Poradzimy sobie - czarodziejka i wampir

Radella Tillman · 2019-09-22 21:44:08

Uczepiłam się ponownie Zaffa, choć teraz słabo było z moją siłą. Byłam raczej niezdarna w tym co robiłam. Choć nie w pocałunkach. Moje usta cudownie dopasowały się do jego ust i odwzajemniała każdy jego pocałunek. Tylko reszta ciała była taka bezwładna. Na szczęście Zaff trzymał mnie mocno, dociskając do swojego ciała, tak, że przy każdym minimalnym przesunięciu się w górę czy w dół, ocieraliśmy się o siebie.
Zamruczałam w jego usta zadowolona, zaciskając palce na jego karku (był to raczej słaby uścisk choć osobiście wydawał mi się bardzo mocny) oraz palce drugiej ręki na ramieniu.

Zaff Leeches · 2019-09-22 21:50:21

Pocałunki stały się głębokie, a ja osobiście zacząłem czuć zapach podniecenia Elli. Była mokra, cała mokra i tak blisko mnie jak się tylko dało. Gdy jedną rękę dalej trzymałem na jej talii, tak drugą zsunąłem niżej, by sięgnąć jej bielizny, by zsunąć nieco majtki i bardzo powoli rozładowywać jej napięcie.

Radella Tillman · 2019-09-22 22:31:37

Kolejny raz zadrżałam z rozkoszy, łapiąc urwany oddech, gdy jego dłoń zsunęła się po moim ciele. Tym razem chyba mocniej ścisnęłam jego ramię, zaciskajac również mocniej powieki i odchylając głowę w tył. Zaff wykorzystał to, by zacząć całować moja odsłoniętą szyję. Zawsze wspominał że jest piękna, choć nie wiedziałam co takiego pięknego może być w szyi.
Na moment spielam się jeszcze bardziej, poruszając biodrami niespokojnie, cała byłam niespokojna w tym momencie, ale jad sprawiał, że takie uczucie jak wstyd czy zażenowanie nie docierało do mnie w pełni. Teraz czułam się z tym dobrze. Lepiej niż dobrze, było mi cudownie.
- Dziękuję... - wyszeptałam z zamkniętymi oczami, rozluźniając resztę ciała, kuore jeszcze parę sekund temu było bardzo napięte, czekając na szczyt. Moja dłoń zsunęła się z jego markiz tak jak druga z ramienia i opadły luźno na pościel. Ja mogłam się teraz uśmiechając jedynie błogo. Musiałam złapać oddech, miałam uspokoić bicie serca, musiałam odzyskać siły. Byłam bardzo spełniona, ale i bardzo zmęczona... Miałam nadzieję, że Zaff zyskał wystarczającą ilość krwi, takay, jakiej potrzebował po tak długim nie piciu dobrej, świeżej krwi.
Kiedyś jego natura sprawdziła, że czułam się źle. Że czułam się mała, osaczona i bezbronna. A teraz... Miałam wrażenie że przez całe życie źle na to patrzyłam. To Zaff stawał się tu bezbronny, momentami taki osłabiony i ospały. Serce się łamało. Sen i jedzenie nie działały na niego tak jak na pozostałe istoty czy ludzi. Nie dawały mi tego, co może mu dać krew. Moja krew.
- Chcę więcej - mruknęłam, uśmiechając się błogo. Byłam mocno otumaniona, slabo mi się myślało o czymkolwiek. - Zaff...

