Stara miłość od nowa — wampir i czarodziejka

Radella Tillman · 2019-03-12 22:11:13

Oczy mi się zaszkliły a gdy się uśmiechnęłam szeroko, kilka łez spłynęło mi po policzkach.
- Wystraszyłeś mnie po prostu, Zaff... Rozumiem. Dobrze, że jednak się nadaje. Mam jeszcze pół butelki, to wypijesz jak już ci obetnie włosy...? Nie wiem ile jej potrzebujesz. - Zilustrowałam go wzrokiem. - Chce żebyś doszedł do siebie, kochanie... - szepnęłam, łapiąc go za wolną dłoń.

Zaff Leeches · 2019-03-12 22:14:55

- W porządku, napije się jeszcze do jedzenia. Muszę po prostu nieco odpocząć, nic wielkiego - uznałem i pochyliłem się do niej, by musnąć ustami jej usta. Chwilę wodziłem zauroczony wzrokiem po jej twarzy, szukając zmian i uśmiechając się za każdym razem, gdy znalazłem coś co doskonale pamiętałem.
- Chodź, zajmujmy się tymi włosami - powiedziałem w końcu. - Masz coś do jedzenia? Może zjemy razem? - zaproponowałem z nutą nadziei, że wszystko będzie teraz jak dawniej, a nawet lepiej!

Radella Tillman · 2019-03-12 22:20:58

- Jadłam już wcześniej... - powedziałam. - Ale z chęcią ci potowarzysze. Jest makaron w senie serwomym z kurczakiem. Smaczny - zapewnilam. Przesunęłam stołek, stawiając go przed wielkim lustrem, które ciągnęło się od podłogi w górę. - Usiądź proszę.
Wskazałam dłonią na krzesło. Przy okazji pozbyłam się szybko pary z łazienki, kilkoma powiewami wiatru, które rozgromiły pare. Przymknęłam znów drzwi, nie ruszając się z miejsca i zastanowiłam się chwilę, czy mialismy koszyczki do włosów. Ale po chwili stwierdziłam że nie.
- Momencik - poprosiłam wyskakując jeszcze na chwilę z łazienki. Poszłam do kuchni i znalazłam lekkie, całe metalowe nożyczki. - Chyba będą wystarczająco ostre - stwierdziłam. Jednak to nie moja ręka miała je prowadzić a jedynie moja magia. Bardziej byłam pewna precyzji tego zadania. Moje dłonie wciąż bardzo się trzęsły. - Mam nadzieję, że będzie w porządku... - szepnęłam, ostrożnie prowadząc nożyczki.

Zaff Leeches · 2019-03-12 22:24:54

- Jestem w twoich metaforycznych rękach, kochanie - odparłem, cały czas powtarzając te słowa, jak mantrę, której uczyłem się przez całą drogę. Kochanie, kochanie, kochana moja...
- Ostrzyż mnie tak jak według ciebie będzie najlepiej. Jak mnie najlepiej wspominasz - dodałem z miękkim uśmiechem, przymykając oczy i odpływają nieco, w krainę pół snu, starając sobie poukładać wszystko po kolei, uświadomić sobie spokojnie, że jestem tutaj z Ellą. Moją Ellą. Mimo wszystkich przeciwności losu...!
- Mam twój naszyjnik - szepnąłem, uznając, że może chcieć go z powrotem.

Radella Tillman · 2019-03-12 22:30:37

Uśmiechnęłam się, czaly czas jednak czujeajac nad nożyczkami, nie chciałam zepsuć fryzury, a już na pewno zrobić mu nimi krzywdę.
- Mhmmm naprawdę? Masz go? Magia pewnie już zniknęła, albo kompletnie osłabła... - szepnęłam, urzeczona jego słowami. - Jest twój - zapewnilam. - Możesz zmienić zdjęcia. Dzięki tobie, moją rodziną jest ze mną, a ja z nimi. Chciała ym, żebyś ty go miał - oznajmiłam miękko, zerkając na niego w lustrze. Miał przymknięte powieki, widać było że jest pół przytomny.

