Coraz weselsza historia — wilczyca i wilk

Wolfgrim Hartwell · 2019-05-28 21:57:02

Spojrzałem smutno na drzwi przez które wyszło moje serce, ale nie zamierzałem za nią pędzić w te pędy. Zrobiłem spokojnie musli na jogurcie i dopiero wtedy, gdy zjadłem już trochę, wyszedłem na ganek przed domem, gdzie stanąłem ramie w ramię z Astrą. Chciałem jej dać chwilę by sama ze sobą przedyskutowała temat i dopiero rozmawiała o tym. Moja wilczyca bardzo szybko przyjmowała informacje i bardzo szybko podejmowała kontratak, jednak za rzadko starała się odczytać spokojniej daną informację. Wolałem by chwilę pomyślała niż gdybym miał z nią walczyć. I tak bym przegrał.
- Domyślam się, że teraz nie odpuścisz - parsknąłem, patrząc miękko na nią. - Wiem, że wstaniesz, jeśli upadniesz. Ale nie upadniesz. Pomożesz mi i wiem o tym. Dziś pokażę ci co będziesz mogła robić w lecznicy... Ale obiecaj mi proszę, że jeśli nie będziesz wstanie, to mi to powiesz. Nie chcę byś zasłabła, straciła czucie w kończynach... Wiesz jakie jest ryzyko - ostrzegłem.

Astoria Arcanum · 2019-05-28 22:07:32

Popatrzyłam na niego z zaciśniętymi wargami. Przez kolejne kilka minut milczałam, wpatrując się w Wolfgrima. Wiedziałam, że we mnie wierzył, ale dlaczego nie chciał tego okazać, tylko wolał mnie głaskać po głowie i klepać po ramieniu.
- Wiem jakie jest ryzyko. Nie pomyślałeś, że chce pomóc głowie tobie - bąknęłam, zwieszając w końcu ramiona i nieco się rozluźniając. - I tak nic nie robię i momentami czuję się beznadziejnie niepotrzebna w watasze. Wyśpimy się porządnie przed jutrem. Będę miała siłę ci pomóc. Postaram się, Grim. Tobie, twojej matce i każdemu kogo będę mogła odciążyć. Nie znam się ale szybko się uczę i mogę to wykorzystać. - Wzruszyłam lekko ramionami, patrząc na niego błagalnie. - Pozwolisz mi, kochany?

Wolfgrim Hartwell · 2019-05-28 22:41:06

Westchnąłem i skinąłem głową, obejmując lekko Astrę.
- Pomogę ci ogarnąć to. Choć tak naprawdę, zajmowanie się wilkiem podczas pełni jest dziecinnie proste. Wyjaśnimy ci wszystko w lecznicy - uznałem, ale zaraz potem mruknąłem cicho. - Nigdy niczego ci nie zakażę, zabronię, albo zniechęcę... Mam nadzieję, że wiesz, że wszystko co dla ciebie robię, robię z miłości - dodałem jeszcze. - I nie jesteś niepotrzebna, czy zbędna, czy bezużyteczna. Jesteś wielką wojowniczką, która potrzebuje jeszcze trochę czasu by wrócić do bycia przebojową - podsumowałem.

Astoria Arcanum · 2019-05-28 22:46:57

Parsknęłam. Nieco ze śmiechem, nieco z żalem i... I z bólem. Bo wielką wojowniczką nie będę. Choć strasznie miło było to słyszeć od Grima. Bo on mówił to jakby był to już fakt, a nie dopiero przyszłość... Przyszłość która nigdy może nie nastąpić, jeśli się porządnie nie przyłożenie do tego. Ale dla mojego serca było to oczywiste i w ogóle nieodległe. Teraz byłam jego wielką wojowniczką.
- Wiem, wspominałeś już, Grim - mruknęłam do niego, przekręcając głowę w bok. - Zjedzmy coś, pobiegnę do siebie po świeże ubrania, a potem przybiegnie prosto do lecznicy, jak już sam będziesz gotowy. Możemy się tak umówić?

Wolfgrim Hartwell · 2019-05-30 06:06:41

- W porządku - uśmiechnąłem się lekko. - Choć, przygotuję ci musli - zaproponowałem, zabierając rękę z jej ramion, a potem całując policzek. - I dopiero jak zobaczę, że zjadłaś wszystko, pobiegniesz gdziekolwiek - uznałem, wchodząc z powrotem do domu i ruszając do kuchni. Mimo iż moje śniadanie było już gotowe, zacząłem przygotowywać je także dla Astorii.

Astoria Arcanum · 2019-05-30 10:34:56

Parsknęłam śmiechem.
- Zjem podwójną porcję nawet! - oznajmiłam rozbawiona, ruszając za moim sercem do domu.

