PAŁAC

Raymond Holden · 2020-04-10 11:57:52

- Nie wartę, ale odprawą o 7 - przyznałem sennie. - Więc będę musiał wyjść przed 7 i pójść do siebie wcisnąć się w swój mundur - wyjaśniłem, zamykając już powieki, i wsłuchując się w oddech kobiety u mojego boku. - Więc wybacz, mam starać się cię nie budzić po szóstej? Mogę wyjść bezgłośnie byś spokojnie dalej spała...

Amalia Beasley · 2020-04-10 17:56:26

Ziewnęłam, zamykając powieki.
- Nie, nie, chcę żebyś mnie obudził. Wstaniemy razem, to będzie miła odmiana. Samotne poranki już mi się przejadły - stwoerdziłam z rozbawieniem. - A tak poza tym... To dobra robota żołnierzu - szepnęłam z uśmiechem, który po chwili zostawił na mojej rozluźnionej twarzy jedynie mały ślad rozbawenia. - Cały wieczór to był kawał dobrej roboty... Śpij dobrze - podsumowałam.

Raymond Holden · 2020-04-10 20:26:10

Uśmiechnąłem się szeroko i nie umiałem oprzeć się pięknemu wrażeniu, że chcę słyszeć tą pochwałę już do końca swoich dni. Zawsze u jej boku... Jakże cudowne było to uczucie kochać i być kochanym? Jak dobrze było mi ze świadomością, że ktoś dba o mnie w tak szczery sposób jak Amalia? Cóż, najbardziej trafną odpowiedzią był sam fakt, że odpłynąłem do krainy snów spokojnie i bez przeszkód.

Rano wybudzałem się powoli, uśmiechając się powoli z uśmiechem. Pocałowałem w czoło kobietę u mojego boku, i z uśmiechem wpatrywałem się w nią, kiedy uchylała sennie powieki. Jednak sielanka nie trwała długo, w końcu oboje byliśmy służbistami.
- Dzień dobry, moja Amalio... - powiedziałem miękko, gdy już otworzyła oczy.

Amalia Beasley · 2020-04-10 20:45:24

Na początku czułam się trochę zdezorientowana. Co on tu robi?, poomyslalam sobie. Jednak bardzo szybko przypomniało mi się dlaczego tu był. Uśmiechnęłam się błogo, patrząc na niego spod przymknetych powiek.
- Chcę mieć takie pobudki częściej, mój Raymondzie - odparłam szeptem. - Pocałuj mnie jeszcze raz na dzień dobry, ale nie w czoło - poinstruowałam go, unosząc dłoń i pukając palcem wskazującym w swoje delikatnie opuchnięte wargi. Gdy się umaluje raczej nic nie będzie widać.

Raymond Holden · 2020-04-10 21:11:33

Zaśmiałem się cicho i zgodnie z instrukcjami jak na dobrego żołnierza przystało wykonałem polecenie, całując słodkie wargi mojej kobiety. Zamruczałem zadowolony.
- Jeszcze jakieś wskazówki? Rzadko mam możliwość budzić się u boku tak pięknej kobiety, jak ty Amalio, jestem co najmniej skołowany - przyznałem w opresji, przyciskając jej ciało do siebie, które jeszcze zeszłej nocy, całe wiło się pod moim z rozkoszy.

Amalia Beasley · 2020-04-10 21:19:32

Zaśmiałam się, czując w sobie jakąś zmianę. Między innymi to, że przy Rayu byłam taka radosna, ale nie tylko to. Odczuwałam też coraz większą pewność siły swoich uczuć, pomimo że rozmawialiśmy ze sobą od niecałych dwóch tygodni.
- Przytuliłeś mnie i mówisz mi miłe rzeczy, chyba doskonale wiesz co robić, więcej wskazówek nie potrzebujesz, żołnierzu - szepnęłam. - Budzenie się z tobą to czysta przyjemność, ale niestety zaraz będziemy musieli wstawać... I jestem tym bardo niepocieszona, aż się nie poznaję - powedziałam rozbawiona, muskając wargami jego skórę.

