Historia absurdalna – wilczek i wampirzyca

Sirius · 2019-01-01 00:04:07

- Jesteś dla mnie bardzo wazna, Zathura - szepnąłem. Wtuliłem się w wampirzyce, zamykając oczy na chwilkę. - Mi nigdy nie przeszkadzał twój zapach - zauważyłem. - Dla mnie pachniesz bardzo ładnie - dodałem cicho.

Zathura Rin · 2019-01-01 00:11:48

Uśmiechnęłam się czule, głaszcząc go dalej czule.
- Chcesz się położyć spać? Możemy pospać razem - powiedziałam łagodnie. - Odpoczniesz, uspokoisz się... - pocałowałam go w głowę. - Też lubię twój zapach skarbie. Nie jest ani wilkołaka, ani wampirem... Po prostu twój zapach - powiedziałam łagodnie z uśmiechem.

Sirius · 2019-01-01 00:15:51

Uniosłem głowę i popatrzyłem na wampirzyce z uśmiechem.
- Bo jestem wyjątkowym wilkiem - powiedziałem, chcąc naprawdę wierzyć w te słowa. Bo przecież nie od dziś wiadomo, że wszyscy boją się tego co nowe, nie tylko ludzie, takie wyniosłe wampiry, czy wilki też. - Jestem Sirius Rin i jestem jedyny w swoim rodzaju. Tak jak Zathura Rin. Ona też jest wyjątkowa! - dodałem. - Nie chce ci przeszkadzać w spaniu, będę się wiercił... - stwierdziłem. - Miałaś odpoczywać teraz - zauważyłem, wodząc wzrokiem po jej twarzy.

Zathura Rin · 2019-01-01 00:25:12

- Tak, miałam odpocząć - westchnęłam. - Ale wiesz, że jesteś dla mnie najważniejszy, sen snem, ale ostatecznie jesteś dla mnie ważniejszy - zapewniłam. - Wiec jeśli potrzebujesz pomocy, porozmawiać... Wiesz, ze zawsze możesz na mnie liczyć - powiedziałam z czule. - Możesz zostać chwilę - zapewniłam.

Sirius · 2019-01-01 00:29:12

Ścisnąłem jej dłoń.
- Pójdę poćwiczyć przemianę - odparłem, rozluźniając uścisk. - Już jestem spokojny. Porozmawiamy jak zwykle wieczorem, gdy już wstaniesz. Przejdziemy się razem do czarodziejów z ciastem. Obiecuję nie zjeść całego! - poewdzialam z uśmiechem, odsuwając się. - Śpij spokojnie, Thura - szepnąłem.

Zathura Rin · 2019-01-01 00:50:06

- Powodzenia, Sirius - powiedziałam, tuląc go czule. - Wierzę w ciebie, na pewno dziś ci dobrze pójdzie - zapewniłam z uśmiechem. - Możesz zapakować ciasto, kiedy skończysz ćwiczenia... Nie forsuj się, skarbie - poprosiłam jeszcze, dopiero go wypuszczając z ramion.

Sirius Rin · 2019-01-01 03:26:43

***3 ROK STUDIÓW — Moonwind***

Powrót na uczelnię po przerwie wakacyjnej zawsze był dla mnie mało przyjemnym momentem. Pierwszy miesiąc średnio znosiłem i spędzałem go głównie na uczeniu się i staraniu się nie myśleć o rodzinnych stronach. Choc polubiłem wielce Moonwind, piękne miasto czarodziejów, niezwykle zadbane i z szerokim polem widzenia. Tutaj byłem raczej obiektem zainteresowania, takiego pozytywnego. Zdecydowana mniejszość miała do mnie uprzedzenia, co niesamowicie pozwoliło mi odkryć wiele cech w sobie, o których nie miałem pojęcia. Na przykład to, że praca w grupach nie jest dla mnie problemem, a nawet świetnie radzę sobie w roli lidera. W stolicy czarodziejów zapominałem o trudach, które spotykały mnie w domu. Jednak brakowało mi wielu dobrych rzeczy...