Zaff Leeches · 2019-03-12 22:35:50

- Chciałbym mieć w nim jakieś nasze zdjęcie - szepnąłem szczerze. - No wiesz, teraz już nie muszę starać się pamiętać jak wyglądasz, to fakt, ale jednak... sama rozumiesz... Chciałbym cię mieć blisko, bliziutko - dodałem miękko czekając grzecznie aż nożyczki przestaną ciachać. Czekałem bardzo cierpliwie, dość cicho siedząc, nie chcąc przeszkadzać Elli.
Gdy skończyła, otworzyłem oczy z uśmiechem.
- Jak dawniej - szepnąłem cicho, pod nosem i okręciłem głowę, by móc przytulić się do Elli, choć sięgałem niego ponad jej biust. - Ogolę się i zjem... Może potem jeśli pozwolisz, zdrzemnę się... - dodałem. - Chciałbym tyle ci opowiedzieć, a nie czuję się na siłach do niczego innego prócz tulenia się do mojej Elli - uznałem.

Radella Tillman · 2019-03-12 22:40:18

Wplątała palce w jego włosy, nie przycięte tak dobrze, jak pamiętałam, ale się starałam, a Zaff nie miał zamiaru na nic narzekać. Pociągnęłam nosem, myśląc o tym ile cierpienia musiał znieść.
- Dobrze... Powiesz mi, gdy będzie na to odpowiedni czas, Zaff... - szepnęłam drżącym głosem. Miałam ochotę śmiać się i płakać na zmianę. - To... Za chwilę przyjdź do jadalni. To na prawo od łazienki. I.... Zjesz coś. I wypijesz do końca. - Strzelałam jeszcze parę kosmyków włosów z jego pleców na podłogę. - A potem się prześpisz... Ja też się położę. Razem odpoczniemy... C-chcesz? - szepnęłam z uśmiechem.

Zaff Leeches · 2019-03-12 22:45:49

- Oczywiście kochanie... nie po to przebyłem pół wyspy do ciebie, by nie chcieć się ułożyć u twojego boku - szepnąłem zauroczony, tuląc się chwilę, ale ostatecznie odsuwając. - Za momencik dołączę. Nie chce tylko cię więcej kłuć przy całusach - wyjaśniłem rozbawiony i poprowadziłem wzrokiem do wyjścia. Następnie sięgnąłem po piankę do golenia i korzystając prawdopodobnie z golarki jej ojca zająłem się nadprogramowym zarostem. Potem, gdy wsmarowałem sobie olejek po goleniu posprzątałem zaraz po sobie.
Przeszedłem do kuchni już w koszulce. Ubrany, umyty i ogolony musiałem wyglądać jak inny wampir. Uśmiechnąłem się szeroko do Elli, siadając do stołu.
- Jestem - oświadczyłem dumnie, obserwując Ellę, jak zaczarowany.

Radella Tillman · 2019-03-12 22:52:22

- Wyglądasz nie o lepiej, ale nadal jesteś wymęczony - odparłam, stawiając na stole talerz z jedzeniem i dwie szklanki wody. - Oh... Krew - mruknęłam zmieszana, podnosząc się szybko z miejsca i przynosząc butelkę na stół. - Koniecznie musisz narbarc sił... Pewnie przydadzą ci się jakieś witaminy, które cię wzmocnią. Wcześniej jadłeś zdrowo i regularnie pewnie... Pewnie ostatni czas... Był burzliwy - szepnęłam, łapiąc go delikatnie za lewy nadgarstek. - Ale obiecuję ci że poczujesz się lepiej. Zadbamy o ciebie.

Zaff Leeches · 2019-03-12 22:58:27

Uśmiechnąłem się słabo, czując w końcu miłość, która mnie otacza. Miłość, troska i takie cudowne uczucie bezpieczeństwa.
- Wiem... Ufam ci Ella - zapewniłem miękko. - W swoim czasie wrócą mi siły, nie musisz się o to rak martwić - dodałem z uśmiechem, zaczynając już dość łapczywie zjadać to co miałem na talerzu. Było pyszne, jednak mógł tak smakować głód. Nie zdawałem sobie sprawy jak bardzo byłe wygłodzony, dopóki nie poczułem tego na własnej skórze. - Zaraz zjem... A potem położymy się... Położymy się razem, wtulę się w ciebie i odpocznę, obiecuję tylko chwilkę... - dodałem miękko, zajadając jednak z ochotą.