Raymond Holden · 2020-04-10 21:30:43

Westchnąłem ciężko, musząc się zgodzić z tym niezadowoleniem. Sam też byłem zaskoczony swoją niechęcią z rozstaniem z Amą. Niestety jednak po ciężkim mruknięciu i przyciągnięciu kobiety do siebie, całując ją czule w usta, w szyję i gdzie tylko popadnie, wypuściłem ją z objęć. Wstałem z łóżka i sięgnąłem w pierwszej kolejności po szlafrok dla Amalii, by nie zmarzła zbierając nago ubrania. Dopiero gdy nałożyła go na ramiona, sam złożyłem też swoją bieliznę.

Amalia Beasley · 2020-04-10 21:52:50

Uśmiechnęłam się, jeszcze przez chwilę podziwiając ciało mężczyzny, z którym byłam już tak blisko. Zastanawiały mnie jego niezbyt ładne blizny na plecach, kilka innych też, ale te na plecach budzily we mnie najwięcej pytań. Pewnie jeszcze będę miała czas by go dopytywać o każdą z nich, a Ray opowie mi o nich.
Wzięłam głęboki oddech i zebrałam swoje rzeczy, wrzucając je do kosza na brudne rzeczy. Zerknelam badawczo na Raymonda, który sprawie się ubierał, podczas gdy ja ociagalam się jak mucha w smole. Chciałam jeszcze przez chwilę na niego popatrzeć. Szybko wybrałam luźną, prostą, kremową sukienkę, której jedyną dekoracją był cienki brązowy pasek, oraz dobrałam czystą bieliznę i obrocilam się znów do mojego żołnierza. Stal ubrany i teraz to on mi się przyglądał. Uśmiechnęłam się rozbawiona, podszasajac rzeczami które trzymałam w ręku.
- Dziś wybieram opcje wyglądania bosko - wyjaśniłam z uśmiechem. - Choć pewnie nie będę wyglądać tak cudnie jak się czuje w środku.

Raymond Holden · 2020-04-10 22:12:43

- Nie martw się, mam wrażenie, widzę twoje szczęście namacalnie - przyznałem z westchnieniem, podchodząc jeszcze na chwilę bliżej i całując ją głęboko i długo, nie chcą się rozstawać. - Mam nadzieję, że następnym razem będziemy mogli pozwolić sobie na odrobinę bardziej leniwy poranek, ale... muszę uciekać - westchnąłem niechętnie, opierając czoło o jej czoło z uśmiechem.
- Zawsze wyglądasz bosko, ale wczorajszego wieczoru wyglądałaś najlepiej - zapewniłem miękko i czule.

Amalia Beasley · 2020-04-10 22:49:44

- Niestety niezbyt mogę chodzić nago po pałacu - mruknęłam rozbawiona, wsuwając mu dłoń na kark i pocierając palcami wrażliwą skórę. - Ale obiecuję dużo powtórek, żebyś mógł się nacieszyć - dodałam, nie całując go, a jedynie trącając jego nos swoim nosem zaczepnie. - Musisz już iść, nie możesz się spóźniać,żołnierzu, nawet przez piękną kobietę - zaznaczyłam i tym razem pocałowałam go w usta, ale jedynie przelotnie. Odsunęłam się na odległość ręki. - Do zobaczenia, Ray.

Raymond Holden · 2020-04-10 22:53:11

- Do zobaczenia, Ama - uśmiechnąłem się miękko. - Tak jak zawsze, po pracy - dodałem dla pewności i z wielką niechęcią odsunąłem się od kobiety i poprawiając koszulkę na sobie i lustrując ostatni raz moją kobietę, wyszedłem z pokoju. Wziąłem głęboki oddech, bardzo głęboki, by w końcu zebrać się i ruszyć do swojego pokoju by szybko przebrać się w mundur i obyć od ciekawskich pytań mojego współlokatora. Byle do wieczora, do kolejnego spotkania...

