Syndrom sztokholmski - wampir i czarodziejka

Zaff Leeches · 2019-02-03 19:17:52

- Wszystko jest absolutnie tak - uspokoiłem ją. - Chodzi mi bardziej o to... Uprzedzałem cię, że moje kły tak zadziałają - zacząłem. - Jednak wiem, że bywa to czasem trudne do ogarnięcia za pierwszym razem, dlatego zastanawiałem się... Czy nie masz żadnych pytań. Chcę byś się czuła w porządku, z tym co zrobiliśmy... Poza tym... Wspomniałaś, że chciałabyś to uczucie bardziej zgłębić - wyjaśniłem.

Radella Tillman · 2019-02-03 20:26:53

Zagryzłam mocno wargę, czując ciepło na policzkach.
- No... Tak... - przytaknęłam niewinnym głosem. Bo taka była prawda. Chciałam więcej. - Ja... - Sięgnęłam dłonią do szyi, gdzie dwie wisiały nadal dwie małe ranki, choć zapewne za dwa dni nie będzie już po nich nawet śladu. - Czuję się w porządku. Myślałam tylko nad tym... Czy... Czy tak jest zawsze? - Zmarszczyłam brwi. - Za każdym razem będę to czuć, gdy... Gdy mnie ugryziesz?

Zaff Leeches · 2019-02-03 20:34:28

Pokiwałem głową.
- Tak. Za każdym razem - przytaknąłem. - Choć... Hm nie do końca. Ugryzłem cię na krótki moment. Zazwyczaj to trwa dłużej, jednak to był twój pierwszy raz, dlatego wolałem wyhamować - dodałem. - Być może, że jeśli bym cię ugryzł na dłużej, to czułabyś to intensywniej, lecz większe byłoby też twoje otumanienie. Jad utrzymuje się tak długo, aż nie zaśniesz - wyjaśniłem spokojnie.

Radella Tillman · 2019-02-04 00:32:11

Zassałam dolną wargę w zamyśleniu, nie mówiąc nic przez dłuższą chwilę.
- Może być jeszcze intensywniej... - odezwałam się w końcu, bardziej sama do siebie niż do wampira, mamrocząc niewyraźnie. - Intensywniej w trakcie i intensywniej już po ugryzieniu? - upewniałam się. Wzięłam głęboki oddech, kręcąc głową. - To nie jest... Niebezpieczne? Bo... Serce mi waliło jak szalone - przypomniałam sobie.

Zaff Leeches · 2019-02-04 00:35:45

Zaśmiałem się cicho, kręcąc głową.
- Niebezpiecznie jest tylko w trakcie, kiedy podniesienie tętna jest gwałtowne i wywołane moim jadem - wyjaśniłem. - Jednak wszystko co się dzieje, gdy wyciągnę kły, jest już naturalne i jeszcze nie słyszałem, by ktokolwiek zginął od tego - przyznałem, starając się nie śmiać. - A intensywność może być jeszcze dużo większa i dużo bardziej satysfakcjonująca... - dodałem ciszej, niemal kusząco.

Radella Tillman · 2019-02-04 00:57:50

Serce szybciej mi zabiło.
- Dobrze, wierzę ci - szepnęłam, spoglądając na Zaffa. Uśmiechnęłam się i zacisnęłam mocniej palce na jego dłoni. - Po prostu się zastanawiam czego się spodziewać... Mhm, kolejny raz - szepnęłam. Zmarszczyłam lekko brwi. - Bo będziesz chciał to... Um, powtórzyć?

Zaff Leeches · 2019-02-04 01:03:45

Uśmiechnąłem się.
- Twoja krew jest przepyszna. Nawet nie jesteś sobie w stanie wyobrazić jak bardzo - westchnąłem. - Pewnie bym chciał jeszcze spróbować... Jeśli pozwolisz. Lepiej cię wtedy przygotuję, najlepiej by było byś zupełnie się rozluźniła, bez mojej pomocy - uznałem.

Radella Tillman · 2019-02-04 01:49:45

- Ohhh, bez...? Ale ty mi bardzo wczoraj pomogłeś - przypomniałam sobie. - Bez twojej pomocy by nie wyszło z moim... Uh, rozluźnieniem - szepnęłam z poczuciem winy. - Sama nie wiem. Stresuje się. Często. Właściwie od zawsze. I wszystkim co popadnie. Bywa to bardzo... Frustrujące. Bardzo, bardzo... - Westchemlam ciężko. - Mogę się postarać... Spróbuję.

