Historia ze smutnym początkiem — Wilczyca i wilk

Astoria Arcanum · 2019-02-10 15:28:00

Zaśmiałam się.
- Doktor Hartwell - powtórzyłam oby zapamiętać. - Bardziej podoba mi się Grim, ale niech będzie. Jakby co to dam znać. Obiecałeś mi coś i liczę na ciebie, więc na pewno się o ciebie będę upominać - zapewnilam.

Wolfgrim Hartwell · 2019-02-10 15:32:14

- Właściwie nazywam się Wolfgrim - sprostowałem. - Rodzice są tradycjonalistami i postanowili zaszaleć przy wybieraniu imienia. Ale Grim brzmi dobrze - pokiwałem głową. - Za co do obietnic, jestem słownym wilkiem. Zapewniam cię, że dopóki nie przebiegniemy się razem przez las bez zatrzymania, nie uznam, że noga jest sprawna. Ale póki co, musisz to wyleżeć. Odpoczywaj Astoria - poprosiłem, idąc wgłąb lecznicy, do innych pacjentów.

Astoria Arcanum · 2019-02-10 16:46:21

Westchnęłam cicho i wsunęłam się pod kołdrę. Dopiero teraz pozwoliłam sobie na grymas bólu na twarzy. Bo mogą bolała. Naprawdę bolała. Ale nic chciałam tych leków, nie chciałam więcej niż było naprawdę potrzebne. Chce wrócić do pełni sprawności i szczerze mówiąc nadal nie wierzę w to co mówił Grim.
Jeśli chce to uda mi się. Wszystko jest do wyćwiczenia, do zrobienia. Już wiele razy się o tym przekonałam. Gdy dołączyłam do grupy treningowej, patrzyli na mnie spod łba ale szybko zrozukieli że jestem godnym przeciwnikiem.

Wolfgrim Hartwell · 2019-02-10 16:55:34

Kilka kolejnych dni było męczone przez ciągłe uśmiechanie się, i witanie rodzin rannych. Udało mi się też w końcu wrócić do domu. Spotkałem rodziców Tetry. Byli roztrzęsieni, podobnie jak i ja. Przynajmniej w końcu udało nam się pogodzić... Szkoda, że już po tym wydarzeniu, które zniszczyły wszystko, oni postanowili... pogodzić się.
Udało mi się wrócić do lecznicy po tygodniu. Miałem nowe siły, byłem świeższy i gotowy na kolejne dni w pomaganiu wilkom.
- Astoria, już nieźle śmigasz - zauważyłem, gdy podszedłem do wilczycy, która spacerowała sobie spokojnie o kulach. Na razie dwóch.

Astoria Arcanum · 2019-02-10 17:22:43

Pod ioslam wzrok, uśmiechając się radośnie do wilkołaka.od razu zrobiło mi się lekko. Brakowało mi jego widok i jego głosu.
- Część, doktorze Grim - powedziałam rozbawiona, dosyć szybko podchodząc do niego. - Dobrze cię widzieć. Naprawdę dobrze. Mhm.. odpoczynek tobie też dobrze zrobił. Wyglądasz dużo lepiej - zauważyłam, badając wzrokiem jego twarz.

Wolfgrim Hartwell · 2019-02-10 17:33:35

- Bardzo ci dziękuję - stwierdziłem rozbawiony. - Potrzebowałem oddechu, zobaczyć co u brata i rodziny i odwiedzić rodzinę Tetry... - wzruszyłem ramionami. - Ale ty też nabrałaś kolorów. Jak ci się chodzi? - zapytałem, dalej idąc u jej boku, gdy powoli kuśtykała wzdłuż korytarza.

Astoria Arcanum · 2019-02-10 18:00:34

- Idzie mi jak widać - mruknęłam. - Wolno i krzywo - podsumowałam ale mimo wszystko się uśmiechnęłam. Bo właśnie on tak na mnie działał. Dzień stawał się przyjemniejszy. - Ale cały czas do przodu, doktorze Hartwell - pochwaliłam się.
Rodzina była ze mnie dumna i wszyscy się cieszyli, że z nogą z czasem będzie w porządku. Mama odetchnęła z ulgą, ale w oczach taty zobaczyłam ten sam błysk co zapewne krył się w moich. Żal. Cała ta sytuacja przyprawiała mnie o mdłości coraz częściej. Bo powili do mnie docierało jak ciężko będzie. I to że się podniosę nie oznaczy, że uda mi się pójść dalej. Brodzę nogami w bagnie po kolana, albo i wyżej.
- Cały czas denerwuję Evelynn - dodałam jeszcze rozbawiona. - Nie celowo. Ale ona jest taka... Przepisowa. - Pokręciłam głową.