Amalia Beasley · 2020-04-10 23:08:22

Przez następny tydzień niestety znów się jedynie mijaliśmy na korytarzu, a czasem Ray wpadał zamienić że mną kilka słów w moim biurze. Musiałam załatwić sprawę ze szkoleniem nowej służby, sprawdzić stan pokojów oraz ustalić zmiany w grafiku, aby każdy miał zajęcie i aby nigdzie nic się nie pokrywało. A z tym grafikiem to zawsze był bałagan. Jedno przesuwasz tu, a cała reszta dnia nagle staje się bez sensu więc trzeba ją układać na nowo.
Ponieważ miałam nieco dość swojego biura, przeniosłam się do ogrodu zimowego, oczywiście za zezwoleniem królowej Vanessy, która uznała, że nie wpada tam za często. Był tam ogromny stół, atmosfera nieco duszna, ale te rośliny i dużo światła przez szklane ściany sprawiały mi dużo radości. Przekazałam Raymondowi, że będę tam przez cały dzień, a on obiecał przyjąć do mnie w południe, bo miał nocną warte i musiał nieco odespać przed kolejną.
Założyłam na nos okulary przeciwsłoneczne i cieszyłam się promieniami padającymi na moją skórę. Miałam na sobie bluzkę z grubszego materiału, jednak od ramienia przechodzila w luźne rękawy z tiulu. Bluzkę wpuściłam w proste, eleganckie spodnie.
Skulilam się na tym grafiku, przekładając i układając to wszytsko ciągle od nowa i od nowa. Dodatkowa służba była dobra, ale beznadziejnie układało się ją w grafiku...

Raymond Holden · 2020-04-10 23:36:08

W mundurze zapuściłem się do części pałacu, którą odwiedzałem dość rzadko. Była nieco oddalona, ale z drugiej strony Amalia na pewno znalazła tu spokój i wyciszenie, wśród kwiatów i połyskującego słońca przez okna. Zapukałem we framugę drzwi i z uśmiechem na ustach podszedłem bliżej mojej pięknej kobiety.
- Dzień dobry, moja Amalio... - zacząłem miękko, podchodząc bliżej stołu, a następnie stając za jej plecami, by delikatnie rozmasować ramiona kobiety. Pochyliłem też zaraz nisko głowę by móc ją pocałować lekko w policzek. - Widzę, że niezmiennie dzielnie pracujesz...

Amalia Beasley · 2020-04-10 23:47:14

Westchnęłam głośno, a gdy wypuściła powietrze ustami ze świtem, poczułam jak ucieka ze mnie całe napięcie. Wiedziałam, że to zasługa tylko i wyłącznie cudownego dotyku mężczyzny.
- Staram się... Ale od kilku dni walczę bez skutków. Tyle że mnie nic nie jest w stanie pokonać - mruknęłam rozbawiona, obracając się do niego twarzą, gdy rozluźnił uścisk na moich ramionach. Ułożyłam dłonie na jego piersi i popatrzyłam na niego stęskniona. - Mój żołnierz, mój Ray... - szepnęłam, bawiąc się guzikiem w jego mundurze z niewinną miną.

Raymond Holden · 2020-04-10 23:54:12

Uśmiechnąłem się czulę, pozwalając sobie na kradzież jednego pocałunku, w tej pełnej czułości chwili.
- Zgadza się, tylko twój - przyznałem z uśmiechem, nie zamierzając się wypierać. - Może chcesz bym ci jakoś pomógł? Sama wiesz, że układanie wart gwardzistów też nie jest najprzyjemniejsze, ale bardzo podobne, do tego co ty teraz robisz - zaoferowałem się z troską. - A choć wykradanie chwil takich jak ta, jest świetną zabawą, to chciałbym cię mieć gdy już będziesz spokojna i wolna od papierkowej roboty - przyznałem szczerze. - Choć na dłuższą chwilkę..

Amalia Beasley · 2020-04-11 00:03:48

- To mi zamknie jeszcze trochę czasu. Pałac jest ogromny, a do wykonania są niestety nie tylko warty, choc pewnie masz rację z podobnie to wygląda. A za każdym razem jest to samo. Muszę przejrzeć zgłoszenia i przydzielić każdego do takiej pracy, jaka wykona najlepiej - szepnęłam, gładząc go po policzku. - Chyba nie chce się tym teraz zajmować, gdy właśnie przyszedłeś. Dajmy sobie chwilę oddechu, tak dla siebie, możemy oddychać, albo możemy wstrzymywać oddechy przy pocałunkach. Co tylko zechcesz - dodałam, uśmiechając się kompletnie zauroczona. Nie zdawałam sobie sprawy jak ją za nim tęskniłam, dopóki znów nie znalazłam się w jego ramionach z myślą że mamy czas.

