PAŁAC

Raymond Holden · 2020-04-22 17:54:41

Zaśmiałem się cicho i wtuliłem się w dłoń kobiety, tęskny jej dotyku. Z czułością uśmiechnąłem się też do mojej kobiety, całując jej wewnętrzną stronę palców z uśmiechem i błyskiem w oku.
- Warto było tu zostać, by zyskać te kilka chwil ciebie, całkiem dla mnie - przyznałem z uśmiechem. Wstałem z krzesła i teraz, nawet mimo szpilek Amalii, spoglądałem na nią nieco z góry. - To najwyższy zaszczyt... - dodałem z nutą rozbawienia.

Amalia Beasley · 2020-04-23 00:05:19

Popatrzyłam na niego z błyszczącymi oczami, uśmiechając się coraz szerzej.
- Dla mnie to najczystsza rozkosz... - szepnęłam. - Nigdy nikt nie sprawił, że czułam się tak jak przy tobie, tak jak chociażby w tym momencie, Ray... - Musnelam wargami jego usta. - Gdybym mogła, nie odstępowałabym cię nawet na krok, kochany...

Raymond Holden · 2020-04-23 00:10:01

Uśmiechnąłem się czule.
- Wiem, Ama - przyznałem miękko, czując jak mięknę pod każdym jej dotykiem. - I wiesz też doskonale, że sam bym robił wszystko by nasze drogi cały czas się przecinały... Ale wiesz, dzięki temu, że tak ciężko zawsze pracujemy, te chwile oddechu, które sobie dajemy, są znacznie więcej warte - przyznałem z ciepłym uśmiechem, obejmując kobietę w talii i przyciągając ją do siebie z uśmiechem.

Amalia Beasley · 2020-04-23 00:19:09

Westchnęłam przeciągle, obejmując ramionami jego szyję. Nasze twarze były blisko siebie, a ciała stykały się ze sobą na tyle blisko na ile było to możliwe. Chciałabym zburzyć wszystkie bariery, które nas od siebie oddzielały. Znów być z nim w mojej sypialni, znów w pełni czuć żar jego ziała, znów...
Lekko zadrzalam z ekscytacji, bo wiedziałam że to na pewno nastąpi w którymś momencie. Szkoda tylko, że nie dało się tego przewidzieć.
- Czas spędzony z tobą jest bezcenny - szepnęłam i przechylilam lekko głowę, zerkając to na jego wargi to w jego piękne oczy. - Nie da się go zmierzyć, zważyć czy przeliczyć... - szepnęłam, a przy każdym słowie muskalam wargami jego wargi. - Najgorszy możliwy scenariusz to ten, gdy nie mogę cię dotknąć...

Raymond Holden · 2020-04-23 00:35:12

- Ciii - upomniałem ją z cichym rozbawieniem. - Nasza miłość nie ma złych scenariuszy, pamiętasz? - przypomniałem i zaśmiałem się cicho w jej usta, zaraz wracając do jej ust i całując ją czule ci i raz z coraz większą ochotą na kolejnego całusa i tak w kółko. To była okrutna i słodka pokusa, całus, za całusem, kolejny błysk namiętności w naszych oczach i oboje wiedzieliśmy, że pragniemy siebie nawzajem bardzo mocno.
- Wiesz, że przebiegam w umyśle swój kalendarz, szukając najbliższego wolnego wieczoru? - przyznałem się szczerze.

Amalia Beasley · 2020-04-23 12:26:09

- Miałam nadzieję, że to robisz - szepnęłam, uśmiechając się delikatnie, patrząc na niego z nadzieją w oczach. - Powiedz mi kiedy, a ja będę gotowa czekać na ciebie... - wyszeptałam obietnicę, muskając kącik jego ust, muskając usta. Ostrożnie jakby nagle miał się zaraz rozpłynąć jak jakaś zjawa senna.
Gdyby ktokolwiek powiedziałby mi o tym, że w pałacu czeka na mnie właśnie ten mężczyzna, że jest taki cudowny, że jego ramiona dadzą mi po żucie stabilności i bezpieczenstwo... Nie wiem czy bym uwierzyła. Teraz też miałam problem by uwierzyć, kiedy nie było go obok mnie. Ale gdy już byłam przy nim... Nie mogłam nacieszyć się swoim szczęściem.