Noworoczna zabawa to był wręcz obowiązkowy punkt. Piękny bal, pełen magii, muzyki i tańców. Wszystko w jednej nocy, niepowtarzalne wydarzenie. Za pierwszym razem byłem mało przekonany, jednak szybko zrozumiałem, że to naprawdę świetna zabawa. Za drugim razem poszedłem z chęcią, a za trzecim nikt nie musiał mnie pytać, sam namawiałem innych.
W dopasowanym garniturze i z kieliszkiem wina w dłoni przechadzałem się po ogromnej sali że szklanym dachem. Noc była jeszcze młoda.

Myrtle Willow · 2019-01-01 03:37:15

Prawie od pierwszego roku, próbowałam do niego zagadać. Prawie wszystkie moje znajome zdążyły mnie wyśmiać i opłakać jednocześnie. Ale ja byłam silna, powiedziałam sobie jasno - nie poddam się, chociaż spróbuję. Założyłam białą suknię, w świetle lśniącą kolorami tęczy, a nawet się pomalowałam. Znajoma z roku, pół wampirzyca, przekonała mnie do czerwonej szminki.
Niepewna, ale zwarta i gotowa, stanęłam obok mężczyzny, który rozglądał się po sali.
- Hej - uśmiechnęłam się, starając się zachowywać swobodnie. - Jesteś z wydziału astronomii, tak? Wydawało mi się, że widziałam cię na zajęciach z astrofizyki - zaczęłam luźno. Oh, oczywiście, że wiesz z jakiego jest kierunku, wiesz jakie zajęcia rozszerza, oraz do jakich profesorów chodzi. Bo chodzisz do tych samych!

Sirius Rin · 2019-01-01 03:46:14

Uśmiechnąłem się przyjaźnie do młodej kobiety.
- Witaj - odparłem, spokojnie wodząc wzrokiem po jej twarzy. - Zapewne mnie widziałaś, bo sama na nie uczęszczasz - stwierdziłem z przekonaniem. Nigdy nie rozmawialiśmy, ale znałem jej twarz. - Szukasz zmian w nowym roku? - Zapytałem, unosząc lekko brew. Chyba nie zrozumiała skąd się wzięło moje pytanie. Popukałem się w wargę palcem. - Usta. Jeśli mnie pamięć nie myli, preferowałaś inny makijaż - zauważyłem. - Choć w czerwonym ci bardzo do twarzy. To śliczny kolor - dodałem przyjaźnie. - Nazywam się Sirius- dodałem na koniec, bo przecież nie wypadało się nie przedstawić.

Myrtle Willow · 2019-01-01 03:52:01

- Myrtle. Myrtle Willow - odparłam równie pogodnie. - Oh, też mnie kojarzysz? - zaśmiałam się nieśmiało. - Tak, to prawda... Koleżanka namówiła mnie na tą szminkę, byłam nieprzekonana, ale... Miło, że ci się podoba - uznałam, z uśmiechem biorąc łyk wina. Tak! Dobrze Myr, punkt dla ciebie!

Sirius Rin · 2019-01-01 03:59:30

- To niesamowicie zmysłowy kolor. Wręcz pobudza zmysły i ożywa osobę, którą przyozdabia - wyjaśniłem pokrótce. - Wamipry to uwielbiają - dodalem, uśmiechając się lekko. - Miło mi cię poznać Myrtle. Lubisz takie bale? - zapytałem spokojnie z nutą ciekawości. - Czy raczej zostałaś zaciągnięta przez koleżankę? - dodałem śmiejąc się krótko.

Myrtle Willow · 2019-01-01 04:03:16

Przyszłam tu ciebie znaleźć, słyszałam jak opowiadasz kolegom, że nie możesz się doczekać...
- Próbuję się do nich przekonać - odparłam lekko. - No wiesz, poszerzyć horyzonty, spróbować czegoś nowego, wyjść ze strefy komfortu... Jestem bardzo pospolitą czarodziejką, trudno mi to osiągnąć... Ale jestem! - zaśmiałam się. - No i rozmawiam z tobą. Kolejny sukces, yeee - dodałam już ciszej, najpierw patrząc na mężczynę, a potem uciekając wzokiem.