Raymond Holden · 2020-04-11 00:18:10

Parsknąłem cichym śmiechem kiwając ze zrozumiem głową.
- No dobrze, wszystko jasne, jesteś przepracowana - pokiwałem ze zrozumieniem głową, głaszcząc kobietę po włosach. Następnie odsunąłem się kawałek, by odciągnąć Amalię od stołu zasypanego papierami. - Usiądźmy bliżej kwiatów - zadecydowałem z uśmiechem. - Nie będziesz zmuszona zerkać na dokumenty, a w zupełności będę mógł zająć twoje myśli na trochę - wyjaśniłem z uśmiechem swój przebiegły plan.

Amalia Beasley · 2020-04-11 00:30:22

- Zajmujesz je już od tygodni, czego chcesz wiecej? - mruknęłam żartobliwie, dając się pociągnąć kawałek dalej, bez żadnych protestów w tym temacie. Ale w innych już miałam coa donpwoedzenia. - A poza tym nie jestem zapracowana, tylko stęskniona, a to duża różnica.

Raymond Holden · 2020-04-11 00:37:38

Zaśmiałem się cicho, kiwając więc głową.
- No dobrze, dobrze, tym lepiej dla ciebie i dla mnie też - przyznałem miękko, i usiadłem pierwszy na ławce otoczonej niemal w całości przez roślinność. Aż ciężko było uwierzyć, że na zewnątrz nadal trwa styczeń. Uśmiechnąłem się, gdy kobieta usiadała obok i przełożyła swoje nogi na moje uśmiechając się słodko. - Żałuję, że nie mamy w dobie kilku dodatkowych godzin tylko dla siebie - przyznałem szczerze, sięgając do jej twarzy, by pogłaskać czulę kobietę po policzku.

Amalia Beasley · 2020-04-11 00:43:17

Dobrze było zsunąć obcasy na chwilę że stóp. Uśmiechnęłam się błogo do mężczyzny, gdy tylko dotknął mojej twarzy. Robił to z taką czcią, jakbym była największym skarbem. I tak się czułam. Jak jego skarb.
- Też żałuję. Gdyby doba była troszeczkę dłuższą... Tak żebyśmy mogli zrobić to co należy, a potem spędzić ze sobą czas. Marzenie - szepnęłam, usadawiając się wygodnie. Na ławeczce oczywiście były położone poduszki, w końcu miejsce było przygotowane pod rodzinę królewską. Widziałam że co pokojówki zaglądały tutaj, to trzepaku te poduszki z kurzu. Teraz wygodnie oparłam się o jedną z nich. - Ale doba się nie wydłuży, a obowiązki nie zmniejsza... Niestety. Ale moje uczucia względem ciebie też nie zmaleją, nawet jeśli będę musiała czekać na takie chwile, nawet jeśli będę musiała je wykradać - podsumowalam z tajemniczym uśmiechem.

#161 2020-04-10 11:57:52

Odp: PAŁAC

#162 2020-04-10 17:56:26

Odp: PAŁAC

#163 2020-04-10 20:26:10

Odp: PAŁAC

#164 2020-04-10 20:45:24

Odp: PAŁAC

#165 2020-04-10 21:11:33

Odp: PAŁAC

#166 2020-04-10 21:19:32

Odp: PAŁAC

#167 2020-04-10 21:30:43

Odp: PAŁAC

#168 2020-04-10 21:52:50

Odp: PAŁAC

#169 2020-04-10 22:12:43

Odp: PAŁAC

#170 2020-04-10 22:49:44

Odp: PAŁAC

#171 2020-04-10 22:53:11

Odp: PAŁAC

#172 2020-04-10 23:08:22

Odp: PAŁAC

#173 2020-04-10 23:36:08

Odp: PAŁAC

#174 2020-04-10 23:47:14

Odp: PAŁAC

#175 2020-04-10 23:54:12

Odp: PAŁAC

#176 2020-04-11 00:03:48

Odp: PAŁAC

#177 2020-04-11 00:18:10

Odp: PAŁAC

#178 2020-04-11 00:30:22

Odp: PAŁAC

#179 2020-04-11 00:37:38

Odp: PAŁAC

#180 2020-04-11 00:43:17

Odp: PAŁAC

Stopka