Stara miłość od nowa — wampir i czarodziejka

Radella Tillman · 2019-03-13 23:03:12

Oczy znów napełniły mi się łzami. Odstawiłam pospiesznie butelkę na bok i podeszłam szybko do Zaffa aby go wesprzeć.
- Okej, okej... Jutro staniesz na nogi - szepnęłam. - Ale teraz może jednak.... M-moze usiądziesz,Zaff? Proszę cię... Usiądź i odpocznij. Jutro zjesz obiad w kuchni, ale dziś jeszcze... Posiedzisz tu i odpoczniesz. Proszę... - wymamrotałam z lekka nerwowo.

Zaff Leeches · 2019-03-13 23:06:43

- Ella, naprawdę jest w porządku - parsknąłem słabym śmiechem, ale posłusznie usiadłem na łóżku, które wcześniej pościeliłem choć odrobinę. Nie chciałem być bezużyteczny. - Chodź, usiądź ze mną. Skoro już robisz sobie przerwę w nauce, to też odpocznij ze mną - zaproponowałem, biorąc sporego łyka prosto z butelki. Oblizałem się (kły ma wysunięte) i wsunąłem się głębiej na łóżku. - Jadłaś śniadanie, prawda...?

Radella Tillman · 2019-03-13 23:10:34

Musiałam się chwilę zastanowić. Miałam swój rytm, gdy chodziłam na uczelnię, ale teraz nie byłam pewna, czy zjadłam. Byłam tak przejęta tym, że muszę porozmawiać z rodzicami, a potem tym, że koniecznie muszę już wrócić do Zaffa bo jeszcze się obudzi, a mnie nie będzie obok i co wtedy...?
- Oh... Chyba... Chyba zapomniałam - szepnęłam zawstydzona, a policzki mi zapłonęły. - Zrobię sobie coś teraz. Wypadło... Wypadło mi z głowy. Za dużo dzieje się na raz. Ciężko pamiętać o wszystkim - szepnęłam dla wyjaśnienia i wskazałam dłonią na drzwi. - Chwilka, zaraz będę. Zrobię sobie kanapkę.

Zaff Leeches · 2019-03-13 23:13:52

- Dwie - zmierzyłem ją poważnym wzrokiem. - Jesteś okropnie chuda Ella, powinnaś się porządnie odżywiać, a nie jeść po kanapeczce. Śniadanie to najważniejszy posiłek dnia - zauważyłem, patrząc na nią uparcie. - Naprawdę się zmartwiłem gdy zobaczyłem cię taką malutką i drobniutką, jeszcze bardziej niż kiedyś... - westchnąłem jednak urywając. - Wracaj szybko - podsumowałem, znów unosząc butelkę. Bo co miałem robić? Czułem się taki beznadziejny, leżę na łóżku ukochanej w jej domu i cały czas ją o coś proszę...

Radella Tillman · 2019-03-13 23:25:41

Poszłam do kuchni, gdzie kszątała się mama. Gdy powedziałam jej że zapomniałam o śniadaniu, zaproponowała że odgrzeje mi naleśniki na słodko. Przytaknęłam i sama zaczęłam robić sobie herbatę.
Po kilkunastu minutach wróciłam do sypialni z kubkiem herbaty i dużym talerzem z trzema naleśnikami z serem oraz masą przepysznhch, soczystych owoców. Uśmiechnęłam się szeroko.
- Witaminki - mruknęłam. - Z chęcią się podzielę - dodałam, siadając na łóżku, a herbatę odstawiając na bok. - Dziś to wyjątkowa sytuacja - zapewnilam, zjadając pierwszy kęs naleśnika. - Naprawdę. To tylko dziś... - zapewniałam.

Zaff Leeches · 2019-03-13 23:30:51

- W porządku, nie mam powodu by ci nie wierzyć - zaśmiałem się i poczekałem aż czarodziejka się spokojnie usadzi u mojego boku z tacą z naleśnikami i owocami. Zabrałem jedno jabłko i odgryzłem spory kawałek, aż sok strużką spłynął mi z kącika ust. Na jabłku pozostał ślad charakterystycznych zębów. Zdjąłem jednak jabłko do końca w milczeniu i ze spokojnym uśmiechem, a następnie zerknąłem na Ellę.
- Jesteś u rodziców prawie pół roku, prawda? - zapytałem miękko. - Coś się stało w tamtym mieszkaniu? - dopytałem niepewnie.

