Duży i mała - wilk i dziewczyna

Primrose Caladium · 2019-01-18 22:59:09

- Pewnie tak... Mhm... Tak, zdecydowanie bardziej naturalne - odparłam po chwili namysłu, wciąż kurczowo trzymając się jego dłoni, nie chciałam go puszczać. Dlaczego już byliśmy tak blisko? Jak to możliwe...?! Oh... Przecież, przecież dopiero przed chwilą wyruszaliśmy w droge, a teraz już wracamy. To takie niesprawiedliwe! Dzień powinien być dłuższy.

Riddick Hyde · 2019-01-18 23:07:25

Uśmiechnąłem się czule i z cichym westchnieniem nadal kierowaliśmy się w stronę domu Prim. Choć mógłbym przejść się jeszcze kawał drogi, gdziekolwiek, ważne, że z nią. Czułem, że mam jeszcze zdecydowanie za dużo energii.
A już lada moment stałem przy zielonej furtce.
- Hm, a więc to prawda, że szybciej się wraca... - mruknąłem.

Primrose Caladium · 2019-01-18 23:15:43

- Nie mam pojęcia. Mi cały dzień mina za szybko - przyznałam się. - Było cudownie, cieszę się, że mogliśmy tyle czasu spędzić razem. I wybacz, że tak o wszystko dopytywałam - dodałam z lekka rozbawiona. - Nie chce być natrętna wobec ciebie. No i... Widzimy się jutro wieczorem. Dam ci znać rano. W porządku? - Uśmiechnęłam się z nadzieją, wciąż niezmiernie ściskając jego dłoń.

Riddick Hyde · 2019-01-18 23:22:28

Westchnąłem, kiwając głową.
- Też się cieszę, że udało nam się to wyjście. Było cudownie - zapewniłem. - I absolutnie nie przeszkadza mi twoje dopytywanie. Istnieje granica między byciem wścibskim, a ciekawym, a ty jesteś po prostu ciekawa - uznałem szczerze i uniosłem jej dłoń do swoich ust, całując ją lekko, a potem puszczając. - Zadzwoń, jakby co - podsumowałem cicho, bo tak naprawdę nie chciałem się z nią żegnać...

Primrose Caladium · 2019-01-18 23:27:33

- Zadzwonię - dopadłam. - Do futra, Riddickiem - szepnęłam, odsuwając się i kierując w stronę wejścia do domu. Przyciągnęła dłoń, którą ucałował do serca, zerkając jeszcze za siebie z pełnym wdzięczności uśmiechem.
Celowo tak sformułowałam swoje pożegnanie. Obietnice bardzo mnie motywowały. Przecież nie rzucałam nigdy słów na wiatr. Jutro czekał mnie bardzo pracowity dzień. Ale na pewno będzie warto.

Riddick Hyde · 2019-01-18 23:41:58

Pokręciłem głowa rozbawiony jej słowami. Była rozkoszna, pod każdym względem i aspektem, ale byłem więcej niż pewien, że jest skłonna nie spać tygodniami, by wszystkich uszczęśliwić i im pomóc. Niemożliwa. Ale ją właśnie kochałem i to za to, za co już pozwiedzałem. Była jaka była i tyle mi wystarczyło, by ją pokochać. O to chodzi w miłości, prawda?

Następnego dnia do mojego niewielkiego mieszkania zawitał armagedon z dwoma demonami na czele. Dagger i Carletta mimo iż mieli tylko siedem lat, posiadali już siłę przeciętnego nastolatka, za to zwinność i szybkość chyba zawodowej grupy lekkoatletycznej razem wziętej. Jedyną przewagę jaką nad nimi miałem był mój spokój i status dorosłego brata.
Pomogli mi w porcie, fakt, odmalowaliśmy kawał łodzi wspólnymi siłami, oraz wymieniliśmy pęknięte okno, oraz lud w lodówkach na świeży. Po powrocie do domu, w godzinach po południowych, poprosiłem jednak by się umyli i zaraz zeszli, pomóc mi posprzątać domek.
- Przyjdzie? Ona? - dopytywał Dagger, na co Claret wywracała oczami.
- Oczywiście, że ona! Widzisz jak się denerwuje! Nasz brat się zakochał! - uznała pouczająco. Nawet nie miałem siły zaprzeczać.
- Tak, przyjdzie Primrose - powiedziałem spokojnie. - Przyniesie ze sobą coś do jedzenia, specjalnie dla was - dodałem na zachętę do sprzątania. Podziała dokładnie tak, jaki był zamiar.

