Służąca i pan - wampiry

Mandy Cantrell · 2018-12-27 21:16:33

Mimosolbie sięgnęłam dłonią do szyi,aserce zabiło mi szybciej.
- Już mi raczej takie pomysły zbrzydły - szepnęłam, mrużąc oczy. - Jeden raz był dla mnie wystarczający, raczej nie będę się powtarzać w tym temacie - odparłam cicho.

Mordecai Harland · 2018-12-27 21:21:57

- To dobrze - parsknąłem, ale widziałem, że Mandy do śmiechu nie było. - Czyżbyś się mnie bała? - zapytałem, unosząc lekko brew. - I mojego wybuchu gniewu? Czasem reaguje agresywnie na niektóre rzeczy, to już wiesz. Ale zazwyczaj jestem niegroźnym wampirem. Szczególnie za dnia - zapewniłem łagodnie, nadal siedząc na posadzce. Nadal też zadzierałem głowę by obserwować ruchy Mandy.

Mandy Cantrell · 2018-12-27 21:56:55

- Momentami się boje - przyznałam, bo ukrywanie tego jest bezcelowe. Strach to automatycznie reakcja ciała, którą nie problem jest wyczuc.. - Dziwisz mi się...? - zapytałam, kręcąc się z wolna po pomieszczeniu i czując jak jego wzrok podarza za moją sylwetką.
Co się właściwie między nami pojawiło? Rany, czułam jakby nić, dzięki której przesyłane są między nami impulsy.

Mordecai Harland · 2018-12-27 22:01:19

- Nie - przyznałem szczerze. - Atakowałem cię w ramach kary. Dość groźnie - dodałem. - Ale nie robię tego bo lubię. Zawiodłaś mnie, więc ci ukarałem. Ale na ogół nie atakuje wszystkiego co mi nie odpowiada. Wybiłbym pół swojej rodziny i tą dziwkę na korytarzu... Ale nie robią nic co ma mnie bezpośrednio zranić - zauważyłem. - Ale zapewniam cię, że nie zamierzam cię w przyszłości ranić. Nawet jeśli nie odpowiedz od razu na moje pytanie - oświadczyłem.

Mandy Cantrell · 2018-12-27 22:07:20

- Było by miło, gdybyś rzadziej był moim panem, a częściej... Mordecaiem - szepnęłam, wciaz się kręcąc. - Wtedy się nie boję aż tak. Chyba, że nie robi ci to różnicy - dodałam, spoglądając znacząco na siedzącego spokojnie i bez ruchu wampira. Jak on to robił? Chciałabym być choć w połowie tak spokojna jak on.

Mordecai Harland · 2018-12-27 22:11:01

- Mogę być częściej Mordecaiem. Ale dla kogoś też musisz pracować, więc twoim panem też będę - zastrzegłem. - Może... umówmy się na coś - zaproponowałem, wstając z ziemi i podchodząc do wampirzycy. - Szklarnia i sala z obrazami, to będą nasze miejsca neutralne. Gdzie nie ma pana czy służki. Jeśli któreś z nas będzie chciało pomówić z drugim, na spokojnie, poprosi o spotkanie w którymś z tych miejsc. Może być?

Mandy Cantrell · 2018-12-27 22:16:21

Przez chwilę patrzyłam na Mordecaia po czym wyciągnęłam w jego stronę dłoń.
- W sali z obrazami i szklari ja jestem sobą, a ty sobą - przytaknęłam mu. - Skoro uważasz, że tak będzie najprosciej, zgodzę się na to - dodałam, uśmiechając się lekko.
Choć wolałabym aby pana było zdecydowanie mniej. Często przyprawiał mnie o dreszcze. Gdy czułam, że jest w pełni poważny, spinałam się, obawiając się że swoją gadanina coś wypaplam, albo gorzej, przeoczenie odpowiedz na coś.

Mordecai Harland · 2018-12-27 22:19:20

- Chcę po prostu ustalić wyraźne granice. Będzie nam tak prościej, zapewniam cię - powiedziałem miękko i ująłem jej dłoń w uścisku, potrząsając ją delikatnie. - Powinienem iść. Miałem jedną rzecz do napisania, nim dziwka mnie zatrzymała. Wolałbym nie zwlekać - przyznałem, i bardzo powoli i niechętnie wypuszczając jej dłoń.

