Stara miłość od nowa — wampir i czarodziejka

Radella Tillman · 2019-03-14 20:24:44

Tata zetknął w naszą stronę. Chyba nie spodziewał się, że Zaff zacznie rozmowę. Uśmiechnęłam się pod nosem.
- Prowadzę firmę, wraz z dwoma wspólnikami - odparł dosyć spokojnie. Był opanowany, potrafił. Czasem jego opanowanie przeszkadzało mi w zrozumieniu jego uczuć.
- Tata założył ją zaraz po studiach ze swoim przyjacielem i przyjaciółką - dodałam lekko spoglądając na nich obydwu. - I teraz jest to jedna z czołowych firm - pochwaliłam się.
Sporo poświęcił temu. Często nie miał czasu, był bardzo bardzo zajęty tym. Ja siedziałam cicho, ale Greta dopominała się uwagi i często była za to karana. Z czasem i ona zrozumiała że krzyki nic nie dadzą. Ona wymyśliła strategie, a ja... Ja siebie działań cicho i nie chciałam nikomu przeszkadzać.

Zaff Leeches · 2019-03-14 20:31:18

Uśmiechnąłem się ze szczerym podziwem.
- Gratulacje - przyznałem, naprawdę starając się być pogodnym. Byłem pogodny, oczywiście, ale czułem się jednocześnie nieswojo. Można było powiedzieć, że bałem się ojca Elli bardziej niż on mnie. - U nas firmy są rodzinne. Ciężko założyć cokolwiek samemu od zera, raczej nie mamy wsparcia dla małych przedsiębiorców. Gdy jeszcze byłem w rodzinie sam zajmowałem się firmą Leeches, ale miałem do pomocy zastępy doradców finansowych - parsknąłem, skrajając do końca pomidora i wsuwając go do miski. - Dlatego jestem pełen podziwu - dodałem, uśmiechając się słabo do mężczyzny.

Radella Tillman · 2019-03-14 20:39:52

Tata drgnął nieznacznie gdy Zaff parsknął, a ja przygryzłam wargę zaniepokojona, ale mężczyzna zaraz się uspokoił. Tata wziął głęboki oddech, przerzucając do sosu ugotowanego kurczaka.
- Stworzenie czegoś od podstaw nie jest trudne chłopcze - odparł tonem, który doskonale znałam. Pełnym powagi i którego nie dało się zlekceważyć. - Największy trud pojawia się wtedy, gdy to co robisz przestaje być zabawą, a zaczyna być prawdziwą, ciężką pracą.
- Ale ciężką pracą popłaca - szepnęłam, wracając się. Ojciec popatrzył na mnie z początku twardo, potem jednak wzrok mu zmiękł.
- Tak, Radella, popłaca - przytaknął, a ja uśmiechnęłam się jak małe dziecko, zadowolona.

Zaff Leeches · 2019-03-14 20:46:26

Uśmiechnąłem się z nutą melancholii, patrząc na ojca i córkę, darzących siebie... oh, jakimkolwiek uczuciem. Patrzenie na tą dwóję sprawiało mi nieznaczny, jednak znaczący ból w piersi. Siłą rzeczy wspominanie moich rodziców było bardzo ciężkie, rzadko rozmawialiśmy nie kłócąc się o coś. Moja rodzina... Tylko najstarszy brat oraz moja siostra zdawali się być dla mnie przychylni. Choć Clarie ostatecznie wbiła mi nóż w plecy, odbierając wszystko co dla mnie cenne...
Otrząsnąłem się i lekko skrzywiony, wróciłem do krojenia warzyw.
- Rozumiem. To bardzo inspiruje - przyznałem. - Ja dopiero uczę się tworzyć coś naprawdę samemu - dodałem od razu z nutką wstydu.