Zaff Leeches · 2019-09-23 18:59:49

- Więcej...? - powtórzyłem nieco zaskoczony. Mimo wszystko gdy tylko odetchnąłem nieco głębiej uniosłem się nieco nad Ellą by spojrzeć na jej rozgrzane ciało i mokre od pocałunków usta. Były nieco zaczerwienione. Nie miałem zamiaru zawieść mojej ukochanej, skąd! Poza tym... Też miałem ochotę na więcej, przy niej zawsze miałem taką ochotę. Jeszcze teraz, gdy krew szumiała mi w uszach, gdy słyszałem jak oddychała, gdy nadal czułem jej drżenie i swoje własne podrygiwanie z ekscytacji z podniecenia?
- Więcej... - zamruczałem już znacznie pewniej, siadając i rozpinając pośpiesznie koszulę Elli by jak najszybciej dostać się do jej piersi. Odrzuciłem materiał na bok i pochyliłem się głęboko, by ustami wycałować najpierw delikatnie, a następnie dokładnie i w końcu zasysają intensywnie jeden z sutków, by drugim bawić się swoimi sprawnymi palcami. Słyszałem jak Radella mruczy, to była muzyka dla moich uszu, ale niepokoiło mnie nieco, że czarodziejka cały czas była pobudzona, cały czas jej ciało pragnęło więcej. Niespotykane...
- Może teraz ty chcesz mnie zaspokoić? - zapytałem znad jej piersi, całej rumianej od moich zabaw, wolną ręką sięgając już do gumki od dresów. Uh, nie robiła tego od... odkąd była w rezydencji, gdzie ją tego nauczyłem... A mimo wszystko jej usta... No i była tak podniecona...

Radella Tillman · 2019-09-23 19:16:50

Uśmiechnęłam się szeroko i unioslam na łokciach, obserwując jak się rozbiera. Nasza nagość nie była już krępująca dla mnie, tak jak z początku. Nawet bez jadu, bez problemu wszystko przyjmowałam. To że Zaff obserwował dokładnie moje ciało i to, że ja mogłam obserwować jego... Teraz to nie było coś wadliwego, wręcz przeciwnie, same pozytywy.
Jad pobudził mnie za bardzo. Chyba powoli to do mnie docierało ale jak przez mgle.
- Tak, chcę - szepnęłam, podciągając się do pozycji siedzącej i odrzucając długie włosy na plecy (nie tylko Zaff zapuścił bardziej swoją czuprynę, ja też od dłuższego czasu nie scinalam już swoich). - Siadaj - dodałam, zagryzając wargę.
Serce znów zaczęło mi trzepotać w piersi jak szalone.

Zaff Leeches · 2019-09-23 19:26:23

Wykonałem polecenie Elli - choć trudno mówić o "poleceniu" w jej miękkich i kochanych usteczkach - kiedy tylko już zdjąłem bokserki. Byłem podniecony, co tu dużo mówić, ale czarodziejka nie była tym speszona, skąd, ona była tak niesamowicie przejęta wszystkim co wykonywała. A robiła bardzo dużo. Przede wszystkim nie peszył się, skąd, kucnęła przy moich nogach i pochyliła, cały czas jedną dłoń trzymając na moim brzuchu, wodząc po nim. A gdy zaczęła...
Nie sądziłem, że może mi aż tak brakować seksu, a dopiero kiedy o swój szczyt się otarłem dotarło to do mnie w pełni. Byłem wampirem wychowany na balach i orgiach, a choć czarodziejka zmieniła mnie diametralnie to nie wyparła tego kim naprawdę byłem.
Gdy skończyłem, a Ella połknęła wszystko (ta czarodziejka była niesamowita, choć ciężko mi było zapytać "czy ćwiczyłaś") ułożyła się znów u mojego boku.
- Wystarczająco zmęczona? - zapytałem miękko. - Musisz odpocząć, przespać się by efekt jadu minął... - przypomniałem, oddychając samemu ciężko.

Radella Tillman · 2019-09-23 19:46:30

Zaśmiałam się i wtuliłam nos w jego szyję.
- Muszę tak dużo rzeczy, a momentami nie chce musieć, nie chce Zaff - wyszeptałam.
Moje serce już tak nie waliło, ale wciąż byłam rozemocjonowana i czułam buzujące we mnie podniecenie, choć nie było to już takie drastyczne napięcie, jak na samym początku. - Podoba mi się tak... Chcę zasnąć i obudzić się tu Zaff... Nie budzi mnie już... Proszę - mamrotalam, odpływając momentalnie. - Nie będę spać bez ciebie...
Gdy tylko się rozluźniłam nie było dla mnie odwrotu, zasnęłam w mgnieniu oka.