Mandy Cantrell · 2018-12-27 22:27:52

Opuściłam dłoń i zacisnęłam palce na materiale sukienki.
- Prosze, droga wolna - mruknęłam, uśmiechając się lekko. - Siłą bym cię raczej nie zatrzymała - mruknęłam rozbawiona, kiwając głową. - Ja jeszcze chwilę tu zostanę. I tak nic się nie dzieje - zauważyłam, zakładając kosmyki włosow za uszy i jednocześnie odwracając się do niego tyłem. - Do zobaczenia, Mordecai - szepnęłam, nie zerkając na niego.

Mordecai Harland · 2018-12-27 22:37:59

- Do zobaczenia, Mandy - odparłem nieco głośniej niż ona, zerkając na wampirzycę, która odwracała wzrok. Wyszedłem z sali obrazów, na powrót stając się paniczem Harlandem i nic, a nic nie mogłem na to poradzić.

W ciągu kilku następnych dni niewiele się między nami zmieniło. Poleciłem wstawić kanapę do sali z obrazami, a do szklarni dostawić jeszcze jedno krzesło do dotychczas samotnego kompletu, przy którym siadałem tylko ja.
Wydawało mi się, że było miło. Przynajmniej mi było miło. Zawsze przychodziłem do szklarni z nadzieją, że Mandy też tam będzie, tak samo gdy chodziłem okrężną drogą do mojego pokoju, by tam zajrzeć. Ale nikogo nie było.
Na szczęście pewnego pięknego, pochmurnego dnia, który spędzałem z radością w szklarni usłyszałem kroki, na co w głębi dycha się ucieszyłem. Na twarzy jednak pozostawiłem obojętność.

Mandy Cantrell · 2018-12-27 22:53:44

Cały dzień był pochmurny,a brak słońca działał energezyzująco, tak więc nawet w porze dziennej czułam się pełna sił. Skoczyłam więc na chwilę do lasu, aby oddać się małej przyjemności jaką było polowanie. Po wypiciu krwi zawsze panowała taka euforia, jakby wszystkie komórki w ciele zaczęły poruszać się z radości.
Gdy byłam już po, stwierdziłam, że zajrzę do szklarni.
- Dziś nie mam dla ciebie herbaty - powedziałam na powitanie.
Byłam też zupełnie inaczej ubrana niż zawsze. Pod czarnym luźnym swetrem maialm przylegającą do ciała jasną koszulkę, skórzane spodnie oraz wygodne pity za kostkę. Włosy splątałam w warkocza. Standardowym elementem były usta w czerwonym odcieniu.

Mordecai Harland · 2018-12-27 22:56:27

- A szkoda, trochę mi sucho na ustach - parsknąłem i uniosłem wzrok znad kwiatów, które przesadzałem z doniczki do przygotowanej ziemi. - Polowałaś, co? Masz przyśpieszone tętno - wytknąłem. - Co ciekawego złowiłaś...? - zapytałem, ale łagodnym tonem.

Mandy Cantrell · 2018-12-27 23:12:16

Ponieważ byłam już pewna tego, że w szklarni jestem bezpieczna nie sterczały jak zawsze tylko pozowlolam sobie usiąść na jednym z dwóch krzeseł. Miło, że je dostawił. Tak samo jak kanapy w pokoju z obrazami.
- Złapałam kilka królików, ale je poscilam. Młoda sarna już nie miała takiego szczęścia - mruknęłam, zakładając nogę na nogę i opierając łokieć o stolik. - A jak chce ci się pić to mogę szybko skoczyć po coś - dodałam rozbawiona.

Mordecai Harland · 2018-12-27 23:15:22

- Przeżyję - parsknąłem. - Zawsze mam przy sobie fiolkę krwi, na wszelki wypadek - dodałem, dokładnie doglądając kwiatów. - Cóż, w takim razie gratuluję owocnego polowania. Dlatego teraz chodzisz taka nakręcona - zauważyłem, nieznacznie tym rozbawiony.

Mandy Cantrell · 2018-12-27 23:23:29

Pokiwałam głową zdecydowanie szybciej niż zazwyczaj.
- Chyba nic dziwnego? Mocno doładowałam baterie. Ostatnie dwa dni byłam padnięta. Potrzebowlam już tego. A odwlekałam i odwlekałam. Im dłużej czekam tym bardziej mi się nie chce. - Parsknęłam. - Przynajmniej będę miała dobry humor przez resztę dnia. A ty cały dzień w szklarni siedzisz...?