Primrose Caladium · 2019-01-18 23:52:51

Tyle pracy. Byłam od rana na nogach. Najpierw pomogłam otworzyć sklepik, potem bar, później poszłam pomoc w sprzataniu, potem zajrzałam znów do baru w godzinach szczytu. No i wpadłam też pomoc tacie. W drodze do domu załatwiłam pocztę i odebrałam rzeczy z pralni. W domu spotkałam się z dziadkiem i poszliśmy na zakupy - mama miała niedługo urodziny i chcieliśmy znaleźć jej coś ładnego. Ale to raczej nie był żaden obowiązek, a już przyjemności.
Choć byłam padnięta to i tak wybrałam się do Ridda, czując napływ nowych pokładów energii. Na ramieniu miałam torbę z jedzeniem i smakołykami dla każdego wilka. Wzięłam głęboki oddech docierając do domu mężczyzny. Zapukałam i usłyszałam jak coś mocno wali po drugiej strony. "Pewnie dzieciaki biegną do drzwi" - pomyślałam. Uśmiechnęłam się miękko na tą myśl. Otworzył mi chłopiec.
- Cześć, jestem Primrose - przywitałam się pogodnie. - Ty musisz być Dagger, prawda? Miło mi cię poznać - dodałam, etc stając do niego dłoń.

Riddick Hyde · 2019-01-18 23:58:07

- RIDD! PRZYSZŁA! - wydarł się Dag, ile sił miał w płucach i uciekł w głąb domu, prawdopodobnie dołączając do Claret. Warknąłem na chłopaka, co miało znaczyć tyle ile "to było niegrzeczne", ale zaraz stanąłem przed drzwiami i Prim. Uśmiechnąłem się lekko zmęczony. No i oczywiście całkiem nieogarnięty, miałem krzywo zapiętą koszulę, włosy zmierzwione od ciągłej zabawy z wilkami, a na nogach dwie różne skarpetki. Prezentowałem się zaiście wyjściowo.
- Hej... Wybacz za niego, czekali aż przyjdziesz... Um - podrapałem się po karku. - Wejdź, zapraszam. Na szczęście dom jeszcze nie jest w ruinie.

Primrose Caladium · 2019-01-19 00:01:47

Zaśmiałam się.
- Część, dobrze cię znów widzieć Możemy razem coś ogarnąć, jeśli potrzebujesz pomocy - zaoferowalam sie, rozglądając na boki zaciekawiona. Nie było tu dużo miejsca, ale na pewno wystarczająco. Skromnie ale miło. - Wyglądasz na... - Popatrzyłam na Ridda rozbawiona. - Troszkę zmęczonego - dokończyłam, starwaiac torbę na blacie. Odwróciłam się do wilka. - Dobrze się bawiliście razem?

Riddick Hyde · 2019-01-19 00:05:57

- Taaak, oni na pewno - parsknąłem, zamakając drzwi za Prim. - Mieli ubaw po pachy, męcząc biednego brata...
Usłyszałem piskliwe szczekanie, na co westchnąłem ciężko. - Claret. Nie przejmuj się, zaraz znów się zmieni - dodałem spokojnie, już przyzwyczajony. - Zaraz zejdą, poprosiłem by się przebrali już w ubrania, które nie są podarte przez ciągłe przemiany w tą i z powrotem - wyjaśniłem.

Primrose Caladium · 2019-01-19 00:12:37

- Rozkoszne - szepnęłam pod nosem, sama do siebie. - A u ciebie wszystko w porządku? - upewniłam się jednak. - Chyba nie tylko oni są usatysfakcjonowani przebiegiem dzisiejszego dnia - dodałam z usmieche., Obracając się do torby i powoli wyciągając pudełka. - Nie spytałam cię ostatnio, jak często się spotykacie we trojke? - Zerknęłam kątem oka na wilka. - Zdążysz za nimi zatęsknić do następnego spotkania? - dopytywałam rozbawiona. Phu, jak ja bym chciała mieć rodzeństwo...