Raymond Holden · 2020-04-23 12:55:39

Uśmiechnąłem się, odkrywając zęby, ciesząc się jak szalony swoim szczęściem.
- Za tydzień, w niedzielę mam wolne - przyznałem. - Poprzedniego dnia mam co prawda wiele do zrobienia, ale wieczorem kończę trening i następnego dnia mam wolne, więc... Możemy się spotkać w sobotę wieczorem. Na mały spacer po ogrodzie? A potem... odpoczniemy u ciebie w pokoju? Jeśli pracujesz na popołudnie, będziemy mogli odpocząć długo o poranku jeszcze... - kusiłem dalej.

Amalia Beasley · 2020-04-25 17:32:24

- Postaram się zrobić wszystko co do mnie należy w sobotę. Tak żeby mieć niedzielny poranek tylko dla nas - szepnęłam, gładząc go dłonią po twarzy. - To wydaje się być strasznie długi czas - wypaliłam i Zaśmiałam się lekko nerwowo. - Wybacz, robię się coraz bardziej niecierpliwa - wyjaśniłam się pospiesznie, muskając jego usta swoimi wargami. - I zachłanna, bo żałuję że nie mogę cię mieć na dłużej, tylko i wyłącznie dla siebie, kochany... - Wzięłam głęboki oddech. - Teraz powinieneś... Iść odpoczac - przypomniałam mu,uśmiechając się miękko.

Raymond Holden · 2020-04-25 19:52:30

Uśmiechnąłem się pełen zachwytu słowami Amalii.
- Cieszę, że jesteśmy w tym razem - zaśmiałem się cicho. Obserwowałem czułym wzrokiem moją kobietę i delikatnie założyłem kosmyk włosów za jej ucho. - Wiesz, tak długo marzyłem, że będziemy razem, że zwrócisz na mnie uwagę, a teraz tak szybko... dotarliśmy do momentu, którego nawet w snach sobie wyobrażałem - westchnąłem, aż w końcu ugiąłem się pod jej spojrzeniem. - Dobrze, pójdę do siebie i się prześpię... - zgodziłem się w końcu spokojnie. - Tym razem mam wartę przed gabinetem króla - westchnąłem ciężko.

Amalia Beasley · 2020-04-25 20:50:04

- Widzisz... To poważna sprawa. Musisz być czujny pod komnatą władcy. Król Henry potrzebuje mieć strażników, który mają oczy dookoła głowy, bo gdy nie ma przy nim królowej Vanessy to nie wiadomo co z nim będzie - szepnęłam żartobliwie, ale ciepło. Tylko w taki sposób można było mówić o naszym obecnym władcy, gdy się go choć troszeczkę poznało.
Traciłam swoim nosem jego nos i rozluźniłam uścisk.
- Wyśpij się. Zobaczymy się niedługo, a za parę dni wykradniemy dla siebie całą noc - przypomniałam mu dla otuchy. - Warto przetrwać najbliższe dni, żołnierzu.

Raymond Holden · 2020-04-25 21:07:57

Westchnąłem ciężko, kiwając głową, całując ją jeszcze raz w policzek.
- Dobrze, moja Amalio. Będę dzielnym żołnierzem i będę czekał na moją kobietę w utęsknieniu - powiedziałem z uśmiechem, powoli się cofając. - Nie przepracowuj się, dobrze kochanie? Zadbaj o siebie, tak dobrze, jak dbasz o sprawy najwyższej wagi - poprosiłem ją z czułym uśmiechem. Wycofałem się już zupełnie do progu i tam stoją, odwróciłem się jeszcze ostatni raz do kobiety by ukłonić się jej z należytym szacunkiem, którego niewyobrażalną ilością ją darzyłem, aż w końcu ruszyłem korytarzem z uśmiechem na ustach i dumnie uniesioną głową, w stronę pokoi dla gwardii.