Radella Tillman · 2019-03-12 23:15:06

- Jasne, Zaff, nie spiesz się. Nigdy nie musimy mieć. Mamy... Mamy naprawdę sporo czasu - zapewnilam go szeptem. Uśmiechnął się do mnie i wróciłam do jedzenia.
Jeszcze zanim ją usłyszałam że ktoś wszedł do domu, Zaff uniusl nie głowę, zerkając na mnie pytająco.
- Spokojnie, jedź, kochanie - szepnęłam, podnosząc się z miejsca i przeciągając dłonią po jego plecach. Ruszyłam w stronę holu, gdzie zobaczyłam mamę. - Cz-czesc mamo - przywitałam się, starając się być spokojna.
- Jej skarbie. - Zmarszczyła brwi. - Dawno się nie jąkałaś - zauważyła szybko, marszcząc brwi.
Zagryzłam lekko wargę, czując delikatny ucisk stresu w żołądku. Jak zareaguje? Gdy mówiłam o Zaffie, nie była przeciwna, a raczej wystraszona. Jednak co powie, gdy dowie się że wampir właśnie je biad w naszej kuchni.
- Zaff - szepnęłam jedynie.
Mama momentalnie stała się czujna na moje kolejne słowa. Jednak wątpię, by spodziewała się, że chodzi właśnie o to, co chciałam jej przekazać.
- Tak, Radella? Co z nim? Odpisał ci na list? - dopytywała, kaldac dłonie na moich ramionach. Pokręciłam przecząco głową. - Martwisz się, że nie odpisał po tak długim czasie? - zgadywałam dalej. Ja jednak znów zaprzeczyła.
- Jest tu, m-mamo - oznajmiłam. - Siedzi... On siedzi teraz w... W kuchni.
Mama zesztywniały.
- Wampir jest w naszym domu? - spytała, odsuwając ode mnie dłonie. Automatycznie to ja złapałam ją teraz zaciskając delikatnie palce. - Czemu nic nie mówiłaś?
- Nie wiedziałam... - powedziałam wystraszona.
- Twój ojciec tego nie przyjemnie - powedziałam bardzo, bardzo cicho ,wiedząc, że Zaff zapewne słyszy nas z kuchni. Choć ja nie byłam tego taka pewna. Nadal był otepiony i zmęczony.
- Mamo, on jest niegroźny...
- Co innego mówiłaś o jego rodzinie.
- Jego rodziną jest zupełnie inna... Ja ich nie znam. Ale jego znam. Ufam mu, a on uda mi... Pójdzie zaraz spać...
- Spac? - dopytywała coraz bardziej przerażona mama. - Wiesz doskonale co oni robią z...
- Błagam cię, ty jedyną mnie rozumiesz... P-rosze... Nie spisuj go na straty. - Ona jednak wciąż była nieprzekonana. Wzięłam głęboki oddech. - Jeśli on wychodzi to ja też, nie chcę go znów tracić.
- Radella...! Tu jest twój dom... Ja nie chce tracić dziecka! - powiedziała również już przejęta i ze szklanymi oczami. - Nic nam nie zrobi...? Jestem tego pewna...?
- Tak, jestem. Nic nam nie zrobi. Zaraz się położyć spać... Jest bardzo zmęczony. Zabiorę go do pokoju...
- Dobrze, ja... Ja pójdę do siebie. - Była cała blada. Oh... Nie powinnam się chyba jej dziwić. To dosyć normalna reakcja. - Będę w sypialni. Ojciec pojechał po Gretę, będą za jakiś czas...
Pokiwałam głową.
- Porozmawiamy później - powedziałam. Musnęłam jej policzek wargami i wróciłam do jadalni, spoglądając na Zaffa, który już skończył jeść.

Zaff Leeches · 2019-03-12 23:20:28

Siedziałem nad pustym talerzem ze zwieszonymi ramionami. Czułem się winny? Znów się mnie bali? Nie chciałem, by jej rodzice, czy siostra bali się mnie tylko przez dwa kły i krwiste zapędy... Uh, ale mieli prawo, nawet powinienem to uszanować i wyskoczyć przez okno w kuchni, póki był czas.
- Dziękuję za posiłek... - szepnąłem cicho, patrząc na Ellę. - Może... Przenocuję gdzie indziej? Jeśli to problem, to zrozumiem. Twoi rodzice raczej nie mają dobrych doświadczeń z wampirami... Ale naprawdę nikomu nie zagrażam. Ani moja rodzina. Była rodzina... Zrobię wszystko by mnie zaakceptowali.