Radella Tillman · 2019-03-13 23:36:00

Poczerwieniałam bardziej niż zazwyczaj, przełykając powoli kęs.
- Tam... Tamto miejsce mimo wszystko p-przypominało mi.... Ciebie - szepnęłam, odkładając widelec na bok. Przygryzłam wargę, nie wiedząc czy mówienie mu i tym co przerzywalam było dobre na ten moment. On sam ledwo wracał do siebie, po co miałam go dobijać...? - Nie mogłam tak siedziec sama bo... Nie pamiętałam o niczym - powedziałam w skrócie. - Tutaj się mną zajęli. Pomogli mi wybrać uczelnie i... Czulam się lepiej.

Zaff Leeches · 2019-03-13 23:38:19

- Dobrze, że wróciłaś do rodziców - powiedziałem miękko i łagodnie. - Wierzyłem, że to zrobisz, chociaż ich odwiedzisz i się pogodzisz... Ale mieszkasz znów tutaj, uczysz się, robisz to co lubisz... A gra na skrzypcach idzie ci bajecznie - uśmiechnąłem się rozbawiony, starając się jakoś przegonić jej smutki. - Słuchałem... słuchałem jak grasz każdej nocy, by zasnąć - wyznałem.

Radella Tillman · 2019-03-13 23:42:12

- Naprawdę? - szepnęłam urzeczona. Pokreciłam głową. - Na pewno wiele cię kosztowała tą drogą... Oh, przecież widzę jak dużo cię kosztowałam - poprosiłam się, przeciągając po nim wzrok. - Jak ci się udało...? - zapytałam w końcu.
Nie będę udawać, ciekawiło mnie odkąd tylko powedział, że się udało. Tyle że wtedy pytanie "jak?" nie było na miejscu. Nadal nie wiedziałam czy jest. Być może nie...
- Nie musisz mówić, zrozumiem. To co się działo podczas naszej rozłąki... Na pewno nie było lekkie. Nie musisz chcieć o tym mówić - zapewniałam do, sięgając po winogrona. - Możemy pomówić o czymś weselszym... - wymamrotałam.

Zaff Leeches · 2019-03-13 23:54:50

- Nie, Ella... Naprawdę chcę o tym porozmawiać - wyznałem szczerze. - Potrzebuję twojego zapewnienia, że... że nie jesteś na mnie zła, że nie będziesz się mną brzydzić, albo mnie nienawidzisz... - dodałem i wziąłem głębszy oddech, obracając kolejne jabłko w dłoniach.
- Po twoim wyjeździe nie wiedziałem co ze sobą zrobić. Dobry miesiąc niemal nie wychodziłem z twojego byłego pokoju. Kładłem się na łóżku i udawałem, że leżysz obok mnie. Ja opowiadam ci o moim dniu, jak zawsze, a ty się ze mnie śmiejesz, albo komentujesz i dopytujesz... Ta wizja była tak magicznie cudowna... Jednak po tym miesiącu wróciłem do pracy. Uznałem, że potrzebuję planu, jakiegoś wspólnika, kogoś zaufanego. Jedyny problem polegał na tym, że nie ufałem nikomu - zmarkotniałem i pochyliłem głowę, przymykając oczy, by wyraźnie zobaczyć to co chciałem opowiedzieć. - Zaczynałem wariować, nadal spałem tak, jakby się miał obudzić u twojego boku, udawałem, że całujemy się, zastanawiałem się, jakie komplementy prawić ci przed snem... Zdecydowałem, że powinienem wrócić na bale, na zabawy, uwolnić się na chwilę od tych myśli... Kilka razy przespałem się z wampirzycami, jednak... jednak za każdym razem, już po seksie, kładłem się obok i udawałem... udawałem, że ty tam leżysz - szepnąłem ze wstydem. - Tak było mi dobrze, naprawdę dobrze... udawać, wmawiać sobie i okłamywać wszystkich dookoła. Jednak pewnego razu, trafiłem na wampirzycę, która wypomniała mi to i zapytała, czyje imię wymawiam ciągle przez sen... Powiedziała, że mi pomoże, a ja jej uwierzyłem. I słusznie. Pamela okazała się najlepszą wampirzycą jaką udało mi się spotkać na mojej drodze. Przez kolejny miesiąc przekazywałem jej jakieś cenne przedmioty z domu. Nikt nie zauważał znikających świeczników, czy sreber, a Pamela w lombardzie zbierała mi pieniądze na wyjazd stamtąd. Gdy dostałem list... Zrozumiałem, że to czas. Że jestem gotowy jak nigdy. Powiedziałem rodzinie co o nich myślę. Powinnaś widzieć ich miny.. Clarie nawet zadrapałem, bo chciała mnie powstrzymać, więc musiałem się bronić - westchnąłem. - Po kłótni ukradłem jeszcze biżuterię matki i siostry, a następnie pojechałem do Pameli. Ona oddała mi wszystkie pieniądze, które udało mi się obrabować z rezydencji i jako upadły wampir... Ruszyłem. Czasem łapałem stopa. Czasem udało mi się przespać na jakimś polu campingowym, czy w tanim motelu, jednak najczęściej spałem po gwiazdami.... - spojrzałem na nią miękko. - I nadal myślałem o tobie zasypiając. Że jestem już coraz, coraz bliżej - skończyłem, a gdy skończyłem sięgnąłem po butelkę i upiłem z niej sporego łyka.