Radella Tillman · 2019-03-14 21:00:16

- Wcześniej nie mogłeś - zauważyłam cicho, nakrywając jego dłoń, swoją dłonią i na chwilę przerywając mu w krojeniu.
- Zawsze można - zauważył trochę chłodnym tonem tata. Dla niego wszystko zawsze było czarno na białym. Bo każdy może tyle samo osiągnąć jeśli tylko chce. I już. A świat tak nie działał, przynajmniej tak twierdziłam ja.
- Czasem się nie da, tato... - szepnęłam, bo nigdy nie miałam odwagi sprzeciwiać mu się innym tonem. Szanowałam go.
- Czasem się nie chce, córko - mruknął, łącząc sos i makaron. Wymieszał wszystko w półmisku, a ja zgarniłam się, czując się pokonana. Nie chciałam wchodzić w większe dyskusje, więc zamilkłam, wbijać wzrok w miskę z warzywami. Zaff właśnie kończył kroić ostatniego pomidora.

Zaff Leeches · 2019-03-14 21:09:07

- Ma rację - odparłem smętnie zerkając na Ellę. - Nie znałem innego życia, więc nawet nie próbowałem się z tego uwolnić. Nawet jeśli moja rodzina... cóż, była jaka była, a tradycja jest jaka jest, mogłem coś zrobić. Ostatecznie jednak coś zrobiłem prawda? - uśmiechnąłem się smutno. - Od początku mogłem zostać wydziedziczony, nim się rozstaliśmy, po prostu się bałem - podsumowałem smętnie i wrzuciłem pomidora do miski. Odłożyłem deskę z miejsca skąd podała mi ją Ella, a potem umyłem nóż, oraz ręce w umywalce, starając się nie patrzeć na ojca Elli.

Radella Tillman · 2019-03-14 21:24:29

- Bardzo długo zwlekałeś - wytknął mu tata, spoglądając na mnie. Nie rozumiałam. Czemu to robił. Jeszcze przed chwilą się bał. Cały był blady, na myśl że w jego domu jest wampir. A teraz? Strach nagle minął? Zachowywał odległość między nim a Zaffem. Może bezpieczna strefa dawała mu więcej komfortu.
- Ale przyszedł - zaznaczyłam z płonącymi policzkami.
- Szkoda tylko że nie zobaczył cię wcześniej - zaznaczył ojciec, a ja od razu zrozumiałam. Był zły, że doprowadziłam się do stanu, w którym nie mogłam przez kilka dni podnieść się samodzielnie z łóżka bo byłam tak bezsilna. On twierdził, że to przez Zaffa, ale ja wiedziałam, że to nie przez niego, a przez naszą rozłąkę. Kilometry były winne, nie on!
Ale nie byłam w stanie tego wszystkiego powiedzieć, bo tata patrzył twardo na mnie. Później zerknąć przelotnie na wampira, jednak nie miał zamiaru poświęcać mu tyle uwagi co mi. Przeszedł przez kuchnię i ruszył do dużego stołu w jadalni. Ja siedziałam nieruchomo przy małym i z zaciśniętymi ustami wpatrywałam się w ścianę.

Zaff Leeches · 2019-03-14 21:33:24

- Ma pan rację. Jednak przyszedłem i będę robił co w mojej mocy, by naprawić błędy i zadbać o Ellę - przyznałem, odchrząknąwszy. - Co nie zmienia faktu, że mogłem być wcześniej. Jednak powstrzymywała mnie potrzeba przynależności oraz zwykłe przywiązanie do rodziców, których kocha się nawet jeśli oni cię nienawidzą - stwierdziłem z westchnieniem. Podniosłem przygotowane talerze i zaniosłem je do stołu, z zaciśniętymi ustami.
- Jednak jako gentleman jestem zmuszony pana o wstrzymanie się z osądami. Nie zna pan mnie, ani mojej drogi. Prawdopodobnie nie poznał pan nigdy, ani nie próbował poznać złożonej kultury wychowania i tradycji wampirów - zauważyłem grzecznie. - Chciałbym porozmawiać, poznać się, a nie przyjmować kamieniowanie - dodałem w ramach wyjaśnienia i wróciłem do kuchni jeszcze po sztućce, z cichym westchnieniem.