Zaff Leeches · 2019-02-04 09:15:02

- Dalej ci będę pomagał, ale już bez użycia perswazji - wyjaśniłem z westchnieniem. - Tak będzie ci lepiej. Gdy uwierzysz, że wszystko jest w porządku, wyrówna ci się oddech i po prostu z uśmiechem pokiwasz głową - dodałem, uśmiechając się łagodnie. - Dasz radę. Ja w ciebie wierzę. Poza tym masz czas by się przygotować, nim cię kolejny raz ugryzę, powinien minąć przynajmniej tydzień - powiedziałem.

Radella Tillman · 2019-02-04 09:26:08

- Yhym... W porządku. Tak, tak... Dam radę. Dzięki że wierzysz - szepnęłam, lekko się uśmiechając.
Tydzień? Nie miałam pojęcia czy to długo czy krótko. Z jednej tak, z drugiej nie... Oh, Radella... Chyba ci się za bardzo spodobało, co nie? Trzeba poczekać. A ty musisz sama nad sobą trochę popracować do tego czasu!
- Fortepian - przypomniałam sobie nagle. - Umm... Lub pianino - dodałam, spoglądając na Zaffa. - Mieliśmy razem poćwiczyć - wyjaśniłam, starając się mieć pewniejszy głos. - Pamiętasz?

Zaff Leeches · 2019-02-04 09:32:42

Pokiwałem głową, samemu sobie przypominając.
- Racja. Wypadło mi to z głowy - przytaknąłem. - Możemy jutro przejść do mojego pokoju i tam usiąść do pianina - zaproponowałem. - Mam jakieś nuty, oraz dużo czasu, który mogę ci poświęcić - przyznałem z łagodnym uśmiechem.

Radella Tillman · 2019-02-04 09:40:47

Uśmiechnęłam się szczerze i pokiwałam głową, choć co do gry na fortepianie miałam więcej wątpliwości niż do gry na skrzypcach. Jednak każda możliwość spędzania z nim czasu była... dobra. Więc czemu by nie?
- Szczerze mówiąc... - powiedziałam, a potem jedynie odrobinę przyciskami głos, kontynuując. - To czasem się zastanawiam, czy faktycznie masz ten czas, czy musisz go jednak wygospodarować, gdy już coś mi obiecasz? Nie lubisz nie dotrzymywać obietnic, prawda? - zgadywałam dalej.

Zaff Leeches · 2019-02-04 09:45:27

- Nie mam problemu z ich łamaniem szczerze mówiąc. Jednak z tobą chciałem być od początku szczery Jeśli czegoś nie zrobię, to znaczy, że nie zrobię, jednak o cokolwiek mnie prosiłaś, ja to zrobiłem - zauważyłem, kiwając głową, a potem westchnąłem już mniej zachwycony. - Co do czasu... Poświęcam ci go wiele, a niedługo będę musiał trochę mniej. Dlatego chciałbym, byśmy jak najdłużej cieszyli się swoim towarzystwem, byś miała siłę, czekać na mnie trochę dłużej...

Radella Tillman · 2019-02-04 09:53:31

Zaniepokoiłam się jego słowami. Zmarszczyłam lekko brwi i na nowo zacisnęłam palce na jego dłoni.
- Na... N-a dłużej...? - zapytałam, czując nieprzyjemny ucisk w żołądku i gardle.
Nie, nie, nie! Nie chciałam być sama... Oh... Tak bardzo nie chciałam zostawać sama. Zamknie mnie w pokoju? Pozwoli wychodzić na ogród przez okno? Na jak długo zniknie? Kiedy do mnie wrócić... Chciałam żeby Zaff był blisko, żeby nie znikał, żeby nie odchodził daleko. Przecież mu nie przeszkadzam! Wystarczy, że mogę powiedzieć obok niego, gdy on musiał coś zrobić dla swojego taty... Dużo nie potrzebowałam
Czemu więc chciał mnie zostawić "na dłużej" samej sobie?
Patrzyłam na niego szeroko otwartymi oczami, a każda kolejna myśl przychodziła do mojej głowy coraz to szybciej i szybciej.

Zaff Leeches · 2019-02-04 09:57:09

Spojrzałem na nią czule, z żalem. Uzależniła się od mojej obecności...
- Nie martw się Ella, tylko na trochę. Będę musiał spotkać się z kilkoma wampirami, omówić kilka nudnych rzeczy i zaraz wracam do ciebie - zapewniłem spokojnie. - Między obiadem a kolacją zostaniesz sama, ale to nie tragedia. Dasz beze mnie radę, jestem więcej niż pewien - powiedziałem miękko, całując ją w czoło.

Radella Tillman · 2019-02-04 10:07:37

Odetchnęłam spokojnie.
- Ah, no tak... To nie tak strasznie długo. Musisz pracować - szepnęłam potakujaco, uśmiechając się lekko gdy mnie pocałował. - Mhm, tak, to... Nic strasznego. - Pokręciłam głową. - Nie tak bardzo długo. Pewnie będziesz bardziej zmeczony - zauważyłam, zagryzając lekko wargę. - Nie będę... Cię meczyc. Obiecuję. Nie zostawiają mnie po prostu samej na cały dzień. Nawet jak przyjdziesz raz dziennie to będzie... Mhm, myślę że będzie wtedy w porządku - zapewnilam go.