Radella Tillman · 2019-03-14 08:29:25

W pierwszej chwili ciężko mi było sobie wyobrazić to o czym opowiadał i powoli to do mnie docierało. Załamał sie, ale potem odzyskał siłę, sprzeciwił się rodzicom i uciekł. Szedł do mnie. Poświęcił temu wszystko, postawił cały swój świat na jedną kartkę, która byłam... Byłam ja. A teraz siedział tu obok mnie i zastanawiał się czy znienawidze go przez to?
Pociągnęłam nosem i złapałam jego nadkarstek, zaciskając na nim palce. Uśmiechnęłam się lekko przez zaszklone oczy, ale dalej nie wiedziałam co robić. Powiedzieć coś? Przytulić go? Wolna dłonią otarłam z twarzy, niezgrabnym gestem.
- Zaff... Kochanie... Dobrze że tu jesteś, że jesteś ze mną. - Pokręciłam głową. Mój głos był słabszy niż sobie wyobrażałam. Odchrząknęłam. - Przeraża mnie to, jak ciężką była twoja droga tutaj. I nie mówię tylko o ostatnich tygodniach wędrówki. Mówię o tym wszystkim co tobą kierowało aby wrócić do mnie. - Znów wytarłam policzek, pociągając nosem. - Nie mogłabym czuć się bardziej kochana, niż poprzez takie czyny, Zaff... Zrobiłeś tak dużo... - Przygryzłam wargę, pocierając kciukiem po jego nadgarstku.

Zaff Leeches · 2019-03-14 11:50:12

- Nie obrzydza cię to? Moje zachowanie? - upewniłem się niepewnie, muskając palcami jej policzek. Był taki mięciutki, ciepły i lekko z wilżony przez łzy. Chciałbym złagodzić jej ból, swój ból... Nasz ból. To bolało nas jednocześnie.
- Chciałbym... inaczej to rozegrać, ale byłem słaby... i zagubiony - mruknąłem cicho.

Radella Tillman · 2019-03-14 11:55:33

- Martwi mnie to ale... Nie brzydzę się tobą - powiedziałam bardzo cicho, bo ledwo mi to przez gardło przechodziło. - Nawet nigdy nie pomyślałam w taki sposób, nie mogłabym - dodałam, uśmiechając się słabo.
Póki co nie przyjmowałam do wiadomości by mój Zaff mógł zrobić coś złego i niestosownego, nie względem mnie. Chciałam go tulić, głaskać i zapewniać że wszystko będzie w porządku. Nie bylabym w stanie się teraz na niego gniewać i złości, a jak będę już w stanie to zapewne to wszystko odejdzie w niepamięć. I dobrze.

Zaff Leeches · 2019-03-14 12:03:33

Uśmiechnąłem się miękko, opierając się o jej ramię i wtuliłem się czule w czarodziejke, pozwalając jednak jej jeszcze dalej jeść.
- Kocham cię... Naprawdę... Tak tęskniłem za twoim zrozumieniem i ciepłem i... i tym wszystkim, czego nie umiem czasem nazwać - jęknąłem cicho.

Radella Tillman · 2019-03-14 12:22:04

Wzięłam głęboki oddech, patrząc na niego miękko, wciąż moje policzki były gorące ale nie wstydziłam się przez to przy Zaffie. On właśnie to we mnie lubił, właściwie on lubił we mnie prawie wszystko.
- Tak dobrze się czułam tej nocy - szepnęłam z błogim uśmiechem i powoli wróciłam do jedzenia. - Prawie zapomniałam jak to jest spać obok ciebie - dodałam i zjadłam kolejny kęs naleśnika.

Zaff Leeches · 2019-03-14 13:13:37

- Będzie lepiej kiedy to ty będziesz się do mnie tulić, a nie ja do ciebie - parsknąłem sennie. - Jeszcze jeden dzień, uda mi się wrócić do choć częściowej świetności i wtedy to ty będziesz mogła się tulić do swojego silnego wampira. Czuję się beznadzjnie taki bezsilny, prosząc cię o wszystko i wręczając... - przyznałem zły na siebie.

