Syndrom sztokholmski - wampir i czarodziejka

Zaff Leeches · 2019-02-04 18:17:57

- Ja nie czuję tak zimna, jak ty - zauważyłem czule, odbierając od niej ręcznik. - Wysusz się, zrobię coś ciepłego do picia - powiedziałem z uśmiechem, mijając ją w drzwiach i narzucając ręcznik na włosy, ruszyłem do niewielkie kuchni, jaką miała w pokoju.

Radella Tillman · 2019-02-04 20:11:44

Odetchnęłam i zrobiłam to o co prosił. Ogólnie nieczęsto zdazralo mi się sprzeciwiać, a teraz już w ogóle nie miałam powodów by to robić, bo obawy, że Zaff mi coś zrobi, coś złego, zmalały do minimum. Czerwona lampka zapalała mi się jedynie przy moich wlasnych zachowaniach, gdy nie miałam pojecia czy zrobiłam coś tak, jak on by tego ode mnie oczekiwał.
Zatrzymałam się na chwilę, sięgając do szuflady po naszyjnik ze zdjeciem rodziców i siostry. Przełknęłam głośniej ślinę, otwierając go i zaglądając do środka. Ich twarze zacierały się w mojej pamięci. Nie widziałam ich od chyba ponad roku. Miałam jedynie zdjęcia. Których Zaff mi nie przyniósł. Przez co z początku było mi okropnie przykro, ale wtedy wolałam o nie nie pytać i się nie dopominać. Nie wiedziałam jeszcze jakie ma względem mnie zamiary i czy nic mi nie zrobił gdy zacznę czegokolwiek wymagać. A później... Później kompletnie zapomniałam o ich braku. Nie przeszkadzało mi to już po dwóch tygodniach, a gdy zaczęliśmy z Zaffem w końcu rozmowach, w ogóle nie zaglądałam nawet do medalionika. Ale... Od czasu do czasu chciałam sobie odświeżyć pamięć.
Zacisnęłam mocno palce na niewielkim wisiorku. Jacy by nie byłi, to była moja rodzina. Tego nie zmieni nikt ani nic. Moja i jedyną jaką miałam.

Zaff Leeches · 2019-02-04 20:22:06

Przygotowałem nam po kubku rozgrzewającej herbaty, z odrobiną alkoholu. Nie zaszkodzi jej prawda? A zawsze taką pijałem. Robił mi ją mój najstarszy brat, Idris, który najczęściej się mną opiekował, gdy byłem mały. Dopóki nie ożenił się i nie został głową rodu. Teraz wszędzie wyjeżdża z rodziną, a mi zostały pojedyncze wspomnienia z nim związane.
Zawsze krzywiłem się na myśl o rodzeństwie, a Elli nie bez przyczyny mówiłem, by na nich uważała. Nie kłamałem, naprawdę byli niebezpieczni. Jednak gdyby tak się zastanowić... Byli mi niesamowicie bliscy i wykreowali mnie jako osobę. Musiałem zacząć częściej opowiadać o nich Elli, gdy jej o czymś mówiłem na głos, łatwiej mi było się z tym skonfrontować.
Ocknąłem się jednak i ruszyłem z herbatami do czarodziejki. Ta jednak stała przy komodzie i przyglądała się... No tak, wisiorek.
- Też wspominasz? - zapytałem, podchodząc bliżej.

Radella Tillman · 2019-02-04 20:27:32

Drgnelam zamykając gwałtownie i z lekka wystraszona i spięta popatrzyłam na Zaffa. Odetchnęłam jednak zaraz rozluźniając się i odkładając wisiorek.
- Oh... Troszkę. Przepraszam. Już miałam do ciebie iść... - powiedziałam, odbierając od niego swój napój. - Mhm, zaraz, "też" wspominam? Nie tylko mnie naszło...? - dodałam, uśmiechając się lekko.
Powąchalam napój i poczułam zapach alkoholi, Pokręciłam mimowolnie nosem ale nic nie powiedziałam.

Zaff Leeches · 2019-02-04 20:33:09

- Tak... Trochę. Rzadko myślę o rodzeństwie inaczej niż banda lekko zdziczałych imprezowiczów, wyższej klasy - parsknąłem dość cicho. - Czasami jednak przypominają mi się... Dobre chwilę - przyznałem się łagodniej, niemal ze wstydem. Uniosłem na nią wzrok i uśmiechnąłem się lekko. Pocałowałem ją w czoło, a potem ujmując rękę czarodziejki, poprowadziłem ją do łóżka. Sam ułożyłem się w pozycji pół leżącej, a potem zaprosiłem, by Ella rozsiadła się u mojego boku.
- Nie wiem czy pamiętasz, jak wyrażałem już swoje zdanie na temat twoich rodziców z początków naszej znajomości... Jednak czy zechciałabyś opowiedzieć mi o nich? - zapytałem łagodnie.
Nie tak miał wyglądać ten dzień. Nie o to ci cały czas chodzi! Lecz nie przeszkadza mi to w spróbowaniu... spróbowaniu jak to smakuje. "Miłość".