Radella Tillman · 2019-03-14 22:19:23

Podniosłam się z miejsca, gdy Zaff wrócił do kuchni. Pokazałam mu gdzie leżą sztućce, a sama sięgnęłam po szklanki z górnej półki (mój wzrost oczywiście nie spRwoal mi problemów) oraz dzbanek wody. To miasto przesiąknięte było magią od wieków, a ta magia pulsowała w opuszkach mich palców chcąc się uwolnić. To uczucie było elektryzujące.
Gdy weszliśmy do jadalni, tata zmierzył mnie i Zaffa twardym spojrzeniem, ale nie odezwał się słowem. Coś się stało przez ten moment gdy uciekłam myślami?
- Tato...? - szepnęłam.
A on nagle podniósł się z miejsca.
- Wybacz, to jeszcze nie czas - powedział rzeczowo, spoglądając na Zaffa. - Nie możesz tu mieszkać - stwierdził. - Smacznego - dodał na koniec i wyszedł.
Przez chwilę stałam z szeroko otwartymi oczami, a potem tak bardzo narosło we mnie przejęcie,że aż zrobiło mi się słabo i musiałam usiąść.
- To nic nie znaczy... - wymamrotałam, chowając twarz w dłonie. - Nic nie znaczy...

Zaff Leeches · 2019-03-14 22:28:15

- Przepraszam Ella... - szepnąłem, sięgając do jej włosów i lekko ją głaszcząc. Co zrobiłem źle? Może powinienem być bardziej stanowczy i nie zdominować się przez niego? Albo z milczeniem przyjmować jego słowa? Co niby zrobiłem nie tak?
- Może twój tata ma rację...? może nie mogę tu mieszkać? - powiedziałem słabo i usiadłem obok czarodziejki. - Znajdę mieszkanie, może uda się jakieś niedaleko stąd...? I po prostu tam zamieszkam. Zacznę wszystko od nowa - uśmiechnąłem się słabo. - Pokaże twojemu tacie, że umiem zacząć wszystko od podstaw i się nie wycofać... I nadal będziemy mogli się spotykać popołudniami na przykład? - mówiłem cicho, starając się coś wymyślić.

Radella Tillman · 2019-03-14 22:42:37

Patrzyłam na niego szeroko otwartymi oczami, które momentalnie zaszły łzami rozpaczy.
- Nie, nie, nie, nie, nie... - zaczęłam mamrotać załamana. - Nie Zaff, nie wyprowadzisz się.... Nie - szeptałam słabo. Rozejrzałam się po pomieszczeniu jakbym pierwszy raz je widziała, a potem ułożyłam ramiona na stole i oparłam o nie głowę, chcąc się schować przed całym światem. - Nie tak miało byc... - pwiedzialam stłumionym głosem. - Nie tak...
Znów popadłam w panikę, histeria momentalnie ogarnęła całe moje ciało. Tak bardzo wierzyłam że wszystko się uda, tak bardzo liczyłam na to, że on tu zostanie przez parę miesięcy, że spokojnie wszystko sobie poukładamy... Jeszcze tyle było do powiedzia...!

Zaff Leeches · 2019-03-14 22:48:48

- Ella... - powiedziałem łagodne i zsunąłem się z krzesła na podłogę, gdzie klęcząc przy jej krześle, ująłem obie jej dłonie, patrząc z dołu z miłością. - Skarbie spokojnie, oddychaj - dodałem całując ją po palcach. - Wiem, że nie tak miało być... Rozumiem to, ale spokojnie... - poprosiłem miękko, nadal przyciskając jej dłonie do ust. - Twoja rodzina mnie tutaj nie chce... Po prostu... Ja poszukam czegoś... Skoro mnie nie chcą, i tak coś wymyślę, by być z tobą Ella, już zawsze, słyszysz? Będziemy ze sobą gdziekolwiek mieszkać nie będę...