Riddick Hyde · 2019-01-19 00:26:31

Uśmiechnąłem się krzywo, pomagając jej rozpakować pudełka.
- Tak... Ale nie przejmuj się, w lesie jest im dobrze, uczą się wszystkiego co jest im potrzebne - zapewniłem spokojnie. - Wiem, gdzie im będzie lepiej. A jeśli kogoś naprawę kochasz, to chcesz dla tego kogoś dobrze. Dagger, Carletta i ja to najlepszy przykład - podsumowałem i westchnąłem. - Hej! Mam wam wysłać zaproszenie? Proszę się ładnie przywitać! - zawołałem rodzeństwo, które tym razem od razu zareagowało, natychmiast zbiegając ze schodów.
Pierwszy zbiegł Dag. Roztrzepany chłopiec, o krótko przystrzyżonych, ciemnych włosach, oraz rozbieganym spojrzeniu. Zawsze chodził uśmiechnięty i tym razem nie było inaczej. Był jednak trochę nieśmiały, dlatego też stanął przy mojej nodze. Zaraz także pojawiła się Carletta, była podobna do swojego bliźniaka, miała długie, ciemne jak noc włosy związane w niedbały warkocz, oraz nieco przerażające, groźne oczy dzikiego zwierzęcia. Była bardzo miła w obyciu, jednak w przeciwieństwie do brata ona była pewna siebie i miała w sobie coś z przebojowości. Spojrzała uważnie na Prim.
- Cześć - odezwała się pierwsza. - Carletta Hyde. A to Dagger - wskazała na brata, a potem znów przyglądała się Prim. - Jesteś sercem brata?
- Mówiłem ci, byś tego tak nie nazywała - westchnąłem. - To Primrose Caladium, jej rodzice prowadzą bar mleczny, wiecie który...
- Ooo ten ze smacznymi shake'ami? - ucieszył się Dag. - Cześć! Miło mi poznać!
- Mhm... - rzuciła nieufnie Carlet.

Primrose Caladium · 2019-01-19 12:16:34

- Mi ciebie też miło poznać, Dag - odparłam i przeniosłam wzrok na dziewczynkę. - Ciebie również miło mi poznać - powedziałam, miękko się uśmiechając, jednak siostra Ridda patrzyła na mnie z dystansem. Nie miałam zamiaru jej się narzucać. Widziała mnie pierwszy raz, a Riddick przecież mówił, że wilki z natury nie są ufne. - Przygotowałam dwie tarty z warzywami. Jedna łagodna, a drugą bardziej na ostro - wyjaśniłam, rozpakowując folie. - I coś na deser, ale to potem - stwierdziłam z uśmiechem. - Wystarczy trochę podgrzać w piekarniku, myślę, że będą tak samo smaczne jak na świeżo - skierowałam słowa w stronę mężczyzny, rozpakowując z foli obie tarty.

Riddick Hyde · 2019-01-19 12:24:24

Uśmiechnąłem się czule spoglądając na Prim.
- Jesteś naprawdę cudowna - westchnąłem i wziąłem od niej tarty. - Podgrzeje je. Wilki, bądźcie grzeczne dla Prim - dodałem ostrzej, patrząc na rodzeństwo. Dag natychmiast skinął głową, a Carleta zaraz za nim. Nie spuszczała wzroku z Prim, jakby podejrzewała, że zaraz zmieni się w strasznego potwora.
- Ładnie pachniesz - oświadczył Dagger. - Jesteś czarodziejką? Znam jednego czarodzieja, mieszka za lasem, w Torim, niedaleko Fortis. Zawsze bawimy, jak przychodzi do lasu - pochwalił się Dag, na co Carleta westchnęła ciężko.
- Dużo gadasz - wytknęła pod nosem.

Primrose Caladium · 2019-01-19 12:45:37

- Mój dziadek jest czarodziejem, a mama pół czarodziejką - wyjaśniłam chłopcu, aby ciekawość go za bardzo nie męczyła. Przykucnęłam obok Daggera i uśmiechnęłam się do niego. - Mam w sobie trochę krwi czatodzeja. Ale nie znam da dużo magicznych sztuczek.- Skrzywiła się lekko. Wyciegnelam dłoń i Przeciągnęła delikatnie palcem po jego koszulce, a kreska którą nakreslilam zaczęła się błyszczeć. - Dziadek nauczył mnie zabawy ze światłem. Będzie błyszczeć,AW ciemności świecić - wyjaśniłam rozbawiona.

Riddick Hyde · 2019-01-19 12:58:13

Zerknąłem na nich z kuchni. Mina Daggera była bezcenna.
- Wooooooow! - westchnął oczarowany. - Ale super! Ridd! Nie mówiłeś, że twoje serce umie czarować!
- Powiedziałem za to byście tak nie mówili - odparłem wzdychając z kuchni. Poczułem na swoich plecach świdrujące spojrzenie Carlet.
- Tata tak mówi na mamę - oświadczyła z powagą. Pokręciłem głową.
- Ale nie jesteśmy w lesie, w wiosce - przypomniałem cierpliwie. - Tata ci wyjaśni, jak zapytasz, dlaczego tak mówi - dodałem.
- Umiesz coś jeszcze? - zapytał Dag Primrose, zupełnie nie przejmując się nami.