Radella Tillman · 2019-03-12 23:24:47

- Kochanie... - szepnęłam przysiadając się obok niego. ZlPlam za jego dłoń i przycisnęła ją do swojej piersi, aby poczuł picie mojego serca. - Nie chce żebyś był gdzie indziej. Nie chcę cię już zostawiać. Więcej nie popełnię takiego błędu. Nie będę się bać. P-patrz... Patrz na mnie. Jestem odważniejsza. Więcej się nie wystraszę, niczego... Niczego co... Co... Co miLo by nas rozdizlic, Zaff - pwiedzialam z zapartym tchem. - Ty i ja... Dobrze? Ty i ja... - powtórzyłam drżącym głosem. - Ty i ja...

Zaff Leeches · 2019-03-12 23:27:48

Zmiękłem i choć nadal nie byłem przekonany to pokiwałem głową.
- Ty i ja. Jedyna rzecz, jakiej jestem pewien - skinąłem głową i pociągnąłem jej palce do swoich ust, całując ją lekko. - Dobrze. Prowadź w takim razie kochana, a ja... um... Choć może powinienem przedstawić się twojej mamie...? - zapytałem niepewnie. - Czuję się nieco obco w takiej chwili...

Radella Tillman · 2019-03-12 23:34:59

Pokręciłam głową.
- Nie teraz... T-teraz... Nie jest odpowiedni moment - powedziałam, będąc pewna, jednak nie brzmiała tak przekonująco. Jeszcze pracowałam nad pokazywaniem pewności siebie. - Oni o tobie wiedzą... Opowiadałam im. Mówiłam, że jesteś dobry, że byłeś dobry dla mnie... Że nie chciałeś mnie skrzywdzić... Wiedza to wszystko.
Ruszyliśmy do mojej sypialni, a ja wcaiz mówiłam szeptem.
- Że chciałeś dla mnie dobrze, ze mnie broniłeś... Wszystko, Zaff. Po prostu, czarodzieje zaskoczona widują wampiry. Tutaj opowiada się dużo strasznych historii dla niegrzecznych czarodziejów o wampirach - szepnęłam, krzywiąc się. - Moi rodzice byli jednymi z właśnie takich, którzy je posiadają.
Weszlismy do duzesz sypialni, która miała jedną ścianę cała ze szkła i widok na miasto. Słońce już zachodziło ale mimo wszystko machnęłam ręką, a szyby tak jak w łazience przyciemniały.

Zaff Leeches · 2019-03-12 23:39:49

- Rozumiem... Ale nie wiem jakie mają realne doświadczenia z wampirami. Tylko głupie wampiry z rodowodem jeszcze dla własnej satysfakcji i poszukiwania przygód porywają czarodziejki. Całe szczęście jestem upadłym wampirem, nie trzeba się mnie bać - zapewniłem i gdy zobaczyłem duże łóżko, poczułem momentalnie senność. Ściągnąłem z siebie ubranie, odkładając je ostrożnie na krzesło i w bokserkach, niepewnie usiadłem na łóżku. Mhm, było tak miękkie jak się wydawało.
- Przywykłem do spania nocą, nie przejmuj się. Dzień nie przeszkadza mi aż tak bardzo, a słońce choć nieco parzy, nie jest już aż takim problemem - zapewniłem, niepewnie wsuwając się w głąb łóżka. Mogłem? Sam nie wiedziałem, chyba mogłem... Czułem się naprawdę wyobcowany.

Radella Tillman · 2019-03-12 23:44:00

- Są zaklecia na to. Na pewno mogę cię chronić przed słońcem, gdy jestem obok - mruknęłam, zdejmując z siebie spodnie i sięgając po luzne, ltorykie spodenki do spania. Potem zdjevilam koszulkę i stanik, żeby zarzucić na siebie koszulkę do kompletu od piżamy i wszystko zostawiłam na krześle, idąc do łóżka. - Dobrze, że słońce nie zrobiło ci krzywdy, nawet przy takim osłabieniu.... - mruknęłam zatroskana, siadając obok. Nie byłam tak bardzo senna, ale chciałam czuwać nad jego snem. - - Pamiętam jak wtedy w ogrodzie... Siedzieliśmy na słońcu niedługo... Byłam pół przytomna ale... Ale pamiętam, że źle się poczułeś, bardzo źle...