Radella Tillman · 2019-03-14 22:54:57

- To niesprawiedliwe - wychlipałam. - N-niesprawiedliwe... Że, że, że... Że n-nie chcą cię tu... J-ja cię bardzo, b-bardzo chce... Tutaj cię ch-chcę - mamrotałam, a łzy popłynęły mi po policzkach. Nie chciałam znów tego czuć, tego, co czułam gdy zamieszkałam daleko od niego. Dziś wróciłam do domu w pełni sił i szczeliwa, bo wiedział że on tam będzie na mnie czekał. I był. A teraz znów ma go nie być? Zacisnęłam powieki, bardzo mocno. - Nie, nie, nie - mameotalam uparcie pod nosem.

Zaff Leeches · 2019-03-14 23:00:48

- Przykro mi, Ella - powiedziałem jeszcze raz, czując ciężar winy spadający na moje barki. - Tak mi przykro... ja... naprawdę chciałem być dobry - jęknąłem. - Ale to twoi rodzice, twoja rodzina... Wiesz, że ona jest najważniejsza... - mówiłem dalej. - A ja po prostu... po prostu nie chcą mnie tutaj. Twój tata chce przecież twojego dobra... a teraz... uznał, że nie jestem dla ciebie wystarczająco dobry - podsumowałem słabo, kładąc głowę na kolanach czarodziejki. - Jesteś jedynym co mi zostało, nie pozwolę... nie chcę byś znów zniknęła na tak długo z moich ramion - szepnąłem.

Radella Tillman · 2019-03-14 23:07:02

Jeszcze przez chwilę, być może dłuższą chwilę łkałam, kuląc się na krześle i gładząc dla uspokojenie Zaffa po głowie. Jednak co chwila przypominało mi się że on będzie musiał iść. Gdy się już w końcu uspokoiłam między nami nastąpiła cisza. Zaff już nie musiał mnie uspokajać i powtarzać na okrągło tego samego.
- P-pójdę z tobą - szepnęłam zachrypnięta. Szczypały mnie oczy, a twarz miałam mokrą odnaleźć. - J-już raz wy-wyszłam i sobie po-poradziłam.... M-mam siłę, by zrobić to j-jeszcze raz. Ty jesteś moją siłą... - znów zadrżał mi głos.

Zaff Leeches · 2019-03-14 23:12:42

Uniosłem wzrok i popatrzyłem z bólem na czarodziejkę. Pogłaskałem ją po wilgotnym policzku, by dodać otuchy, której sam nie miałem.
- Nie - odparłem dość stanowczo. - Powinnaś zostać z rodzicami i siostrą. Dalej pracować na uczelni, a ja... ja będę blisko. Naprawdę blisko. Nie mogę odebrać ciebie im po raz kolejny... Nawet jeśli nie wiedzieli, to teraz się załamią - zauważyłem i westchnąłem ciężko. - Nie wie nic o mnie, nie chce też mnie poznać, nie wie nic o mojej rasie... Ale na pewno nie pozwolę byś znów odeszła od nich. Naprawdę cię kochają... Bardzo mocno...

Radella Tillman · 2019-03-14 23:18:50

- Nie rozumieją.... - jęknęłam. Wzięłam drżący oddech. - Wstaniesz...? - zapytałam. - proszę, możemy się przejść...? Dziś jest szaro... Obiecuję... - Odchrząknęłam. - Obiecuję cię ochronić przed światłem... - wyszeptałam błagalnie. - Tylko w-wyjdzmy... Wyjdźmy stąd. Duszno mi - wyjaśniłam słabym głosem.