Zjedliśmy razem, Grim mnie uściskał, przestrzegając że mam nie biegać jak szalona. Szybko przemknęłam do siebie do domu, przebrałam się i poszłam szybko do lecznicy. Przywitałam się Evelynn, pytając się gdzie znajdę Wolfgrima. Ona odpowiedziała mi, pytając się jeszcze jak moja noga na co od razu odparłam "bardzo dobrze".
- Hej, szczeniaku - mruknęłam, na co chłopiec siedzący na łóżku zachichotał, pomimo że miał rozbite kolano, które właśnie bandażował Grim.

Wolfgrim Hartwell · 2019-05-30 20:34:39

- Przywitaj się ładnie - zaproponowałem, na co malec przywitał się z Astrą, która stanęła za mną, obserwując jak zajmuje się wilczkiem. Potem skupiłem się, by odpowiednio zacisnąć bandaże. - No dobrze kolego. Podstawowa zasada, nie rzucaj się za przyjaciółmi, jeśli nie wiesz, że za krzakami jest dość głęboki dół. Zajrzyj po pełni, to zdejmiemy ci opatrunek i będziesz śmigać dalej - podsumowałem i potargałem mu włosy, na co wilczek się zaśmiał. Bardzo radosny dzieciak, nie da się ukryć.
- Dobrze, proszę pana. Do widzenia panie doktorze, do widzenia pani - zawołał, zeskakując z kozetki i już wybiegając zza parawanów i ruszając jak najszybciej w stronę wyjścia. Westchnąłem rozbawiony, prostując się i spoglądając na Astrę.
- Panią też opatrzeć gdzieś? - zapytałem mrukliwie i przyciągnąłem wilczycę do pocałunku.

Astoria Arcanum · 2019-05-30 22:16:09

Zamruczałam zadowolona i rozluźniłam ciało dając się przyciągnąć. Objęłam Grima luźno ramionami w pasie i uśmiechnęłam się błogo do mojego serca.
- Moje usta potrzebują pilnego badania. I tylko pan może je wykonać tak dokładnie - szepnęłam, na co oboje się zaśmiało smycz za takie głupie teksty, a następnie nasze usta połączyły się ze sobą w leniwym pocałunku.
Taaaak, taaaak, tak! O to mi chodzi. Jak mi się podoba taka bliskość. Kompletnie niewymuszona, nie musiałam kiwać biodrami ani kręcić się wokol niego, by pobudzić jego instynkt. Po prostu... Miłość.
Ponownie zamruczałam gdy odsunęliśmy swoje twarze od siebie.
- Jaką diagnoza, panie doktorze? - spytałam z lekkim rozbawieniem, unosząc dłoń do jego włosów aby przeczesać mu je palcami.

Wolfgrim Hartwell · 2019-05-30 22:49:50

Uśmiechnąłem się miękko, wodząc wzrokiem po zadowolonej Astrze. Cóż, pokonanie jednej, jedynej bariery, bardzo nam pomogło i było to bardzo odczuwalne. Nie wstydziliśmy się dotykać, wodzić po sobie palcami, rękoma, ustami i tak dalej.
- Jestem zdania, że ma pani przesuszone usta. Zalecam częste nawilżanie, najlepiej o usta swojego serca. Jestem pewien, że ów serce nie będzie miało nic przeciwko - podsumowałem z szerokim uśmiechem. - Oczywiście mogę też wystawić receptę na więcej czułości, przyjmowane minimum dwa razy dziennie, bo widzę pewne objawy odstawienia miłości. Ale spokojnie, nie ma powodu do obaw, zajmę się panią osobiście...

Astoria Arcanum · 2019-05-30 22:52:31

Zachichotalam i pocałowałam go czułe jeszcze raz.
- Cudownie. Na to liczyłam że się mną teraz zajmujesz. - uśmiechnęłam się szeroko i rozejrzałam po gabinecie. - W lecznicy już się zaczął ruch. Myślałam że zbierają się dopiero wieczorem - mruknęłam, unosząc brew. Byłam już pobudzona i nabuzowana. Pełnię czuć było w powietrzu. Wszędzie było ją czuć.

Wolfgrim Hartwell · 2019-05-30 22:58:12

- Wilki się denerwują. Większość, która decyduje się na pomoc, albo jest na skrajnym wyczerpaniu w czasie pełni, albo częściej, staje się niezwykle agresywna i po prostu szukają pomocy - westchnąłem. - Miałem kiedyś pacjenta, który nieomal skrzywdził swoje serce, w furii po przyjęciu serum, naszym instynktom zupełnie odbija - westchnąłem. - Serum nas osłabia i to niezwykle, ale zdecydowanie ratuje nam każdej pełni życie - podsumowałem, ale nie wypuszczałem jeszcze Astry z ramion, by do końca nacieszyć się jej obecnością.