Zaff Leeches · 2019-03-12 23:47:30

- Było pełne słońce, ale nie mogłem cię zostawić samej. A jedyne czego w tamtej chwili chciałaś, to zostać w ogrodzie - wspomniałem, bardzo wyraźnie. Westchnąłem słabo, a gdy Ella usadowiła się na poduchach, ja ułożyłem się na jej brzuchu, tuż pod piersiami. Wtuliłem się jak wygłodniały uwagi szczeniaczek.
- A potem chciałaś bym cię ugryzł, ostatni raz, bym poczuł się lepiej i byśmy się pożegnali... Wtedy też odmówiłem. Byłaś osłabiona i miałaś wracać całkiem sama... - westchnąłem cicho.

Radella Tillman · 2019-03-12 23:53:45

- Żałowałam, że tego nie zrobiłeś. Byłam zła, że przeze mnie tak się czułeś. Uważałam... Myślami... Chciałeś mi pomóc, więc i aj ciałami pomoc tobie... Ale to już było. Nie zmienimy tego.
Wplatałam palce w jego włosy i zaczęłam odtworzenie i delikatnie drapać go po głowie, przeczesując jego włosy, które niedawno przycinalam. Byłam zadowolona z efektu. Nie wyglądał najgorzej.
- Porazmawiamy potem, kochany - poprosiłam, nie umiałam mu nakazywać, to było dla mnie jeszcze zbyt trudne. - Gdy będziesz miał siły i będziesz już w pełni przytomny, wtedy porozmawiamy.

Zaff Leeches · 2019-03-12 23:57:49

- Dobrze - zgodziłem się potulnie, wtulając się ufnie w Ellę. Wyglądało to tak jakby nie groźny wampir miał jej bronić, a właśnie ona mnie miała otulać i czuwać na moim spokojnym snem. - Chcę tylko byś wiedziała... że jestem najszczęśliwszą istotą na świecie... Będąc znów obok ciebie - powiedziałem szczerze, cichym i pełnym napięcia głosem. W końcu jednak, bardzo szybko się rozluźniłem. - Kocham cię, Ella - dodałem, podciągając kołdrę i zasypiając, w końcu, po wielu, wielu tygodniach spokojnie...

#21 2019-03-12 22:11:13

Odp: Stara miłość od nowa — wampir i czarodziejka

#22 2019-03-12 22:14:55

Odp: Stara miłość od nowa — wampir i czarodziejka

#23 2019-03-12 22:20:58

Odp: Stara miłość od nowa — wampir i czarodziejka

#24 2019-03-12 22:24:54

Odp: Stara miłość od nowa — wampir i czarodziejka

#25 2019-03-12 22:30:37

Odp: Stara miłość od nowa — wampir i czarodziejka

#26 2019-03-12 22:35:50

Odp: Stara miłość od nowa — wampir i czarodziejka

#27 2019-03-12 22:40:18

Odp: Stara miłość od nowa — wampir i czarodziejka

#28 2019-03-12 22:45:49

Odp: Stara miłość od nowa — wampir i czarodziejka

#29 2019-03-12 22:52:22

Odp: Stara miłość od nowa — wampir i czarodziejka

#30 2019-03-12 22:58:27

Odp: Stara miłość od nowa — wampir i czarodziejka

#31 2019-03-12 23:15:06

Odp: Stara miłość od nowa — wampir i czarodziejka

#32 2019-03-12 23:20:28

Odp: Stara miłość od nowa — wampir i czarodziejka

#33 2019-03-12 23:24:47

Odp: Stara miłość od nowa — wampir i czarodziejka

#34 2019-03-12 23:27:48

Odp: Stara miłość od nowa — wampir i czarodziejka

#35 2019-03-12 23:34:59

Odp: Stara miłość od nowa — wampir i czarodziejka

#36 2019-03-12 23:39:49

Odp: Stara miłość od nowa — wampir i czarodziejka

#37 2019-03-12 23:44:00

Odp: Stara miłość od nowa — wampir i czarodziejka

#38 2019-03-12 23:47:30

Odp: Stara miłość od nowa — wampir i czarodziejka

#39 2019-03-12 23:53:45

Odp: Stara miłość od nowa — wampir i czarodziejka

#40 2019-03-12 23:57:49

Odp: Stara miłość od nowa — wampir i czarodziejka

Stopka