Sirius Rin · 2019-01-01 04:08:05

Zaśmiałem się, uśmiechając się następnie miło do dziewczyny. Była urocza.
- Tego się trzymaj. Nigdy nie sądziłem, że nowy rok może być bardziej magiczny, ale przyjechałem tu i dziecięce złudzenia zostały rozwiane. Czarodzieje wiedzą jak stworzyć niezapomniane widowiska - przyznałem, dopinając do końca wino.

Myrtle Willow · 2019-01-01 04:14:34

- Oh, nie zaprzeczę. Zaklęcia widowiskowe są najlepsze - zaśmiałam się cicho. - Zawsze dobrze wyglądają. Poza tym w całej zabudowie miasta światło ogni i iluzji odbija się w taki niesamowity sposób - westchnęłam. - Jesteś stąd? W sensie z okolic Moonwind? - zapytałam, znów unosząc na niego ciekawski wzrok. - W sensie bardzo różnisz się od uczących się tu czarodziejów i od pierwszych zajęć zachodzę z jakiego krańca Atlantis pochodzisz... - przyznałam łagodnie.
Oh, chciałabym mieć domek z żółtym dachem, takim słodkim! Już wiem, gdzie będzie stał!

Sirius Rin · 2019-01-01 04:23:17

Pokochałem powoli głową w zamyśleniu.
- Nie jestem stąd. Mieszkanie tu na stałe musi być... Intrygujące, jednak też męczące. Pochodzę z południa - wyjaśniłem spokojnie. - Od zawsze się wyróżniam, przestaje mnie to już zaskakiwać - dodałem rozbawiony. - Nie stresuj się, Myrtle - poprosiłem. - Nie masz czym. Chciałabyś zatańczyć? - zaproponowałem, odkładając kieliszek na stół. Wyciągnąłem dłoń w jej stronę.

Myrtle Willow · 2019-01-01 04:45:03

Trochę zbyt gwałtownie zareagowałam radością. Cała moja maska wyluzowanej posła w cholerę. Odstawiłam swój pusty kieliszek (na rozluźnienie!) i przyjęłam jego rękę.
- Chętnie z tobą zatańczę - przystałam radośnie, dając się zaprowadzić mu na parkiet. - Ty? Wyróżniasz się? Najwyżej niezwykłą urodą - zaśmiałam się cicho, czując rozluźnienie alkoholowe. - I z południa? Zimno, pewnie musisz być gruboskórny - dodałam. - Osobiście jestem stąd. Mieszkam w miasteczku uniwersyteckim, moi rodzice prowadzą tam restaurację dla studentów - wyjaśniłam z uśmiechem.

Sirius Rin · 2019-01-01 10:45:16

Ułożyłem pewnie, ale delikatnie, dłoń na jej plecach, a druga zacisnąłem nieco mocniej na drobnych palcach czarodziejki. Ona cała była malutka.
- Kobieta pełna magii, wychowaną w mieście wiśnie magicznym - powiedziałem rozbawiony i powoli ruszyłem, orientując się czy dziewczyna umie tańczyć czy nie do końca. Uśmiechnąłem się lekko. - Faktycznie, wśród czarodziejów nie jestem tak bardzo na widoku. - Zaśmiałem się, choć z niewidocznym dla niej napięciem. Chciałem być miły ale nie chciałem się spoufalać z nieznajomą. - Tutejsze strony różnią się wiele od moich rodzinnych. Zimy tutaj to pestka - powiedziałem rozbawiony.

Myrtle Willow · 2019-01-01 11:50:35

- Oh tak. Bardzo rzadko nawet śnieg nas zaszczyci, bo najniższa temperaturą jest pięć stopni - zaśmiałam sie. - Ale za to nasze lata są cudowne! Lazurowe wody na wybrzeżu to nie przesada, mówi się skrzą się tak od magii - powiedziałam z rozmarzeniem. - Tęsknie za pływaniem w morzu. A ty, lubisz pływać? Pewnie nie bardzo miałeś gdzie, między krami na jeziorze - zachichotałam.