Radella Tillman · 2019-02-04 20:39:33

- To dobrzy ludzie - szepnęłam, siadając ostroznie u boku wampira. - Zawsze byli dosyć zajęci, zabiegani i zmęczeni. - Westchnęłam cicho. - Ale dbali o mnie, nie chcieli aby czegokolwiek mi zabrakło. Niestety w niektórych rzeczach nie byłam... Dosyć dobra. Nie na tyle na ile by chcieli. A mogłam, wiedziałam, że mogłam lecz... - Zagryzłam wargę. Mogłam? A może jednak nie? Może nie byłam w stanie spełnić ich wszystkich wymagań na raz? - Ale gdy ich o coś poprosiłam, starali się w większości to spełnić. Uczyłam się w domu... Spezalam sporo czasu z siostrą. - Uśmiechnęłam się lekko. - Pamiętam więcej dobrego z domu - zakończyłam. Bo całą resztę wyparlam z głowy.

Zaff Leeches · 2019-02-04 20:43:39

- Kochali cię - pokiwałem głową. - Lecz oczekiwali zbyt wiele po jednej istocie - dodałem cicho. - Nie do końca wiem jak się kocha... To zawsze sprawia wampirom niezwykłą trudność. Jednak myślę, że cię kochali - uznałem, zaciskając wargi. Upiłem łyk herbaty póki była ciepła, a przyjemne ciepło spowodowane odrobiną alkoholu rozeszło się po moim przełyku, a potem i ciele. - Tęsknisz za nimi? I za siostrą?

Radella Tillman · 2019-02-04 20:50:12

- Tak, tęsknię - przytaknęłam od razu, bez zastanowienia. To było oczywiste. - Kocham ich, to moja rodzina - dodałam i westchnęłam cicho. - Choć szczerze... - Popatrzyłam na Zaffa, wodząc wzrokiem po jego twarzy. - Z tygodnia na tydzień coraz mniej i zoraz rzadziej... - powedziałam zawstydzona. - Mam wrażenie, że nie widziałam ich już wieki. - Pochyliłam głowę ze smutkiem, muskając palcami nadgarstek wampira. - Ale... Myślę, że miłość tak naprawdę nigdy nie przemija. Słabnie, ale nie mija. Ona jest wieczna - mruknęłam z namysłem. - więc nie zapomnę o nich.

Zaff Leeches · 2019-02-04 20:56:32

- Chciałabyś... - powstrzymałem się gryząc w język tak mocno, że sam nie ugryzłem. Paskudne uczucie, nienawidzę własnej krwi. Jakże to ironiczne, że krew istot, które miłują krew, jest obrzydliwa i zepsuta do cna. Jak cała wampirza nacja. Może właśnie dlatego zepsute wampiry tak pragną czystej i pięknej krwi czarodziejów?
- Czy chciałabyś do nich wrócić? - zapytałem się szczerze, choć niechętnie. Odpowiedź będzie zapewne twierdząca. Tęskni za widokiem kogokolwiek innego niż ja...

Radella Tillman · 2019-02-04 21:03:13

- Nie jestem pewna, czy oni by tego chcieli... Dla mnie minęły wieki od naszego ostatniego spotkania, a dla nich...? Sama nie wiem. Rozstaliśmy się trochę... Trochę w gniewie. Wstyd mi przez to. - Przez chwilę nic nie mówiłam, sięgnęłam po jego wolną dłoń i delikatnie zacisnęłam na niej swoje palce. - Chciałabym isch zobaczyć, dowiedzieć się, co u nich słuchać, czy wszystko jest w porządku. To by mi zapewne wystarczyło - mruknęłam, wzruszając lekko ramionami.

Zaff Leeches · 2019-02-04 21:07:26

- A... chciałabyś tu zostać? Dobrowolnie? - kontynuowałem serię pytań, wypijając herbatę do końca, byle na nią nie patrzeć. Co mi wpadło do głowy? Jeszcze przed chwilę chciałem ją skusić, by sama padła mi do stóp, jednak teraz... Sam nie wiem co rozważałem. Miałem mętlik w głowie, tak to dobre określenie. Potrzebowałem chyba więcej alkoholu.