Astoria Arcanum · 2019-05-30 23:02:53

Serce zabiło mi szybciej. Mimo że słyszałam o takich przypadkach, to jednak gdy padło to z ust Grima, poczułam że trafia to do mnie bardziej niż gdyby opowiadał o tym ktoś inny. Pokiwałam delikatnie głową po chwili bezruchu i Pogładziłam go po policzku.
- Tak, ratuje nam życie. Nie wyobrażają sobie... Co było zanim... - Wzięłam głęboki oddech. - Zanim było serum. - Uśmiechnęłam się krzywo. - Cieszę się że mogę pomóc. Chce pomóc. Tobie i wszystkim innym. Jestem gotowa, Grim.

Wolfgrim Hartwell · 2019-05-31 21:43:01

- Ty zawsze jesteś gotowa - uznałem spokojnie i pocałowałem ją pokrzepiająco w czoło, próbując jakoś oczyścić jej myśli. - Myślę, że bardzo nam pomożesz, gdy będziesz stać na recepcji. Zawsze wtedy przyjmuje się bardzo dużo najróżniejszych wilków. Wtedy na recepcji ktoś musi stać jakiś lekarz, który powinien zajmować się pacjentami... Mogłabyś nam pomóc, przyjmując pacjentów, przypisując ją do poszczególnych lekarzy... Rozumiesz? Zaraz z Evelynn wszystko ci wyjaśnimy...

Astoria Arcanum · 2019-05-31 21:52:11

Pokiwałam głową.
- Jasne, to dosyć logiczne. Myślę że dam radę, to nie musi być nic trudnego. Evelynn na pewno z chęcią poprzebywa ze mną nie łamiąca żadnych zasad w szpitalu a pilnująca się ich. - Zachichotalam. Zrobiłam na tej dziewczynie naprawdę złe pierwsze wrażenie,na szczęście lekarka przekonała się nieco do mnie, jednak lubiła bąknąc coś o moim niestosowaniu się do jakichkolwiek zasad. - To co...? Teraz? - Uniosłam brew pytająco

Wolfgrim Hartwell · 2019-05-31 22:41:28

- Tak, teraz póki ruch jeszcze nie jest tak duży. Musisz to opanować jak najszybciej, by jutro nawet przy przyćmionych zmysłach była w stanie to zrobić - wyjaśniłem spokojnie. - Widzisz, musisz przyjmować pacjentów, zapisać ich dane i kontrolować, który z lekarzy jest oznaczony jako wolny... - zaprowadziłem ją za wysoki blat recepcji i pokazałem, że był stąd idealny widok na całą salę przyjęć. - Kiedy zobaczysz już, że ktoś z nas jest wolny, albo zaraz skończy, wskazujesz nas i tyle. Jednak jeśli rozpoznasz, że ktoś zachowuje się agresywne i zaraz zrobi się nieprzyjemnie, a wiesz jak to poznać, zaczerwienione oczy, skulona sylwetka i napięte mięśnie, jakby się miał zaraz zmienić, ale coś nie wyszło... wtedy wołasz kogoś z nas i my musimy się nim zająć już osobiście. Pamiętaj, że twoje zdrowie jest najważniejsze, będzie wystarczająco dużo pracy i nie chce się jeszcze zamartwiać o ciebie, więc jak się słabo poczujesz, to powiedz mi, albo komukolwiek, to cię zmienimy na jakiś czas, okej? Rozumiesz wszystko?

Astoria Arcanum · 2019-05-31 23:03:57

Rozejrzałam się po sali i pokiwałam głową z powagą. Następnie przeniosłam spojrzenie na Wolfgrima.
- Pilnować czy nikt nie jest agresywny, sprawdzać czy lekarze są wolni, nie forsować się - powtórzyłam wszystko w skrócie, chcąc mu dać w pełni do zrozumienia, że przyswoiłam do wiadomości ka,dr słowo. Pogładziłam Grima po ramieniu. - A jeśli będę musiała odpocząć, to poinformuje o tym kogoś - dodałam, choć z tyłu głowy cichy głosik mówił "ale to się nie stanie, bo dam radę"

Wolfgrim Hartwell · 2019-05-31 23:32:40

- Dokładnie. Wiedziałem, że zrozumiesz - westchnąłem, kiwając głową z uśmiechem. - Co nie zmienia faktu, że nalegam, byś wyznaczyła sobie czas przerwy, odpoczynku... no wiesz, po dwóch godzinach na przykład, jakieś dwadzieścia minut przejścia się na świeże powietrze... kwestia zdrowia, kiedy lekarze zajmują się recepcją to też robią listę przerw i wtedy inni mogą się przygotować, że na szybko za kogoś wejdą - wyjaśniłem miękko. - Spisz sobie te przerwy i... Um, znasz chyba większość naszych medyków, możesz sobie powtórzyć ich nazwiska i jak wyglądają, by nawet jutro nie mieć z tym problemu - zaproponowałem.