/jbc to w rezydencji Thury jest wielgachny basen/

Sirius Rin · 2019-01-01 12:03:04

Obróciłem ją ostroznie, a potem znów przyciągnąłem do siebie.
- Uwielbiam pływać - odparłem. - Woda niesamowicie odpręża - przyznałem szczerze. - Faktycznie, pływanie między krami lodu, to byłby niezły wyczyn - powiedziałem rozbawiony. - Na szczęście nie musiałem się porywać na takie szaleństwa. W naszej rezydencji mamy wystarczająco duży basen aby zaspokoić moje uwielbienie do wody - wyjaśniłem spokojnie. - Choć i to nie równa się z wodą tutaj. Nawet nie ma co porównywać.

Myrtle Willow · 2019-01-01 12:15:17

Zmarszczyłam brwi, na słowa "w naszej rezydencji". Wampir? A mogłabym przysiąc, że czuję od niego tą charakterystyczną aurę siły wilkołaka. Oh no i widziałam jak przed pełnią przyjmuje wyciąg z wilczego ziela!
- Hmm to fajnie mieć na cały rok miejsce do pływania - dodałam, kiwając głową. - Chcesz coś zobaczyć? Ostatnio opanowałam nową sztuczkę - zachichotałam. - Obróć mnie, kilka razy - poprosiłam. Sirius zrobił to marszcząc brwi (pewnie przez moją wesołość), a gdy już się obracała, po lekkim machnięciu rękoma wokół mojej skrzącej się w świetle sukienki pojawiły się fale morskie. Gdy piruet się skończył, iluzja rozmyła się, a ja uśmiechnęłam się dumnie do mężczyzny, mocniej się go łapiąc (zaaaakręciło mi się w głowie)

#61 2019-01-01 00:04:07

Odp: Historia absurdalna – wilczek i wampirzyca

#62 2019-01-01 00:11:48

Odp: Historia absurdalna – wilczek i wampirzyca

#63 2019-01-01 00:15:51

Odp: Historia absurdalna – wilczek i wampirzyca

#64 2019-01-01 00:25:12

Odp: Historia absurdalna – wilczek i wampirzyca

#65 2019-01-01 00:29:12

Odp: Historia absurdalna – wilczek i wampirzyca

#66 2019-01-01 00:50:06

Odp: Historia absurdalna – wilczek i wampirzyca

#67 2019-01-01 03:26:43

Odp: Historia absurdalna – wilczek i wampirzyca

#68 2019-01-01 03:37:15

Odp: Historia absurdalna – wilczek i wampirzyca

#69 2019-01-01 03:46:14

Odp: Historia absurdalna – wilczek i wampirzyca

#70 2019-01-01 03:52:01

Odp: Historia absurdalna – wilczek i wampirzyca

#71 2019-01-01 03:59:30

Odp: Historia absurdalna – wilczek i wampirzyca

#72 2019-01-01 04:03:16

Odp: Historia absurdalna – wilczek i wampirzyca

#73 2019-01-01 04:08:05

Odp: Historia absurdalna – wilczek i wampirzyca

#74 2019-01-01 04:14:34

Odp: Historia absurdalna – wilczek i wampirzyca

#75 2019-01-01 04:23:17

Odp: Historia absurdalna – wilczek i wampirzyca

#76 2019-01-01 04:45:03

Odp: Historia absurdalna – wilczek i wampirzyca

#77 2019-01-01 10:45:16

Odp: Historia absurdalna – wilczek i wampirzyca

#78 2019-01-01 11:50:35

Odp: Historia absurdalna – wilczek i wampirzyca

#79 2019-01-01 12:03:04

Odp: Historia absurdalna – wilczek i wampirzyca

#80 2019-01-01 12:15:17

Odp: Historia absurdalna – wilczek i wampirzyca

Stopka