Radella Tillman · 2019-03-14 13:43:35

- Wcześniej to ty przynosiłeś mi jedzenie do łóżka, a ja siedziałam w pokoju - zauważyłam z lekka rozbawiona. - Mała zamiana ról na tą chwilkę ci nie zaszkodzi...
Uśmiechnęłam się go śniegowce szeroko, a potem złapałam soczystą brzoskwinię i zabrałam się za jedzenie jej.

Zaff Leeches · 2019-03-14 14:29:06

- Nie wychodziłaś z tego pokoju, bo było niebezpiecznie. A za drzwiami tego pokoju to zakładam, że ja jestem największym niebezpieczeństwem - westchnąłem z nikłym rozbawieniem. - Ale dobrze mi tu z tobą. Po prostu... nie zniosę bez czynności. Lada moment, gdy wrócisz na zajęcia ja też będę musiał coś ze sobą zrobić - mruknąłem. - Nie ma tu wielu wampirów, prawda?

Radella Tillman · 2019-03-14 15:09:57

Pokręciłam głową.
- Nieliczni przyjeżdżają ale tylko i wyłącznie na studia. Raczej żaden wampir się tu nie osiedla - wyjaśniłam spokojnie, przełykając kolejny kęs brzoskwini. - Mhm, nie wiem czy kiedykolwiek spotkałam tu jakiegoś pracującego wampira... A mieszkam tu od urodzenia. Z przerwą na półtora roku - szepnęłam. - Czarodzieje się po prostu boją, ciężko będzie ci... Wzbudzić zaufanie - powedziałam szczerze, patrząc na niego miękko. Sok z owocu popłyną mi po dłoni i kapnął na pościel. Zmarszczyła nos, starając się powstrzymać kąpanie. - Ale na pewno nie jest to niemożliwe. Pomogę ci w tym, w zdobyciu zaufania.

Zaff Leeches · 2019-03-14 15:21:34

Pokiwałem głową, ale nie powiedziałem nic, a tylko sięgnąłem po jej rękę. Z delikatnością i czcią sięgnąłem do jej ręki by całując całą strózkę jaką pozostawił po sobie sok. Nadgarstek, dłoń, każdy palec z osobna - więcej było w tym czci i czułości niż jakiejkolwiek zbereźności. Bo to właśnie czułem do Elli, uczucia szczere i przepełnione czułością. No i naturalnie dużo lubieżności, ale to na razie odkładałem na bok.
- Dziękuję kochanie... Postaram się sam też sobie poradzić... Wedle prawa wyspy, nie mogą mnie nie przyjąć na stanowisko przez wzgląd na moją rasę...

#61 2019-03-13 23:03:12

Odp: Stara miłość od nowa — wampir i czarodziejka

#62 2019-03-13 23:06:43

Odp: Stara miłość od nowa — wampir i czarodziejka

#63 2019-03-13 23:10:34

Odp: Stara miłość od nowa — wampir i czarodziejka

#64 2019-03-13 23:13:52

Odp: Stara miłość od nowa — wampir i czarodziejka

#65 2019-03-13 23:25:41

Odp: Stara miłość od nowa — wampir i czarodziejka

#66 2019-03-13 23:30:51

Odp: Stara miłość od nowa — wampir i czarodziejka

#67 2019-03-13 23:36:00

Odp: Stara miłość od nowa — wampir i czarodziejka

#68 2019-03-13 23:38:19

Odp: Stara miłość od nowa — wampir i czarodziejka

#69 2019-03-13 23:42:12

Odp: Stara miłość od nowa — wampir i czarodziejka

#70 2019-03-13 23:54:50

Odp: Stara miłość od nowa — wampir i czarodziejka

#71 2019-03-14 08:29:25

Odp: Stara miłość od nowa — wampir i czarodziejka

#72 2019-03-14 11:50:12

Odp: Stara miłość od nowa — wampir i czarodziejka

#73 2019-03-14 11:55:33

Odp: Stara miłość od nowa — wampir i czarodziejka

#74 2019-03-14 12:03:33

Odp: Stara miłość od nowa — wampir i czarodziejka

#75 2019-03-14 12:22:04

Odp: Stara miłość od nowa — wampir i czarodziejka

#76 2019-03-14 13:13:37

Odp: Stara miłość od nowa — wampir i czarodziejka

#77 2019-03-14 13:43:35

Odp: Stara miłość od nowa — wampir i czarodziejka

#78 2019-03-14 14:29:06

Odp: Stara miłość od nowa — wampir i czarodziejka

#79 2019-03-14 15:09:57

Odp: Stara miłość od nowa — wampir i czarodziejka

#80 2019-03-14 15:21:34

Odp: Stara miłość od nowa — wampir i czarodziejka

Stopka