Primrose Caladium · 2019-01-19 13:31:59

- To mi nie przeszkadza Ridd - powedziałam głośniej, aby przestał się tym przejmować aż tak i nie pouczał już siostry. Skupiłam jednak pełną uwagę na zafascynowanym wilczku,któremu aż oczy zaczęły błyszczeć dzięki tej prostej sztuczce. - Umiem jeszcze kilka rzeczy, mogę ci je wszystkie pokazać, ale jak już zjemy. W porządku? - zapytałam, chcąc się upewnić, czy chłopiec nie będzie zbytnio tym oburzony. Zerknęłam też na Carlet. - Ty też chciałabyś zobaczyć, czy niezbyt przepadasz za takimi sztuczkami? - zainteresowałam się.

Riddick Hyde · 2019-01-19 13:43:29

Carlet spojrzała na nią trochę nieufnie, ale wzruszyła ramionami.
- Uriel z tamtego miasta też umie czarować, to fajne - odparła. Dag pokiwał głową energicznie.
- Ale on nie umie za dużo - dodał, nadal zafascynowany dziewczyną. - Tak, chce zobaczyć! Lubię takie sztuczki! Jak kupujemy wilcze ziele to ten czarodziej zawsze wyczarowywyuje takie motylki, wiesz Ridd? - uśmiechnął się wilczek, ekscytując niezwykle. Carlet jak zawsze wywróciła oczami i podeszła do mnie, by wyciągnąć talerze z szafki i poukładać je przy stole. Zaciskała usta niezadowolona chyba z obecności Prim.

Primrose Caladium · 2019-01-19 14:16:55

Pokiwałam powoli głową i podniosłam się go góry.
- Chodź, pomożemy twojej siostrze ze sztućcami - zaproponowałam małemu wilczkowi, a on energicznie ruszył do kuchni. Zachichotalam stając obok Ridda. Uśmiechnęłam się do niego ciepło. - Ten dzień wydawał się jakiś dłuższy, pomimo, że miałam dużo zajęć. A rączkę w porównaniu do wczoraj - szepnęłam rozbawiona.

Riddick Hyde · 2019-01-19 14:22:46

- Może dlatego, że poprzedni spędziliśmy razem na wylegiwaniu się na łące, a dziś miałaś bardzo zajęć? - zauważyłem, lekko unosząc brew, jednocześnie nakładając jedzenie na talerze nasze i bliźniąt. - Jutro wszystko wróci di normy, wpadnę rano, potem wieczorem, porozmawiamy, mogę cię odprowadzić po zamknięciu sklepu... - zaproponowałem z uśmiechem.

#241 2019-01-18 22:59:09

Odp: Duży i mała - wilk i dziewczyna

#242 2019-01-18 23:07:25

Odp: Duży i mała - wilk i dziewczyna

#243 2019-01-18 23:15:43

Odp: Duży i mała - wilk i dziewczyna

#244 2019-01-18 23:22:28

Odp: Duży i mała - wilk i dziewczyna

#245 2019-01-18 23:27:33

Odp: Duży i mała - wilk i dziewczyna

#246 2019-01-18 23:41:58

Odp: Duży i mała - wilk i dziewczyna

#247 2019-01-18 23:52:51

Odp: Duży i mała - wilk i dziewczyna

#248 2019-01-18 23:58:07

Odp: Duży i mała - wilk i dziewczyna

#249 2019-01-19 00:01:47

Odp: Duży i mała - wilk i dziewczyna

#250 2019-01-19 00:05:57

Odp: Duży i mała - wilk i dziewczyna

#251 2019-01-19 00:12:37

Odp: Duży i mała - wilk i dziewczyna

#252 2019-01-19 00:26:31

Odp: Duży i mała - wilk i dziewczyna

#253 2019-01-19 12:16:34

Odp: Duży i mała - wilk i dziewczyna

#254 2019-01-19 12:24:24

Odp: Duży i mała - wilk i dziewczyna

#255 2019-01-19 12:45:37

Odp: Duży i mała - wilk i dziewczyna

#256 2019-01-19 12:58:13

Odp: Duży i mała - wilk i dziewczyna

#257 2019-01-19 13:31:59

Odp: Duży i mała - wilk i dziewczyna

#258 2019-01-19 13:43:29

Odp: Duży i mała - wilk i dziewczyna

#259 2019-01-19 14:16:55

Odp: Duży i mała - wilk i dziewczyna

#260 2019-01-19 14:22:46

Odp: Duży i mała - wilk i dziewczyna

Stopka