W sobotni wieczór, czekałem z różą w dłoniach przy wejściu do pałacowych ogrodów. Byłem już ubrany w cywilu, lecz zmęczenie ze służby nie mogłem zdjąć tak łatwo jak munduru.
Na szczęście gdy tylko zobaczyłem moją Amalię, zmęczenie odeszło w niepamięć, bo oto podchodziła do mnie uśmiechnięta, najwspanialsza kobieta pod słońcem.

Amalia Beasley · 2020-04-25 23:44:24

Postarałam się ubrać luźniej niż zwykłe, co wcale nie było takie proste. W mojej szafie pełno było eleganckich ubrań, lub sukienek wieczorowych. Ale wyciągnęłam proste materiałowe spodnie w szarym odcieniu. Były luźne i zwykmzanem, także zwykła biała koszulka wsunięta do środka dodawala... Normalności? Sama nie wiem. Nie chciałam się stric, ale nie chciałam wyglądać źle. W ręku trzymałam ciepły polar, aby zarzucić go na siebie, gdy już wyjdziemy na zewnątrz, bo wiedziałam, że jest trochę chłodno. Choć i tak jak na zimę było całkiem ciepło.
Zagryzlam lekko wargę, widząc Raymonda czekającego na mnie przy wyjściu na ogród z różą w dłoni i szerokim, ciepłym uśmiechem.
- Nie musiałeś - szepnęłam, podchodząc i niemal rzucając mu się na szyję. Wtuliłam się w jego ramię. - Dobrze cię mieć znów tak blisko - szepnęłam mu na ucho.

Raymond Holden · 2020-04-25 23:55:44

- Wiem, ze wzajemnością kochana - przyznałem z rosnącym uśmiechem. - Z jednej strony zawsze gdy się mijaliśmy, moje serce rosło, ale zaraz czułem się już źle, wiedząc, że już odchodzisz - westchnąłem i gdy Ama po dłuższej chwili odsunęła się ode mnie, wręczyłem jej różę.
- Musiałem, jestem tradycjonalistą, a wręczyć ukochanej osobie różę to podstawa - przyznałem miękko.

Amalia Beasley · 2020-04-26 00:01:56

Zbliżyłam kwiatek do twarzy i powachalam czerwoną różę.
- Jest piękna, bardzo dziękuję, Ray - szepnęłam, układając wolną dłoń na jego policzku, a na drugim składając delikatny pocałunek. Pogładziłam kciukiem po jego twarzy i opuściłam dłoń. - Bardzo dawno nikt nie dał mi kwiatka - przyznałam z uśmiechem i jeszcze raz powąchałam różę. - Przytrzymasz ja dla mnie jeszcze chwilkę, a ja się ubiorę, zebysmy mogli już iść.

Raymond Holden · 2020-04-26 00:06:58

Skinąłem głową i przejąłem podarek dla kobiety, a Ama założyła w tym czasie polar.
- To raczej będzie krótki spacer, przejdziemy się i wejdziemy z powrotem do pałacu już bliżej schodów do twojego pokoju - przedstawiłem plan, zaraz starając uspokoić swojego wewnętrznego taktyka. Spojrzałem czulej na kobietę u mojego boku. - Naprawdę od dawna nie dostałaś kwiatka? Aż dziw... Myślałem, że może ktoś cię już obdarował jakimiś bukietami gratulacji za wykonaną pracę... Cieszę się, że mogę być pierwszy - przyznałem z miękkim uśmiechem.

Amalia Beasley · 2020-04-26 00:11:19

Założyłam polar, kręcąc głową przecząco.
- Takie bukiety się nie liczą. Dostaje je w ramach pracy, a nie tego... Kestesyem po prostu Amalią - wyjaśniłam tonem świadczącym o tym że jest to oczywiste. Wzięłam głęboki oddech. - Taki kwiatek jest dla mnie sto razy lepszy niż wielki bukiet od kogoś kto moje nazwisko powiązane tylko z przyjęciami - dodałam, przyjmując jego ramię i powoli ruszyliśmy do przodu, wychodząc na chłodne, wieczorne powietrze.