Zaff Leeches · 2019-02-04 10:12:44

- Myślę, że możesz wchodzić do mnie do pokoju - dodałem też. - Kiedy będę pracować, będziesz mogła siedzieć obok - zaproponowałem, z uśmiechem idąc dalej, między drzewa. - Nie zostawię cię na cały dzień samej, nie mam takiego zamiaru. Choć bardzo cię proszę, jeśli będziesz wychodziła popołudniem na ogród, to uważaj.

Radella Tillman · 2019-02-04 10:18:11

- Już wtedy nie spocie? - mruknęłam pod nosem. - Ktoś... Z twojej rodziny może mnie zobaczyć? - spytałam dla upewnienia się. - Będę uważać. Posiedzę niedaleko okna, w ogrodzie z różami lub w tym niebieskim... Nie będę hałasować - obiecywałam, byle by tylko nie zmieniał zdania. - Wychodzenie tutaj daje mi dużo radości... No i mogę spokojnie czatować - wyjaśniłam.

Zaff Leeches · 2019-02-04 10:23:57

- Um, spokojnie - pokiwałem głową. - Wychodź spokojnie, ale faktycznie bliżej okna - zgodziłem się. - Naprawdę nie chce by ci się coś stał, a moje rodzeństwo jest nieobliczalne i... cóż, martwię się, to wszystko - uznałem spokojnie. - Ale nie zabronię ci wychodzić na ogród. Widzę ile ci to radości sprawia - zaznaczyłem, muskając wolną dłonią jej policzek.

Radella Tillman · 2019-02-04 10:32:57

Wzięłam cięższy oddech.
- Mogli by... Zrobić mi krzywdę? - Przełknęłam głośno ślinę. - Zrobili by to?
Trochę się spięłam. Jak mogłam o tym nie pomyśleć! Biegałam po ogrodzie, który był częścią wielkiej rezydencji, w której biegało mnóstwo wampirów, sami domownicy, a od czasu do czasu goscie, mniej lub bardziej ważni.
Otworzyłam szerzej oczy, zatrzymując się. Uniosłam lekko dłoń.
- Czy wszyscy będą chcieli spróbować mojej krwi, tak jak ty? - myslam na głos. Ale nie musiał odpowiadać. Wiedziałam, że tak. Rozejrzałam się niepewnie dookoła.

#341 2019-02-03 19:17:52

Odp: Syndrom sztokholmski - wampir i czarodziejka

#342 2019-02-03 20:26:53

Odp: Syndrom sztokholmski - wampir i czarodziejka

#343 2019-02-03 20:34:28

Odp: Syndrom sztokholmski - wampir i czarodziejka

#344 2019-02-04 00:32:11

Odp: Syndrom sztokholmski - wampir i czarodziejka

#345 2019-02-04 00:35:45

Odp: Syndrom sztokholmski - wampir i czarodziejka

#346 2019-02-04 00:57:50

Odp: Syndrom sztokholmski - wampir i czarodziejka

#347 2019-02-04 01:03:45

Odp: Syndrom sztokholmski - wampir i czarodziejka

#348 2019-02-04 01:49:45

Odp: Syndrom sztokholmski - wampir i czarodziejka

#349 2019-02-04 09:15:02

Odp: Syndrom sztokholmski - wampir i czarodziejka

#350 2019-02-04 09:26:08

Odp: Syndrom sztokholmski - wampir i czarodziejka

#351 2019-02-04 09:32:42

Odp: Syndrom sztokholmski - wampir i czarodziejka

#352 2019-02-04 09:40:47

Odp: Syndrom sztokholmski - wampir i czarodziejka

#353 2019-02-04 09:45:27

Odp: Syndrom sztokholmski - wampir i czarodziejka

#354 2019-02-04 09:53:31

Odp: Syndrom sztokholmski - wampir i czarodziejka

#355 2019-02-04 09:57:09

Odp: Syndrom sztokholmski - wampir i czarodziejka

#356 2019-02-04 10:07:37

Odp: Syndrom sztokholmski - wampir i czarodziejka

#357 2019-02-04 10:12:44

Odp: Syndrom sztokholmski - wampir i czarodziejka

#358 2019-02-04 10:18:11

Odp: Syndrom sztokholmski - wampir i czarodziejka

#359 2019-02-04 10:23:57

Odp: Syndrom sztokholmski - wampir i czarodziejka

#360 2019-02-04 10:32:57

Odp: Syndrom sztokholmski - wampir i czarodziejka

Stopka