Wolfgrim Hartwell · 2019-02-10 18:15:34

- Nic dziwnego. Jest bardzo zasadowa - pokiwałem głową. - Ale nie przejmuj się czuwam nad tobą - podsumowałem z uśmiechem, powoli podążając za nią z uśmiechem. - Na spacer poczekamy jeszcze aż nauczysz się spacerować sprawniej - dodałem. - Jak noga? Boli cię? - zapytałem niepewnie, idąc ramie w ramie z Astorią, a na twarzy nosiłem lekki uśmiech.

Astoria Arcanum · 2019-02-10 18:23:15

Zaśmiałam się krótko.
- Nie no coś ty. Już nie boli - odparłam rozbawiona. - Juto już będę śmigać. No dobra, albo pojutrze. To się jeszcze zobaczy - mruknęłam, zagryzając wargę. - Najtrudniej jest w nocy. Nie mogę się skupić na niczym innym, tylko myślę o bólu - wyznałam, bo w końcu był lekarzem, rodzinie i znajomym nie opowiadałam o tym.

Wolfgrim Hartwell · 2019-02-10 18:30:01

- Rozumiem... Na noc możemy podawać ci jednak proszki przeciwbólowe, tak profilaktycznie - zaproponowałem. - Dziś wyjdę na popołudnie, a potem wrócę by czuwać na noc, to będę cię pilnować - uśmiechnąłem się lekko. - Zmienimy opatrunek na nodze, a potem także na plecach. Zobaczymy jak to wygląda i może nakleimy już tylko plastry - uznałem i zakręciliśmy na końcu korytarza by wrócić do początku, do łóżka Astry. - Może przeniesiemy cię do osobnego pokoju, zostaniesz jeszcze trochę w lecznicy, a staramy się powoli wypuszczać, albo przenosić wszystkich z sali przyjęć... Jakieś specjalne życzenia co do pokoju?

Astoria Arcanum · 2019-02-10 18:33:47

- Duże okno, najlepiej z niskim parapetem i na parterze - odparłam, wzdychając ciężko. Dłonie mnie już bolały. Po tych kilku dniach chodzenia non stop o kulach zaczęły mi się robić bąble. Ale nie miałam zamiaru się do nich przyznawać, czy się przejmować. Ten ból w porównaniu z bólem spowodowanym nogą był niczym. - Dałoby się to zrobić? - zapytałam, zerkając na Grima.

Wolfgrim Hartwell · 2019-02-10 18:43:54

- Poszukam - pokiwałem głowy. - Krzywisz się - wytknąłem. - Może na dziś już skończ spacerowanie? Jak na te kilka dni to i tak daleko zaszłaś. Twoje rodzeństwo przyniosło ci jakieś książki, powinnaś spokojnie usiąść i poczytywać... Mogę cię zabrać wózkiem na zewnątrz... - zaproponowałem, ale uważnie obserwowałem Astorię, by upewniać się, że nie za bardzo się krzywi.

Astoria Arcanum · 2019-02-10 18:47:36

- Tak, tak. Przynieśli. Ale to nie to samo co chodzenie - Zauważyłam.
Doszliśmy z powrotem do mojego łóżka, a Grim znacząc popatrzył w jego kierunku, więc skierowałam się tam. Usiadłam ciężko na materacu, odkładając kule na bok. Potarłam otwartymi dłońmi o kołdrę.
- Możemy wyjść na zewnątrz. Na pewno nie mogę o kulach? Na wózku czuję się... Źle - powiedziałam bardzo niepocieszona.

Wolfgrim Hartwell · 2019-02-10 18:53:23

- W najgorszym przypadku wezmę cię na ręce i przeniosę na spacer. Widziałaś swoje dłonie? - spojrzałem na nią znacząco, a potem ująłem jedną i odwróciłem wierzchem do góry. Była czerwoną i obdarta. Uśmiechnąłem się lekko.
- Chodź, przeżyjesz chyba ten wózek - spojrzałem na nią miękko.

Astoria Arcanum · 2019-02-10 18:57:12

Zacisnęłam palce, przyciskając dłoń do brzucha.
- Chyba nie mam innego wyjścia - mruknęłam. - Ale daj mi samej - przypomniałam mu i przesiadłam się na wózek, gdy Grim przysunął go bliżej mnie. - Wyręczanie w takich drobiazgach rozleniwia - wyjaśniłam swoją tezę. - A skoro mam się regenerować i nie mogę zacząć od dużych rzeczy, to chcę umieć robić przynajmniej te małe.

Wolfgrim Hartwell · 2019-02-10 19:05:03

Pokiwałem głową z pełnym zrozumieniem.
- Nie neguje. Bardzo mnie cieszy twoje zaangażowanie w powrót do zdrowia - zapewniłem. A część mnie chciała jednak dodać, że na rekach też mógłbym ją nieść... Ale powstrzymałem się. Co ja wygaduje? Nawet Tetry nie nosiłem, zawsze wyśmiewała takie pary, a teraz sam chciałem coś takiego... O co chodzi?
- No to jazda. Poza tym co u rodziny? Też walczyli? Wyszli bez ran? - upewniłem się, jadąc spokojnie do tylnego wyjścia.