Radella Tillman · 2019-02-04 21:11:32

- Ummm... Ja.... - szepnęłam, nie wiedząc co powiedzieć.
Chciałam? Nie chciałam?
Zauważyłam jednak, że Zaff wypił całą swoją herbatę, a ja na swoją nie miałam jakoś ochoty, alkohol robił ze mną złe rzeczy, nie chciałam próbować jakichkolwiek jego ilości. Więc wyciągnęłam kubek bardziej w jego stronę.
- Moze chcesz moja? - spytałam, póki co jeszcze myśląc nad odpowiedzią.
Kogo ja chciałam oszukać. Chciałam zostać. Tu mi było całkiem dobrze. Choć byłam mocno ograniczona i nieiwele mogłam robić. Ale... Miałam tu jego. I to był wystarczająco mocny argument aby chcecie tu zostać.

Zaff Leeches · 2019-02-04 21:19:01

- Tak, dzięki - sapnąłem, wypijając cały kubek herbaty z wódką, niemal jednym łykiem. Pokręciłem głową, gdy odstawiłem, kubek obok mojego pustego. Wziąłem głębszy oddech, a potem podpierając się się na łokciach podniosłem z łóżka i odsunąłem się kawałek od niego, od Radelli, od myśli.
- Nieważne - rzuciłem. - Nie, nieważne. Za szybko wypiłem. Pójdę... Pójdę się umyć. Do siebie. Będę u siebie - podsumowałem, wychodząc z sypialni. Myśl trzeźwo na przeklęte kły, bądź rozsądny.

Radella Tillman · 2019-02-04 21:23:02

Poczerwieniałam. Nie chciałam żeby wychodził! Chciałam z nim dalej rozmowiać!
- Dobrze... Wyrazie czego wiesz, że jestem tam gdzie zawsze - szepnęłam za nim, choć nie byłam pewna czy słyszał. Szybko wyszedł i zorbila mi się przez to przykro trochę.
Powoli położyłam się na łóżku, dokładnie w miejscu w którym jeszcze przed chwilą leżał Zaff i zamknęłam oczy, biorąc głęboki oddech.
- Nie musisz wiedzieć czym jest miłość... Gdybyś tylko ją poczuł... Tak jak ja czuję... - wymamrotałam sama do siebie, bo chyba nie byłam w stanie powiedzieć. Mu to wprost.

Zaff Leeches · 2019-02-04 21:35:52

Prawie wpadłem pod prysznic i pozwoliłem zimnemu strumieniowi wody spłynąć po całym moim ciele, aż się skuliłem z niemal pieczącego bólu. Wziąłem kilka głębokich oddechów, a potem przekręciłem pokrętło prysznica na kolor czerwony. Oddychaj, nie myśl, oddychaj.
Krew. Chcesz krwi i orgazmów, które ona może wywołać dzięki tym cudownym ustom. Myśl o tym. Myśl o tym i tylko tego od niego oczekuj.
Dobrze, dobrze... Już mi lepiej. Tak, było już lepiej. Musiałem się otrząsnąć. Za dużo czasu spędziłem z czarodziejką, za dużo. Jeśli zechce ją zostawić? Mam dopiero 25 lat, jestem dzieckiem, w postrzeganiu wampirów. Co ja wiedziałem o życiu, co ja wiedziałem o tym co chciała obudzić we mnie Ella? Nic!
Jeśli stanie się dla mnie czymś więcej niż pokarmem, niż piękną czarodziejką, będę zgubiony. Tyle wiedziałem na pewno.

Radella Tillman · 2019-02-04 22:07:28

Nie przyszedł już potem. Myślałam, że wpadnie, przynajmniej spytać, czy może jednak nie chce jeszcze przekąsić niczego późnym wieczorem. Ale nic takiego się nie stało. Lampy przygasły, oznajmiając, że dzień się skończył i czas już myśleć o spaniu. Jedna nie chciałam spać. Wzięłam jednak prysznic i przepraszam się w piżamę. Długo nie mogłam zasnąć, więc wstałam w środku nocy z łóżka i napisałam Zaffowi karteczkę "Późno zasnęłam, więc pewnie późno wstane. Nie musisz na mnie czekać że swoją kolacja. PS: Wczorajszy sparer był cudowny, dziekue. Ella''. Miło brzmiało i wyglądało takie zdrobnienie mojego imienia. Podobało mi się.
Odłożyłam ja na stół i sworcilam do łóżka, zwiajajc się na nim w kłębek i zagrzebują w kołdrę.