Zaff Leeches · 2019-09-23 19:57:17

W jednej chwili zebrało mi się na łzy, które połknąłem szybko, tuląc cały czas Ellę do siebie. Nakryłem na nas koc, byśmy nie zmarzli przypadkiem leżąc przy sobie zupełnie nago.
Nie chciałem cię budzić Ello, nie chciałem byś wychodziła już z tego mieszkania, chciałem byś mieszkała tu ze mną, byśmy razem stawali na przeciw trudom codziennego życia. Byśmy razem chodzili do pralni, która była na parterze, byśmy razem robili obiady, razem robili zakupy, razem pracowali w skupieniu, przy dźwiękach spokojniej muzyki...
Radello, nawet nie wiesz jak bardzo nie chciałem cię już budzić, jak bardzo nie chciałem pozwolić ci wracać do swojej rodziny, która więziła cię niemal w klatce. Uniosłem głowę wysoko i jeszcze raz zacisnąłem oczy, by nie uciekły mi spod powiek żadne łzy.
Obudzę ją za dwie godziny. W pół się ogarniemy, a następnie zamówię Elli taksówkę, by wróciła bezpiecznie do domu. Muszę się pogodzić z rzeczywistością...

Radella Tillman · 2019-09-23 20:23:03

Delikatny głos, szepczący prosto do ucha moje imię wbił się w mój sen. I wtedy w moim śnie pojawił się też właściciel głosu, szedł prosto w moją stronę, gdy ja stałam w ciasnym tłumie. Już zapomniałam jak się tam znalazłam i co właściwie tam robiłam. Teraz słyszałam tylko "Radella... Ella kochanie, Ella..." wypowiadane tak łagodnie, tak delikatnie tak miękko. Ale dłonie Zaffa które po mnie sięgały, nie mogły mieć złapać... Otworzyłam oczy a po moich policzkach spłynęło kilka łez.
Popatrzyłam szeroko otwartymi oczami, wystraszonymi, na Zaffa. Wbrew wszystkiemu byłam spokojna, jak sparaliżowana. Chyba było to przyczyną jadu, wciąż byłam bezwladna i zmęczona. Jakbym była zamrożona, tylko łzy wyciekające mi z kącików oczu.
- Już nie śpię - wychrypiałam, biorąc głęboki oddech i sięgając dłonią do jego twarzy, by palcami tracić jego policzek, szyję... - Nie śpię kochanie...

Zaff Leeches · 2019-09-23 20:26:10

- Miałem cię budzić jeszcze za kilka chwil... - wymamrotałem pod nosem, a następnie sięgnąłem do jej policzków, na których pojawiły się małe perełki, które uciekały z jej powiek. - Kochanie? Dlaczego płaczesz? Śniło ci się coś złego...? - zapytałem czule, naprawdę przejęty i poruszony. Nie lubiłem gdy płakała, ani trochę. Czułem się wtedy taki zagubiony, co zrobić, co zrobić?

Radella Tillman · 2019-09-23 20:35:56

- N-nie wiem co... Co mi się śniło... Słabo... Słabo pamiętam - wyjaśniłam niemrawo, opuszczając luźno dłoń i spoglądając teraz w sufit. - Chyba coś nieprzyjemnego Zaff - stwierdziłam, łapiąc głęboki oddech. - Ja...
Jakoś nie mogłam się pozbierać do powiedzenia czegokolwiek. Nie mogłam zebrać myśli. Nie mogłam sobie przypomnieć, choć pamiętałam... Miałam to na końcu języka. Potrzebowałam chwili żeby sobie przypomnieć.

Zaff Leeches · 2019-09-23 21:21:28

- Hej, w porządku kochanie. Jestem tu z tobą, możesz być już spokojna - zapewniłem ją miękko, głaszcząc po policzku, by pomóc w jakikolwiek sposób. Teraz jest tu ze mną, a za chwilę wyjdzie i mnie nie będzie. A co jeśli znów zacznie płakać, a mnie nie będzie w pobliżu? Zapłacze się, moja biedna, a ja nawet nie będę o tym wiedział, nie będę mógł przybiec z pomocą, nie przytulę jej i nie pogłaszczę po głowie.
Gdy wróci do siebie znów będzie w klatce, znów będzie duszona przez rodziców oczekiwaniami i wymaganiami, ukrytymi pod rodzicielską miłością i troską. A to nas wampiry śmią nazywać potworami, podczas gdy sami niszczą swoje dzieci, miażdżą je i zostawiają na śmierć. Nie pozwalają kochać, jeśli nie pokrywa się to z ich planami, nie zgadzają się na ich szczęście, jeśli im nie odpowiada, nie rozumieją łez, jeśli nie są spowodowane czymś, czego i im jest żal...
- Ella, oddychaj spokojnie, to był tylko zły sen, ja tu cały czas jestem... Cały czas, cały dla ciebie... - zapewniłem cichutko.