Astoria Arcanum · 2019-02-10 19:13:09

Trochę mi mina zrzedła.
- Brat taty zginął - mruknęłam. - Dobrali mu się do gardła. Długo się męczył, ale za krótko żeby dojechać do lecznicy - wyjaśniłam. Przez chwilę milczałam, a potem odchrząknęłam. - Walczyli jeszcze moi dwaj bracia - kontynuowałam - ale im na szczęście prawie nic się nie stało, parę zadrapań. - Uśmiechnęłam się. - Cieszę się, że wyszli cało - dodałam spokojnie.

Wolfgrim Hartwell · 2019-02-10 19:18:02

- Cieszę się - przyznałem szczerze. - Straszna bitwa, każdy kogoś stracił... - pokręciłem głową. - I szczere kondolencje z powodu twojego wujka. Mam nadzieję, że już na długo zapadnie tu spokój. Tęsknie za dniami, gdy było nudno w lecznicy i przychodziły do nas tylko nieostrożne dzieci - westchnąłem szczerze. - I Tetra do mnie, sprawdzić czy się nie nudzę... - szepnąłem pod nosem, bardziej do siebie, jedną ręką popychając wózek, a drugą obracając w palcach jej wisiorek. - Oby Wielki Wilk miał wszystkich w opiece...

Astoria Arcanum · 2019-02-10 19:22:38

- Ma, na pewno ma ją w opiece. Wygraliśmy - przypomniałam mu. - Nie udało się bez strat, ale na pewno Wielki Wilk nad nami czuwał. - Wzięłam głęboki oddech, gdy wyjechaliśmy na zewnątrz. - Nie pozwolił by jej życie, życie mojego wujka, czy jakiegokolwiek innego wilka z naszej watahy poszło na marne. - Zacisnęłam zęby, pocierając dłonią po kolanie rannej nogi.

Wolfgrim Hartwell · 2019-02-10 19:27:32

- Oby... - westchnąłem, ale zaraz otrząsnąłem się, a przynajmniej spróbowałem otrząsnąć się ze wspomnień. - Wybacz, nadal jestem po części w żałobie. Zazwyczaj bywam bardziej... radosny - wyjaśniłem i ustawiłem wózek znów obok ławki, by było jej się łatwiej przesiąść. Sam też na niej usiadłem i popatrzyłem jak wilczyca sprawnie to robi.
- Dzielny wilczek - pochwaliłem ją z lekkim uśmiechem.

#61 2019-02-10 15:28:00

Odp: Historia ze smutnym początkiem — Wilczyca i wilk

#62 2019-02-10 15:32:14

Odp: Historia ze smutnym początkiem — Wilczyca i wilk

#63 2019-02-10 16:46:21

Odp: Historia ze smutnym początkiem — Wilczyca i wilk

#64 2019-02-10 16:55:34

Odp: Historia ze smutnym początkiem — Wilczyca i wilk

#65 2019-02-10 17:22:43

Odp: Historia ze smutnym początkiem — Wilczyca i wilk

#66 2019-02-10 17:33:35

Odp: Historia ze smutnym początkiem — Wilczyca i wilk

#67 2019-02-10 18:00:34

Odp: Historia ze smutnym początkiem — Wilczyca i wilk

#68 2019-02-10 18:15:34

Odp: Historia ze smutnym początkiem — Wilczyca i wilk

#69 2019-02-10 18:23:15

Odp: Historia ze smutnym początkiem — Wilczyca i wilk

#70 2019-02-10 18:30:01

Odp: Historia ze smutnym początkiem — Wilczyca i wilk

#71 2019-02-10 18:33:47

Odp: Historia ze smutnym początkiem — Wilczyca i wilk

#72 2019-02-10 18:43:54

Odp: Historia ze smutnym początkiem — Wilczyca i wilk

#73 2019-02-10 18:47:36

Odp: Historia ze smutnym początkiem — Wilczyca i wilk

#74 2019-02-10 18:53:23

Odp: Historia ze smutnym początkiem — Wilczyca i wilk

#75 2019-02-10 18:57:12

Odp: Historia ze smutnym początkiem — Wilczyca i wilk

#76 2019-02-10 19:05:03

Odp: Historia ze smutnym początkiem — Wilczyca i wilk

#77 2019-02-10 19:13:09

Odp: Historia ze smutnym początkiem — Wilczyca i wilk

#78 2019-02-10 19:18:02

Odp: Historia ze smutnym początkiem — Wilczyca i wilk

#79 2019-02-10 19:22:38

Odp: Historia ze smutnym początkiem — Wilczyca i wilk

#80 2019-02-10 19:27:32

Odp: Historia ze smutnym początkiem — Wilczyca i wilk

Stopka