Zaff Leeches · 2019-02-04 22:15:09

Przyszedłem rano. Całą noc nie robiłem w sumie nic specjalnego, prócz spacerowania z jednego pokoju rezydencji do drugiego i szukaniem szczęścia. Prawie wpadłem na Clarie, ale z nią nie miałem teraz siły rozmawiać. To by wymagało ode mnie przytomności umysłu, której nie miałem.
Ella spała. Ale nie przeszkadzało mi to. Położyłem się na kanapie i z podłożoną ręką pod kark, po prostu patrzyłem w sufit. Czekałem, aż się obudzi. Czekałem aż otworzy oczy, zaczniemy kolejny dzień, zapominając o tamtym. Tak byłoby najlepiej - na pewno dla mnie.

Radella Tillman · 2019-02-04 22:20:07

Owinelam się szlafrokiem i zaspana wyszłam z sypialni. Uśmiechnęłam się słodko na jego widok na kanapie.
- Dzień dobry, Zaff. Nie śpisz jeszcze? - zapytałam, mrużąc oczy, aby spojrzeć na zegarek wiszący na ścianie. - Dosyć późno już... - Ziewnęłam, zasłaniając dłonią usta. - Musiałam trochę odespać. - Zaśmiałam się siadając na skraju kanapy obok jego nóg.

Zaff Leeches · 2019-02-04 22:26:54

- W porządku. Ja miałem dość leniwą noc - parsknąłem. - Nie śpię, nawet nie jestem specjale zmęczony - dodałem i uniosłem się, by pocałować ją w skroń. - Głodna? Mam kolejne witaminy, a jajecznica z bekonem czeka pod przykrywką. Jest też świeżo wyciskany sok - poinformowałem, niczym kelner w ekskluzywnej restauracji.

Radella Tillman · 2019-02-04 22:36:24

Uśmiechnęłam się promienie do wampira.
- Dziekue. Wiciskany sok brzmi super. Witaminy same w sobie - zauważyłam rozbaiwona. Zacisnęłam palce swoich słoni na materiale szlafroka nie wiedząc do końca co chciałabym Żninie zorbic. - Zjesz ze mną? Lub chociaż coś wypijesz...? - zapytalam, w końcu decydując się na to aby unieść dłoń i dotknąć delikatnie palcami jego policzka.

#381 2019-02-04 18:17:57

Odp: Syndrom sztokholmski - wampir i czarodziejka

#382 2019-02-04 20:11:44

Odp: Syndrom sztokholmski - wampir i czarodziejka

#383 2019-02-04 20:22:06

Odp: Syndrom sztokholmski - wampir i czarodziejka

#384 2019-02-04 20:27:32

Odp: Syndrom sztokholmski - wampir i czarodziejka

#385 2019-02-04 20:33:09

Odp: Syndrom sztokholmski - wampir i czarodziejka

#386 2019-02-04 20:39:33

Odp: Syndrom sztokholmski - wampir i czarodziejka

#387 2019-02-04 20:43:39

Odp: Syndrom sztokholmski - wampir i czarodziejka

#388 2019-02-04 20:50:12

Odp: Syndrom sztokholmski - wampir i czarodziejka

#389 2019-02-04 20:56:32

Odp: Syndrom sztokholmski - wampir i czarodziejka

#390 2019-02-04 21:03:13

Odp: Syndrom sztokholmski - wampir i czarodziejka

#391 2019-02-04 21:07:26

Odp: Syndrom sztokholmski - wampir i czarodziejka

#392 2019-02-04 21:11:32

Odp: Syndrom sztokholmski - wampir i czarodziejka

#393 2019-02-04 21:19:01

Odp: Syndrom sztokholmski - wampir i czarodziejka

#394 2019-02-04 21:23:02

Odp: Syndrom sztokholmski - wampir i czarodziejka

#395 2019-02-04 21:35:52

Odp: Syndrom sztokholmski - wampir i czarodziejka

#396 2019-02-04 22:07:28

Odp: Syndrom sztokholmski - wampir i czarodziejka

#397 2019-02-04 22:15:09

Odp: Syndrom sztokholmski - wampir i czarodziejka

#398 2019-02-04 22:20:07

Odp: Syndrom sztokholmski - wampir i czarodziejka

#399 2019-02-04 22:26:54

Odp: Syndrom sztokholmski - wampir i czarodziejka

#400 2019-02-04 22:36:24

Odp: Syndrom sztokholmski - wampir i czarodziejka

Stopka