Radella Tillman · 2019-09-23 21:29:02

Zamrugałam, starając się powstrzymać łzy i zanalzlam siłę by skupić się i wtulić się w Zaffa, ukryć się w jego ramionach. Bo tylko tam byłam naprawdę bezpieczna. Przycisnęła policzek do jego nagiego torsu, uczepiając się jego ciała. Sen zaczął do mnie wracać.
- Był tłum... Nie było cię... I... I-i-i potem się pojawiłeś. Najpierw... Na pewno nie szeptales? - straciłam pytanie w swoją opowieść, pociągając w międzyczasie nosem. - Szeptales do mnie... Moje imię. I cię zobaczyłam a-a-ale... Nie mogliśmy... My... - Przelknelam kolejne łzy. - Przestraszyłam się, Zaff...

Zaff Leeches · 2019-09-23 21:33:18

Domyśliłem się reszty jej słów, nie musiała mówić bym wiedział co napawało ją takim przerażeniem. Otuliłem ją czule i przycisnąłem usta do jej włosów.
- Być może szeptałem bezwiednie... - przyznałem się cicho. - W tłumie jesteśmy zawsze najbardziej samotni... Ale zobaczyłaś mnie. Byłem tam, czekałem na ciebie... Prawie sięgnęłaś, prawda? Jestem pewien, że wystarczyła jeszcze sekunda snu, a ja bym cię chwycił w ramiona i zabrał z tłumu.. Nie lubisz ich - mówiłem bardzo miękko, by przekonać ją iż nie był to koszmar, a po prostu dobry sen, którego nie zdążyła dokończyć.

Radella Tillman · 2019-09-23 21:44:51

Zamruczałam, zamykając powieki.
- Pewnie... P-pewnie masz rację, kochanie... - szepnęłam, łapiąc jeszcze kilka oddechów. Uspokoiłam się dosyć szybko. Starałam się myśleć tak, jak zasugerował mi to Zaff. Sekunda dłużej i byśmy się złapali...
A gdy przyszło rozluźnienie, to wraz z nim sen. Bo wciąż byłam zmęczona, niewyspana, trochę za bardzo bezwładna. Jad jeszcze ze mnie do końca nie uszedł, ale z drugiej strony czułam się cudownie z myślą, że Zaff będzie w lepszej formie. Będzie miał więcej siły na pisanie, będzie miał więcej tego... Tego blasku, to mu pomoże, byłam tego pewna. A więc to było dobre, dobrze zrobiliśmy. Choć czułam, że Zaff gdy tylko zorientuje się w jakim jestem stanie będzie zły na siebie. Będę miała mu to powiem wyrzucić z głowy, a póki co...
Znów zaczęłam zasypiać.

Zaff Leeches · 2019-09-23 21:47:41

- Ella..? Nie odpływaj już zbyt głęboko, powinnaś jeszcze wziąć prysznic, a potem wrócić do domu... Pewnie dopiero w łóżku zaśniesz porządnie - powiedziałem cicho, widząc jak czarodziejka jest nadal zmęczona. Nadal widziałem jej lekko drżące powieki, które jasno mówiły, że Radella jest nadal pod nieznacznym wpływem mojego jadu. Nieznacznym, ale i tak zbyt dużym by się nie przejmować.

Radella Tillman · 2019-09-23 21:51:48

- Umyć? - jęknelam. Nawet o tym teraz nie pomyślałam. Bardziej zastanawiałam się jak wstanę i się ubiorę, żeby Zaff nie przejmował się za bardzo. A teraz jeszcze dochodził prysznic. Rany... Jestem zmęczona! Chciałam spać. Nie miałam na to siły, na nic. Spać... U jego boku. To mogłam i chwilami robić. Spać...
Wzięłam głęboki oddech.
- Tak... Ja... Już wsteje się myć. Już... - szepnęłam, rozluźniając posłusznie uścisk. - Pewnie zrobi mi się... Lepiej. Tak, tak. Na pewno - wybełkotałam.