Astoria Arcanum · 2019-05-31 23:37:32

Wzięłam głęboki oddech, dalej kiwając głową.
- Grim, jakąkolwiek nałożysz na mnie presję, nie będę się stresować - zaznaczyłam rozbawiona i wsunęłam mu ramiona na szyje, cmokając w policzek. - Poradzę sobie. Znam medyków, ewentualnie dziś sobie wszystko dokładnie przypomnę. Ktoś mi na pewno pomoże jeśli coś nie będzie iść poprawnie, ale ty się nie stresuj i nie przejmuj mną. Podobno jestem dzielną wojowniczką, prawda? - mruknęłam pytająco, trącając jego nos swoim.

Wolfgrim Hartwell · 2019-05-31 23:41:52

- Oczywiście, że jesteś. Ale też byś się stresowała, gdyby mnie wypuścili na wojnę z wielkim nożem. Szpital to moje pole walki, a twoje jest na zewnątrz. Oboje mamy bardzo skrajne zdolności, dlatego boję się co może wyjść z tego... Nie, nie boję się, że ci nie ufam, wiesz o co chodzi - wywróciłem oczami, na jej minę po czym pocałowałem ją czule. - Kocham cię i w ciebie wierzę. Po prostu się martwię, znasz mnie - wzruszyłem lekko ramionami.

Astoria Arcanum · 2019-06-01 00:00:47

- Znam, mimo że nie tak strasznie długo... Ale wystarczająco. - Przytuliłam się do niego mocniej. - Kocham cię - szepnęłam, gładząc go po plecach.
Usłyszałam chrząknięcie za sobą.
- To może praca? - spytała Evelynn. - Cieszę się waszą miłością i wiem, że Wielki Wilk nad wami czuwa, ale teraz ktoś musi czuwać nad szpitalem, Wolfgrim, koniec przerwy, trzymaj się grafiku - zaznaczyła grzecznie, choć dobitnie wilczyca, klepiąc najpierw raz mnie po ramieniu, a potem Grima i ruszyła dalej.
Parsknęłam na szczęście dopiero po tym jak się oddaliła. Miałam nadzieję że nie słyszała.
: Dobra, dobra... Nie chcę zakazić jej znów za skórę. Możesz mnie tu zostawić, a ja postaram się wszystko zrozumieć i pracować- oznajmiłam z powagą, uśmiechając się z pewnością siebie

#301 2019-05-28 21:57:02

Odp: Coraz weselsza historia — wilczyca i wilk

#302 2019-05-28 22:07:32

Odp: Coraz weselsza historia — wilczyca i wilk

#303 2019-05-28 22:41:06

Odp: Coraz weselsza historia — wilczyca i wilk

#304 2019-05-28 22:46:57

Odp: Coraz weselsza historia — wilczyca i wilk

#305 2019-05-30 06:06:41

Odp: Coraz weselsza historia — wilczyca i wilk

#306 2019-05-30 10:34:56

Odp: Coraz weselsza historia — wilczyca i wilk

#307 2019-05-30 20:34:39

Odp: Coraz weselsza historia — wilczyca i wilk

#308 2019-05-30 22:16:09

Odp: Coraz weselsza historia — wilczyca i wilk

#309 2019-05-30 22:49:50

Odp: Coraz weselsza historia — wilczyca i wilk

#310 2019-05-30 22:52:31

Odp: Coraz weselsza historia — wilczyca i wilk

#311 2019-05-30 22:58:12

Odp: Coraz weselsza historia — wilczyca i wilk

#312 2019-05-30 23:02:53

Odp: Coraz weselsza historia — wilczyca i wilk

#313 2019-05-31 21:43:01

Odp: Coraz weselsza historia — wilczyca i wilk

#314 2019-05-31 21:52:11

Odp: Coraz weselsza historia — wilczyca i wilk

#315 2019-05-31 22:41:28

Odp: Coraz weselsza historia — wilczyca i wilk

#316 2019-05-31 23:03:57

Odp: Coraz weselsza historia — wilczyca i wilk

#317 2019-05-31 23:32:40

Odp: Coraz weselsza historia — wilczyca i wilk

#318 2019-05-31 23:37:32

Odp: Coraz weselsza historia — wilczyca i wilk

#319 2019-05-31 23:41:52

Odp: Coraz weselsza historia — wilczyca i wilk

#320 2019-06-01 00:00:47

Odp: Coraz weselsza historia — wilczyca i wilk

Stopka