza istotna na świecie i czułem to jak bardzo powinienem docenić, to że stoi tuż obok...
Wtuliłem się w jej ręce, łeb opierając na jej głowie, czoło w czoło. Byliśmy jednością, ja jej, a ona moja... dopiero teraz docierało do mnie, że nikomu jak właśnie jej mogę zaufać najbardziej na świcie.

Astoria Arcanum · 2019-05-05 00:01:27

Oczywiście serce zabiło mi nieco szybciej, jakby z radością.
- Taaak, wiesz o czym mówię - stwoerdziłam, uśmiechając się jeszcze szerzej i sięgając do jego łba. Podrapalam go po czubku głowy, a potem dotknęłam po nosie. - Idź się przebiec, będę tutaj czekać - mruknęłam. - Wiem, że masz ochotę, oboje to wiemy. - Zaśmiałam się krótko.

Wolfgrim Hartwell · 2019-05-05 00:05:41

Zamruczałem, ale nie musiała mnie dłużej zachęcać. Lekko liznąłem jej nos, ale zaraz uskoczyłem w bok, byle dalej, byle szybciej znaleźć się na polanie oświetlonej słońcem i mierzwionej przez wiatr. Zapach lasu, ale i świeżej trawy, świeżego powietrza... Z oddali słyszałem strumień, ptaki i zwierzątka łąki rozpraszały mnie w każdą możliwą stronę...! Rozpierało mnie, a choć codziennie biegałem, tutaj było inaczej. Było ciepło, było pięknie, a ja czułem się taki naładowany...

Astoria Arcanum · 2019-05-05 00:13:43

Oparłam dłonie na biodrach, obserwując wilka hasającego po polanie. Sama uwielbiam to miejsce, było jednym z wielki, do których narysowałam mapkę. Nazwałam to miejsce złotą polaną, bo wokol był ciemny, gęsty las, a tutaj... Słońce oświetlało prawie całą tą wolna przestrzeń. Ogromna przestrzeń.
Sama nie usiadłam. Musiałam rozchodzić nogę i nie mogłam sobie pozwolić na odpoczynek. Grim nie zwracał na mnie większej uwagi — a wiedziałam to stąd, że sama skupiłam na nim pełną uwagę. Był szczęśliwy, bardzo. Przez co aż mi się kilka łez zebrało w oczach. To był naprawdę dobry pomysł.
- Będziemy tu przychodzić częściej! - zawołałam głośno, tak aby mnie usłyszał, choć nie wiedziałam czy na pewno. - Obiecuję! - dodałam, uśmiechając się szeroko i maszerując przy tym, dosyć szybko.

#1 2019-02-28 12:37:25

Coraz weselsza historia — wilczyca i wilk

#2 2019-02-28 15:41:58

Odp: Coraz weselsza historia — wilczyca i wilk

#3 2019-02-28 17:17:58

Odp: Coraz weselsza historia — wilczyca i wilk

#4 2019-02-28 17:55:56

Odp: Coraz weselsza historia — wilczyca i wilk

#5 2019-02-28 19:04:24

Odp: Coraz weselsza historia — wilczyca i wilk

#6 2019-03-01 11:47:27

Odp: Coraz weselsza historia — wilczyca i wilk

#7 2019-03-01 13:31:19

Odp: Coraz weselsza historia — wilczyca i wilk

#8 2019-03-06 23:28:42

Odp: Coraz weselsza historia — wilczyca i wilk

#9 2019-03-07 17:14:15

Odp: Coraz weselsza historia — wilczyca i wilk

#10 2019-05-04 22:09:27

Odp: Coraz weselsza historia — wilczyca i wilk

#11 2019-05-04 22:20:53

Odp: Coraz weselsza historia — wilczyca i wilk

#12 2019-05-04 22:27:11

Odp: Coraz weselsza historia — wilczyca i wilk

#13 2019-05-04 22:37:03

Odp: Coraz weselsza historia — wilczyca i wilk

#14 2019-05-04 23:07:27

Odp: Coraz weselsza historia — wilczyca i wilk

#15 2019-05-04 23:35:20

Odp: Coraz weselsza historia — wilczyca i wilk

#16 2019-05-04 23:50:02

Odp: Coraz weselsza historia — wilczyca i wilk

#17 2019-05-04 23:56:47

Odp: Coraz weselsza historia — wilczyca i wilk

#18 2019-05-05 00:01:27

Odp: Coraz weselsza historia — wilczyca i wilk

#19 2019-05-05 00:05:41

Odp: Coraz weselsza historia — wilczyca i wilk

#20 2019-05-05 00:13:43

Odp: Coraz weselsza historia — wilczyca i wilk

Stopka