Zaff Leeches · 2019-09-23 22:01:21

- Wiem, że pewnie słabo się czujesz... Uh, ale jednak powinnaś nieco się obmyć, byś nie wyglądała podejrzanie... - uznałem czule. - Pomogę ci, dobrze? - zaproponowałem czule, nieco się unosząc. - We wszystkim ci pomogę i wrócisz do domu tak jak się umówiłaś z rodzicami, nie później - zapewniłem. - A potem, już w domu, zaraz pójdziesz spać, spokojnie i głęboko - dodałem miękko.

Radella Tillman · 2019-09-23 22:09:13

Dolna warga mi zadrżała. "Ale ja nie będę spala spokojnie w mieszkaniu rodziców, to nie mój dom, dom jest tu, z tobą jest dom, tu śpię spokojnie, tu zasypiam głęboko, nie tam". Chwila moment a bym się odezwała i najprawdopodobniej zlamalabym znów serce nam obojgu. Przelknelam gule w gardle.
- Dobrze, proszę... Pomóż mi troszkę - szepnęłam.

Zaff Leeches · 2019-09-23 22:19:07

Pokiwałem głową i z lekkością wziąłem ją w swoje ramiona. Zapomniałem już jaki jestem silny, gdy wypiję krew, ale nie przeszkadzało mi to zupełnie, właśnie w tej chwili moja siła była niezbędna. Zaniosłem Ellę pod prysznic gdzie posadziłem i bardzo ostrożnie obmyłem jej ciało. Wyszorowałem nieco, a gdy spłukałem pianę, pomogłem się też wytrzeć. Wsparłem także Radellę pomocą przy ubraniu się, oraz spleceniu włosów w długiego warkocza. Zajęło nam to nieco dłużej niż sądziłem, ale na razie nie obawiałem się braku czasu, mieliśmy go jeszcze trochę.
- Kochanie... Poczekaj, spakuję ci zdjęcie do torby, a ty skończ pić kakao - powiedziałem czule, gdy czarodziejka siedziała już przy stoliku w jadalni i powoli piła ciepły, gęsty napój.

#101 2019-09-22 21:44:08

Odp: Poradzimy sobie - czarodziejka i wampir

#102 2019-09-22 21:50:21

Odp: Poradzimy sobie - czarodziejka i wampir

#103 2019-09-22 22:31:37

Odp: Poradzimy sobie - czarodziejka i wampir

#104 2019-09-23 18:59:49

Odp: Poradzimy sobie - czarodziejka i wampir

#105 2019-09-23 19:16:50

Odp: Poradzimy sobie - czarodziejka i wampir

#106 2019-09-23 19:26:23

Odp: Poradzimy sobie - czarodziejka i wampir

#107 2019-09-23 19:46:30

Odp: Poradzimy sobie - czarodziejka i wampir

#108 2019-09-23 19:57:17

Odp: Poradzimy sobie - czarodziejka i wampir

#109 2019-09-23 20:23:03

Odp: Poradzimy sobie - czarodziejka i wampir

#110 2019-09-23 20:26:10

Odp: Poradzimy sobie - czarodziejka i wampir

#111 2019-09-23 20:35:56

Odp: Poradzimy sobie - czarodziejka i wampir

#112 2019-09-23 21:21:28

Odp: Poradzimy sobie - czarodziejka i wampir

#113 2019-09-23 21:29:02

Odp: Poradzimy sobie - czarodziejka i wampir

#114 2019-09-23 21:33:18

Odp: Poradzimy sobie - czarodziejka i wampir

#115 2019-09-23 21:44:51

Odp: Poradzimy sobie - czarodziejka i wampir

#116 2019-09-23 21:47:41

Odp: Poradzimy sobie - czarodziejka i wampir

#117 2019-09-23 21:51:48

Odp: Poradzimy sobie - czarodziejka i wampir

#118 2019-09-23 22:01:21

Odp: Poradzimy sobie - czarodziejka i wampir

#119 2019-09-23 22:09:13

Odp: Poradzimy sobie - czarodziejka i wampir

#120 2019-09-23 22:19:07

Odp: Poradzimy sobie - czarodziejka i wampir

Stopka