Zaff Leeches · 2019-03-14 23:26:13

Popatrzyłem na nią miękko, ale pokiwałem głową.
- Dobrze, dobrze, przejdziemy się - przytaknąłem. - Idź się ubierz porządnie, dobrze? Zaraz przyjdę - dodałem już z uśmiechem i wstałem z klęczków, by Ella też mogła wstać i pójść do przed pokoju po płaszcz. Nim jednak podążyłem za nią, wyczułem wyraźnie jej ojca, nasłuchującego za ścianą.
- Jest pan dumny z siebie, jako ojca? - zapytałem się go. - Znów być tak blisko stracenia własnej córki? Aż tak wiele kosztuje pana rozmowa ze mną, że nie jest warta szczęścia Radelli? - dodałem, ale nie czekałem aż będzie łaskaw odpowiedzieć.
- Chodźmy na spacer - powiedziałem już z miękkim uśmiechem do czarodziejki, samemu zakładając bluzę, którą mi dała wcześniej swoje zniszczone buty. - Ale wrócimy niedługo, trzeba zjeść ten obiad - zauważyłem już za drzwiami.

Radella Tillman · 2019-03-14 23:30:03

Pokręciłam głową.
- Teraz boli mnie brzuch, później - szepnęłam, uczepiając się jego ramienia.
Poszliśmy do windy i gdy weszliśmy do niej, oparłam się o metalowa ścianę, oddychając ciężko. Nie mogłam jednak wydusić z siebie słowa. Chyba potrzebowałam jeszcze chwili.

Zaff Leeches · 2019-03-14 23:33:58

Ująłem mocno jej rękę, by zaznaczyć, że jestem obok. Byłem obok, zawsze będę obok. Jednak... jednak jej ojciec nie pozwalał nam być ze sobą. Chciałem się gniewać, chciałbym być na niego na tyle wściekły by pokazać kły, by pokazać swoją prawdziwą siłę, by zrozumiał, czy to czy zostanę przy Elli to nie jego decyzja, a nasza...! Jednak nie umiałem się gniewać, za to, że on ją też kochał i się o nią bał. Z drugiej strony... Nadal denerwowało mnie jego ograniczenie...
- Pokażesz mi miasto? - zapytałem miękkim głosem, gdy winda stanęła przy wyjściu. - Macie tu jakieś parki, albo coś takiego? Możemy się tam przejść...

#101 2019-03-14 20:24:44

Odp: Stara miłość od nowa — wampir i czarodziejka

#102 2019-03-14 20:31:18

Odp: Stara miłość od nowa — wampir i czarodziejka

#103 2019-03-14 20:39:52

Odp: Stara miłość od nowa — wampir i czarodziejka

#104 2019-03-14 20:46:26

Odp: Stara miłość od nowa — wampir i czarodziejka

#105 2019-03-14 21:00:16

Odp: Stara miłość od nowa — wampir i czarodziejka

#106 2019-03-14 21:09:07

Odp: Stara miłość od nowa — wampir i czarodziejka

#107 2019-03-14 21:24:29

Odp: Stara miłość od nowa — wampir i czarodziejka

#108 2019-03-14 21:33:24

Odp: Stara miłość od nowa — wampir i czarodziejka

#109 2019-03-14 22:19:23

Odp: Stara miłość od nowa — wampir i czarodziejka

#110 2019-03-14 22:28:15

Odp: Stara miłość od nowa — wampir i czarodziejka

#111 2019-03-14 22:42:37

Odp: Stara miłość od nowa — wampir i czarodziejka

#112 2019-03-14 22:48:48

Odp: Stara miłość od nowa — wampir i czarodziejka

#113 2019-03-14 22:54:57

Odp: Stara miłość od nowa — wampir i czarodziejka

#114 2019-03-14 23:00:48

Odp: Stara miłość od nowa — wampir i czarodziejka

#115 2019-03-14 23:07:02

Odp: Stara miłość od nowa — wampir i czarodziejka

#116 2019-03-14 23:12:42

Odp: Stara miłość od nowa — wampir i czarodziejka

#117 2019-03-14 23:18:50

Odp: Stara miłość od nowa — wampir i czarodziejka

#118 2019-03-14 23:26:13

Odp: Stara miłość od nowa — wampir i czarodziejka

#119 2019-03-14 23:30:03

Odp: Stara miłość od nowa — wampir i czarodziejka

#120 2019-03-14 23:33:58

Odp: Stara miłość od nowa — wampir i czarodziejka

Stopka