Raymond Holden · 2020-04-26 00:16:53

Uśmiechnąłem się miękko, z częściowym zrozumieniem.
- Jasne... To ma w sobie wiele racji, fakt - pokiwałem lekko głową. - Nie mniej... Hm, cieszę się, że ci zaimponowałem swoją pojedynczą różą.. Uh, chciałem kupić więcej, ale nie miałem możliwości - przyznałem się z nutką wstydu. - Ale cieszę się, że ci się podoba. Początkowo nie byłem pewien, czy coś tak prostego jest w porządku, dla takiej wyrafinowanej i pełnej gracji damy... ale skoro ci się podoba, to chyba trafiłem.

Amalia Beasley · 2020-04-26 00:23:19

- Trafiłeś... Ja... - Wzięłam głęboki oddech. - Może i nie wyglądam, ale nie pochodzę wcale z zamożnej rodziny. Po prostu moi rodzice mieli we mnie dużą wiarę i odłożyli na moje studia pieniądze. Dzięki ich wsparciu jestem tu gdzie jestem i nigdzie indziej. Dziś zwracam im tamto poświęcenie z odsetkami - mruknęłam rozbawiona. - Nie wiem jak wielu rzeczy musieli sobie odmówić z powodu przyszłości o której myśleli, gdy ja panowałam herbatę z misiem i ulubiona lalką - dodałam, zerkając na Raya.

Raymond Holden · 2020-04-26 09:35:09

- Teraz planujesz herbatę dla największych arystokratów i głów państw, a twoja tygodniowa wypłata starczy na każde marzenie, jakie w przeszłości musieli odkładać twoi rodzice - zauważyłem z lekkim uśmiechem. - Jednak myślę, że nie cieszy ich nic bardziej niż ich córka, która spełnia się w zawodzie, na samym szczycie kariery - dodałem, głaszcząc delikatnie jej dłoń. - Osiągnęłaś naprawdę wiele, dzięki wierze swoich rodziców. To piękne - zapewniłem czule.

Amalia Beasley · 2020-04-26 12:17:40

- Też tak uważam. Miałam przyjaciela, który w sumie zaszczepił we mnie trochę samozaparcia. Ale jego rodzice nie chcieli go słuchać. Chciał iść na te same studia co ja, ale podwinęła mu się noga i zabrakło mu punktów... - mruknęłam, wzdychając ciężko. - A jego rodzice go nie wspierali, sam zarabiał na szkołę. - Westchnęłam. - Myślę, że gdyby nie ich anielska cierpliwość i wytrwałość, to bym sobie nie poradziła. Gdyby cię poznali zakochali by się w tobie - stwierdziłam,śmiejąc się cicho. - Jesteś aniołem jak oni - dodałam,zerkając z dumą na Raya.

#221 2020-04-22 17:54:41

Odp: PAŁAC

#222 2020-04-23 00:05:19

Odp: PAŁAC

#223 2020-04-23 00:10:01

Odp: PAŁAC

#224 2020-04-23 00:19:09

Odp: PAŁAC

#225 2020-04-23 00:35:12

Odp: PAŁAC

#226 2020-04-23 12:26:09

Odp: PAŁAC

#227 2020-04-23 12:55:39

Odp: PAŁAC

#228 2020-04-25 17:32:24

Odp: PAŁAC

#229 2020-04-25 19:52:30

Odp: PAŁAC

#230 2020-04-25 20:50:04

Odp: PAŁAC

#231 2020-04-25 21:07:57

Odp: PAŁAC

#232 2020-04-25 23:44:24

Odp: PAŁAC

#233 2020-04-25 23:55:44

Odp: PAŁAC

#234 2020-04-26 00:01:56

Odp: PAŁAC

#235 2020-04-26 00:06:58

Odp: PAŁAC

#236 2020-04-26 00:11:19

Odp: PAŁAC

#237 2020-04-26 00:16:53

Odp: PAŁAC

#238 2020-04-26 00:23:19

Odp: PAŁAC

#239 2020-04-26 09:35:09

Odp: PAŁAC

#240 2020-04-26 12:17:40

Odp: PAŁAC

Stopka