Mordecai Harland · 2018-12-27 23:25:59

- Rano miałem spotkanie zarządu, a potem zadzwoniła Pixie i odechciało mi się siedzenia w rezydencji. Zbyt ładna pogoda jak na to - dodałem. - Ma zamiar przyjechać w odwiedziny - westchnąłem. - Zaiste to ostatnie, czego chce... - mruknąłem pod nosem, wstając z podłogi i przesiadając się obok Mandy.

Mandy Cantrell · 2018-12-27 23:47:57

- Jak ty to widzisz, gdy ona już tu zamieszka? - zapytałam szczerze rozbawiona. To był prawdziwy problem, bo ta wampirzyca to była kompletna parodia wszystkiego co się kiedyś mówiło o nas w legendach ludzi. - Może wybudujesz specjalnie na tą okazję drugą rezydencje? Powinieneś już zacząć budowę - zasugerowałam.

Mordecai Harland · 2018-12-27 23:54:01

- Ucieknę - westchnąłem zrezygnowany. - Nie widzi mi się sam ślub, a na myśl spłodzenia potomka robi mi się słabo. Po ślubie zarządzenia firmą przejdzie na jej obowiązek, a właściwe moich teściów, a ja będę miał to w dupie. Spróbuję gdzieś się zaszyć, będę wracał tu raz na jakiś czas, by zarządzać majątkiem rodziny i tyle... Jakoś przeżyję. Mam jeszcze trochę czasu do tego nieszczęsnego ślubu, więc póki co tkwię tutaj - wyjaśniłem.

Mandy Cantrell · 2018-12-28 00:02:04

Pokiwałam powoli głową.
- Dobry plan. Będę trzymać za ciebie kciuki - powiedziałam rozbawiona, pukajac nogą o posadzkę. - Ale wiesz co, gdy tak patrzę na to życie, które ty masz, i które ja mam, już nawet nie mówić o względach osobistych, a o samym stylu, to chyba mimo wszystko, nie zamieniłabym się z tobą - przyznałam, zaciskając wargi. - Byłabym strasznie smutnym czlowiriiem. Przynajmniej tak mi się wydaje...

Mordecai Harland · 2018-12-28 00:09:20

- A czy wyglądam na specjalnie szczęśliwego? - zapytałem retorycznie z westchnieniem i przetarłem twarz. - Pieniądze szczęścia nie dają, jedynie ułatwiają dążenie do prawdziwego szczęścia - mruknąłem. - Powiedz mi, gdybyś mogła zamieszkać w każdym miejscu na Atlantis, to gdzie byś mieszkała...? - zapytałem już głośniej, zerkając na Mandy.

#221 2018-12-27 21:16:33

Odp: Służąca i pan - wampiry

#222 2018-12-27 21:21:57

Odp: Służąca i pan - wampiry

#223 2018-12-27 21:56:55

Odp: Służąca i pan - wampiry

#224 2018-12-27 22:01:19

Odp: Służąca i pan - wampiry

#225 2018-12-27 22:07:20

Odp: Służąca i pan - wampiry

#226 2018-12-27 22:11:01

Odp: Służąca i pan - wampiry

#227 2018-12-27 22:16:21

Odp: Służąca i pan - wampiry

#228 2018-12-27 22:19:20

Odp: Służąca i pan - wampiry

#229 2018-12-27 22:27:52

Odp: Służąca i pan - wampiry

#230 2018-12-27 22:37:59

Odp: Służąca i pan - wampiry

#231 2018-12-27 22:53:44

Odp: Służąca i pan - wampiry

#232 2018-12-27 22:56:27

Odp: Służąca i pan - wampiry

#233 2018-12-27 23:12:16

Odp: Służąca i pan - wampiry

#234 2018-12-27 23:15:22

Odp: Służąca i pan - wampiry

#235 2018-12-27 23:23:29

Odp: Służąca i pan - wampiry

#236 2018-12-27 23:25:59

Odp: Służąca i pan - wampiry

#237 2018-12-27 23:47:57

Odp: Służąca i pan - wampiry

#238 2018-12-27 23:54:01

Odp: Służąca i pan - wampiry

#239 2018-12-28 00:02:04

Odp: Służąca i pan - wampiry

#240 2018-12-28 00:09:20

Odp: Służąca i pan - wampiry

Stopka